Κριτική Βιβλίου "Στην αγκαλιά του ήλιου" της Ρένας Ρώσση - Ζαΐρη

"Αστυνομία! Ψηλά τα χέρια! Συλλαμβάνεσαι!"
Μερικές λέξεις αλλά που σου δημιουργούν ένταση!
Γνωρίστηκαν, λατρεύτηκαν, ερωτεύτηκαν παράφορα! Ο λόγος για την ιστορία της Βαλέριας και του Νικόλα. Μιας "κλέφτρας" και ενός αστυνομικού. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικά βιώματα ζωής.
Ο Νικόλας πέρασε ευτυχισμένα χρόνια δίπλα στη γιαγιά του Ελισσώ, μιας ηρωίδας του 1940 που παραμέρισε τη ζωή της και τα θέλω της για το κοινό καλό, στη μητέρα του Αρετούσα και στον πατέρα του Μιχάλη, ενός τίμιου και έντιμου καπετάνιου.
Η ζωή της Βαλέριας, μιας πρίμα μπαλαρίνας ήταν άχρωμη, σκληρή και δίχως αγάπη από την πλευρά της μητέρας της Φωτεινής αλλά από την πλευρά του πατέρα της Γιάννη, ο οποίος την αποκαλούσε Ηλιογέννητη, με αμέριστη αγάπη.
Η μόνη ιστορία του 1940 που με συγκίνησε και δεν με κούρασε, η ιστορία της Ελισσώς και του Νικολάους, ενός Γερμανού ευγενή, που γνωρίστηκαν στην κατεχόμενη Κρήτη, ερωτεύτηκαν και δέθηκαν για πάντα μαζί έστω και αν τους χώρισε η μοίρα.
Ένα βιβλίο καταιγιστικό, πολύχρωμο σε συναισθήματα, ένταση, πάθος, σε παρασύρει σε ένα περίεργο "χορό" με αφετηρία την συμπόνοια, τον πόνο, το δάκρυ και με τελικό προορισμό την αγάπη, τη χαρά, την ένταση, την αγωνία, με λίγο αστυνομικό στοιχείο, το οποίο με συνεπήρε και με εξέπληξε. Ένα ταξίδι στα μέρη της Κύπρου και της Κρήτης που με μάγεψαν και τα νερά της λίμνης με θάμπωσαν και με γοήτευσαν με το απαράμιλλο χρώμα τους. Μα περισσότερο με μάγεψε η σπηλιά και οι ασημένιες αντανακλάσεις του φεγγαριού που ξεδιπλώνονταν στα νερά της λίμνης.





Βασιλική Διαμάντη