Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Κριτική Βιβλίου “Η νύφη φορούσε μαύρα” Σόφη Θεοδωρίδου

Διαβάζοντας τον τίτλο αναρωτήθηκα αν όντως μία νύφη ντύθηκε στα μαύρα. Γιατί άραγε να έγινε αυτό; Δεν τον ήθελε τον γαμπρό; Ή απλά ήταν μία “παραπλάνηση” και ήθελε η συγγραφέας να προσδώσει κάτι άλλο;
Μπαίνοντας στην ιστορία του βιβλίου πραγματικά προβληματίστηκα πολύ!
Η υπόθεση μας μεταφερει στο 1922, μία μαύρη σελίδα του ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Οι εναπομείνοντες που σώθηκαν μετά τη σφαγή μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα. Εκεί προσπαθούν να ξαναχτίσουν από την αρχή τις ζωές τους και να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Ξένοι μέσα στην Ελλάδα θα προσπαθήσουν να βρουν τόπους και να ξαναφτιάξουν τις κοινότητές τους.
Έτσι, λοιπόν, μία ομάδα προσφύγων θα κατοικήσει στο χωριό “Βράχος”, ένα μουσουλμάνικο χωριό της Μακεδονίας. Κάτοικοι του χωριού πολλοί, Αρμένιοι, Πόντιοι, Έλληνες και Τούρκοι. Μέσα σε αυτή την κοινωνία θα δούμε την Αντριανή, μία γυναίκα μόνη χωρίς κανένα στήριγμα από δικούς της ανθρώπους.
Η Αντριανή θα προσπαθήσει να βρει μία θέση μέσα στην ανδροκρατούμενη κοινωνία. Θα τα καταφέρει; Θα παντρευτεί με τον Άρη, οι οποίοι θα ερωτευτούν με την πρώτη ματιά. Αυτό όμως φτάνει για να συμβιώσουν μεταξύ τους αυτοί οι δύο αντίθετοι χαρακτήρες;
Και οι δύο χήροι θα ενώσουν τις ζωές τους προκειμένου να φτιάξουν μία όμορφη οικογένεια. Αλλά οι εποχές σκληρές, με ήθη και έθιμα αλλά και με απαιτήσεις. Ένα όμως αναπάντεχο γεγονός θα συμβεί και θα έρθει η ώρα να πέσουν οι μάσκες. Θα γκρεμιστεί αυτή την ένωση ή η αγάπη που τους ενώνει είναι μεγαλύτερη;
Πολλά τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Αγάπη, έρωτας, πόνος, προδοσίες, μίσος, απογοήτευση. Η γυναίκα σε δυσμενή θέση και ο άντρας αγάς και αφέντης. Θα μπορέσει η Αντριανή να βρει τη θέση που της αξίζει; Θα τα καταφέρει να νικήσει με τα θηρία; Ένας αγώνας που φαντάζει άνισος αλλά τι αποτέλεσμα θα έχει άραγε;
Από τα καλύτερά της βιβλία, κατά τη γνώμη μου! Είναι από τα λίγα αριστουργήματα που μας δίνουν όλων των ειδών τα συναισθήματα! Ταξίδεψα στις σελίδες και “γεύτηκα” όλη την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων που πάλεψαν να ξανασταθούν στα πόδια τους!






Βασιλική Διαμάντη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου