Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

Κριτική Βιβλίου “Η σκιά στο σπίτι” του Κωνσταντίνου Κέλλη

Εχοντας διαβάσει άπειρα βιβλία τρόμου πριν το ξεκινήσω είχα τις επιφυλάξεις μου. Τι θα συναντούσα; Πως θα ήταν δομημένη η ιστορία; Θα μπορούσε να μου δημιουργήσει εικόνες; Θα με συντάραζε; Θα μπορούσε να μου προκαλέσει φόβο; Μετά από πολλά βιβλία του Stephen King και ακόμα περισσότερες απόπειρες να διαβάσω βιβλία καταξιωμένων ξένων συγγραφέων του τρόμου έχω απογοητευτεί οικτρά.
Βέβαια εδώ δεν συνέβη κάτι αντίστοιχο! Η ιστορία με γοήτευσε! Ο τρόμος άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και με παρέσυρε σε απόκοσμα και περίεργα μονοπάτια, εκεί όπου η λογική χάνεται και ο τρόμος αποκτά το γνωστό του τέρας.
Τρομακτικό μέχρι εκεί που δεν πάει! Ακόμα περνάει από το μυαλό μου η εικόνα που αντίκρυσε ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος μόλις αγνάντευσε τα πάνω παράθυρα του αρχοντικού Καρατζά. Μήπως κάθε σπίτι έχει την ιστορία του; Αν το γνωρίζαμε θα μπαίναμε μέσα; Θα το αγοράζαμε προκειμένου να ζήσουμε; Ο Τάσος, παρόλο που δεν γνωρίζει τίποτα από την ιστορία που κουβαλάει, θα το αγοράσει. Ο αναπάντεχος χαμός της γυναίκας του θα του στοιχίσει τόσο που θα θελήσει να ξεφύγει από τη μυρωδιά και τις εικόνες θαλπωρής και αγάπης που έζησε στους τοίχους του σπιτιού του στη Θεσσαλονίκη. Η έφηβη κόρη του παρόλες τις αντιρρήσεις της θα τον ακολουθήσει. Ο μικρός του γιος θα ξετρελαθεί με την ιδέα του νέου σπιτιού. Πριν καν κατοικήσουν εκεί, ο Δημητράκης θα γνωρίσει τη σκιά μέσα από τα όνειρά του. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που κατοικεί στα δωμάτια του αρχοντικού; Γιατί όλοι οι κάτοικοι του χωριού τρομάζουν στη θέα του;
Απόκοσμο, τρομακτικό, ανατρεπτικό, αγωνιώδες, συναισθηματικό, κοινωνικό και λυτρωτικό θα χαρακτήριζα το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα. Φυσικά δεν λείπει και το θέμα της απώλειας, του θανάτου, του πόνου και της απελπισίας που διακατέχουν τους άμεσα “ενδιαφερόμενους”. Η τραγική σκηνή του θανάτου της γυναίκας του Τάσου με συγκλόνισε. Η αγάπη τους με ταξίδεψε και η σκιά στοίχειωσε τις σκέψεις μου. Η γραφή του μεστή, πολύ πιο εντυπωσιακό από το προηγούμενό του. Εδώ βλέπουμε και την εξέλιξη του συγγραφέα. Ξετρελάθηκα με το βιβλίο! Από τα μυθιστορήματα που δεν λησμονείς, ούτε ξεχνάς. Σου μένουν χαραγμένα στα κατάστιχα της ψυχής και συμπορεύεσαι με τις εικόνες τους να σε ακολουθούν για μια ζωή. Θα του έβαζα σίγουρα ένα δεκάρι με τόνο και αν μπορούσα να το βαθμολογήσω και με 100 θα το έκανα πολύ ευχαρίστως!!!





Βασιλική Διαμάντη
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου