Β.Λ.: Κάποτε θα μπορούσα να σας απαντήσω άμεσα παραθέτοντας κάποιο συγκεκριμένο όνομα. Στο πέρασμα των χρόνων, όμως, η ολοένα και μεγαλύτερη ενασχόλησή μου με την ανάγνωση πολλών και διαφορετικών ειδών διήγησης όπως φυσικά και η εντατική συγγραφή καθιστούν την παραπάνω ερώτηση, τώρα πια, δύσκολη να απαντηθεί. Θα έλεγα, καλύτερα, πως οι συγγραφείς οι οποίοι θαυμάζω και έχουν επηρεάσει τον τρόπο γραφής μου είναι η Αλκυόνη Παπαδάκη, η Ρόζαμουντ Πίλτσερ, ο Νίκολας Σπαρκς, για να ονομάσω μερικούς. Είναι όμως και όλοι εκείνοι οι αμέτρητοι συγγραφείς τους οποίους πραγματικά θαυμάζω εξαιτίας ενός βιβλίου τους, μιας ιστορίας τους, ενός διηγήματός τους, μιας πρότασής τους ή ακόμα και μιας μοναδικής τους λέξης που έχει εντυπωθεί στο μυαλό μου και παραμένει εκεί ακόμα και μετά από πολύ καιρό.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Β.Λ.: Ως παιδί, το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι να κρατάω στα χέρια μου και να ρουφάω κυριολεκτικά τις λέξεις του ήταν ο «Ροβινσώνας Κρούσος» του Ντάνιελ Ντεφόε. Ως έφηβος, «Τα μυστικά του βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα και αρκετά αργότερα, το βιβλίο το οποίο αποτέλεσε και τον σταθμό από τον οποίο ξεκίνησα την συστηματική συγγραφή, «Οι γέφυρες του Μάντισον» του Ρόμπερτ Τζαίημς Ουώλερ.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Β.Λ.: Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν πολύ συχνά το γέλιο ως έκφραση χαράς και αντίθετα, το κλάμα για να εκφράσουν την στενοχώρια τους. Για εμένα, όπως και για τους περισσότερους συγγραφείς, πιστεύω πως η εξωτερίκευση των αισθημάτων που νιώθουμε βαθιά μέσα μας δεν καλύπτεται ολοκληρωτικά από τις συμπεριφορές που προανέφερα. Και όταν αυτό συμβαίνει είναι τότε που η συγγραφή αναλαμβάνει τον πιο σημαντικό ρόλο. Της ανακούφισης της ψυχής από αισθήματα που δεν μπορούν να εκφραστούν με κάποιον άλλον τρόπο εκτός διαμέσου αυτής.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Παρέα με τον άνεμο”;
Β.Λ.: Θα το χαρακτήριζα ως ένα γλυκόπικρο ταξίδι που ξεκινάει από την παιδική ηλικία και καταλήγει στην ενηλικίωση ή και ως μια ξέφρενη, ιλιγγιώδη και τυφλή πορεία της αθωότητας μέχρι την στιγμή της οδυνηρής της σύγκρουσης με την σκληρή πραγματικότητα.
Ερώτηση 5η: Τι συναισθήματα νιώσατε κατά τη διάρκεια της συγγραφής;
Β.Λ.: Κάθε συγγραφέας συμπάσχει απόλυτα με τον εκάστοτε χαρακτήρα που παίρνει ζωή μέσα από την ιστορία του βιβλίου του. Στην συγγραφή δεν γίνεται, είναι πρακτικά αδύνατο, να αποστασιοποιηθείς από τα αισθήματα που προσδίδεις στους ήρωές σου και να μην συμπάσχεις μαζί τους. Στην αντίθετη περίπτωση νομίζω πως η αφήγηση θα είναι το λιγότερο «στεγνή» και οι χαρακτήρες του βιβλίου αδιάφοροι. Το βιβλίο «παρέα με τον άνεμο» ανήκει στην κατηγορία του κοινωνικού δράματος, οπότε εύκολα μπορείτε να αντιληφθείτε πως η χαρά, ο πόνος, η συγκίνηση και η νοσταλγία ήταν κάποια από τα συναισθήματα που βίωσα πολύ έντονα, τόσο κατά την διάρκεια της συγγραφής, αλλά και για πολύ καιρό αργότερα…
Ερώτηση 6η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
Β.Λ.: Να σας υπενθυμίσω πως το βιβλίο γράφτηκε όταν βρισκόμουν ακόμα σε πολύ νεαρή ηλικία, όταν όλα όσα σου συμβαίνουν και ζεις γύρω σου, είτε είναι φίλοι, είτε ερωτικές σχέσεις, είτε οικογενειακοί δεσμοί, έχεις την τάση να τα μεγαλοποιείς και να τα δραματοποιείς σε υπερβολικό βαθμό λόγω της σχετικής ακόμα απειρίας σου με τον τρόπο με τον οποίο κινούνται τα γρανάζια της ζωής. Θα τολμήσω να πω πως η έμφυτη διορατικότητα και η ανεξήγητη ικανότητά μου να διαβάζω συμπεριφορές και καταστάσεις, όσο παράδοξο και αν ακούγεται, με οδήγησαν στο να γράψω την συγκεκριμένη αυτή ιστορία. Ομολογώ πως στο πέρασμα των χρόνων είδα πολλές από τις πτυχές του μυθιστορήματός μου να ξεδιπλώνονται, να ζωντανεύουν εκεί μπροστά στα μάτια μου και να γίνονται τελικά μέρος της πραγματικότητάς μου. Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν συνειδητοποίησα πως πολλά από όσα αναφέρονται στο βιβλίο μου τα βίωσα αργότερα ως ενήλικας σε διάφορες παραλλαγές. Ίσως όμως αυτή είναι τελικά και η μαγεία του «Παρέα με τον άνεμο». Η ικανότητά του να κάνει τους αναγνώστες να ταυτιστούν, ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, με την ιστορία στις σελίδες του.
Ερώτηση 7η: Οι ήρωές σας ζουν τη ζωή που διαλέγουν σύμφωνα με τις επιλογές τους. Πιστεύετε ότι κάθε επιλογή έχει πάντα τα υπέρ και τα κατά της;
Β.Λ.: Σαφέστατα. Κάθε επιλογή που κάνουμε στην ζωή μας, είτε έχει να κάνει με τις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους, είτε με την επαγγελματική μας κατάρτιση, είτε με τις ανάγκες και τα όνειρα που μας οδηγούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, γίνεται πάντοτε με τις καλύτερες προθέσεις. Διαβαίνοντας όμως έναν άγνωστο δρόμο, δεν ξέρεις ποτέ σου τις δυσκολίες που πολύ πιθανόν να συναντήσεις και αυτά που ίσως αναγκαστείς να αποχωριστείς αν θέλεις να φτάσεις στον προορισμό που επιθυμείς. Ίσως αυτός ο δρόμος σε οδηγήσει τελικά εκεί που ήθελες, ίσως και να φανείς τυχερός καταφέρνοντας να φτιάξεις την ζωή σου έτσι όπως την ονειρευόσουν. Ίσως όμως συμβεί να χάσεις ταυτόχρονα τον εαυτό σου και ό,τι είχε πραγματικά αξία. Αυτή ήταν όμως και η επιλογή σου.
Ερώτηση 8η: Το παρελθόν μας ορίζει ως μελλοντική ύπαρξη όπως και τους ήρωές σας; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;
Β.Λ.: Το παρελθόν μας είναι οι εμπειρίες μας και αυτό που μας διαμορφώνει με τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγηθούμε και να φτάσουμε περισσότερο σοφοί στην ωριμότητα. Το παρελθόν είναι απλά το σημείο εκκίνησης από το οποίο ξεκίνησε ο κάθε ένας από εμάς και όχι το σημείο που ορίζει αμετάβλητα το μέλλον μας. Την μελλοντική μας ύπαρξη την ορίζουμε εμείς οι ίδιοι, μαθαίνοντας μέσα από τα λάθη μας και τις εμπειρίες μας. Το παρελθόν είναι χρήσιμο, ιδίως όταν χρειάζεται να επιστρέψεις νοερά πίσω σε παρόμοιες καταστάσεις της ζωής σου και να επιλέξεις τον σωστότερο τρόπο επίλυσης ενός προβλήματος που σε ταλανίζει.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Β.Λ.: Καταρχάς, να συνεχίσουν να διαβάζουν. Πολύ καλό θα ήταν επίσης να προσπαθήσουν να “προσηλυτίσουν” με τον τρόπο τους και άλλα άτομα, φέρνοντάς τους σε επαφή με τον κόσμο της ανάγνωσης και του βιβλίου. Τέλος, θα συνιστούσα να δώσουν ακόμα περισσότερες ευκαιρίες σε νέους και πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς. Μπορεί τα βιβλία τους να μην διαφημίζονται και να μην εμφανίζονται στις λίστες με τα Best Sellers, όπως κάποια άλλα αξιόλογα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα έργα πολλών εξ αυτών δεν είναι ισάξια και δεν αξίζουν της προσοχής τους. Από προσωπικής εμπειρίας θέλω να τους διαβεβαιώσω πως θα εκπλαγούν θετικά.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;
Β.Λ.: Το επόμενο βιβλίο μου αποτελεί την συνέχεια του «Παρέα με τον άνεμο» και η ιστορία του διαδραματίζεται στα οικεία μέρη και τοποθεσίες του πρώτου έργου, αλλά μερικές δεκαετίες αργότερα.
Το κείμενο βρίσκεται στα τελευταία στάδια διόρθωσης και επιμέλειας, αρχικά από εμένα, ενώ πιστεύω πως σύντομα θα πάρει και αυτό με την σειρά του τον δρόμο για την τελική επιμέλεια και έκδοση.
Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
Β.Λ.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία σας στο blog «Βιβλιομανία-Βιβλιολατρεία».
Ο Βασίλης Λαχανιώτης γεννήθηκε στην Δράμα το 1974. Από μικρό παιδί ακόμα, του άρεσε να παρατηρεί τα πρόσωπα και τις συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω του και να τους δίνει διάφορους ρόλους σε φανταστικές ιστορίες που έπλαθε με μαεστρία στο μυαλό του. Η ευκαιρία που του δόθηκε, από νεαρή ηλικία, να εργαστεί σε ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα βιβλιοπωλεία της Δράμας και τα 8 χρόνια της παραμονής του στην δουλειά αυτή, έκαναν αναπόφευκτη την γνωριμία του με τον μαγικό κόσμο του βιβλίου. Σύντομα, η σχέση του με το λογοτεχνικό είδος έγινε τόσο δυνατή, ώστε να τον ωθήσει να μεταφέρει τις δικές του συγγραφικές ανησυχίες, ιδέες και ιστορίες στο χαρτί. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο του βιβλίο με τον τίτλο «Παρέα με τον άνεμο» την χρονιά του 1998 το οποίο είναι και η πρώτη του συγγραφική απόπειρα. Η ενασχόλησή του με την συγγραφή διαφόρων ειδών διηγήσεως συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό έως σήμερα. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει ενεργά σε διαγωνισμούς διηγημάτων με αξιοσημείωτη επιτυχία ενώ διηγήματά του έχουν αναρτηθεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους και συμπεριληφθεί συλλογές διηγημάτων.
Παρέα με τον άνεμο
