Jane Austen

Η Jane Austen γεννήθηκε το 1775 στο Στίβεντον του Χαμσάιρ, και ήταν η έβδομη από τα οχτώ παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας της, ο αιδεσιμότατος Τζορτζ Ώστιν, ήταν πολυμαθής και καλλιεργημένος, και η Τζέιν μορφώθηκε κυρίως στο σπίτι. Διάβαζε ασταμάτητα από παιδί, ιδιαίτερα τα έργα του Φίλντινγκ, του Στερν, του Ρίτσαρντσον και του Σκοτ. Άρχισε να γράφει από πολύ μικρή ηλικία. 'Εγραψε το "Αγάπη και φιλία" όταν ήταν μόλις δεκατεσσάρων ετών. Ακολούθησε η "Ιστορία της Αγγλίας" στα δεκάξι και το "Μια συλλογή επιστολών" στα δεκαεπτά. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, το 1805, αυτή και η μητέρα της μετακόμισαν στο Σαουθάμπτον, για να εγκατασταθούν τελικά στο Τσότον του Χαμσάιρ το 1809, όπου και έγραψε τα μεγαλύτερα μυθιστορήματά της. Αν και η ίδια έζησε μια πολύ ήσυχη ζωή -δεν παντρεύτηκε ποτέ και σπάνια έβγαινε από το σπίτι- τα έργα της δείχνουν την εκπληκτική της παρατηρητικότητα. Μόνο τέσσερα μυθιστορήματα εκδόθηκαν όσο ζούσε "Λογική και ευαισθησία" (1811), "Περηφάνια και προκατάληψη" (1813), "Μάνσφιλντ Παρκ" (1814) και "Έμμα" (1816) -και όλα εκδόθηκαν ανώνυμα. Σε μια σπάνια έξοδό της από το σπίτι αρρώστησε και πέθανε από τη νόσο του Άντισον το 1817. Δύο ακόμη μυθιστορήματα, το "Πειθώ" και το "Νορθάνγκερ Άμπει" εκδόθηκαν μετά το θάνατό της, το 1818. Το "Σάντιτον", το μυθιστόρημα που έγραφε όταν πέθανε, εκδόθηκε το 1925.

(2015) Λογική και ευαισθησία, Μίνωας

(2015) Λογική και ευαισθησία, Μίνωας

(2013) Υπερηφάνεια και προκατάληψη, Μίνωας

(2012) Pride and Prejudice, Express Publishing

(2012) Pride and Prejudice: Teacher's Book, Express Publishing

(2012) Έρωτας και φιλία, Σμίλη

(2011) Έμμα, Σμίλη

(2011) Έμμα, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2011) Έμμα, Σαββάλας

(2011) Λογική και ευαισθησία, Σαββάλας

(2011) Λογική και ευαισθησία, Σμίλη

(2011) Λογική και ευαισθησία, 4π Ειδικές Εκδόσεις Α.Ε.

(2011) Μάνσφηλντ Παρκ, Σμίλη

(2011) Περηφάνια και προκατάληψη, Σαββάλας

(2011) Περηφάνια και προκατάληψη, 4π Ειδικές Εκδόσεις Α.Ε.

(2011) Υπερηφάνεια και προκατάληψη, Σμίλη

(2010) Pride and Prejudice, Andrew Betsis Elt

(2008) Έμμα, Bell / Χαρλένικ Ελλάς

(2008) Λογική και ευαισθησία, Bell / Χαρλένικ Ελλάς

(2008) Πειθώ, Bell / Χαρλένικ Ελλάς

(2008) Περηφάνια και προκατάληψη, Bell / Χαρλένικ Ελλάς

(2006) Αγάπη και φιλία, Το Ποντίκι

(2006) Έμμα, DeAgostini Hellas

(2006) Μάνσφιλντ Παρκ, DeAgostini Hellas

(2006) Περηφάνια και προκατάληψη, DeAgostini Hellas

(2006) Υπερηφάνεια και προκατάληψη, Κάκτος

(2005) Λογική και ευαισθησία, DeAgostini Hellas

(2004) Κάθριν ή το κιόσκι, Μαΐστρος

(2004) Περηφάνια και προκατάληψη, Modern Times

(2003) Έμμα, Σμίλη

(2003) Το Αββαείο του Νορθάνγκερ, Σμίλη

(2001) Λογική και ευαισθησία, Σμίλη

(2001) Μάνσφηλντ Παρκ, Σμίλη

(2000) Έμμα, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2000) Έμμα, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2000) Υπερηφάνεια και προκατάληψη, DeAgostini Hellas

(1998) Πειθώ, Σμίλη

(1997) Εικόνες από την Τζέιν Όστεν, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

(1997) Έμμα, Λιβάνης - Το Κλειδί

(1997) Επιρροές, Μίνωας

(1997) Περηφάνια και προκατάληψη, Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.

(1997) Περηφάνια και προκατάληψη, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Λογική και ευαισθησία, Λιβάνης - Το Κλειδί

(1996) Τζέιν Ώστεν, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

(1996) Υπερηφάνεια και προκατάληψη, Σμίλη

(1993) Υπερηφάνεια και προκατάληψη, Μίνωας

Περηφάνεια και προκατάληψη, Ντουντούμη

Περηφάνια και προκατάληψη, Δαμιανός

 

 

 

Έρωτας και φιλία

Είναι η λαίδη Σούζαν μια "εύθυμη χήρα" που θέλει απλώς να τραβάει την προσοχή των ανδρών; Ή μήπως πίσω απ' την κοκεταρία της και τις "υψηλές επιδόσεις" της στο φλερτ βρίσκεται η αναζήτηση ενός καλού γαμπρού γι' αυτήν αλλά και για την κόρη της;
Η Κάθριν, πάλι, θα δει τον Έντουαρντ Στάνλεϊ να εισβάλλει σαν σίφουνας στη ζωή της και να ξυπνάει στη νεανική καρδιά της τα πιο τρυφερά αισθήματα. Όμως, η "αναστάτωσή" της θα είναι βραχύβια, και μόνη παρηγοριά της, τουλάχιστον για αρκετό χρονικό διάστημα, θα απομείνει η σκιά της αγαπημένης της πέργκολας.
Ποια από τις τρεις αδερφές Στάνχοπ θα παντρευτεί ο κύριος Γουάτς; Ή μήπως θα προτιμήσει μια απ' τις αδερφές Ντάτον; Οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές και οι ίντριγκες συνεχείς.
Απίθανες συμπτώσεις στη ζωή της Λώρας που, όπου και να πάει, συναντάει γνωστούς και συγγενείς. Συγγενείς, βέβαια, που συχνά δεν γνωρίζονται καν μεταξύ τους, ή ακόμα και μισούν ο ένας τον άλλον.

 Έμμα

Η Τζέην Ώστεν είναι μια από τις μεγαλύτερες μορφές της αγγλικής λογοτεχνίας. Μαζί με συγγραφείς όπως ο Σκοτ, ο Ντίκενς και η Σάρλοτ Μπροντέ ανήκει στους πρωτεργάτες του νεότερου αγγλικού μυθιστορήματος. Η λεπτή και συνάμα καυστική ειρωνεία της, οι απολαυστικοί και ρεαλιστικοί διάλογοι, η εξαιρετικά διεισδυτική ματιά της στα ζητήματα των ανθρώπινων σχέσεων και η θαυμαστή ικανότητά της να σκιαγραφεί χαρακτήρες είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του έργου της, ενός έργου που ποτέ δεν έπαψε να συγκινεί και να γοητεύει.
Έχει ειπωθεί πως "ό,τι υπήρξε ο Σαμπολιόν για την Αιγυπτιολογία, υπήρξε η Τζέην Ώστεν για το μυθιστόρημα". Όλοι οι βασικοί κώδικες του λεγόμενου "μεγάλου μυθιστορήματος" του 19ου αιώνα είναι ήδη παρόντες στα έργα της· σ' αυτές τις εντυπωσιακές όσο και απολαυστικές τοιχογραφίες, όπου η παραμικρή λεπτομέρεια έχει τη σημασία της και όπου, δίχως να συμβαίνει κάτι ιδιαίτερα θεαματικό, οι (μετ)αλλαγές στα (συν)αισθήματα, εμφανείς ή υποδόριες, είναι όχι μόνο συνεχείς, αλλά συχνά και απρόβλεπτες. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι τα συναισθήματα -όπως και "τα πράγματα" στη γνωστή φράση από τον "Γατόπαρδο"- πρέπει ν' αλλάζουν ώστε να παραμένουν πάντα... τα ίδια".

Λογική και ευαισθησία

Όταν ήταν παρών ο Γουίλλομπυ, η Μάριαν δεν είχε μάτια για κανέναν άλλον. Οτιδήποτε έκανε αυτός ήταν σωστό· οτιδήποτε έλεγε ήταν έξυπνο. Κι εκείνος, από την πλευρά του, τις βραδιές που έπαιζαν χαρτιά στο Παρκ, έκλεβε τον εαυτό του και όλους τους άλλους για να την αβαντάρει. Αν η βραδιά ήταν χορευτική, ήταν ο αποκλειστικός σχεδόν καβαλιέρος της, και όταν αναγκάζονταν να χωριστούν για έναν-δύο χορούς, φρόντιζαν να βρίσκονται δίπλα και σπάνια έλεγαν κουβέντα σε οποιονδήποτε άλλον. Η συμπεριφορά αυτή, όπως είναι ευνόητο, τους έκανε επίκεντρο της γενικής θυμηδίας. Αλλά τα γέλια και οι κοροϊδίες δεν του πτοούσαν, έδειχναν μάλιστα να μην τους ενοχλούν στο ελάχιστο.

  Μάνσφηλντ Παρκ

Η Τζέην Ώστεν είναι μια από τις μεγαλύτερες μορφές της αγγλικής λογοτεχνίας. Μαζί με συγγραφείς όπως ο Σκοτ, ο Ντίκενς και η Σάρλοτ Μπροντέ ανήκει στους πρωτεργάτες του νεότερου αγγλικού μυθιστορήματος. Η λεπτή και συνάμα καυστική ειρωνεία της, οι απολαυστικοί και ρεαλιστικοί διάλογοι, η εξαιρετικά διεισδυτική ματιά της στα ζητήματα των ανθρώπινων σχέσεων και η θαυμαστή ικανότητά της να σκιαγραφεί χαρακτήρες είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του έργου της, ενός έργου που ποτέ δεν έπαψε να συγκινεί και να γοητεύει.
"Το μυθιστόρημα αυτό, ένα από τα πρώτα έργα της ώριμης Ώστεν, προαναγγέλλει με εκπληκτική διορατικότητα, και όσο κανένα άλλο βιβλίο της, τις μεταγενέστερες εξελίξεις στο μυθιστόρημα και την κουλτούρα του 19ου αιώνα. Χρησιμοποιώντας μόνο λίγες οικογένειες και μία γειτονιά, ανατέμνει αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε, με τα λόγια της Φάνης, "γνώμονα και νόμο της ζωής τους", υπερβαίνοντας έτσι κατά πολύ τα όρια της γειτονιάς -φθάνοντας στις Δυτικές Ινδίες, το δουλεμπόριο, τους ναπολεόντειους πολέμους. Δεν συνιστά απλώς μελέτη μιας οικογένειας αλλά μελέτη του θεσμού της οικογένειας, μελέτη των κανόνων και των σχέσεων που καθιστούν την οικογένεια διαχρονική οντότητα. Το "Μάνσφηλντ Παρκ", όπως και το σύγχρονό του γοτθικό μυθιστόρημα, με το οποίο ελάχιστα μοιάζει, γοητεύεται από τη φύση και το κύρος της οικογένειας, από τις περίεργες στρεβλώσεις και τη θεσμοθετημένη τυραννία που επιβάλλει στα μέλη της, και ιδιαίτερα στις γυναίκες."
Isobel Armstrong

 Υπερηφάνεια και προκατάληψη

Το μυθιστόρημα "Υπερηφάνεια και προκατάληψη", το δημοφιλέστερο απ' όλα τα έργα της, και ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα, διηγείται την ιστορία των Μπέννετ, μιας οικογένειας με πέντε κόρες που αναζητούν την ευτυχία σ έναν καλό γάμο. Ωστόσο, ο δρόμος προς την ευτυχία είναι σπαρμένος με εμπόδια. Μάλιστα, στην περίπτωση των δύο πρωταγωνιστών αυτά τα εμπόδια δεν οφείλονται μόνο στους άλλους αλλά και στους ίδιους τους εαυτούς τους.

 Το Αββαείο του Νορθάνγκερ

Η δεκαπεντάχρονη Κάθριν Μόρλαντ, μια κοπέλα γλυκιά, καλόπιστη και φανατική αναγνώστρια μυθιστορημάτων, κάνει την πρώτη της έξοδο στον κόσμο και ζει μια σειρά από φανταστικούς και πραγματικούς κινδύνους, πρώτα στο κοσμικό και ανάλαφρο Μπαθ και ύστερα στο βαρύ και επιβλητικό αββαείο του Νορθάνγκερ. Χάρη στον άδολο χαρακτήρα της, τις ηθικές αρχές της και την καλή της τύχη, θα βγει από τις περιπέτειές της αλώβητη, έχοντας μάθει να ξεχωρίζει την πραγματική ζωή από τα μυθιστορήματα και τη φιλία από την αρπακτικότητα.
Το "Αββαείο του Νορθάνγκερ", πρώτο μεγάλο μυθιστόρημα της Τζέην Ώστεν, είναι το πιο δροσερό και χιουμοριστικό βιβλίο της. Ξεκινά σαν παρωδία του "γοτθικού" μυθιστορήματος, με μια ηρωίδα που είναι ο αντίποδας των αιθέριων και τραγικών ηρωίδων, για να εξελιχθεί σε ένα αυτοδύναμο και απολαυστικό ρεαλιστικό μυθιστόρημα, από εκείνα που άνοιξαν το δρόμο στη "μοντέρνα" πεζογραφία.

 Πειθώ

Η «Πειθώ» είναι το τελευταίο έργο που ολοκλήρωσε η Τζέην Ώστεν, συγγραφέας της πολυδιαβασμένης «Υπερηφάνειας και προκατάληψης» και πολλών άλλων αγαπημένων μυθιστορημάτων. Σε τούτο το μυθιστόρημα, κατά πολλούς το αριστούργημά της, η Ώστεν αφηγείται την ιστορία του πολυκύμαντου έρωτα της Άννας Έλλιοτ, η οποία, νεαρή κοπέλα ακόμη, κάνει το λάθος να υποκύψει στην πειθώ μιας επιστήθιας φίλης. Το θέμα παρουσιάζεται με λεπταισθησία, ρομαντική διάθεση και, βέβαια, με τον γνωστό αριστοτεχνικό και απαράμιλλο τρόπο της Ώστεν - τη λεπτή ειρωνεία, την καυστική σάτιρα, την κοφτερή ψυχολογική και ηθογραφική ματιά και τους ζωντανούς διαλόγους - , η δε αφήγηση παρουσιάζει σπουδαίες καινοτομίες, οι οποίες προοιωνίζονται πολύ μεταγενέστερες εξελίξεις στο είδος του μυθιστορήματος.