Πέμπτη 30 Ιουλίου 2020

Συζητώντας με τη Στέλλα Γουδή - Σωτηροπούλου


Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Σ.Γ.Σ.: Δεν είναι ένας,αλλά πάρα πολλοί.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Σ.Γ.Σ.: Αυτό που θυμάμαι σαν πρώτο που μου άρεσε πάρα πολύ,ήταν ο «Τρελαντώνης».


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Σ.Γ.Σ.: Νομίζω ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος.Ίσως βρήκα τον τρόπο να εκφράσω κάτι απ τον εαυτό μου,αφού γράφω από μικρή.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η κουκουβάγια που έβαλε τα γυαλιά στη μάγισσα”;

Σ.Γ.Σ.: Αφήνω τους τρίτους να το κρίνουν.Είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου και δε μπορώ να το δω αντικειμενικά.


Ερώτηση 5η: Η ιστορία σας ακολουθεί την τεχνική της ομοιοκαταληξίας. Πιστεύετε ότι στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα που απευθύνεστε είναι ο πιο ταιριαστός τρόπος για να κεντρίσετε το ενδιαφέρον των παιδιών;

Σ.Γ.Σ.: Μέχρι 6-7 χρονών τα παιδιά,πριν ξεκινήσουν να επιλέγουν μόνα τους,ο καλύτερος τρόπος για να χαρούν ένα βιβλίο,είναι όταν η διήγηση εξελίσσεται με όμορφους στίχους,όπως τα τραγούδια που μας τραγουδούσαν οι μανάδες και οι γιαγιάδες μας.


Ερώτηση 6η: Στο βιβλίο σας δεν υπάρχουν ονόματα. Για ποιον λόγο αποφασίσατε να ξεδιπλώσετε με αυτόν τον τρόπο το πόνημά σας;

Σ.Γ.Σ.: Ήθελα να τονίσω πιο πολύ το θέμα της φυσιογνωμίας των ζώων.


Ερώτηση 7η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Σ.Γ.Σ.: Το αύριο δεν έχει έρθει ακόμα.
Άλλωστε,εσείς θα το μάθετε πρώτοι.


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!





Η Στέλλα Σωτηροπούλου-Γούδη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1972. Είναι αυτοδίδακτη ζωγράφος και ασχολείται με τη συγγραφή και εικονογράφηση παιδικών παραμυθιών και διηγημάτων.
(2020) Η κουκουβάγια που έβαλε τα γυαλιά στη μάγισσα, Κάκτος










Η κουκουβάγια που έβαλε τα γυαλιά στη μάγισσα
Στα παραμύθια όλα μπορούν να συμβούν. Τα ζώα του δάσους μιλάνε μεταξύ τους και λειτουργούν σαν μία ομάδα ενάντια στο κακό. Το καλό κερδίζει τη μάχη, καθώς η σοφία της κουκουβάγιας κάνει δυνατή τη φιλία ακόμη και με μία μάγισσα. 

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020

Προαναγγελία Συνεργασίας του Θάνου Αλεξανδρή με τις Εκδόσεις Κάκτος


 Οι Εκδόσεις Κάκτος αναγγέλλουν την συνεργασία τους με τον Θάνο Αλεξανδρή και το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει μια συλλογή κειμένων από άρθρα παλιά αλλά και νέα του ιδίου. 

Πορτρέτα ανθρώπων των γραμμάτων, των τεχνών, της τηλεόρασης και του περιθωρίου συνυπάρχουν εδώ και μας διηγούνται εξαίσιες ιστορίες. Αβανγκάρντ χώροι, καλλιτεχνικά στέκια, ήρωες της Down town και τα πρώτα ντεκαντάνς drag show της Αθήνας περασμένων δεκαετιών αναδεικνύουν μια Ελλάδα που μεταλλάσσεται διαρκώς κάτω απ’ το φορτίο της παγκοσμιοποίησης, ενώ φίλοι και διανοούμενοι αναζητούν απεγνωσμένα τα χρόνια εκείνα της χαράς, της μέθεξης, του έρωτα και των εκκρηκτικών συναισθημάτων. 

Αυτοσχέδια επιθεωρησιακά νούμερα από ραδιοφωνικές εκπομπές, αναμνήσεις φίλων συναγωνιστών που έζησαν συγκλονιστικά χρόνια ευτυχίας στα σκυλάδικα της παραμεθορίου και γενικά ό,τι περίσσεψε απ’ το ηρωικό έπος του «Αυτή η νύχτα μένει». 

Ένα μεγάλο μέρος αφορά δημοσιευμένα κείμενα πριν από μια δεκαπενταετία στο Penthouse αλλά και στην Athens Voice, όπου παρουσιάζονται οι συνήθειες, τα πάθη και τα ήθη των τηλεοπτικών μας αστεριών, που –δόξα τω Θεώ– υπάρχουν και αναφύονται διαρκώς. Φυσικά, υπάρχουν και καινούργια κείμενα για τη βασιλεία των μαγείρων, των ηλεκτρολόγων, του Ντάνου και όλων των υδραυλικών που ξαφνικά σαν τη Γαλλική Επανάσταση ξεχύθηκαν στο τηλεοπτικό πεδίο να αρπάξουν αυτό που δικαιωματικά τούς ανήκει.… 

Το βιβλίο θα συνοδεύεται από δεκάδες φωτογραφίες των πραγματικών ηρώων που συνάντησε ο συγγραφέας. Το σύμπαν αυτό, το σχεδόν αλμοδοβαρικό, ένα παλίμψηστο καψούρας και άνομων πράξεων του γλεντιού της νύχτας και του πάθους. 
 
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Γεννήθηκα στην Αρτάκη, σε ένα χωριό έξω από τη Χαλκίδα, και το μόνο που θυμάμαι από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια είναι ότι δεν μπόρεσα να αποκτήσω έστω κι έναν φίλο. Μέχρι να περάσω στο πανεπιστήμιο, δεν βγήκα ποτέ από την αυλή μας για κοινωνικές συναναστροφές, αφού όλη μου η ζωή ήταν στα ιερατεία, με διακαή πόθο σαν ιεραπόστολος ή και σαν αρχιμανδρίτης να αναζητήσω τη σωτηρία μου. Η Νομική έγινε το άλλοθι για να ξεφύγω, αλλά, όταν ανακοίνωσα τα καλλιτεχνικά μου όνειρα, ακολούθησαν ομηρικοί καβγάδες. Όπως είπε και ο Κοέλιο, «όταν θέλεις κάτι, το σύμπαν συνωμοτεί» – επιτέλους λέω κι εγώ αυτή την ατάκα, γιατί τόσο καιρό την άκουγα από τα μοντέλα και τον Στράτο Τζώρτζογλου και έσκαγα από τη ζήλεια μου, γιατί δεν έβρισκα πρόταση να την στριμώξω. Ακολουθεί Θέατρο Τέχνης, Γιώργος Μαρίνος, όμως μια θεϊκή συγκυρία με οδηγεί στον μαγικό κόσμο των σκυλάδικων, αλλάζοντας ουσιαστικά τη ζωή μου. Έζησα τη νύχτα στην παραμεθόριο χωρίς ενοχές και αποστασιοποιημένος από πανεπιστημιακές περγαμηνές, ένιωσα πως ένας θεός με επέλεξε να ανοίξω μόνος μου τις πύλες της Κολάσεως και να γευτώ με πάθος το όνειρο. Ακολουθεί μακρόχρονη συνεργασία με την λατρεμένη παιδική μου φίλη Μαλβίνα, για ένα μεγάλο διάστημα μόνιμη στήλη στην Athens Voice και μια ενδιαφέρουσα συμμετοχή σε εκπομπές της Σεμίνας, από τα πιο γενναιόδωρα πλάσματα. Υπερήφανος για τις εκπομπές μας «Trash TV» και «Καρακορτάδα», όπου σημαντικοί άνθρωποι τις αποθέωσαν, όμως για το κανάλι θεωρήθηκαν το όνειδος του σταθμού. Το βιβλίο μου Αυτή η νύχτα μένει έγινε ταινία με τον Παναγιωτόπουλο και θεατρική παράσταση με την Κίρκη Καραλή, όμως ακόμη προσδοκώ να γίνει και χορόδραμα από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου. Αν ξαναγεννιόμουνα, θα ήθελα να αρχίσω από τη νύχτα, να ξαναζήσω πάλι αυτό το ξέφρενο πανηγύρι της χαράς και των αισθήσεων. Γλέντησα, αποθεώθηκα, τρελάθηκα στην κυριολεξία και πέρασα μαγικά, ακυρώνοντας στην ουσία την ατάκα του Χορν στην «Οδό Ονείρων»: «Κανείς δεν ζει αληθινά αυτό που θα ’θελε να ζήσει».