"Οι κόρες των αστεριών" Lucinda Riley προτείνει η Διαβολάκη Πόπη

"Οι κόρες των αστεριών" Lucinda Riley 

"Οι κόρες των αστεριών" είναι για μένα το καλύτερο βιβλίο που διάβασα το 2015.Άψογο σε όλα του,έχει εξαιρετική γραφή και πολύ προσεγμένη μετάφραση κι η πλοκή του είναι άκρως ενδιαφέρουσα μέχρι και την τελευταία σελίδα.Η αγωνία,οι ανατροπές,οι εναλλαγές ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν και τα πολλά πρόσωπα που αναφέρονται που είναι όμως άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους χωρίς να υπάρχουν κενά,δε σε αφήνουν να κουραστείς στιγμή από την ανάγνωση και παρόλο που είναι 662 σελίδες δεν κάνει καθόλου κοιλιά,δεν έχει ούτε μία περιττή σελίδα.Είναι βασισμένο στο μύθο των επτά αδελφών,των Πλειάδων από τις οποίες πήρε το όνομά του ο περίφημος αστερισμός.Η Μαία και οι πέντε αδελφές της μαζεύονται στο πανέμορφο πατρικό τους κάστρο στη λίμνη της Γενεύης μόλις μαθαίνουν ότι ο μυστηριώδης θετός τους πατέρας Πα Σαλτ πέθανε.Και οι έξι αδελφές είναι υιοθετημένες και η καθεμία προέρχεται από διαφορετικό μέρος της γης.Ο πατέρας τους,τους αφήνει στοιχεία που θα τις βοηθήσουν να ανακαλύψουν το παρελθόν τους και τη βιολογική τους οικογένεια.Η συγγραφέας θα γράψει συνολικά 7 βιβλία και "Οι κόρες των αστεριών" αποτελεί το πρώτο και αναφέρεται στην ιστορία της Μαία,της μεγαλύτερης και ομορφότερης αδελφής.Στο συγκεκριμένο βιβλίο ολοκληρώνεται η ιστορία της ηρωίδας οπότε τα βιβλία διαβάζονται και ανεξάρτητα.Η Μαία θα ταξιδέψει στη Βραζιλία στο Ρίο για να ανακαλύψει τις ρίζες της και θα γυρίσει πίσω στην Μπελ Επόκ και στο Παρίσι για να μάθει την ιστορία της πανέμορφης και γεμάτη πάθος για τη ζωή,Ιζαμπέλα.Ο αναγνώστης θα περπατήσει με τη φαντασία του στα σοκάκια του Μονπαρνάς,στις καφετέριες και στα εστιατόρια,θα γνωρίσει μποέμ καλλιτέχνες και θα βρεθεί στο ατελιέ του γλύπτη Λαντοφσκί που έχει αναλάβει τα κατασκευάσει το Χριστό το Λυτρωτή.Το βιβλίο είναι τόσο προσεγμένο και καλογραμμένο και δείχνει ότι η συγγραφέας έχει πραγματοποιήσει πολλές έρευνες για να καταφέρει να τοποθετήσει τους ήρωες της στο συγκεκριμένο ιστορικό και μυθολογικό πλαίσιο.Της αξίζουν συγχαρητήρια και μακάρι όλοι οι συγγραφείς να σέβονταν έτσι τους αναγνώστες τους και να έγραφαν τέτοια υπέροχα βιβλία που πραγματικά στο τέλος στενοχωριέσαι που το μαγικό ταξίδι έλαβε τέλος και πρέπει αναγκαστικά να αποχωριστείς τους ήρωες που σου κράτησαν συντροφιά.Αυτό που μου έμεινε κλείνοντας το βιβλίο ήταν ότι δεν πρέπει να αφήνουμε το φόβο να ορίζει τη μοίρα μας,μπορεί να μην ελέγχουμε εμείς τα γεγονότα που θα συμβούν αλλά είναι δική μας επιλογή η αντίδραση-ή η αδράνεια-σε αυτά.Και επίσης μερικές φορές όταν γυρίζουμε στο παρελθόν και το αποδεχόμαστε,συγχωρώντας τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους για τα λάθη,αυτό μπορεί να μας κάνει το σημαντικότερο δώρο,να μας χαρίσει το μέλλον μας.Διαβάστε το,πραγματικά αξίζει τόσο πολύ!!

 ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗ