ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

"Συνέντευξη με τη συγγραφέα Μαρία Τζιρίτα"

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Μ. Τ.: H Πόλυ Μηλιώρη και η Ιζαμπέλ Αλιέντε

Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Μ.Τ.: Ένα παιδί μετράει τ’αστρα του Λουντέμη

Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Μ.Τ.: Εκτόνωση, ψυχοθεραπεία, αυτογνωσία

Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πήγη έμπνευσής σας;

Μ.Τ.: Η ίδια η ζωή και οι άνθρωποι

Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Μ.Τ.: Η ανάγκη της ψυχής μου να εκφραστεί

Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το τελευταίο σας βιβλίο "Το ταξίδι της Ελπίδας" με δύο λόγια;

Μ.Τ.: Ένα συναρπαστικό ταξίδι κυριολεκτικά και μεταφορικά!

Ερώτηση 7η: Έχετε εκδώσει 9 βιβλία. Ποιον ήρωα αγαπήσατε περισσότερο και γιατί;

Μ.Τ.: Τον Στέλιο από το παιδί της αγάπης γιατί σε αυτόν χρωστάω τα πάντα!

Ερώτηση 8η: Κάποια από τα βιβλία σας βασίστηκαν σε αληθινά γεγονότα. Τι σας ωθεί να γράφετε τέτοιες ιστορίες;

Μ.Τ.: Με συναρπάζουν οι αληθινές ιστορίες που ξεπερνούν και την πιο ζωηρή φαντασία. Κάτι πραγματικό σίγουρα έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση μέσα στην ψυχή μας.

Ερώτηση 9η: Το πρώτο σας βιβλίο είναι "Το παιδί της αγάπης". Μας μιλήσατε για ένα παιδί, το οποίο έγινε "βαλίτσα" μία σε οικογένειες και μία σε ιδρύματα. Τελικά μητέρα είναι αυτή που γεννάει ή αυτή που μπορεί να προσφέρει μία ζεστή αγκαλιά και ένα ζεστό χάδι ανεξαρτήτως αν γέννησε το παιδί ή όχι;

Μ.Τ.: Σαφώς Μητέρα είναι αυτή που αγαπάει και φροντίζει ένα παιδί ανιδιοτελώς, που αφιερώνει τη ζωή της σε αυτό χωρίς ημερομηνία λήξης κι όχι αυτή που το φέρνει στον κόσμο.

Ερώτηση 10η: Το δεύτερο βιβλίο σας είναι το "Μάτια μου". Πρόκειται για μία ιστορία αγάπης του Λουκά και της Λένας. Η πρώτη αγάπη θεωρείτε ότι γράφει ανεξίτηλα στη ψυχή μας; Και πως θα την περιγράφατε με λίγα λόγια;

Μ.Τ.: Η πρώτη αληθινή αγάπη γράφεται ανεξίτηλα στην ψυχή μας κι όχι αναγκαστικά η πρώτη κατά σειρά. Και το ότι πρόκειται για αληθινή αγάπη το ξέρουμε απλά επειδή δεν ξεχνιέται ποτέ.

Ερώτηση 11η: Το τρίτο σας βιβλίο είναι το "Αν δεν υπήρχε αύριο". Αν υπήρχε μόνο το σήμερα και όχι το αύριο τι θα κάνατε αυτή τη μέρα;

Μ.Τ.: Θα την περνούσα με τους αγαπημένους μου ανθρώπους.

Ερώτηση 12η: Το βιβλίο σας "Όταν αγαπάς είναι για πάντα" μας μιλάει για την αληθινή φιλική αγάπη. Πόσο σημαντική θεωρείτε ότι είναι στις ζωές των ανθρώπων και μπορεί να λησμονηθεί ποτέ;

Μ.Τ.: Όπως ανέφερα και παραπάνω, η αληθινή αγάπη, όποιας μορφής κι αν είναι, ποτέ δεν ξεχνιέται και ποτέ δεν ξεπερνιέται.

Ερώτηση 13η: "Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει". Πόσο δύσκολο είναι κάποιος να μπορεί να αγαπάει και να δίνει χωρίς να ζητάει κάτι για τον εαυτό του;

Μ.Τ.: Πάρα πολύ δύσκολο και σπάνιο. Δεν νομίζω καν ότι διδάσκεται, μόνο αν το έχεις εκ γενετής στην ψυχή σου μπορείς να γίνεις ένας τέτοιος άνθρωπος.

Ερώτηση 14η: Στο βιβλίο σας "Ζωή από την αρχή" έχουμε τη ψυχοσύνθεση ενός έφηβου. Πόσο μπορεί να διαταραχθεί απο μία κρυμμένη αλήθεια και πόσο εύθραστη μπορεί να γίνει; 

Μ.Τ.: Η ψυχοσύνθεση του εφήβου είναι έτσι κι αλλιώς εύθραυστη. Το παραμικρό γίνεται τεράστιο θέμα μέσα του, τα πάντα μεγεθύνονται - τόσο τα καλά όσο και τα άσχημα. Γι αυτό και οι έφηβοι απαιτούν από τους ενήλικες ιδιαίτερο χειρισμό και πολύ υπομονή φυσικά!

Ερώτηση 15η: Στο βιβλίο σας "Κλεισμένη πύλη παραδείσου" έχουμε την ιστορία της Δανάης, η οποία συνάπτει ερωτική σχέση με έναν παντρεμένο άντρα, τον Ανδρέα. Πόσο εύκολο είναι για μία γυναίκα να απεγκλωβιστεί από μία τέτοια κατάσταση και να προχωρήσει μπροστά αφήνοντας πίσω έναν τέτοιο άντρα;

Μ.Τ.: Εξαρτάται. Γι άλλες είναι εύκολο, γι άλλες δύσκολο. Έχει να κάνει με τον χαρακτήρα μας, τις ανασφάλειες μας, τον κοινωνικό μας περίγυρο και τις επιρροές που δεχόμαστε κι ένα σωρό άλλα. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Ερώτηση 16η: Η Ιόλη δε γνώρισε τους γονείς της αλλά η γιαγιά της, παρότι αγράμματη, κατάφερε να αναπληρώσει αυτό το κενό χωρίς να της λείψει η παρουσία τους και η φιγούρα της μητέρας και του πατέρα. Πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει εύκολα ή θέλει πολύ κόπο και αγάπη;

Μ.Τ.: Θέλει αγάπη και αυτοθυσία. Καθόλου εγωισμό. Αυτό ακριβώς που ήταν η Αγγέλω για την Ιόλη – ένας δυνατός βράχος σε όλη της τη ζωή.

Ερώτηση 17η: Στο βιβλίο σας "Το ταξίδι της Ελπίδας" βλέπουμε την Ελπίδα να ταξιδεύει για ένα καλύτερο αύριο. Τα γεγονότα του παρελθόντος επαναλαμβάνονται. Τα νέα παιδιά φεύγουν πάλι από την Ελλάδα για να ζήσουν καλύτερα. Πόσες ομοιότητες βρίσκετε στις δύο αυτές χρονικές στιγμές του σήμερα και του τότε;

Μ.Τ.: Υπάρχει το ίδιο κίνητρο, η αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης δηλαδή, ο ίδιος πόνος του αποχωρισμού, ο φόβος, η ανασφάλεια και φυσικά η ελπίδα! Οι συνθήκες μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός, αλλά ο ψυχισμός των ανθρώπων παραμένει ίδιος.

Ερώτηση 18η: Το όνομα της κεντρικής ηρωίδας είναι Ελπίδα. Τι συμβολίζει για εσάς αυτό το όνομα;

Μ.Τ.: Αυτό ακριβώς που λέει το όνομα της: Ελπίδα για το καλύτερο – αυτό που έχουν όλοι οι άνθρωποι στις καρδιές τους και που είναι το εισιτήριο τους για κάθε ταξίδι.

Ερώτηση 19η: Η Ελπίδα βιώνει έντονα τη βία από μικρή ηλικία και σε διάφορες μορφές της, όπως ψυχολογική και σωματική αλλά και στις δύο περιπτώσεις ενδοοικογενειακή. Πόσο δύσκολο είναι κάποιος να αφήσει όλα αυτά τα βιώματα στην άκρη και να μπορέσει να εμπιστευτεί τους ανθρώπους; 

Μ.Τ.: Είναι σίγουρα δύσκολο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Χρειάζεται βοήθεια από το περιβάλλον, πολύ αγάπη και υπομονή από τους γύρω μας και πίστη στον ίδιο μας τον εαυτό.

Ερώτηση 20η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

 

Μ.Τ.: Να μην αφήσουν κανέναν ποτέ να τους κλέψει το χαμόγελο τους. Είναι το δυνατότερο όπλο μας…

Ερώτηση 21η: Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας μερικά πράγματα για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Μ.Τ.: Το επόμενο βιβλίο μου θα είναι επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία και έχει κεντρικό θέμα τη νόσο Αλσχάιμερ.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι όλα τα βιβλία σας να είναι καλοτάξιδα!

Μ.Τ.: Εγώ σας ευχαριστώ!

Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει δική της στήλη στο ηλεκτρονικό περιοδικό Flowmagazine με τίτλο «Ταξίδι στην αυτογνωσία». Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν όλα τα μυθιστορήματά της.
"Το ταξίδι της Ελπίδας" κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2016, "Ιόλη" το 2015, "Κλεισμένη πύλη παραδείσου" το 2014, "Ζωή απο την αρχή" το 2013, "Η γυναίκα που ήξερα μόνο να αγαπάει" το 2012, "Όταν αγαπάς είναι για πάντα" το 2011, "Αν δεν υπήρχε αύριο" το 2010, "Μάτια μου" το 2009 και "Το παιδί της αγάπης" το 2008 από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Μπορείτε να περιηγηθείτε στα εξής links όπου μπορείτε να βρείτε κριτικές για τα βιβλία της συγγραφέως και για το τελευταίο της "Το ταξίδι της Ελπίδας".
http://psichogios.gr/site/Authors/show/469
http://psichogios.gr/…/…/show/1003333/to-taksidi-ths-elpidas

"Το ταξίδι της Ελπίδας"

Πειραιάς 1967. Το πλοίο Ελπίς σαλπάρει για Αυστραλία, μεταφέροντας εκατοντάδες διαφορετικούς ανθρώπους με μια κοινή ελπίδα. μια καλύτερη ζωή. Ανάμεσά τους και η Ελπίδα, που ταξιδεύει με πλαστή ταυτότητα, κουβαλώντας μαζί της το φρικτό μυστικό της. Ένας ώριμος επιχειρηματίας, πρώην ναυτικός, ο γοητευτικός γιατρός του πλοίου, μια απελπισμένη γυναίκα που αναζητά το παιδί της στη μακρινή ήπειρο, μια νεαρή κοπέλα που πηγαίνει στην Αυστραλία να παντρευτεί χωρίς τη θέλησή της είναι μερικά από τα πρόσωπα που θα γνωρίσει κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού και που θα σημαδέψουν τη ζωή της για πάντα.
Άραγε θα καταφέρει να φτάσει στο λιμάνι της λύτρωσης και της ευτυχίας ύστερα από τριάντα ολόκληρες μέρες μέσα σ’ αυτό το πλοίο; Διασχίζοντας ωκεανούς, γνωρίζοντας για πρώτη φορά εξωτικά μέρη και άγνωστους πολιτισμούς, θα καταφέρει να απαλλαγεί από όσα την κρατούν δέσμια στο σκοτεινό παρελθόν της;
Θα το ανακαλύψετε σαλπάροντας μαζί με την Ελπίδα στο συναρπαστικό της ταξίδι…

"Ιόλη"

Κανέναν δεν ξεχνώ. Ούτε τους ζωντανούς, ούτε τους πεθαμένους. Τον παππού σου, τον Παντελή, τη γιαγιά Ιόλη… Όλοι τους κάτι μου έδωκαν, κάτι μου πήραν. Μα μη γελιέσαι κόρη μου… Αν γραφότανε ποτές ένα βιβλίο για τη δική μου ζωή, έναν τίτλο θα είχε, έναν και μόνο. Μια λέξη μοναχά… Ιόλη
Όλη της η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια της τη νύχτα εκείνη… Σε κάθε στιγμή, σε κάθε περίσταση, σημαντική κι ασήμαντη, η γιαγιά της βρισκόταν δίπλα της. Και τότε η Ιόλη συνειδητοποίησε ότι σε όποια εικόνα κι αν έβλεπε τον εαυτό της, σε κάθε ηλικιακή της περίοδο, είχε γύρω της δυο τεράστιες φτερούγες που την έκαναν να νιώθει σιγουριά και ζεστασιά. Ναι, ήταν φτερούγες, δεν έκανε λάθος. Λευκές, απαλές φτερούγες, σαν αυτές που έχουν οι άγγελοι…
Πώς το ’κανε αυτό το θαύμα η γυναίκα αυτή; Ένα κορίτσι που δεν είπε καμία φορά τη λέξη «μαμά» να μη νιώσει ποτέ την έλλειψή της; Πόσο μοναδικός, πόσο ιδιαίτερος άνθρωπος ήταν η κυρα-Αγγέλω; Όσες ζωές κι αν περνούσε μαζί της η Ιόλη, ποτέ δε θα της έφταναν. Κι όσα ευχαριστώ κι αν της έλεγε, ποτέ δε θα ήταν αρκετά…

"Κλεισμένη πύλη παραδείσου"

Όταν η Δανάη γνωρίζει τον Αντρέα, πιστεύει πως ανακάλυψε τον παράδεισο. Ύστερα από πολλές αποτυχημένες σχέσεις, στα τριάντα τρία της χρόνια βρήκε το άλλο της μισό. Είναι ο πρώτος και μοναδικός άντρας που ερωτεύεται κι αγαπά με τόσο πάθος. Και είναι απόλυτα αμοιβαίο. Δε θα μπορούσε να είναι περισσότερο ευτυχισμένη.
Μέχρι που μια μέρα μαθαίνει την αλήθεια: είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη. Γκρεμίζεται ο κόσμος της, παρ’όλα αυτά τον αγαπά τόσο πολύ, που τον συγχωρεί και συνεχίζει την παράνομη σχέση μαζί του, ελπίζοντας πως σύντομα εκείνος θα χωρίσει και θα μπορούν να ζήσουν ελεύθερα τον έρωτά τους.
Όμως η μοίρα τα φέρνει αλλιώς και μια αναπάντεχη ανατροπή στη ζωή της κοπέλας θα την κάνει να δει τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Ξαφνικά θα βρεθεί παγιδευμένη ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, το πρέπει και το θέλω.
Άραγε θα καταφέρει ν’ ανοίξει την κλεισμένη πύλη του παραδείσου της και να ζήσει με αυτό τον άντρα ευτυχισμένη; Ή μήπως τελικά θα διαπιστώσει πως ο πραγματικός παράδεισος δεν έχει ποτέ τις πύλες του κλειστές;

  "Ζωή απο την αρχή"

Ο Αχιλλέας Πανόπουλος, μαθητής της τρίτης λυκείου, μια μέρα εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς καμία προειδοποίηση. Η μητέρα του, η Νατάσα, με τη βοήθεια του διοικητή Δημήτρη Δρίβα, κινεί γη και ουρανό για να βρει τα ίχνη του γιου της. Στην πορεία της έρευνας τραγικά μυστικά, πάθη και λάθη βγαίνουν στο φως και περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Λίγο καιρό αργότερα, η Νατάσα, από μια τραγική στροφή της μοίρας, θα βρεθεί κατηγορούμενη για την πιθανή δολοφονία του ίδιου της του παιδιού. Ο διοικητής, που έχει αρχίσει να τρέφει ερωτικά αισθήματα γι’ αυτήν, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να την απαλλάξει από τις κατηγορίες που τη βαρύνουν.
Πού βρίσκεται ο Αχιλλέας; Ποιο τραγικό μυστικό τού αποκαλύφθηκε τη μέρα που εξαφανίστηκε και ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος γι’ αυτό; Θα καταφέρει η Νατάσα να βρει το παιδί της και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος που τους οδήγησαν ως εδώ; Ή μήπως είναι ήδη πολύ αργά και δε θα έχει την ευκαιρία για μια ζωή από την αρχή;

"Η γυναίκα που ήξερα μόνο να αγαπάει"

Ήταν δέκα ετών η Αλέκα όταν ανακάλυψε την καρτέλα της στην παιδόπολη Καβάλας. Επίθετο δίπλα στο όνομά της δεν υπήρχε. Υπήρχε όμως η λέξη «νόθο» να χαρακτηρίζει την ίδια, και η άγνωστη λέξη «ιερόδουλος» για τη μητέρα της. Εκείνη έχει αφήσει την Αλέκα, έξι χρόνων παιδί, στην παιδόπολη, χωρίς να δώσει ξανά σημεία ζωής, παρά πολλά χρόνια αργότερα. Η Αλέκα πέρασε όλη της τη ζωή παλεύοντας ν’αποδείξει ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο. Όσο κι αν την πλήγωσαν, όσο κι αν την απέρριψαν, εκείνη είχε πάντα μια χρυσή καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους. Ο πατέρας που δε γνώρισε ζούσε πάντα μέσα στην ψυχή της, μαζί με τη λαχτάρα της κάποτε να τον συναντήσει.
Ένας αέναος αγώνας επιβίωσης, με συνταρακτικές αλήθειες ζωής στα χρόνια μιας πληγωμένης Ελλάδας. Η Αλέκα, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα σε φτώχεια, μοναξιά, εγκατάλειψη και κάθε είδους δυσκολίες, θα παλέψει να επιβιώσει και να πραγματοποιήσει όλα της τα όνειρα· ανάμεσα σε αυτά, να ξαναβρεί τον πατέρα της.
Όλοι όσοι τη γνώρισαν την ίδια κουβέντα είχαν να πουν γι’ αυτήν: η Αλέκα δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ήταν ένας άγγελος που έπεσε στη Γη κατά λάθος, μια γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει…

"Όταν αγαπάς είναι για πάντα"

Αυτά τα δύο παιδιά, η Αφροδίτη και η Νίκη, από το καλοκαίρι των δέκα τους χρόνων, έμελλε ν’ αγαπηθούν και να γίνουν φίλες αχώριστες. Τι ήταν αυτό που έφερε κοντά δυο τόσο διαφορετικά πλάσματα και τα κράτησε μαζί για τόσο πολλά χρόνια; Η δύναμη ή η αδυναμία; Ήταν αγάπη πραγματική ή απλώς μια προσπάθεια να ξεπεράσει η μία την άλλη; Κι ήταν πράγματι διαφορετικές ή μήπως τελικά ήταν τόσο ίδιες, όσο δε θέλησαν ποτέ να παραδεχτούν;
Η ιστορία της παράλληλης ζωής δυο γυναικών, που απέδειξαν πως όταν αγαπάς, είναι για πάντα...

"Αν δεν υπήρχε αύριο"

Η Κατερίνα μένει μόνη με δύο παιδιά, όταν ο άντρας της την εγκαταλείπει για μια άλλη γυναίκα, έπειτα από είκοσι χρόνια γάμου. Ο Γιάννης, πλούσιος και όμορφος στα σαράντα πέντε του χρόνια, δεν έχει γνωρίσει ποτέ την αγάπη. Ο Μιχάλης, φιλοχρήματος και αγχώδης σε όλη του τη ζωή, μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο. Η Μαριλένα, μια εικοσιδυάχρονη κοπέλα, περιμένει τον άντρα των ονείρων της για να ξεφύγει από την καταπιεστική οικογένειά της. Την 1η Απριλίου 2009 αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι εγκλωβίζονται στα χαλάσματα του κτιρίου μιας αμερικανικής τράπεζας ύστερα από βομβιστική επίθεση. Μαζί τους κι ένας μυστηριώδης άντρας, ο οποίος, λίγο πριν ξεψυχήσει, τους εξομολογείται ένα τραγικό όσο και απίστευτο μυστικό. Για να τους βοηθήσει να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους; Για να τους παρηγορήσει; Ή μήπως για να τους δώσει μια τελευταία ευκαιρία να βρουν την προσωπική τους ευτυχία; Κανείς δε θα μάθει ποτέ… Αυτό το μυστικό όμως, που τους δένει με έναν όρκο σιωπής, τους αναγκάζει να δουν τη ζωή τους με άλλο μάτι και να προσπαθήσουν να βρουν την ευτυχία, ακόμα κι αν γι’ αυτούς αλλά και για ολόκληρη τη Γη δεν υπάρχει αύριο…

  "Μάτια μου"

Εκείνο το απόγευμα, κάθονταν στο μόλο, πάνω στα δίχτυα των ψαράδων. Της είχε προτείνει ο Λουκάς να καθίσουν να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα. Η Λένα μύριζε τον αέρα, ανάσαινε την αλμύρα της θάλασσας και ρουφούσε τα λόγια του με ακόρεστη δίψα. «Μακάρι να μπορούσες να το δεις, Λενιώ…». «Το βλέπω, Λουκά. Το βλέπω μέσα από σένα. Εσύ είσαι τα μάτια μου».
Ο Λουκάς και η Λένα, η τυφλή φίλη του, αγαπιόνταν από παιδιά. Ονειρεύονταν να παντρευτούν και να ζήσουν ευτυχισμένοι στο χωριό τους. Αλλιώς, όμως, τα ’φερε η τύχη… Τριάντα χρόνια αργότερα, οι ίδιοι πρωταγωνιστές θα ξανασυναντηθούν κάτω από πολύ ιδιόμορφες συνθήκες, σε διαφορετικούς ρόλους αυτή τη φορά. Άραγε, άντεξε στο χρόνο εκείνη η αγάπη; Μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης, έρωτα και πάθους, μέσα από δυο μάτια που δεν είδαν ποτέ το φως του ήλιου.

"Το παιδί της αγάπης"

 

Έτσι απλά, τον πέταξαν στο ίδρυμα νεογέννητο μωρό κι ύστερα τον πήγαν πίσω στη φυσική του οικογένεια δυο χρονών παιδάκι. Έτσι απλά, τον έφεραν στην Αθήνα στα τέσσερά του κι ύστερα τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια στα δέκα του. Έτσι απλά, τώρα τον φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα, δώδεκα χρονών παιδί. Πόσο απλό ακούγεται, μα την αλήθεια! Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για βαλίτσα, αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί. Η αληθινή ιστορία του Στέλιου και της μοναδικής μητέρας που γνώρισε ποτέ.