Συζητώντας με την Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Α. Ψ.: Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω μόνο έναν, από αυτούς που κατά καιρούς με συγκίνησαν, με ταξίδεψαν, με προβλημάτισαν, με δίδαξαν, με έβαλαν σε βαθιά σκέψη, με άλλαξαν λιγάκι σαν άνθρωπο. Έχω μια προτίμηση στους λογοτέχνες αυτούς που τα έργα τους είναι περιγραφικά, στοχαστικά, έχουν μια ήπια μελαγχολία, έναν κοινωνικό προβληματισμό. Μ’ αρέσει να ανοίγω το βιβλίο και να ταξιδεύω, να μπαίνω σε άλλους κόσμους, να γίνομαι η σκιά του ήρωα, να καρδιοχτυπώ σε κάθε πάθημα του. Και νιώθω ευτυχής που είναι αρκετοί οι δημιουργοί αυτοί, που μου δίνουν την ευκαιρία να ζήσω λίγο μέσα από τα μάτια τους, την σκέψη τους και το μυαλό τους. Που με βάζουν μέσα στην ψυχή τους και μ’ αφήνουν ανενόχλητη να σεργιανώ.


Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Α. Ψ.: Δεν ξέρω αν ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα ή το πρώτο βιβλίο που έμεινε χαραγμένο μέσα μου, λες και το σκάλισαν στην ψυχή μου. Το ¨Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα¨ του Μενέλαου Λουντέμη, το διάβασα σε σχετικά μικρή ηλικία. Ίσως να ήταν το πρώτο βιβλίο που με έκανε να δακρύσω. Τα μηνύματα που πέρασε μέσα μου ήταν τόσο δυνατά, οι εικόνες και τα συναισθήματα τόσο έντονα. Ίσως σαν παιδί να βίωσα την περιπέτεια του Μέλιου και να την έκανα δική μου.
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι το βιβλίο αυτό δεν το αποχωρίστηκα ποτέ. Έμεινε στην βιβλιοθήκη μου σαν ένας μικρός θησαυρός, που ο χρόνος δεν κατάφερε ακόμη και μέχρι σήμερα να σβήσει την λάμψη του.


Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Α. Ψ.: Η συγγραφή για μένα είναι ένας τρόπος έκφρασης, ένας τρόπος διοχέτευσης συναισθημάτων που χρειάζεται χρόνο ή χρόνια για να ωριμάσει. Και δεν μιλώ μόνο για τον τρόπο γραφής και την εξέλιξη της, άλλα για την απελευθέρωση της ψυχής, που δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί απ’ την μια στιγμή στην άλλη.
Συγγραφή είναι η ανάγκη να ξεφύγεις από τα όρια σου, να αφήσεις την ψυχή σου να ταξιδέψει, να γίνεις ένας άλλος άνθρωπος, να σκεφτείς διαφορετικά. Είναι μια διαδρομή, ένα μονοπάτι που το ζωγραφίζεις εσύ, εσύ χτίζεις τον κόσμο γύρω σου. Και αν κάποιες φορές οι ήρωες σε παρασέρνουν στα δικά τους μονοπάτια, τους ακολουθείς πιστά ψιθυρίζοντας πίσω τους, γιατί και αυτό είναι μέρος του ταξιδιού.


Ερώτηση 4η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Α. Ψ.: Η ανάγκη να ξετυλίξω τις σκέψεις μου, να μοιραστώ τα συναισθήματα μου, να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου, να διαχειριστώ και να πλάσω ιστορίες που αποτυπώθηκαν στην μνήμη μου, με ώθησαν στην πρώτη προσπάθεια συγγραφής, η οποία έγινε στην ηλικία των δεκαεπτά. Τότε συμμετείχα για πρώτη φορά σε πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό με το διήγημα ¨Στην δύση του ηλίου¨. Ήταν το πρώτο συγκρατημένο και διστακτικό βήμα, το οποίο δικαιώθηκε με ένα αργυρό μετάλλιο, σπέρνοντας μέσα μου το σαράκι της συγγραφής.
Η σκέψη όμως δεν είχε ωριμάσει μέσα μου ή ίσως να χρειαζόμουν μια αφορμή, ένα γεγονός να με συνταράξει. Λίγα χρόνια μετά τον θάνατο μιας συμμαθήτριας μου, έγραψα το διήγημα ¨Μαργαρίτα¨, το οποίο βραβεύτηκε σε έναν ακόμη διαγωνισμό λογοτεχνίας. Ακολούθησε το μυθιστόρημα ¨Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας¨, το οποίο στηρίχτηκε στο τελευταίο διήγημα, με αρκετές βέβαια παραλλαγές.


Ερώτηση 5η: Ποια είναι η πήγη έμπνευσής σας;

Α. Ψ.: Η έμπνευση είναι για μένα μια στιγμή διάυγειας, που συνοδέυεται απο ένα έντονο συναίσθημα. Σου δίνει το έναυσμα να ξεκινήσεις μια ιστορία, την οποία στην πορεία θα πασπαλίσεις με την χρυσόσκονη της φαντασίας και θα την χτίσεις με την βοήθεια των ηρώων σου.
Ότι με συγκινεί, ότι με αγγίζει συναισθηματικά, μπορεί να με βάλει στον μαγικό κόσμο της συγγραφής και να με ταξιδέψει. Μια όμορφη εικόνα, μια περιπετεια που έχει μείνει χαραγμένη μέσα μου, μια ιστορία που κάποτε είχα ακούσει, μια στιγμή μοναξιάς, το μεγαλείο της φύσης, σκηνές απο την ίδια την καθημερινότητα.


Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας "Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας" με δύο λόγια;

Α. Ψ.: ¨Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας¨, θα το χαρακτήριζα μια συναισθηματική, κοινωνική ιστορία, απο εκείνες στις οποίες η μοίρα υφαίνει ύπουλα τον ιστό της, δημιουργώντας ανατροπές, διλήμματα και πόνο. Μια ιστορία στην οποία οι ήρωες καλούνται μέσα απο τις δοκιμασίες, να επιδείξουν θάρρος και δύναμη ψυχής, παλεύοντας κυρίως με τα θηρία που φωλιάζουν μέσα τους.


Ερώτηση 7η: Πως σας "γεννήθηκε" η ιδέα του τίτλου αυτού;

Α. Ψ.: Ο τίτλος προήλθε απο μια περιγραφική σκηνή στο τέλος σχεδόν του βιβλίου. Λίγες παλιές ξέθωρες σελίδες ημερολογίου ταξιδεύουν στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, κουβαλώντας πάνω τους έντονα συναισθήματα αγάπης, αγωνίας και πόνου. Συμβολίζουν την εξιλέωση και την απελευθέρωση, σχηματίζοντας το φόρεμα των συναισθημάτων, που η ηρωίδα κατάφερε να αποτινάξει απο πάνω της.


Ερώτηση 8η: "Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας" είναι ένα βιβλίο ύμνος στην αληθινή και ανυπέρβλητη αγάπη. Σε αυτό που λέμε το άλλο μου μισό. Σημασία τι έχει πιστεύετε; Να έρθει και να την ζήσουμε όσο και αν κρατήσει, έστω και αν κρατήσει μόνο λίγο ή/και για πάντα;

Α. Ψ.: Ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσω απο το τέλος της ερώτησης και συγκεκριμένα απο την λέξη ¨πάντα¨. Μια λέξη που το βάρος της είναι τόσο μεγάλο, που κάποιες φορές η χρήση της μοιάζει απαγορευτική. Κατα την γνώμη μου, τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στην φθορά του χρόνου, εκτός και αν αυτό παγιωθεί, σταματήσει στην αποκορύφωση του και μείνει χαραγμένο μέσα στην ψυχή μας. Τότε δύσκολα μπορεί να το αγγίξει ο χρόνος και μπορεί να ζήσει για ¨πάντα¨.
Όπως και να ‘χει, είναι ευλογία να γνωρίσουμε την αληθινή αγάπη, να την ζήσουμε όσο και άν κρατήσει, έστω και άν κρατήσει για λίγο και να την διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο, όσο αυτή συμπορεύεται μαζί μας.


Ερώτηση 9η: Στο βιβλιο σας βλέπουμε την Βιολέτα να χάνεται στο συναίσθημα της αληθινής αγάπης. Πόσο σημαντικό είναι αυτό το συναισθήμα για εσάς;

Α. Ψ.: Θεωρώ ότι το συναίσθημα της αληθινής αγάπης, είναι τόσο σημαντικό στην ζωή μας, όσο σημαντική είναι και η ίδια μας η ύπαρξη. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αγάπη και δεν μπορεί να πορευτεί χωρίς αυτήν.


Ερώτηση 10η: Στο βιβλίο σας βλέπουμε να μπερδεύεται η αγάπη με τη φιλία. Θεωρείτε ότι είναι δύσκολο να καταλάβουμε τα αληθινά μας συναισθήματα και να ξεχωρίσουμε την αληθινή αγάπη από τη βαθιά φιλία;

Α. Ψ.: Η πραγματική και βαθιά φιλία, χτίζεται πάνω στην ανιδιοτελή και αγνή αγάπη. Μια τέτοια αγάπη, μπορεί εύκολα ν’ ανθίσει, υπό τις κατάλληλες συνθήκες ή να παραμείνει ένας σπόρος φυτεμένος στην γη.


Ερώτηση 11η: Στο βιβλίο σας, αναφέρεστε σε ένα εξωκκλήσι της Παναγίας της Γοργόνας και στις "χαμένες ψυχές". Πόσο σημαντική είναι η πίστη στις ζωές των ανθρώπων;

Α. Ψ.: Όταν φτάνει η στιγμή που οι δυνάμεις μας δεν αρκούν πια για την σωτηρία μας και τα ψυχικά μας αποθέματα έχουν στερέψει, τότε καταφεύγουμε στην πίστη.
Η πίστη είναι η βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου, να εναποθέσει τις ελπίδες του σε ένα ανώτερο ον, σε μια ανώτερη δύναμη. Είναι ο φωτεινός φάρος της ψυχής μας που μας οδηγεί, όταν όλα γύρω μας βυθιστούν στο σκοτάδι.
Στο βιβλίο, το εξωκλήσι της Παναγίας της Γοργόνας που αγέρωχο στέκει πάνω στα λαξεμένα βράχια, συμβολίζει την δύναμη, την ελπίδα, τον φωτεινό φάρο, το καταφύγιο των ηρώων στις δύσκολες στιγμές τους.


Ερώτηση 12η: Η μοίρα και το πεπρωμένο βλέπουμε ότι έχει καταλυτικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων του βιβλίου σας. Πιστεύετε ότι εμείς ορίζουμε τη μοίρα μας και το μέλλον μας ή μία ανώτερη δύναμη;

Α. Ψ.: Στην ερώτηση αυτή θα απαντήσω με ένα απόσπασμα από το βιβλίο.
¨Στα σταυροδρόμια που μας παρουσιάζει η ζωή, κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι ο δρόμος που επιλέξαμε είναι ο σωστός, αυτός που θα θέλαμε να διαβούμε… Όμως ακόμη και τότε, γνωρίζουμε ότι εμείς τον επιλέξαμε, χωρίς να υποτιμάμε βέβαια και την δύναμη της μοίρας που ρίχνει και αυτή τα δικά της χαρτιά στο παιχνίδι της ζωής μας¨.


Ερώτηση 13η: Βλέπουμε μία συνομιλία της Βιολέτας με τη γοργόνα. Αυτή η συνομιλία αφορά τον εσωτερικό διαλογισμό μας πιστεύω. Πόσο σημαντικό είναι να κάνουμε τέτοιες αναζητήσεις ψυχής μέσα μας;

Α. Ψ.: Η ενδοσκόπηση, κυρίως στην εποχή μας όπου όλα κινούνται και αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς, μας βοηθάει όχι μόνο να ξεγλιστράμε από τις κρίσεις άγχους και αρνητικών σκέψεων που μας ταλανίζουν, άλλα να αντικρίζουμε την ζωή με διαφορετική σοφία, επαναπροσδιορίζοντας τον λόγο της ύπαρξης μας.
Πολλές φορές χρειάζεται να φτάσουμε στα άκρα για να κοιτάξουμε λίγο μέσα μας και να αντιληφθούμε την αλήθεια, που κάποιες φορές περίτεχνα κρύβεται πίσω από την άρνηση μας να δεχτούμε τα πραγματικά μας συναισθήματα.


Ερώτηση 14η: Εκτός από τη Βιολέτα, έχουμε και έναν άλλον σημαντικό χαρακτήρα στο βιβλίο σας, τη μητέρα της Μαργαρίτα. Η Μαργαρίτα γίνεται πατέρας και μητέρα και παλεύει με τη ζωή για να μεγαλώσει τη κόρη της. Βλέπουμε να έχει μεγάλο θαρρος ψυχής και να μην πέφτει παρόλες τις "σφαλιάρες" που δέχεται από τη ζωή. Πόσα πιστεύετε ότι μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος;

Α. Ψ.: Πιστεύω ότι στις δύσκολες καταστάσεις της ζωής μας, αν χρειαστεί να παλέψουμε και αποφασίσουμε να το κάνουμε, μπορούμε να επιδείξουμε απίστευτη δύναμη ψυχής, αντιμετωπίζοντας με θάρρος και αισιοδοξία προβλήματα που υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούσαμε ανυπέρβλητα.


Ερώτηση 15η: Πείτε μας έναν λόγο γιατί θα πρέπει να διαβάσουν το βιβλίο σας.

Α. Ψ.: Αυτό που με συναρπάζει σε ένα μυθιστόρημα, είναι ο τρόπος που με ταξιδεύει από την πολυθρόνα του σπιτιού μου, σε μέρη που δεν έχω περπατήσει ποτέ. Η ευκολία με την οποία γεμίζει τον χώρο χρώματα και μυρωδιές. Ο τρόπος με τον οποίο με βάζει αθόρυβα στις ζωές των ηρώων και από απλό αναγνώστη με κάνει ήρωα. Όταν με συγκινεί, με προβληματίζει, μου δίνει δύναμη να παλέψω με τα δικά μου θηρία.
Ένα τέτοιο μυθιστόρημα προσπάθησα να γράψω και εγώ. Αν αυτοί οι λόγοι είναι αρκετοί για να επιλέξει κάποιος ένα βιβλίο, τότε θα του πρότεινα να διαβάσει το ¨Άσπρο φόρεμα της θάλασσας¨.


Ερώτηση 16η: Και τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α. Ψ.: Κατ’ αρχήν θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε και για την αγάπη με την οποία αγκαλιάσατε το μυθιστόρημα μου. Ελπίζω το ¨Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας¨, να σας κράτησε όμορφη συντροφιά, να σας ταξίδεψε μέσα από τις σελίδες του και να άγγιξε την ψυχή σας.
¨Και αν κάποιες φορές βυθίζεστε κάτω απ’ τα κύματα του πελάγους, μην χάνετε την πίστη σας. Να ξέρετε ότι πάντα μια Παναγιά Γοργόνα θα βρίσκεται κοντά σας, για να σας ανυψώσει ξανά στον αφρό¨.


Ερώτηση 17η: Θα θέλατε να μας πείτε κάτι για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Α. Ψ.: Ένα βιβλίο είναι πάντα ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι που κάποιες φορές ο προορισμός του είναι άγνωστος ακόμα και για τον ίδιο τον δημιουργό. Θα ήθελα λοιπόν να έχω την χαρά να το μοιραστώ μαζί σας, αφού πρώτα φτάσω στο τέρμα αυτού του ταξιδιού.
Ωστόσο θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την όμορφη συνέντευξη και για την ευκαιρία γνωριμίας που μου δόθηκε μέσα από την σελίδα σας.


Ευχαριστώ πολύ τη συγγραφέα Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη για την όμορφη συνέντευξη που μου παραχώρησε!!! ♥


H Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη όπου και κατοικεί. Ταυτόχρονα με τις σπουδές της στη Νοσηλευτική, εργάσθηκε σε τοπικό τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Συνέχισε τις σπουδές της παίρνοντας πτυχίο στην Πληροφορική. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, άλλα στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τη συγγραφή. Έχει βραβευθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με τα διηγήματα Στη Δύση του Ηλίου και Μαργαρίτα. Το Άσπρο Φόρεμα της Θάλασσας είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
Το βιβλίο της "Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας" κυκλοφόρησε το 2015 από τον εκδοτικό οίκο "Ωκεανός".

"Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας"

 

Στο μυστηριακό νησί της Σαπφούς, μπροστά στα αφρισμένα κύματα του πελάγους, δύο μεγάλοι έρωτες γεννιούνται και σβήνουν ξανά όπως τα κύματα στην αμμουδιά. Η Βιολέτα επιστρέφει στη γενέτειρά
της, για να σφραγίσει επίσημα τη σχέση της με τον Βασίλη, που στο πρόσωπό του έχει βρει τον έρωτα της ζωής της. Και ενώ η ίδια πιστεύει ότι έχει βρει την ευτυχία, η συνάντηση με τον παιδικό της φίλο, τον Δημήτρη, θα ξυπνήσει συναισθήμα- τα περίτεχνα κρυμμένα πίσω από τη μάσκα της φιλίας.

Όταν η Βιολέτα αποφασίζει να ακούσει την καρδιά της, ένα τραγικό γεγονός θα στοιχειώσει το μέλλον της και θα καταστρέψει τα όνειρά της… Οι ήρωες του βιβλίου δοκιμάζουν και δοκιμάζονται, σ’ ένα μικρό χωριό όπου ο αέρας, η θαλασσινή αύρα και ο ήλιος συσπειρώνονται γύρω από το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας της Γοργόνας, προστάτιδας των ψαράδων, που αποτελεί φάρο παρηγοριάς και δύναμης για τις χαμένες ψυχές που αναζητούν τη λύτρωση και τις απαντήσεις στο παιχνίδι της ζωής.