Αλήθεια μπορεί ένας άνθρωπος να πεθάνει δύο φορές;
Μία ιστορία της “παλαιολιθικής” Τουρκίας σε θέματα τιμής. Ένα ζευγάρι χωρισμένο με τον άντρα να έχει φτιάξει τη ζωή του και τη γυναίκα μετά από πολλά χρόνια να προσπαθεί να κάνει τα πρώτα βήματα βιώνοντας την αγάπη. Ένας φόνος που διαπράττει ο γιος, Ισκεντέρ, στη μητέρα του, Πεμπέ, στη σύγχρονη Αγγλία.
Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, όπου βλέπουμε ξεκάθαρα τη ρατσιστική και φοβισμένη προς τους ξένους αγγλική κοινωνία. Ενώ το άλλο κομμάτι της ιστορίας είναι τα έθιμα της Τουρκίας. Ο άντρας της Πεμπέ, Αντέμ, ήταν ερωτευμένος με τη δίδυμη αδερφή της γυναίκας του, Τζαμίλα. Αλλά η αγάπη του δεν ήταν δυνατή κάνοντας πίσω όταν έμαθε ότι πιθανόν να έπεσε θύμα βιασμού και να έχασε τη τιμή της, τη παρθενιά της. Αυτό θα γίνει το αγκάθι ανάμεσα στο ζευγάρι, αφού ποτέ δεν αγάπησε τη Πεμπέ. Θα συνυπάρξουν μαζί και θα αποκτήσουν τρία παιδιά, τον Ισκεντέρ, την Εσμά και τον Γιουνους αλλά είναι τόσα τα προβλήματά τους που θα χωρίσουν. Ο μεγαλύτερος γιος της Πεμπε, μόλις θα μάθει ότι η μητέρα του γνώρισε έναν άντρα θα τη σκοτώσει για λόγους “τιμής” και αμαύρωσης του ονόματός του. Ο θύτης γίνεται θύμα, θύμα της πλύσης εγκεφάλου που δέχεται από το θείο του και αδερφό του Αντέμ.
Η τραγωδία ανείπωτη. Όλα αυτά τα εθιμα γίνονται ομφάλιοι λώροι και “καταδυναστεύουν” τη ψυχή των ανθρώπων. Παρόλο που ο φόνος είναι από τα χειρότερα αμαρτήματα μαθαίνουν ότι μόνο έτσι μπορεί να ξεπλυθεί η ντροπή τους. Σκέψεις πρωτόγονες, χωρίς αισθήματα και με προκαταλήψεις.
Πως γίνεται μία ανθρώπινη ζωή να αποκτά μηδαμινή αξία; Υπάρχουν ανθρωποι που μεγαλώνουν με αυτά τα πιστεύω και γίνονται θύματα των εθίμων και των προκαταλήψεων. Από την άλλη υπάρχει ο ρατσισμός, ρατσισμός των λευκών προς τους μαύρους και τους μελαψούς και αντιστρόφως ή μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Οι κοινωνίες αργοπεθαίνουν και δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι πάντα υπάρχει η διαφορετικότητα και οφείλουμε να την αποδεχόμαστε.
Δεν είναι τυχαίο που η συγγραφέας θεωρείται το “μαύρο” πρόβατο της Τουρκίας και της έχει απαγορευθεί οποιαδήποτε είσοδός της στο κράτος της. Πραγματικά ένα βιβλίο ωμό, πικρό και με αλήθειες σε όλες τις ανθρώπινες διαστάσεις. Ένα βιβλίο ύμνος της αποδοχής, της ελευθερίας, της ανθρωπιάς και της διαφορετικότητας.
Μία ιστορία της “παλαιολιθικής” Τουρκίας σε θέματα τιμής. Ένα ζευγάρι χωρισμένο με τον άντρα να έχει φτιάξει τη ζωή του και τη γυναίκα μετά από πολλά χρόνια να προσπαθεί να κάνει τα πρώτα βήματα βιώνοντας την αγάπη. Ένας φόνος που διαπράττει ο γιος, Ισκεντέρ, στη μητέρα του, Πεμπέ, στη σύγχρονη Αγγλία.
Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, όπου βλέπουμε ξεκάθαρα τη ρατσιστική και φοβισμένη προς τους ξένους αγγλική κοινωνία. Ενώ το άλλο κομμάτι της ιστορίας είναι τα έθιμα της Τουρκίας. Ο άντρας της Πεμπέ, Αντέμ, ήταν ερωτευμένος με τη δίδυμη αδερφή της γυναίκας του, Τζαμίλα. Αλλά η αγάπη του δεν ήταν δυνατή κάνοντας πίσω όταν έμαθε ότι πιθανόν να έπεσε θύμα βιασμού και να έχασε τη τιμή της, τη παρθενιά της. Αυτό θα γίνει το αγκάθι ανάμεσα στο ζευγάρι, αφού ποτέ δεν αγάπησε τη Πεμπέ. Θα συνυπάρξουν μαζί και θα αποκτήσουν τρία παιδιά, τον Ισκεντέρ, την Εσμά και τον Γιουνους αλλά είναι τόσα τα προβλήματά τους που θα χωρίσουν. Ο μεγαλύτερος γιος της Πεμπε, μόλις θα μάθει ότι η μητέρα του γνώρισε έναν άντρα θα τη σκοτώσει για λόγους “τιμής” και αμαύρωσης του ονόματός του. Ο θύτης γίνεται θύμα, θύμα της πλύσης εγκεφάλου που δέχεται από το θείο του και αδερφό του Αντέμ.
Η τραγωδία ανείπωτη. Όλα αυτά τα εθιμα γίνονται ομφάλιοι λώροι και “καταδυναστεύουν” τη ψυχή των ανθρώπων. Παρόλο που ο φόνος είναι από τα χειρότερα αμαρτήματα μαθαίνουν ότι μόνο έτσι μπορεί να ξεπλυθεί η ντροπή τους. Σκέψεις πρωτόγονες, χωρίς αισθήματα και με προκαταλήψεις.
Πως γίνεται μία ανθρώπινη ζωή να αποκτά μηδαμινή αξία; Υπάρχουν ανθρωποι που μεγαλώνουν με αυτά τα πιστεύω και γίνονται θύματα των εθίμων και των προκαταλήψεων. Από την άλλη υπάρχει ο ρατσισμός, ρατσισμός των λευκών προς τους μαύρους και τους μελαψούς και αντιστρόφως ή μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Οι κοινωνίες αργοπεθαίνουν και δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι πάντα υπάρχει η διαφορετικότητα και οφείλουμε να την αποδεχόμαστε.
Δεν είναι τυχαίο που η συγγραφέας θεωρείται το “μαύρο” πρόβατο της Τουρκίας και της έχει απαγορευθεί οποιαδήποτε είσοδός της στο κράτος της. Πραγματικά ένα βιβλίο ωμό, πικρό και με αλήθειες σε όλες τις ανθρώπινες διαστάσεις. Ένα βιβλίο ύμνος της αποδοχής, της ελευθερίας, της ανθρωπιάς και της διαφορετικότητας.
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου