Οι ιστορίες του ανθρώπινες, γεμάτες πόνο και οργή καταφέρνουν να κατακλύσουν και τον αναγνώστη και να δώσουν ένα δραματικό περιεχόμενο. Πόσα μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος; Μπορεί να πεθάνει από τη στεναχώρια του; Πως μπορεί να αισθανθεί κάποιος όταν θα πρέπει να πάρει άδεια για να μεταβεί από τη μία περιοχή στην άλλη μέσα στην ίδια του τη χώρα; Πως θα νιώσει μία οικογένεια, η οποία θα πρέπει να αλλάξει πόλη εξαιτίας του μικρού τους γιου που παθαίνει κρίσεις πανικού όταν βλέπει τα πορτρέτα του Μαρξ και του Κιµ Ιλ-σουνγκ; Αυτά λοιπόν είναι μερικές από τις ιστορίες που θα μας χαρίσει ο συγγραφέας, ο οποίος χρησιμοποιεί ψευδώνυμο λόγω του καθεστώτος και της βίας που “εφαρμόζειται” προς τους πολίτες της Βόρειας Κορέας.
Διαβάζοντάς το θα βρούμε αρκετά κοινά στοιχεία με το καθεστώς της ΕΣΣΔ καθώς και του κόμματος του Χίτλερ. Το Υπουργείο Προπαγάνδας και το έργο της διαφαίνονται ξεκάθαρα διαβάζοντας ένα από τα διηγήματα με τίτλο “Πανδαιμόνιο”. Ό,τι και να πω για αυτό το βιβλίο σίγουρα θα είναι λίγα.
Ανθρώπινο, δραματικό, με έντονο το αίσθημα του φόβου, κοινωνικό, συναισθηματικό, συγκινητικό, προκλητικό κάποιες φορές εξαιτίας των κινήσεων της κυβέρνησης και συγκλονιστικό ανάλογα με την ιστορία που κάθε φορά διαβάζει ο αναγνώστης. Πραγματικά, δεν θα ήθελα να ζούσε σε ένα τέτοιο κράτος με τις γνωστές προεκτάσεις που επιβάλλει στους πολίτες του. Και μόνο για το σθένος του συγγραφέα να το δημοσιοποιήσει μέσα από την ανωνυμία του του βάζω άριστα! Ένα “απαγορευμένο” βιβλίο (που οφείλουμε όλοι να διαβάσουμε), σαν τον απαγορευμένο καρπό της Εύας και του Αδάμ, που πρέπει να ταρακουνήσει κάθε αναγνώστη αλλά πρωτίστως συνειδητά πολιτικοποιημένου ανθρώπου με συναίσθηση και ευαισθησίες!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου