Συζητώντας με την Πηνελόπη Κουρτζή

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η συγγραφέας;

Π.Κ.: Παρόλο που θαυμάζω πολλούς συγγραφείς ξένους και Έλληνες, θα ξεχωρίσω τη Φιλομήλα Λαπατά για το σύνολο του έργου της και ιδιαίτερα για τις «Κόρες του νερού, ένα βιβλίο που διαβάζω ξανά και ξανά.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Π.Κ.: Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου έχει κάνει εντύπωση ως παιδί ήταν ο «Θησαυρός της Βαγίας», χωρίς όμως να είμαι σίγουρη πως ήταν και το πρώτο που διάβασα..

Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Π.Κ.: Η συγγραφή για μένα είναι πάνω από όλα ανάγκη. Η έρευνα πίσω από κάθε βιβλίο, η ανάγνωση άλλων βιβλίων που ολοκληρώνουν τις πληροφορίες που χρειάζομαι, όλη η διαδικασία μέχρι να δημιουργηθεί στο μυαλό μου η ιστορία και τέλος η ίδια η καταγραφή της ιστορίας και οι ώρες που περνάω σε αυτό το ταξίδι είναι οι πιο δημιουργικές της καθημερινότητας μου.

Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσή σας;

Π.Κ.: Συνήθως οι πραγματικές ιστορίες αποτελούν πηγή έμπνευσης για μένα. Έχουν υπάρξει φορές βέβαια που έμπνευση έχει αποτελέσει μία εικόνα, ένας τόνος φωνής, ένα άρωμα, μία ανάμνηση ή ακόμα και μία ωραία συζήτηση που μπορεί να έχω με κάποιον.

Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Π.Κ.: Νομίζω πως πάλι θα πω η ανάγκη. Χωρίς να θυμάμαι ακριβώς τη μέρα ή το χρόνο, χωρίς να μπορώ να ανακαλέσω το συναίσθημα, θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα να έχει ανάγκη να γράφει. Νομίζω πως δεν θα μπορούσα να ζώ διαφορετικά και ήταν ο τρόπος να βρώ ένα μεγάλο κομμάτι της προσωπικής μου ευτυχίας.

Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας "Κουμκουάτ εκεί όπου ρίζωσε η αγάπη";

Π.Κ.: Είναι ένα βιβλίο βγαλμένο από πραγματικές εικόνες και μνήμες, από διηγήσεις πολύ κοντινές σε μένα. Έτσι θα το χαρακτήριζα σαν ένα μυθιστόρημα με αληθινά στοιχεία και γεγονότα που πραγματεύεται την αγάπη και το συναίσθημα σε κάθε στιγμή της ύπαρξης μας. Μία αφήγηση και εξιστόρηση του μικρόκοσμου της ηρωίδας βασισμένη στη ζύμωση των σχέσεων μέσα από τη μοίρα και τις εκάστοτε συνθήκες.

Ερώτηση 7η: Το κουμκουάτ και το άρωμά του ήταν αυτό που "σηματοδότησε" τη ζωή της ηρωίδας σας, Βασιλική. Εσείς έχετε κάτι αντίστοιχο;

Π.Κ.: Έχω κάτι πολύ πιο καθημερινό και κοινό με όλους μας. Με σηματοδοτεί ένα τραγούδι, ένα συγκεκριμένο τραγούδι που έχει την ίδια ιδιότητα με το κουμκουάτ της ηρωίδας μου. Να με ακολουθεί και στις καλές και στις κακές στιγμές μου. Ταυτόχρονα σαν γούρι μου πλέον ,έχω ένα κουκλάκι του γιού μου.

Ερώτηση 8η: Η Βασιλική μένει ερωτευμένη ως τα βαθιά της γεράματα με τον άντρα της. Πιστεύετε πως είναι σύνηθες στη σημερινή εποχή αυτό ή δεν υπάρχει ουσιαστική αγάπη αυτά τα χρόνια που διανύουμε;

Π.Κ.: Η Βασιλική μένει ερωτευμένη με την αξία του έρωτα και την ασφάλεια μίας δυνατής αγάπης. ΄ίσως πια τα πράγματα στην εποχή μας να μην ευνοούν την ευημερία των προσωπικών σχέσεων πάντα, όμως θεωρώ πως όλοι μας μένουμε πιστοί στο όραμα της ουσιαστικής αγάπης σαν έννοια και στο βαθμό που τα καταφέρνουμε μέσα στην καθημερινότητα παλεύουμε για την εύρεση της. Αυτό που πιστεύω πως έχει αλλάξει στην σημερινή εποχή είναι πως ένας γάμος και μία σχέση δεν διατηρούνται πλέον ως στερεότυπα όπως μπορεί να συνέβαινε παλιά αλλά έχουν έρθει στην πραγματική τους διάσταση και χρήζουν φροντίδας και προσπάθειας.

Ερώτηση 9η: Η πίστη είναι ένας σημαντικός παράγοντας στο βιβλίο σας. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως σήμερα ο κόσμος έχει αλλάξει τρόπος ζωής και σκέψης πάνω σε αυτό το κομμάτι;

Π.Κ.: Πιστεύω πως οι άνθρωποι έχουν αποκούμπια διαφορετικά πλέον. Ταυτόχρονα ο τρόπος παιδείας έχει αλλάξει καθώς και η πρόσβαση στην πληροφορία που πολλές φορές είναι αποπροσανατολιστική. Όμως εξακολουθώ να πιστεύω πως υπάρχουν στιγμές στη ζωή του Έλληνα που η πίστη πρωταγωνιστεί με τον τρόπο που την αντιλαμβάνεται και την έχει ανάγκη. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως ακόμα αγαπάμε και διατηρούμε τις παραδόσεις της εκκλησίας που ασυνείδητα διατηρούν αυτούς τους δεσμούς.

Ερώτηση 10η: Ο Χαρίλαος λέει στη Βασιλική την εξής φράση: "Η ζωή είμαι μια βόλτα". Μήπως βλέπουμε με λάθος τρόπο τη ζωή και αναλωνόμαστε σε καταστάσεις που δεν αξίζουν ή που θα έπρεπε να προσπεράσουμε και να μη μεμψιμοιρούμε; Και αν ναι ποιος τρόπος πιστεύετε πως θα ήταν ο κατάλληλος για να ακολουθήσουμε αυτό το μότο ζωής;

Π.Κ.: Ο Χαρίλαος του κουμκουάτ όπως και πολλοί άνθρωποι των εποχών αυτών είχαν ένα απλό και περιεκτικό τρόπο να φιλοσοφούν τα πράγματα και τη ζωή. Σήμερα με τον κατακλυσμό των ερεθισμάτων που δεχόμαστε καμιά φορά μπερδευόμαστε και ξεφεύγουμε από απλά διδάγματα στα οποία θα μπορούσαμε να καταλήξουμε και μόνοι μας. Πιστεύω πως μία επιστροφή σε μια πιο ρομαντική ματιά προς τη ζωή και το νόημα της θα μας έδινε ανακούφιση. Όπως αυτή του πρωταγωνιστή του βιβλίου για παράδειγμα..

Ερώτηση 11η: Αν θα έπρεπε να διαλέγατε και εσείς ένα μότο για να πείτε σε έναν δικό σας ανθρωπο ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;

Π.Κ.: «Κάθε εμπόδιο για καλό». Παρακολουθώ στενά αυτή την απλή φιλοσοφία ζωής και νιώθω πως τη συναντώ συνέχεια μπροστά μου. Όχι τόσο απαραίτητα γιατί συμβαίνει, αλλά γιατί πιστεύοντας το αναθεωρώ και επαναπροσαρμόζομαι σε μία πιο αισόδοξη πορεία όταν χρειάζεται. Έτσι είναι μία φράση που συχνά απευθύνω στους δικούς μου ανθρώπους και αυτή θα έλεγα αν ερωτούμουν.

Ερώτηση 12η: Η Φωτεινή, μητέρα της Βασιλικής, αντιδρά διαφορετικά στην είδηση του θανάτου και της μετέπειτα συνέχισης της ζωής από ό,τι η Βασιλική. Ποιος ήταν ο παράγοντας που έκανε τη Φωτεινή να ανοίξει το σπίτι της μετά τον θάνατο του άντρα της και τη Βασιλική να μοιρολογεί για τους τόσους χαμούς που βιώνει;

Π.Κ.: Ο διαφορετικός χαρακτήρας σίγουρα και η διαφορετική φιλοσοφία ζωής. Δεν υπάρχουν κανόνες στο που βρίσκει ένας άνθρωπος την ανακούφιση και την δύναμη να προχωρήσει. Αυτό που είναι κοινό και στις δύο περιπτώσεις πάντως είναι πως και οι δύο γυναίκες ούσες διαφορετικές, κατάφεραν να κάνουν το επόμενο βήμα και να συνεχίσουν την πορεία της ζωής τους χωρίς να διατηρήσουν μία λύπη στο βλέμμα τους.

Ερώτηση 13η: Αν θα έπρεπε να διαλέξετε τη ζωή ενός από τους χαρακτήρες του βιβλίου σας για να ζήσετε ποιος/α θα ήταν αυτός/η και γιατί;

Π.Κ.: Θα διάλεγα της Θεοδώρας για προσωπικούς λόγους...

Ερώτηση 14η: Διαβάζοντας το βιβλίο βλέπουμε και το θέμα της προδοσίας κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής όχι από έναν ξένο προς έναν Έλληνα αλλά από έναν ομοεθνή του, ενώ ένας ξένος θα γίνει ο φίλος που αναζητά κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Πόσο σκληρή είναι η προδοσία αυτή όταν γίνεται από έναν φίλο ή συγγενή ή γείτονα ή έναν συγχωριανό; Πιστεύετε πως έχει διαφορά ανάλογα με το άτομο από το οποίο γίνεται;

Π.Κ.: Η προδοσία δεν συνάδει τελικά με το ποιός σηματοδοτείται ως εχθρός. Η προδοσία είναι μία πτυχή του χαρακτήρα των ανθρώπων που δυστυχώς την συναντάς απρόβλεπτα συνήθως και για αυτό πονάει τόσο. Η προδοσία από άνθρωπο στον οποίο έχεις επενδύσει συναισθηματικά και έχεις αποθέσει την εμπιστοσύνη σου πονάει πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μορφή για αυτό και συγχωρείται τόσο δύσκολα. Νομίζω πως είναι από τις καταστάσεις τις πιο δύσκολες να χειριστεί και να ξεπεράσει κανείς. Πόσο μάλλον να μεταβολίσει και εσωτερικά.

Ερώτηση 15η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Π.Κ.: Θα ήθελα να το διαβάσουν ώστε να κάνουν ένα ταξίδι σε κάποια άλλη εποχή που πλέον συναντάμε μόνο από ακούσματα αλλά και να ζήσουν σε ένα κόσμο κατεκλυσμένο από συναισθήματα. Θα ήθελα να γνωρίσουν μέσα από τα μάτια μου ανθρώπους τόσο καθημερινούς όσο εμείς σε άλλο χρόνο και τόπο και να δούν πως έβλεπαν οι άνθρωποι αυτοί τη ζωή τόσο μέσα από τα μάτια του κορμιού όσο και μέσα από τα μάτια της καρδιάς..

Ερώτηση 16η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Π.Κ.: Πως αυτό είναι ένα βιβλίο γραμμένο από καρδιάς για ανθρώπους κοινούς που πράγματι υπήρξαν και ένιωσαν έτσι. Επίσης πως οι καλύτερες ιστορίες είναι αυτές που ζούμε όλοι μας όταν αφήνουμε ελεύθερα τα συναισθήματα μας να μας συναντήσουν και να μας μιλήσουν. Και τέλος τι άλλο; πως η ζωή είναι μία βόλτα!

Ερώτηση 17η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Π.Κ.: Είναι ένα ταξίδι πάλι πίσω στο χρόνο αρκετά πιο πριν από την εποχή που πραγματεύεται το κουμκουάτ κοντά στο 1800. Μία πραγματική συγκλονιστική ιστορία που έγινε η αφορμή για ένα ταξίδι κάπου σε μία γωνιά της Ελλάδος..

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το "Κουμκουάτ εκεί όπου ριζώσει η αγάπη"!!!

Συγγραφέας: http://psichogios.gr/site/Authors/show/1030/phneloph-koyrtzh

"Κουμκουάτ εκεί όπου ρίζωσε η αγάπη": http://psichogios.gr/site/Books/show/1003666/koymkoyat-ekei-opoy-rizwse-h-agaph

Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΡΤΖΗ γεννήθηκε στην Άρτα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιοτεχνολογία και εργάστηκε επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό χώρο και παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή, που αποτελεί και τη μεγάλη αγάπη της. Έχει ταξιδέψει αρκετά, μιλάει τέσσερις γλώσσες και ερασιτεχνικά ασχολείται με το αργεντίνικο τάνγκο. Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο. Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς ποίησης και έχει γράψει θεατρικά έργα. Το ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ είναι το πρώτο μυθιστόρημά της.

"Κουμκουάτ, εκεί όπου ρίζωσε η αγάπη" κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το 2016.

"Κουμκουάτ εκεί όπου ρίζωσε η αγάπη"

 1902. Η Βασιλική γεννιέται στο πατρικό της σπίτι στην Άρτα. Κι εκεί ξεκινάει η αφήγηση του οδοιπορικού της, με φόντο τη μετάβαση από την τουρκική κυριαρχία στην ανεξαρτησία και την άνθηση του τόπου. Η ακμή, ο πόλεμος, η Κατοχή, η Απελευθέρωση, μια ολόκληρη ζωή καθορισμένη από τη μοίρα και τα παιχνίδια της, από τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, αλλά και από τα πρόσωπα που εμφανίζονται στο διάβα του χρόνου• η ωραία Ελένη και ο Χαρίλαος, που άργησε να έρθει, η Παρέσα η Σμυρνιά και η Αργυρώ η κοκέτα, τα αγόρια της και η μικρή της Θεοδώρα µε το λάθος όνομα, ο Βασιλάκης, το παραπαίδι, και τόσοι άλλοι που δένουν τη ζωή τους με τη δική της.

Και όλα αυτά µε τον θρύλο της Αγίας Θεοδώρας να συντροφεύει και να παρηγορεί τη Βασιλική, και τη σκιά του αγαπημένου της δέντρου κουμκουάτ να συνδέεται άρρηκτα µε τις μνήμες της και να γίνεται ο πιο κρυφός εξομολογητής της.