Κριτική Βιβλίου “Όταν ξημερώνει...” του Άγγελου Χαριάτη

Ένας οικογενειάρχης άντρας βιώνει καθημερινά τη ρουτίνα του ώσπου έρχεται η ημέρα της απόλυσής του. Εκεί αλλάζει όλη του η ψυχολογία. Και μαζί με αυτήν, μία συνάντηση του παρελθόντος ταράζει την ήδη μονότονη και πληκτική ζωή του.
Η άλλοτε καθημερινή του συνήθεια, το ξύπνημα για να δει την αλλαγή σκυτάλης νύχτας – ημέρας. καθισμένος στην ίδια πάντοτε καρέκλα του μπαλκονιού του κάνει τον Λάζαρο να θέλει να βιώσει όλα όσα δεν κατάφερε χρόνια πριν.
Οι χρονικές εναλλαγές είναι συνεχείς, τόσες που δεν σε κάνουν να πλήττεις αλλά να αποζητάς να το τελειώσεις για να καταφέρεις να μάθεις την πορεία του από την φοιτητική του ζωή μέχρι σήμερα.
Ένα βιβλίο με ήρωα έναν άντρα που έχει συμβιβαστεί με τη ζωή του αλλά μία αναπάντεχη συνάντηση θα τον κάνει να αναθεωρήσει και να σκεφτεί το εάν...
Ο συγγραφέας μας βάζει στην ψυχολογία του Λάζαρου και μας γνωρίζει τον κοινωνικό του και οικογενειακό του περίγυρο. Το άγχος της ανεργίας και η ρουτίνα είναι από τα κοινωνικά θέματα, τα οποία θίγονται στο βιβλίο. Το άπιαστο όνειρο και ο ανεκπλήρωτος πόθος μας δείχνουν πως μπορεί να ενεργήσει κάποιος. Ο ερωτισμός και ο ρομαντισμός διαφαίνονται μέσα από την ιστορία και μας κάνει να αναλογιζόμαστε τι είναι αυτό που κερδίζει στη ζωή. Τελικά μόνο όταν ταρακουνηθούμε αρκετά θα καταφέρουμε να βρεθούμε στη θέση του σωστού και του λάθους, της αγάπης και του πάθους, του παρόντος και του μέλλοντος. Άραγε τι από τα δύο θα διαλέξει ο ήρωάς μας; Θα καταφέρει να βρει τον χαμένο του εαυτό και να αναθεωρήσει τη ζωή του; Από τα βιβλία που διαβάζονται απνευστί και σου αφήνουν ένα ουσιαστικό δίδαγμα στο τέλος. Δεν θα σας το πω για να έχετε τη γεύση της δικής σας ανακάλυψη φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου και κλείνοντάς το. Οι γεύσεις, τα αρώματα και τα συναισθήματα είναι ποικιλόμορφα και σε προσκαλούν να τα βιώσεις διαβάζοντας αυτό το μυθιστόρημα. Δες λοιπόν μέσα από το βιβλίο την οπτική πλευρά ένος άντρα και γνώρισε τα συναισθήματά του και τις σκέψεις του που κατακλύζουν το μυαλό κάθε ανθρώπου που ζει μέσα στη μονοτονία και που προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από αυτό. Γιατί πολλές φορές οι τρόποι είναι μπροστά μας και δεν τους βλέπουμε ή καλύτερα επαναπαυόμαστε και δεν θέλουμε να τους δούμε. Άλλοτε η φυγή είναι η λύση και άλλοτε η επιμονή για απεγκλωβισμό των ζευγαριών από μία επαναλαμβανόμενη κατάσταση. Τελικά ο Λάζαρος ποιον από τους δύο αυτούς δρόμους θα διαλέξει;




Βασιλική Διαμάντη