Συζητώντας με τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Χ.Μ.: Καταλαβαίνετε πως δεν μπορώ να σας πω έναν ή μία μόνο! Έχω αγαπημένους συγγραφείς της στιγμής, της χρονιάς, ανά είδος κ.ο.κ. Εκείνη που σίγουρα έχει επηρεάσει το είδος γραφής μου περισσότερο είναι η Άγκαθα Κρίστι, ως εξέχουσα εκπρόσωπος των συγγραφέων της λεγόμενης χρυσής εποχής της αστυνομικής λογοτεχνίας. Αν όμως έπρεπε να σας εκμυστηρευτώ σαν ποιους ονειρεύομαι να γράψω, θα έλεγα μια ισορροπημένη μείξη μεταξύ Όσκαρ Ουάιλντ και Έντγκαρ Άλαν Πόε, σκοτάδι και ρομαντισμός, εστέτ και καταστροφή.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Χ.Μ.: Μυθολογία σε παιδική βερσιόν, όπως φαντάζομαι πολλοί από μας. Αλλά εκεί γύρω στα 8-9 ξεκίνησα με την Άγκαθα Κρίστι. Και παραμένει μια σταθερά στα αναγνωστικά μου γούστα.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Χ.Μ.: Η επιθυμία μου να διαβάσω ένα βιβλίο, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα εν προκειμένω, όπως εγώ ως αναγνώστης του είδους και εγκληματολόγος θα ήθελα να το διαβάσω. Έτσι ξεκίνησα κι έτσι ακόμα γράφω. Ευτυχώς υπάρχουν κι άλλοι αναγνώστες που μοιράζονται τα γούστα μου.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας Στον 5ο όροφο της Νομικής;

Χ.Μ.: Είναι ένα κλασικόμορφο whodunit, δηλαδή μια έρευνα για τον δράστη μιας διπλής ανθρωποκτονίας, με αντικρουόμενα στοιχεία και κλειστό κύκλο υπόπτων, νουάρ ατμόσφαιρα, καλά θεμελιωμένες ανατροπές και κάθαρση στο τέλος.

Ερώτηση 5η: Δύο φόνους θα προσπαθήσει να εξιχνιάσει ο αστυνόμος Χριστόφορος Μάρκου. Ως δικηγόρος και εγκληματολόγος –λόγω των επιπρόσθετων σπουδών σας–, πιστεύετε ότι είναι εύκολο ή δύσκολο να εξιχνιαστεί μια υπόθεση ανθρωποκτονίας;

Χ.Μ.: Χάρη στην τεχνολογία είναι πολύ ευκολότερο απ’ ό,τι παλιότερα. Γι’ αυτό και βλέπουμε πως η μεγάλη πλειονότητα των ανθρωποκτονιών διαλευκάνεται, έστω κι αν πάρει κάποιο καιρό (ενώ παράλληλα εξιχνιάζονται και πολύ παλιότερες υποθέσεις που είχαν μείνει ανοιχτές). Στα βιβλία μου ωστόσο δεν στηρίζομαι στο DNA και στις νέες τεχνολογίες, αλλά στην ψυχολογία του εγκλήματος. Αυτή είναι που με παθιάζει.

Ερώτηση 6η: Στο βιβλίο σας, ο κύκλος της Νομικής δεν είναι και ο πιο αγνός. Θεωρείτε ότι μπορεί να εξυγιανθεί κάθε τομέας ή είναι ανέφικτο κάτι τέτοιο;

Χ.Μ.: Οι τομείς (όπως και οι Υπηρεσίες, το Κράτος κ.λπ.) δεν είναι ουδέτερα αντικείμενα που λειτουργούν σε κενό. Αποτελούνται από ανθρώπους με πάθη, μυστικά κι αδυναμίες, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Αν, λοιπόν, συγκλίνουν κάποιες συγκυρίες, μπορεί ένα τομέας από χώρος ενασχόλησης μ’ ένα αντικείμενο να γίνει σκηνικό πραγματικού εγκλήματος –όπως στον 5ο όροφο της Νομικής. Αντίστροφα, αν τύχει η συνεργασία μεταξύ των μελών μιας ομάδας να είναι αγαστή, τα πράγματα θα πάνε καλά. Μέχρι κάτι ν’ αλλάξει...

Ερώτηση 7η: Η ιστορία σας έχει επιρροές από την κλασική αστυνομική λογοτεχνία. Ο κεντρικός σας ήρωας είναι «εγκεφαλικός» και μεθοδικός. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας τους λόγους που μείνατε παραδοσιακός και όχι σύγχρονος, με την έννοια των αντίστοιχων αστυνομικών-επιθεωρητών που κυκλοφορούν συνήθως στην αστυνομική λογοτεχνία;

Χ.Μ.: Εξαρχής δεν ήθελα έναν μέθυσο, γεμάτο ψυχολογικά, οικογενειακά και προσωπικά προβλήματα τύπο για πρωταγωνιστή. Ήθελα κάποιον σαν εμάς, σαν τον μέσο αναγνώστη, που παρά τα προβλήματα, παρά τις μικρές ή μεγαλύτερες καθημερινές μάχες, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί στη δουλειά, στις παρέες, στην οικογένειά του. Ο αστυνόμος Χριστόφορος Μάρκου είναι ένας καθημερινός τύπος στον οποίο προκύπτουν –λόγω επαγγέλματος–εξαιρετικές υποθέσεις. Δεν ξέρω αν είναι παραδοσιακός, είναι άνθρωπος της εποχής του, επομένως σύγχρονος, αλλά παράλληλα βαθιά επηρεασμένος από τα ινδάλματά του που τον έσπρωξαν να γίνει αστυνόμος, τον Πουαρό, τον Μεγκρέ, τον Χολμς.

Ερώτηση 8η: Υπάρχουν υποθέσεις που δεν έχουν εξιχνιαστεί ποτέ. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα. Ασπάζεστε αυτή την πεποίθηση ή όχι, και γιατί;

Χ.Μ.: Υπάρχουν υποθέσεις που δεν έχουν εξιχνιαστεί είτε από κακή έρευνα είτε από έλλειψη στοιχείων, από ανθρώπινη αμέλεια ή τύχη (καλή για τον δράστη, κακή για το σύνολο). Όπως είπαμε και πιο πάνω, χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας, εξιχνιάζεται πλέον πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σοβαρών εγκλημάτων. Το τέλειο έγκλημα όμως υπάρχει: είναι αυτό που δεν ξέρουμε πως έχει τελεσθεί, για το οποίο κανείς δεν θα αναζητήσει θύμα, επομένως ούτε και δράστη (π.χ. εξαφανίσεις που είναι ανθρωποκτονίες, θάνατοι καταγεγραμμένοι ως ατυχήματα ή από φυσικά αίτια, που είναι εγκληματικές πράξεις).

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Χ.Μ.: Πως τους είμαι ευγνώμων. Χάρη σε αυτούς κάνω αυτό που αγαπώ και το μοιράζομαι. Ευχαριστώ πολύ!

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Χ.Μ.: Δύο ακόμα αστυνομικά με πρωταγωνιστή τον Χριστόφορο Μάρκου έρχονται απ’ τον ΜΙΝΩΑ τα επόμενα δύο χρόνια και συνεχίζουμε δυνατά...

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!

Χ.Μ.: Εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία!

Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης γεννήθηκε το 1980 στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και μεγάλωσε. Με σπουδές στη Νομική και την Εγκληματολογία στην Αθήνα και το Παρίσι, και έχοντας εργαστεί ως δικηγόρος, τα τελευταία χρόνια ζει στη γαλλική πρωτεύουσα.

Είναι συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας και δοκιμιακών βιβλίων για την αισθητική του εγκλήματος, εμπνευστής της έννοιας criminart και μέλος της Crime Writers’ Association.

Το βιβλίο Στον 5ο όροφο της Νομικής είναι το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα που εκδόθηκε στα γαλλικά, αποσπώντας το βραβείο της Académie du Var.

Στον 5ο όροφο της Νομικής

Πέμπτος όροφος της Νομικής Αθηνών, Τομέας Εγκληματολο­γίας. Ο υποψήφιος διδάκτορας Άγγελος Κονδύλης ανακαλύπτει το πτώμα της Οχιάς, κατά κόσμον καθηγήτριας Λαμπρινής Σιώμου, πριν δολοφονηθεί κι αυτός με τη σειρά του.

Ο αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Αττικής Χριστόφορος Μάρκου, απόφοιτος του τομέα και παλιός γνώριμος των θυμάτων, αναλαμβάνει την έρευνα της διπλής ανθρωποκτονίας.

Κινούμενος στο σκοτάδι του πέμπτου ορόφου, σ’ έναν λαβύρινθο μυστικών, διαπλοκής, προσωπικών εμπαθειών κι ακαδημαϊκών φιλοδο­ξιών, καλείται να ανακαλύψει με τη βοήθεια ενός «πασπαρτού» ποιος μετέτρεψε το κτίριο του πανεπιστημίου σε σκηνικό δολοφονιών, και ν’ απαντήσει: Υπάρχει, τελικά, το τέλειο έγκλημα;

Συζητώντας με τη Σωτηρία Μπιλιανού

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Σ.Μ.: Οι αγαπημένοι μου παιδικοί συγγραφείς είναι πολλοί. Ανάμεσά τους ξεχωρίζω την Άλκη Ζέη και την Αγγελική Βαρελά.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Σ.Μ.: Να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα. Όμως στα τέλη του Δημοτικού ήμουν λάτρης των βιβλίων του Ιουλίου Βερν και κάπου στις αρχές της εφηβείας είχα διαβάσει «Τα ψάθινα καπέλα»| και το είχα αγαπήσει. Το δεύτερο το είχα διαβάσει τόσες φορές που είχε φθαρεί και για να το προστατέψω το είχα τυλίξει με διάφανο πλαστικό. Εκείνο το αντίτυπο το ταλαιπωρημένο, το έδωσα πρόσφατα στην μεγάλη μου κόρη που μπαίνει στην εφηβεία για να το διαβάσει.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Σ.Μ.: Πάντα φανταζόμουν τον εαυτό μου ως συγγραφέα να κάθομαι παρέα με μικρά παιδιά και να τους διαβάζω τα βιβλία μου, να συζητάμε για αυτά, να παίζουμε κουκλοθέατρο με τους ήρωες τους, να κάνουμε αστεία και να γελάμε. Από όταν έγινα μαμά μπήκα για τα καλά στον κόσμο των παιδιών, έγινα κι εγώ παιδί μαζί τους και πλέον αισθάνθηκα την ανάγκη να κάνω το πρώτο συγγραφικό μου βήμα. Συνοδοιπόρος μου στο ταξίδι της συγγραφής είναι ο εκδοτικός οίκος Παρισιάνου που με εμπιστεύτηκε και πραγματοποίησε το όνειρό μου!

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Θα είμαι πάντα κοντά σου”;

Σ.Μ.: Είναι ένα πολύ τρυφερό και καθησυχαστικό παραμύθι που μιλάει για τους φόβους που έχουν τα μικρά παιδιά. Φόβοι όπως οι θόρυβοι, το σκοτάδι, τα άγρια ζώα, ο αποχωρισμός από τα αγαπημένα πρόσωπα. Το έγραψα με πολύ αγάπη και κατανόηση για όλα όσα αισθάνονται τα παιδιά, σκεπτόμενη συνάμα την αγωνία των γονιών για να τα καθησυχάσουν.

Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής αυτού του βιβλίου;

Σ.Μ.: Η ιδέα για το θέμα αυτού το βιβλίου είναι κυρίως βιωματική. Όπως τα περισσότερα παιδιά έχουν κάποιους φόβους, έτσι και τα δικά μου παιδιά φοβόντουσαν το σκοτάδι, κάποιους θορύβους, κτλ. Ήθελα λοιπόν να γράψω ένα παραμύθι που να ηρεμεί τα παιδιά και να τα κάνει να αισθανθούν την ασφάλεια που χρειάζονται.

Ερώτηση 6η: Πολλές φορές τα παιδιά βλέπουν εφιάλτες και τρέχουν γρήγορα να κρυφτούν στην αγκαλιά της μαμάς για να προστατευθούν από αυτόν. Έτσι, και στην ιστορία σας, το αρκουδάκι θα τρέξει στη μαμά του. Πιστεύετε ότι η αντίδραση της μαμάς έχει σημαντικό αντίκτυπο στη συμπεριφορά του παιδιού της;

Σ.Μ.: Ναι και είμαι απόλυτη σε αυτό. Θεωρώ πολύ σημαντικό ο γονιός να δίνει την δέουσα σημασία σε κάθε τι που απασχολεί το παιδί του, ακόμα και στον πιο ασήμαντο φόβο. Εννοείται πως δεν χρειάζεται να προβεί σε υπερβολές, αλλά να κάνει το παιδί να νιώθει ότι θα είναι πάντα κοντά του για να το προστατέψει, να το στηρίξει, να το καθησυχάσει, να το αγκαλιάσει. Έτσι το παιδί γίνεται πιο δυνατό, αυξάνεται η αυτοπεποίθησή του και νιώθει εσωτερική ασφάλεια και πληρότητα.

Ερώτηση 7η: Η μαμά ξεκινάει έναν πολύ τρυφερό διάλογο με το παιδί της. Πόσο σημαντική θεωρείτε ότι είναι η ουσιαστική συζήτηση μεταξύ γονέων και παιδιών;

Σ.Μ.: Καθώς είμαστε όλοι διαφορετικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να κατανοήσουμε τους γύρω μας είναι να συζητάμε ουσιαστικά μαζί τους. Για τα παιδιά είναι ακόμα πιο σημαντικό αυτό, ειδικά για τα μικρότερα, γιατί συχνά δεν γνωρίζουν τον τρόπο να εκφράσουν αυτό που νιώθουν ή δεν βρίσκουν τα κατάλληλα λόγια. Έτσι, μέσα από τη συζήτηση τα βοηθάμε να εξωτερικεύσουν όσα αισθάνονται και τα απασχολούν και κατ΄επέκταση να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους αλλά κι εμείς εκείνα.

Ερώτηση 8η: Οι φόβοι και οι θόρυβοι τρομοκρατούν τα παιδιά, κυρίως αυτά της προσχολικής ηλικίας. Ένας γονέας θα έπρεπε σε τέτοιες περιπτώσεις να συμβουλευτεί έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή δεν είναι τόσο απαραίτητο παρά μόνο όταν αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό;

Σ.Μ.: Οι φόβοι που έχουν τα μικρά παιδιά είναι απόλυτα φυσιολογικοί και συνήθως οφείλονται στην πλούσια φαντασία τους που έχει την ικανότητα να «ζωντανεύει» τα πάντα και να τα κάνει να φαίνονται τρομακτικά. Αυτό που χρειάζεται από την πλευρά των γονιών είναι να ακούν με προσοχή τα παιδιά τους χωρίς να τα προσβάλουν ή να τα υποτιμούν. Φράσεις όπως για παράδειγμα «εσύ είσαι άντρας, φοβάσαι μια αστραπή/αράχνη/κτλ;» δεν καθησυχάζουν το παιδί, παρά μόνο το ωθούν να κρύβει τα συναισθήματά του και καλλιεργούν προκαταλήψεις και στερεότυπα που θα έπρεπε να έχουν από καιρό εξαλειφθεί. Όσο οι γονείς είναι πολύ κοντά στα παιδιά τους και τα ακούν με αγάπη και σεβασμό συνήθως δεν χρειάζεται να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό. Ωστόσο, εφόσον το παιδί έχει εμμονή με κάποιο φόβο και ο γονιός δεν μπορεί να το διαχειριστεί, τότε η γνώμη ενός ειδικού είναι πολύτιμη.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Σ.Μ.: Αγαπημένοι μου γονείς θα ήθελα να σας πω να είστε δίπλα στα παιδιά σας χωρίς να τα πνίγετε. Να αφουγκράζεστε τους φόβους και τις έγνοιες τους και να είστε πάντα πρόθυμοι να τα βοηθήσετε μόλις σας έχουν ανάγκη. Να σας θυμίσω ότι κάθε ηλικία έχει τα δικά της προβλήματα. Ακόμα κι ένα μικρό παιδάκι μπορεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες που για εκείνο φαντάζουν ανυπέρβλητες ενώ για τους γονείς είναι αστείες. Μην ξεχνάτε λοιπόν να στέκεστε κοντά τους με σεβασμό και κατανόηση, να τα αγκαλιάζετε και να τους λέτε ότι τα αγαπάτε κι ότι θα είστε πάντα κοντά τους όποτε εκείνα σας χρειαστούν.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Σ.Μ.: Ένα υπέροχο παραμύθι είναι στα σκαριά. Εύχομαι πολύ σύντομα να κυκλοφορήσει και να το αγκαλιάσουν όλα τα παιδιά!

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Σ.Μ.: Εγώ σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή που μου κάνατε!

Γεια σας, είμαι η Σωτηρία. Το επάγγελμά μου είναι Οικονομολόγος, με πτυχίο στη Διοίκηση και Master στα εφαρμοσμένα Χρηματοοικονομικά. Αγαπώ πολύ την επικοινωνία, την καλή παρέα, τα ταξίδια, τις χειροτεχνίες. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο όμως είναι να ασχολούμαι δημιουργικά με τα παιδιά μου. Να περνάω πολύ χρόνο μαζί τους, να παίζουμε, να μαθαίνουμε, να χαιρόμαστε και να μοιραζόμαστε στιγμές. Τα κορίτσια μου και ο σύζυγός μου δίνουν ξεχωριστό νόημα στην ζωή μου, την κάνουν πιο όμορφη, πιο ενδιαφέρουσα, πιο δύσκολη, πιο πικάντικη!

ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ

Το μικρό αρκουδάκι ξυπνάει αναστατωμένο μέσα στη νύχτα και τρέχει στο κρεβάτι της μαμάς αρκούδας. Εκείνη, μολονότι κουρασμένη και πολύ νυσταγμένη, το ακούει με προσοχή και, καθώς το σφιχταγκαλιάζει, το καθησυχάζει και του προσφέρει την ασφάλεια που χρειάζεται…

«Μαμά, θα είσαι μαζί μου κι όταν έχει δυνατές αστραπές και κεραυνούς;

«Ναι, αρκουδάκι μου. Θα καθόμαστε αγκαλιά μπροστά στο τζάμι και θα βλέπουμε τα όμορφα σχέδια που δημιουργούν στον ουρανό. Κοιμήσου τώρα».

«Κι όταν φυσάει δυνατά ο άνεμος;»

«Τότε, αρκουδάκι μου, θα βάζουμε απαλή μουσική και θα χορεύουμε μαζί, μέχρι να σταματήσει ο δυνατός άνεμος. Κοιμήσου τώρα».

Η ιστορία του μικρού αρκούδου της Σωτηρίας Μπιλιανού, σε εικονογράφηση Παναγιώτη Τσαούση, γράφτηκε με πολλή αγάπη για όλα τα παιδιά της προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας που, λόγω της πλούσιας φαντασίας και της περιέργειάς τους, αναπτύσσουν φόβους για τους θορύβους, για κάποια ζώα, για το σκοτάδι, για τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι φόβοι αυτοί, είτε είναι πιο ήπιοι είτε είναι πιο έντονοι, θεωρούνται φυσιολογικοί.

Αυτό που χρειάζεται από την πλευρά των γονέων είναι να ακούν τα παιδιά τους με σεβασμό και προσοχή και να τα καθησυχάζουν με τα κατάλληλα λόγια, όπως ακριβώς έκανε και η μαμά αρκούδα με το αρκουδάκι της!

Το βιβλίο συμπληρώνει παράρτημα με υπέροχες δραστηριότητες και διασκεδαστικά παιχνίδια για τους μικρούς αναγνώστες.

Συζητώντας με την Ελευθερία Μεταξά

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

 
Ε.Μ.: Αγαπώ πολλούς συγγραφείς, ξεχωριστή θέση όμως ανάμεσά τους κρατάει ο Νίκος Καζαντζάκης. Όλα του τα βιβλία κρύβουν ανεκτίμητους θησαυρούς, μαθήματα ψυχής και ανθρωπιάς.
 

 

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Ε.Μ.: Αν δεν με απατά η μνήμη μου, αν όχι το πρώτο, τουλάχιστον ένα από τα πρώτα, ήταν το μυθιστόρημα της Χάριετ Μπ. Στόου Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά. Ακόμα θυμάμαι πόσο είχα κλάψει αλλά και είχα θυμώσει με το συγκεκριμένο βιβλίο. Το παιδικό μου μυαλό αδυνατούσε να κατανοήσει πώς είναι δυνατόν κάποιοι άνθρωποι να αντιμετωπίζουν άλλους ως κατώτερους, να τους φέρονται χειρότερα και από ζώα, να τους πωλούν και να τους αγοράζουν σαν να είναι αντικείμενα.

 

 
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

 
Ε.Μ.: Επειδή ως παιδί υπήρξα πολύ κλειστός χαρακτήρας, έβρισκα καταφύγιο και τρόπο έκφρασης στη γραφή. Έγραφα στην αρχή σκόρπιες σκέψεις, μετά κάποιους στίχους και στη συνέχεια μικρές ιστορίες. Μπορεί μεγαλώνοντας να έπαψα να είμαι κλεισμένη στον εαυτό μου, η αγάπη για τη γραφή όμως παρέμεινε κι όσο περνούσαν τα χρόνια μεγάλωνε. Έτσι, από τη συγγραφή μικρών ιστοριών πέρασα σιγά σιγά και στην ολοκλήρωση του πρώτου μου μυθιστορήματος.

 

 
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας Ο θησαυρός της Σμύρνης;

 
Ε.Μ.: Ο Θησαυρός της Σμύρνης αποτελεί τον δικό μου, ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που με τόσο βίαιο τρόπο ξεριζώθηκαν από τις προγονικές τους εστίες και πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, σε όσους έπεσαν θύματα του φανατισμού και του εθνικισμού, του παραλογισμού του πολέμου. Μπορεί να μην έχω καταγωγή από τη Μικρά Ασία, όμως οι παππούδες μου ήταν Έλληνες που ζούσαν στην Οδησσό κι εκδιώχτηκαν από εκεί όταν ξέσπασε η Οκτωβριανή επανάσταση. Ήρθαν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες και για πολλά χρόνια έζησαν στον προσφυγικό καταυλισμό στο Γκάζι. Είχα την τύχη και την ευλογία να μεγαλώσω μαζί τους και πολλές φορές μου μιλούσαν τόσο για τη ζωή τους στη Ρωσία όσο και στον καταυλισμό, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν –ειδικά τα πρώτα χρόνια– για τον ρατσισμό που βίωσαν.
Βέβαια, πέρα από το «ιστορικό» κομμάτι, ο Θησαυρός της Σμύρνης έχει και το καθαρά αστυνομικό. Ο Μάνος Βαρσάμης και η Έλσα Γληνού καλούνται να διαλευκάνουν τη δολοφονία ενός εκατοντάχρονου πρόσφυγα από τη Σμύρνη, του Χριστόδουλου Ραγιόγλου. Όταν όμως διαπράττονται και άλλα εγκλήματα, οι δύο συνεργάτες συνειδητοποιούν έκπληκτοι ότι η λύση βρίσκεται στο παρελθόν και συγκεκριμένα στη Σμύρνη του 1922.

 

Ερώτηση 5η: Η ιστορία σας συμπίπτει χρονικά με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή. Αυτός ήταν ο λόγος που η υπόθεση μας μεταφέρει στο τότε για αρκετές σελίδες ή τυχαία η έμπνευση σας χτύπησε την πόρτα σχετικά με εκείνα τα γεγονότα και εκείνη την εποχή; 

 
Ε.Μ.: Όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο, δεν είχα σκεφτεί καθόλου την επέτειο των εκατό χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή. Την έμπνευση μου την έδωσε ο εκδότης μου, ο Γιάννης Κωνστανταρόπουλος, ο οποίος μου διηγήθηκε ένα πρωί στο γραφείο του την ιστορία ενός συγγενικού του προσώπου που έφυγε από τη Σμύρνη με την καταστροφή και ήρθε στην Ελλάδα ως πρόσφυγας. Για κάποιον λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω, όση ώρα ο Γιάννης μού μιλούσε, στο μυαλό μου σχηματίστηκε η εικόνα ενός άντρα που αποφασίζει να εγκαταλείψει μαζί με την οικογένειά του τα πατρογονικά χώματα και να αναζητήσει τη σωτηρία στη μητέρα πατρίδα. Έχει στοιβάξει σε μια γωνιά βαλίτσες με τα υπάρχοντά του κι ένα σιδερένιο σεντούκι. Στη διαδρομή από τα γραφεία του Μίνωα μέχρι το σπίτι μου άρχισα να πλάθω την ιστορία και μόλις κάθισα μπροστά στον υπολογιστή μου ξεκίνησα την έρευνα για να συλλέξω τα στοιχεία που χρειαζόμουν.
 

 

Ερώτηση 6η: Η Έλσα Γληνού και ο Μάνος Βαρσάμης σε μία νέα ιστορία συνεργάζονται αρμονικά και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Θεωρείτε ότι για την πλήρη επιτυχία είναι απαραίτητα η αλληλοσυμπλήρωση και ο σεβασμός του ενός απέναντι στον άλλο ή υπάρχουν και άλλα πράγματα; 

 
Ε.Μ.: Ο Μάνος Βαρσάμης και η Έλσα Γληνού είναι δύο χαρακτήρες που «γεννήθηκαν» σε διαφορετικό βιβλίο ο καθένας· ο Βαρσάμης στο Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης και η Γληνού στο Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά. Και τους δύο τους αγάπησα πολύ και δεν ήθελα να τους αποχωριστώ. Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα να τους «παντρέψω» και να τους κάνω αστυνομικό δίδυμο, αφού παρατήρησα ότι ταιριάζουν πολύ, κατά κάποιον τρόπο συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Ο Μάνος έχει την εμπειρία και την όσφρηση του «παλιού λαγωνικού», ενώ κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην αλάνθαστη ανακριτική μέθοδο που εφαρμόζει. Η Έλσα, από την άλλη μεριά, διαθέτει μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη παρατηρητικότητα και γνωρίζει πολύ καλά την ανθρώπινη ψυχή. Εκτός από συνεργάτες και φίλοι, έχουν αναπτύξει μια σχέση πατέρα-κόρης. Βέβαια, για να διατηρείται η ισορροπία, πρέπει ο ένας να δίνει βήμα στον άλλο, να τον αφήνει να παίρνει πρωτοβουλίες. Μεταξύ τους δεν υπάρχει ανταγωνισμός, αλλά μια απόλυτα αρμονική συνεργασία που βασίζεται στην αγάπη και στην εκτίμηση. Πιστεύω ότι θα μας συντροφεύουν για πολύ καιρό ακόμη και θα διαλευκάνουν μαζί πολλές περίπλοκες υποθέσεις.

 

Ερήτηση 7η: Το παρελθόν, είτε είναι δικό μας είτε των προγόνων μας, μας ακολουθεί. Πιστεύετε ότι μπορούμε να αλλάξουμε υπέρ μας τα κακά του παρελθόντος ή ορισμένες φορές οι πράξεις είναι πιο ισχυρές;

 
Ε.Μ.: Πιστεύω πως τα λάθη του παρελθόντος κάποιες φορές μπορεί να αποδειχτούν μοιραία και για τις επόμενες γενιές, ιδιαίτερα αν τους έχουμε επιτρέψει να στοιχειώσουν τη ζωή μας και να καθορίσουν το μέλλον μας. Από τα λάθη που κάναμε οι ίδιοι ή οι πρόγονοί μας πρέπει να μαθαίνουμε, ώστε να μην τα επαναλάβουμε. Θεωρώ ότι το παρελθόν πρέπει να λειτουργεί ως γέφυρα που θα μας ενώσει με το μέλλον, αν όμως παραμείνουμε προσκολλημένοι σ’ αυτό δεν θα καταφέρουμε να χαρούμε ούτε το παρόν μας.

 

Ερώτηση 8η: Η ιστορία σας πάει πολλά χρόνια πίσω. Έναν αιώνα και συγκεκριμένα στη Μικρασιατική καταστροφή. Ο πόλεμος επαναλαμβάνεται συνεχώς με διαφορετικό μοτίβο και πλαίσιο. Γιατί ο άνθρωπος αναλώνεται σε τέτοιες συμπεριφορές, αντί να μεριμνά για την παγκόσμια ειρήνη; Ποια είναι η άποψή σας;
 

Ε.Μ.: Είναι γεγονός ότι, παρά τις ολέθριες συνέπειές του, ο πόλεμος είναι ένα λάθος που η ανθρωπότητα επαναλαμβάνει ξανά και ξανά. Φαίνεται τελικά πως το παρελθόν δεν μας διδάσκει τίποτε, όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό. Βέβαια, πιστεύω πως οι λαοί δεν θέλουν τον πόλεμο, προτιμούν να συνυπάρχουν ειρηνικά, να απολαμβάνουν όλα τα οφέλη που η ειρήνη προσφέρει. Στη Σμύρνη, για παράδειγμα, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Εβραίοι και οι Τούρκοι ζούσαν ήρεμα και αρμονικά, είχαν αναπτύξει δεσμούς φιλίας, ακόμα και συγγένειας. Όταν ξέσπασε η καταστροφή, υπήρχαν πολλοί Τούρκοι που βοήθησαν αλλόθρησκους να γλιτώσουν, τους έδωσαν καταφύγιο, τους έκρυψαν ακόμα και στα σπίτια τους μέχρι να περάσει το κακό. Θεωρώ ότι τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, καθώς και οι φιλοδοξίες των ηγετών, αλλά και η μισαλλοδοξία είναι αυτά που προκαλούν τον πόλεμο, όχι οι απλοί άνθρωποι. Πιστεύω ότι όλοι θα έπρεπε να γίνουμε πιο ενεργοί πολίτες, να ενημερωνόμαστε και να δραστηριοποιούμαστε, να φροντίζουμε να «ανοίγουμε» το μυαλό μας ώστε να μην πέφτουμε θύματα της προπαγάνδας. Ξέρετε, ακούω πολλές φορές κάποιους να λένε ότι οι απλοί πολίτες δεν έχουν δύναμη, ότι η φωνή τους δεν πρόκειται να ακουστεί όσο δυνατά κι αν φωνάξουν. Αυτό, όμως, ακριβώς είναι το λάθος που κάνουμε. Πιστεύοντας πως είναι άσκοπο να δηλώνουμε την αντίθεσή μας με τις αποφάσεις που λαμβάνονται ερήμην μας, τελικά παθητικοποιούμαστε και αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για εμάς. 

 

 
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

 
Ε.Μ.: Θα ήθελα να τους πω ένα τεράστιο, ένα απέραντο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την αγάπη που μου έχουν δείξει όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πράγματι μοναδικό συναίσθημα να ξέρεις ότι κάποιος μοιράστηκε μαζί σου τα ταξίδια του μυαλού και της ψυχής σου, ότι αφουγκράστηκε τις σκέψεις σου, αφέθηκε να τον παρασύρεις στους κόσμους που έπλασες. Είμαι ευγνώμων που οι αναγνώστες μού άνοιξαν την αγκαλιά τους και υπόσχομαι ότι πάντα θα προσπαθώ να στέκομαι αντάξια της εμπιστοσύνης και της αγάπης τους.

 

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

 
Ε.Μ.: Το βιβλίο που γράφω τώρα έχει και πάλι ως πρωταγωνιστικό δίδυμο τους αγαπημένους μου Μάνο Βαρσάμη και Έλσα Γληνού. Οι δύο συνεργάτες έρχονται αντιμέτωποι με έναν κατά συρροή δολοφόνο που εμπνέεται από τη Γαλλία του 19ου αιώνα και τον τρόπο ζωής των «καταραμένων» ποιητών.

 

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!

 
Ε.Μ.: Εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία και εύχομαι ό,τι καλύτερο!

 

 

 

 

 

Η Ελευθερία Μεταξά γεννήθηκε στο Αιγάλεω το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, της Δραματικής Σχολής Διομήδη Φωτιάδη και του τμήματος Δημοσιογραφίας του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών ΑΝΤ1. Εργάστηκε ως ηθοποιός, λαμβάνοντας μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, ως ασκούμενη δημοσιογράφος στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και ως φιλόλογος σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης.
Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων, με τη μετάφραση και την επιμέλεια βιβλίων και με μεταγλωττίσεις ξένων τηλεοπτικών σειρών. Είναι μέλος της ΠΕΛ (Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών) και μιλάει αγγλικά. Το διήγημά της με τίτλο «Το τελευταίο ταξίδι» απέσπασε έπαινο στον 34ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό της ΠΕΛ. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Όταν μιλούν τα φεγγάρια, Μην κοιτάξεις πίσω, Σπασμένος καθρέφτης και Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;, ενώ από τις εκδόσεις Μίνωας τα μυθιστορήματα Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης (2019) και Αθώοι ένοχοι (2020). 

Ο θησαυρός της Σμύρνης

Σμύρνη, 9 Σεπτεμβρίου 1922. Ο νεαρός Αρίστος Κογκαλίδης αποφασίζει να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να καταφύγει με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Ξέρει ότι η μέρα της καταστροφής πλησιάζει και ο μοναδικός τρόπος να σωθούν είναι να ακολουθήσουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Δεν τον φοβίζει το μέλλον, καθώς θα πάρει μαζί του όλα εκείνα που θα του επιτρέψουν να ξεκινήσει μια νέα ζωή: χρήματα, κοσμήματα αλλά και τον πολύτιμο θησαυρό του… Όμως, ο νεαρός Γαβρίλης Ραγιόγλου ανατρέπει την τελευταία στιγμή τα σχέδιά του με τον χειρότερο τρόπο…

Αθήνα, σήμερα. Όταν ο αιωνόβιος Χριστόδουλος Ραγιόγλου δολοφονείται, ο συνταξιούχος πλέον αστυνομικός Μάνος Βαρσάμης, παλιός φίλος του θύματος, και η ψυχολόγος Έλσα Γληνού αναλαμβάνουν την υπόθεση. Όσοι ήταν κοντά του μπαίνουν στο στόχαστρο του Βαρσάμη που πιστεύει πως ένας από αυτούς είναι ο δολοφόνος. Όταν, όμως, η Έλσα συνειδητοποιεί πως όλοι τους σχετίζονται με τη Σμύρνη, οι ισορροπίες ανατρέπονται και τα νέα δεδομένα οδηγούν σε ένα ακόμα έγκλημα και μια απόπειρα δολοφονίας.

Το παρελθόν μπλέκεται με το παρόν και καλά κρυμμένα μυστικά βγαίνουν στο φως. Ποιος θέλησε να σκοτώσει έναν άνθρωπο που ήδη βρισκόταν στο κατώφλι του θανάτου; Ο Μάνος και η Έλσα, στην προσπάθειά τους να ξετυλίξουν το κουβάρι αυτής της τόσο σκοτεινής υπόθεσης, καλούνται να ανατρέξουν στο 1922…

Όλα οδηγούν στη Σμύρνη… ή ξεκινούν αποκεί…

 

 

Συζητώντας με τον Δημήτρη Μπογδάνο

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Δ.Μ.: Πολλοί είναι οι αγαπημένοι μου συγγραφείς, όμως αυτός που ξεχωρίζει είναι ο Μαρκ Τουέιν.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε; 

Δ.Μ.: Δεν είμαι πολύ σίγουρος ότι είναι το πρώτο, αλλά από τα πρώτα μου αναγνώσματα είναι το «Από τη γη στη Σελήνη» του Ιούλιου Βερν.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Δ.Μ.: Η γυναίκα μου που με άκουσε να λέω μια ιστορία στα ανίψια μου ένα καυτό καλοκαιρινό μεσημέρι.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας «Μια στριμμένη γοργόνα»;

Δ.Μ.: Ως μια μικρή προετοιμασία για τα παιδιά, για τους στριμμένους που θα συναντήσουν στη ζωή τους.

Ερώτηση 5η: Η γοργόνα δεν ευχαριστιέται με τίποτα. Τελικά οτιδήποτε έχουμε δεν μας αρκεί ούτε μας αρέσει. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Δ.Μ.: Είναι ανθρώπινο ελάττωμα να μην εκτιμάμε αυτά που έχουμε μέχρι να τα χάσουμε. Ένα ελάττωμα που μπορούμε να διορθώσουμε, με λίγη σκέψη και λίγο περισσότερη προσπάθεια.

Ερώτηση 6η: Όταν η γοργόνα θα βρεθεί σε κίνδυνο, θα τη βοηθήσουν αυτοί που η ίδια έχει ήδη απαρνηθεί. Θεωρείτε ότι και στην πραγματική ζωή υπάρχουν τέτοια πρόσωπα στη ζωή όλων μας;

Δ.Μ.: Πιστεύω ότι υπάρχουν, και τις περισσότερες φορές, όπως και στη γοργόνα, είναι αυτοί απ’ τους οποίους δεν το περιμένεις.

Ερώτηση 7η: Οι κίνδυνοι ελλοχεύουν κάθε στιγμή. Μήπως ωραιοποιούμε κάποια πράγματα λόγω άγνοιας ή και «ψευδαισθήσεων» ακόμα;

Δ.Μ.: Δυστυχώς, καθημερινά μας κατακλύζουν ψεύτικες όμορφες εικόνες και κούφια πρότυπα.

Ερώτηση 8η: Μέσα από την ιστορία σας τι θα θέλατε να «διδάξετε» στους μικρούς μας φίλους;

Δ.Μ.: Να δίνουν πάντα μια δεύτερη ευκαιρία στους άλλους.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Δ.Μ.: Να μην αφήσουν τη λογική να νικήσει τη φαντασία τους. Κάποιος είπε ότι με τη λογική πηγαίνεις από το Α στο Β, ενώ με τη φαντασία πας παντού.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Δ.Μ.: Το επόμενο βιβλίο που ήδη έχει εκδοθεί είναι «Ο μαγεμένος κήπος», όμως συνεχίζω να γράφω ιστορίες, για να διασκεδάζω φυσικά πρώτα εγώ με αυτές, και όσες αρέσουν στις εκδόσεις Μεταίχμιο θα γίνουν βιβλία για να διασκεδάσουν στη συνέχεια και πολλοί μικροί αναγνώστες.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Δ.Μ.: Σας ευχαριστώ κι εύχομαι τα καλύτερα για εσάς και το blog σας Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία

Ο Δημήτρης Μπογδάνος γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Από μικρός συνήθιζε να φτιάχνει ιστορίες με το μυαλό του, απλά για να διασκεδάζει. Ιστορίες με σκανταλιές, ιστορίες ίσως λίγο τρομακτικές, ιστορίες με γέλια, με κυνηγητά, με εκπλήξεις και με μυστικά. Για να μην τις ξεχνάει όμως, αλλά και για να μπορεί να τις διαβάζει αργότερα, τις έγραφε σε ένα μεγάλο τετράδιο. Για να χωρέσουν μάλιστα πολλές ιστορίες, έγραφε όχι μόνο πάνω στις γραμμές, αλλά και κάτω από αυτές, ακόμα και γύρω γύρω. Επίσης έγραφε με διαφορετικά γράμματα που είχε σκεφτεί μόνος του κι όχι με τα κανονικά, κι έτσι κανείς άλλος δεν μπορούσε να διαβάσει τις ιστορίες του. Ακόμα και σήμερα, όταν θέλει να διασκεδάσει, ανοίγει το τετράδιο εκείνο και διαβάζει κάποια ιστορία ή… γράφει μία καινούρια. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα βιβλία του Πρόβατα ενωμένα, ποτέ κυνηγημένα και Ο μάγκας δράκος στη σειρά Διαβάζω ιστορίες, Ο Μάγος Άχρηστος στη σειρά Μικρές Καληνύχτες, καθώς και τα εικονογραφημένα βιβλία Το σκουριασμένο τρίγωνο και Σας παρακαλώ, μην το διαβάσετε.

Μια στριμμένη γοργόνα

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια όμορφη γοργόνα, με μακριά ξανθά μαλλιά, δύο υπέροχα πράσινα μάτια και μια μεγάλη ασημένια γυαλιστερή ουρά ψαριού. Στη γοργόνα όμως δεν άρεσε καθόλου που ήταν μισή άνθρωπος και μισή ψάρι. Γι’ αυτό και ήταν συνέχεια μες στα νεύρα. Δεν άντεχε την υγρασία της θάλασσας και τα ψάρια τής βρομούσαν ψαρίλα. Άραγε μια στριμμένη γοργόνα μπορεί να βρει κάποιον να τη βοηθήσει όταν κινδυνεύσει;

Συζητώντας με τη Λένα Ψύχα

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Λ.Ψ.: Έχω δεκάδες αγαπημένους συγγραφείς, κλασικούς και σύγχρονους. Περισσότερο, παρόλα αυτά, με έχει επηρεάσει η γραφή του Ντοστογιέφσκι, της Όστιν και του Φιτζέραλντ από τους ξένους λογοτέχνες και η γραφή του Βιζυηνού από τους εγχώριους.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Λ.Ψ.: Θυμάμαι να διαβάζω παραμύθια από πολύ μικρή ηλικία. Ο Όλιβερ Τουίστ, η Μαίρη Πόππινς και η Μωβ Ομπρέλα, όμως, ήταν τα αναγνώσματα που σημάδεψαν τα πρώιμα αναγνωστικά μου ταξίδια.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Λ.Ψ.: Η φαντασία είναι ένα μεγάλο κομμάτι του είναι μου. Έφτιαχνα ιστορίες από μικρό παιδί. Άνοιγα τα βιβλία, έβλεπα τις εικονογραφήσεις και δημιουργούσα τις δικές μου ιστορίες. Όταν τελείωνα τις σπουδές μου, μετά από παρότρυνση του συντρόφου μου, ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα και χαίρομαι που πήρα αυτή την απόφαση. Η συγγραφή είναι για μένα κάτι λυτρωτικό.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Το ξόρκι των αγγέλων - Η κατάρα”;

Λ.Ψ.: Θα το χαρακτήριζα ως ένα ταξίδι προς τη σωτηρία της ψυχής, με μια παραμυθένια διάσταση. Σίγουρα, ανήκει στο είδος του φανταστικού, με πολλά ρομαντικά και κοινωνικά στοιχεία, επηρεασμένο από τη Βίβλο και τον Πλάτωνα, αλλά δεν παύει να είναι ένα αλληγορικό ταξίδι και θεωρώ πως μπορεί να διαβαστεί εύκολα ακόμα και από μη ένθερμους υποστηρικτές της φανταστικής λογοτεχνίας.


Ερώτηση 5η: Μία κατάρα ορίζει τη ζωή της Ρόζας, της κεντρικής ηρωίδας σας. Πιστεύετε ότι οι κατάρες μπορούν να οδηγήσουν τον άνθρωπο στον όλεθρο ή τη μοίρα τη φτιάχνει ο ίδιος;

Λ.Ψ.: Νομίζω ότι η ζωή μας μοιάζει λίγο με τη θεωρία των παιγνίων. Σε κάθε σταυροδρόμι της ζωής μας πρέπει να πάρουμε μια απόφαση που θα μας οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα, το οποίο επηρεάζεται και από τις κινήσεις των υπόλοιπων ατόμων που μας περιβάλλουν ή απλά τυχαίνει να βρίσκονται στο δρόμο μας. Το ίδιο συμβαίνει και στην ηρωίδα. Δεν είναι αμέτοχη απέναντι στην κατάρα. Ξέρει πως έχει τη δύναμη να πάρει τη ζωή στα χέρια της και να βάλει ένα τέλος σε όλα αυτά που τη βασανίζουν. Το θέμα είναι πως η αντίπαλη πλευρά πολεμά για τους δικούς της στόχους και έτσι έχουμε μια σύγκρουση συμφερόντων, δολοπλοκίες και παιχνίδια συνομωσίας.


Ερώτηση 6η: Μέσα από την ιστορία θα γνωρίσουμε την ψυχολογία και το "προσωπείο" της "σκληρής" ηρωίδας σας. Και στο πρώτο σας βιβλίο συναντάμε μία ιστορία ψυχολογίας. Πρόκειται για τυχαίες αναλύσεις ή είναι το συγγραφικό στυλ που σας αρέσει να αναλύετε;

Λ.Ψ.: Είναι η πρώτη φορά που με ρωτάνε κάτι τέτοιο. Δεν το έχω σκεφτεί, για να πω την αλήθεια. Μου αρέσει να βλέπω πίσω από τα προσωπεία, πίσω από τα λόγια και τις πράξεις και να δίνω προσοχή στους λόγους που φέρνουν τους ήρωες σε αυτές τις αντιδράσεις ή τις άμυνες. Θεωρώ ότι η ψυχοσύνθεση ενός ήρωα είναι κομμάτι μιας ιστορίας.


Ερώτηση 7η: Το βιβλίο σας πραγματεύεται την αιώνια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού. Αυτή η μάχη θα τελειώσει ποτέ; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;

Λ.Ψ.: Όχι, όσο αφήνουμε το κακό να πολλαπλασιάζεται και εμείς μένουμε αμέτοχοι, σιωπηλοί και αδρανείς. Θα μπορούσα να αναφέρω περισσότερα πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά επειδή στην ουσία θα αποκάλυπτα πράγματα που περιλαμβάνονται στο τρίτο και τελευταίο μέρος του βιβλίου, καλύτερα να μην αναφέρω κάτι παραπάνω. Εκτός και αν οι αναγνώστες δεν έχουν πρόβλημα με τα σπόιλερ.


Ερώτηση 8η: Η Ρόζα καλείται να δώσει μία σκληρή μάχη, αφού πρώτα γνωρίσει την ιστορία της οικογένειάς της. Θεωρείτε ότι η γνώση της ρίζας μας μπορεί να μας οδηγήσει στην κατανόηση και στη σωστή μελλοντική πορεία μας;

Λ.Ψ.: Για αρχή να πω ότι, για μένα τουλάχιστον, δεν υπάρχει σωστή και λάθος πορεία. Ο στόχος είναι να νιώθει κάποιος ευτυχισμένος. Για να είναι, όμως, ένας άνθρωπος ευτυχής, πρέπει να ξέρει τι θέλει, τι επιδιώκει, τι στοχεύει… Περισσότερο από όλα, πρέπει να ξέρει ποιος είναι. Συνεπώς, η γνώση της ρίζας του, το παρελθόν του, η ιστορία του, μπορούν να τον βοηθήσουν να κατανοήσει σε βάθος τον εαυτό του και να χαράξει την πορεία του όσο καλύτερα γίνεται.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Λ.Ψ.: Να μη φοβούνται να διαβάζουν βιβλία φαντασίας. Είναι σαν παραμύθια για ενήλικες, με κωδικοποιημένα μηνύματα, τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά. Γενικότερα, θέλω να προτρέψω τους αναγνώστες να διαβάζουν όσο περισσότερο μπορούν, χωρίς να βάζουν ταμπέλες πάνω στα βιβλία. Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι της ψυχής, που έχει τη δύναμη να δημιουργήσει ιδανικά και αξίες, που θα έκαναν όχι μόνο τον αναγνώστη μεμονωμένα αλλά ολόκληρη την κοινωνία μας καλύτερη.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Λ.Ψ.: Στα βιβλιοπωλεία και στο ηλεκτρονικό κατάστημα των εκδόσεων Ελκυστής, μπορούν οι αναγνώστες να αναζητήσουν τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς ‘Το Ξόρκι των Αγγέλων’. Το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας είναι ολοκληρωμένο από άποψη συγγραφής, επομένως οι αναγνώστες θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν το τέλος της ιστορίας σύντομα. Παράλληλα, αναμένεται να εκδοθεί ένα ακόμα κοινωνικό μυθιστόρημα, μέσα στους επόμενους μήνες, το οποίο είναι ένας φόρος τιμής στη μητρότητα.


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!





Η Λένα Ψύχα γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και εργάστηκε για λίγα χρόνια στον τομέα αυτό. Η αγάπη της για τα βιβλία ήταν τόσο έντονη που από μικρή ηλικία πειραματιζόταν με διάφορα είδη γραφής όπως μυθιστόρημα και ποίηση. Το 2016 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο “Το Λευκό Κλουβί” από τις εκδόσεις Λυκόφως, το οποίο αναδείχθηκε ως ένα από τα οχτώ καλύτερα για το καλοκαίρι του 2016. Σήμερα ζει στην Ελευσίνα μαζί με τον άντρα της και τα δυο της παιδιά. Για περισσότερες πληροφορίες και επικοινωνία με τη συγγραφέα μπορείτε να επισκεφτείτε το προσωπικό της blog: http://mamabook.wordpress.com
Στα κοινωνικά δίκτυα: facebook/LenaPsicha

Το ξόρκι των αγγέλων, Η Κατάρα

Όταν η Ρόζα, μια μαθήτρια λυκείου, αναγκάζεται να περάσει έναν χρόνο με τον παππού της στη Ρόδο, κρυμμένα μυστικά θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται με την εύρεση ενός αρχαίου κειμηλίου και μιας χρυσής πεταλούδας που κρύβεται στο εσωτερικό του. Υπερφυσικές δυνάμεις και ανεξήγητα γεγονότα κάνουν την εμφάνισή τους στη ζωή της.
Μια αρχαία κατάρα μαστίζει κάθε γυναίκα της γενιάς της εδώ και αιώνες και είναι η αιτία που η Ρόζα βασανίζεται στη μέχρι τώρα ζωή της. Θα πρέπει να πάρει την απόφαση να σώσει την ψυχή της και τις ψυχές των προγόνων της, μαχόμενη με τον χρόνο. Με λίγους συμμάχους και αρκετούς εχθρούς, θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να παλέψει για να σωθεί η ίδια αλλά και να σώσει ολόκληρη τη γενιά της. Οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές, η καθεμία για τους δικούς της λόγους, θα μπούνε οριστικά στη ζωή της, φέρνοντάς την αντιμέτωπη με κρίσιμες αποφάσεις.
Άραγε θα καταφέρει να σπάσει την κατάρα;
Αν θέλεις να βρεις το άλλο σου μισό, αρκεί να λύσεις την κατάρα.

Το ξόρκι των αγγέλων, Πάθη

Μετά από την μάχη με τον μαύρο στρατό, και έχοντας σπάσει πια την κατάρα της αγάπης, η Ρόζα αναζητά ασφάλεια στους κόλπους των Αγγελιαφόρων. Μαζί τους θα εκπαιδευτεί στα κρυφά χαρίσματα της φύσης της, με απώτερο στόχο να πάρει πίσω την χρυσή πεταλούδα και να βρει το νήμα που θα σπάσει το σύνολο της κατάρας.
Και εκεί που νομίζει πως όλα θα γίνουν πιο εύκολα, νέες πληροφορίες και γεγονότα έρχονται να ταράξουν τη ζωή της. Κρυμμένα μυστικά, θανάσιμες αλήθειες, απόκοσμα όντα που προσπαθούν να την καθυποτάξουν και ένα φονικό που θα την σημαδεύει για πάντα.
Μόνο ευχάριστο κομμάτι στην ζωή της η ελπίδα πως θα συναντήσει το άλλο της μισό. Αλλά όταν έρχεται αντιμέτωπη μαζί του, ο κόσμος της καταρρέει ξανά. Είναι η αγάπη αρκετή για να συγχωρέσει;
Το δεύτερο μέρος της τριλογίας έρχεται γεμάτο πάθη και έναν ανομολόγητο έρωτα.