Κριτική Βιβλίου “Θέλω πάντα να γελάς” της Φραντζέσκας Αλεξοπούλου - Πετράκη

Η Γιοσίμη και η Χαρά, δύο μικρά κορίτσια από διαφορετικές χώρες συνυπάρχουν μέσα στο σχολείο και γίνονται φιλενάδες. Αλλά μία ημέρα η Γιοσίμη δεν είναι καλά και το χαμόγελο έχει χαθεί από τα χείλη της. Η Χαρά θα προσπαθήσει να μάθει την αιτία αυτής της αλλαγής και θα ανακαλύψει πως την επόμενη ημέρα είναι η ημέρα των παππούδων και των γιαγιάδων στη χώρα της. Εκεί κάθε χρόνο τέτοια ημέρα όλοι οι οικογένειες μαζεύονται και γιορτάζουν μαζί αυτή τη σημαντική γιορτή. Έτσι η Χαρά της ετοιμάζει μία έκπληξη, η οποία θα χαροποιήσει τη Γιοσίμη και θα αποδειχτεί πως αν υπάρχει αγάπη και θέληση όλα τα εμπόδια μπορούν να ξεπεραστούν.
Το βιβλίο μας μιλάει για την αληθινή φιλία αλλά και τη σπουδαιότητα του να θέλουμε οι γύρω μας να είναι ευτυχισμένοι. Με αυτόν τον τρόπο και εμείς είμαστε χαρούμενοι και μας πλημμυρίζει η αισιοδοξία, η αγάπη και η ευτυχία! Και φυσικά ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας των ανθρώπων τόσο σε πολιτισμικό επίπεδο όσο και σε διαπροσωπικό που μας περιβάλλουν.
Θεωρώ πως πρέπει μικροί αλλά και μεγάλοι να το διαβάσουν. Κάθε γενιά μπορεί να διδαχτεί από την ιστορία των μικρών αυτών κοριτσιών!





Βασιλική Διαμάντη