Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η συγγραφέας;
Θ.Κ.: Η Μαργαρίτα Καραπάνου από τους Έλληνες και ο Tom Robbins από τους ξένους (στους ξένους αλλάζω συχνά άποψη…)
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Θ.Κ.: Νομίζω ήταν «Τα ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου… είχε θυμάμαι λειψή θέα εκείνο το παράθυρο της Α΄Δημοτικού… και το βλέμμα μου παρηγορούνταν από το εξώφυλλο του βιβλίου… είχα υποσχεθεί στο εαυτό μου ότι μόλις μάθαινα να διαβάζω θα το δανειζόμουν… έτσι κι έγινε (θυμάμαι επίσης πόση πειθώ έπρεπε να ξοδέψουν οι δάσκαλοι για να τους το επιστρέψω αφού δεν έλεγα με τίποτα να καταλάβω τους κανόνες της δανειστικής βιβλιοθήκης!)
Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;
Θ.Κ.: Φθηνή ψυχοθεραπεία και μέσο κατανόησης του κόσμου…
Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσή σας;
Θ.Κ.: Οι αμοντάριστες στιγμές της ζωής μας…
Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Θ.Κ.: Δεν είμαι σίγουρος ακόμα… βέβαια όταν ασκείς ένα επάγγελμα όπως αυτό του εκπαιδευτικού και έχεις οργώσει τη μισή Ελλάδα γνωρίζοντας ανθρώπους, ήθη, κουλτούρες και εικόνες που εναλλάσσονται από τόπο σε τόπο, γεμίζουν οι αποθήκες τις μνήμης σου με τόσο πολύτιμο υλικό που δεν θες με τίποτα να αποχωριστείς… κάπου εκεί ξεκινάει και η περιπέτεια της συγγραφής.
Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων";
Θ.Κ.: Ως ένα εφηβικό παραμύθι χωρίς χρώματα, το οποίο καλείται ο αναγνώστης να ζωγραφίσει με τις αποχρώσεις εκείνες που θα προκύψουν από την ανάγνωσή του…
Ερώτηση 7η: Στο βιβλίο σας μας μιλάτε για το bullying. Ως εκπαιδευτικός, ποιος πιστεύετε πως είναι ο λόγος που ένα παιδί προβαίνει σε αυτή την πράξη;
Θ.Κ.: Πολλοί λόγοι… ο πιο συνηθισμένος είναι η ανάγκη για προσοχή, ή το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί… όταν ζεις μέσα στη βία οποιουδήποτε είδους, είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα την εσωτερικεύσεις σε κάποιον. Ξέρετε όμως με την εξέλιξη της κοινωνίας έχουν απλοποιηθεί σε κάποιο σημείο οι λόγοι… πολλοί νέοι καταφεύγουν στον εκφοβισμό γιατί απλά μπορούν… η ανωνυμία του διαδικτύου έχει αλλάξει το προφίλ του νταή έτσι όπως τον είχαμε στο μυαλό μας.
Ερώτηση 8η: Το bullying είναι ένα γεγονός που χρόνο με το χρόνο αυξάνεται. Το θύμα, οι μάρτυρες μιας τέτοιας εκδήλωσης ακόμα και οι καθηγητές πολλές φορές αποσιωπούν. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν δίνουν φωνή για να εξαλειφθεί όλο αυτό ή έστω να μην δημιουργείται στην συγκεκριμένη κοινωνία που ζούνε;
Θ.Κ.: Γιατί πάσχουμε ως κοινωνία από έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης…
Ερώτηση 9η: Πολλά τα κοινωνικά θέματα που εξελίσσονται στο βιβλίο σας. Σας δυσκόλεψε καθόλου η διαδικασία της συγγραφής με επίκεντρο τα θέματα όπως το bullying, η κατάθλιψη και το σύνδρομο Άσπεργκερ, γνωστό στο κοινό ως Αυτισμός;
Θ.Κ.: Δε θα έλεγα ότι με δυσκόλεψε αντίθετα με βοήθησε να τα δω από ένα διαφορετικό πρίσμα ίσως και να τα εξηγήσω καλύτερα… ξέρετε όλα αυτά που περιγράφετε αποτελούν ένα μικρό μόνο κομμάτι από τις προκλήσεις που συνυπάρχουν μέσα σε μια σχολική αίθουσα…
Ερώτηση 10η: Μέσα από την ιστορία συνειδητοποιούμε πως τα περισσότερα παιδιά, όπως ο Ίωνας, που πάσχουν από το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι ιδιαίτερα ευφυείς άνθρωποι και όμως είναι παραγκωνημένα από την κοινωνία. Πιστεύετε πως αυτό οφείλεται στην έλλειψη γνώσεων ή ο λόγος έγκειται αλλού;
Θ.Κ.: Δυστυχώς το στίγμα που συνοδεύει τις ψυχικές και πνευματικές παθήσεις στη χώρα μας είναι ακόμη έντονο και δημιουργεί πλήθος στρεβλών πεποιθήσεων. Ο έλληνας δεν έχει εκπαιδευτεί στο να αποδέχεται το διαφορετικό και αυτό το βλέπουμε σε μια σειρά από καθημερινές συμπεριφορές… εκεί πρέπει να εστιαστούμε!
Ερώτηση 11η: Κατάθλιψη. Η μάστιγα του αιώνα και της σύγχρονης κοινωνίας, η οποία δεν κοιτάει ηλικίες, φύλο και κοινωνική τάξη και πολλές φορές μπορεί να γίνει αυτοκαταστροφική. Η Νεφέλη θα νοσήσει και ο κυριότερος παράγοντας για όλο αυτό είναι η έλλειψη του οικογενειακού δεσμού και η αδιαφορία από τους γονείς είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε λόγω αμέλειας. Γιατί η οικογένεια του πάσχοντα δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα σημάδια;
Θ.Κ.: Θα εκπλαγείτε από το πόσες οικογένειες αδυνατούν ή αρνούνται ή καθυστερούν να εντοπίσουν σημάδια που υποδηλώνουν την ύπαρξη κάποιας πνευματικής ασθένειας ή άλλου προβλήματος στο παιδί τους. Δεν μπορώ ωστόσο να διακινδυνεύσω κάποια εύκολη απάντηση.
Ερώτηση 12η: Στο βιβλίο σας μας μιλάτε πως υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως οι φόροι και τα πρόστιμα είναι οι κυριότεροι παράγοντες για την επιτυχία της ανοικοδόμηση της νέας Ελλάδας. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό μπορεί να λειτουργήσει θετικά σε αυτή τη δύσκολη καμπή της χώρας μας. Αλήθεια ή ουτοπία;
Θ.Κ.: Προσωπικά θα σας απαντήσω πως δεν λειτουργεί θετικά (ανελαστικά μιλώντας). Είναι ωστόσο χρέος της λογοτεχνίας να μη δίνει εύκολες απαντήσεις αλλά να εντοπίζει και να στηλιτεύει καταστάσεις και συμπεριφορές… ο αναγνώστης καλείται να δικαιολογήσει ή να αφορίσει…
Ερώτηση 13η: Τα μέσα δικτύωσης έχουν κατακλυστεί από νέους και όχι μόνο. Δηλώσεις αυτοκτονίας, bullying, η αναζήτηση των περισσότερων likes και γνωριμίες που μπορούν να προκύψουν είναι τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Τελικά όλο αυτό μήπως εν μέρει έχει κάνει ζημιά στην προσωπικότητα των χαρακτήρων και προκάλεσε την έξαρση των εγκλημάτων και των απατεώνων; Πιστεύετε πως έχει γίνει καλή χρήση αυτών ή έχει προκαλέσει έναν φαύλο κύκλο με στόχο τη διασημότητα των ατόμων και της "θεοποίησης" των χρηστών γεμίζοντας απλώς την κενή τους ζωή χωρίς ίχνος ευαισθησίας;
Θ.Κ.: Στο βιβλίο ένας καθηγητής αποκαλεί τα social media social Μήδεια… Αυτό νομίζω τα λέει όλα. Όσο περισσότερο εαυτό εκχωρούμε στα κοινωνικά δίκτυα, τόσο λιγότερος απομένει για να πορευτούμε στην αληθινή μας ζωή…
Ερώτηση 14η: Έχετε διακριθεί δύο φορές με το Βραβείο Αριστείας και Καινοτομίας στην εκπαίδευση από το Υπουργείο Παιδείας, επίσης έχετε κερδίσει έπαινο στον πρώτο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Χίου "Κοραής" και στον λογοτεχνικό διαγωνισμό "Σικελιανά 2014" για το βιβλίο σας "Το νεκρό ψάρι". Πόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο και πόσο μεγάλη αγάπη πρέπει να έχει ένας συγγραφέας για να τα καταφέρει;
Θ.Κ.: Δεν είναι δύσκολο αν δεν είναι αυτοσκοπός…
Ερώτηση 15η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;
Θ.Κ.: Ίσως τους βοηθήσει να καταλάβουν λίγο καλύτερα τον έφηβο που βρίσκεται δίπλα τους…
Ερώτηση 16η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Θ.Κ.: Θα ήθελα εκείνοι να μου πούνε πολλά…
Ερώτηση 17η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;
Θ.Κ.: Θα αποτελείται από πίσσα και αστερόσκονη…
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία στο εξαιρετικό σας βιβλίο "Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων" και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!!
Ο Θοδωρής Κούκιας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιάννενα.
Σπούδασε οικονομικά στην Ελλάδα και έκανε μεταπτυχιακό στην Αγγλία, στη διοίκηση επιχειρήσεων. Συνέχισε τις σπουδές του στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο αποφοιτώντας από τη σχολή Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας.
Έχει εργαστεί ως τραπεζικός υπάλληλος, ως σύμβουλος νεανικής επιχειρηματικότητας της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, ενώ υπήρξε και εργαστηριακός συνεργάτης του ΤΕΙ Ηπείρου. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Χίου.
Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Το νεκρό ψάρι (Εκδόσεις Πηγή, 2014) βραβεύτηκε στον λογοτεχνικό διαγωνισμό «Σικελιανά 2014» και κέρδισε έπαινο στον πρώτο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Χίου «Κοραής».
Έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο Αριστείας και Καινοτομίας στην εκπαίδευση από το Υπουργείο Παιδείας.
(2016) Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων, Κέδρος
(2014) Το νεκρό ψάρι, Εκδόσεις Πηγή
Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων
Η Νεφέλη βρίσκεται για ακόμη μία φορά σε καινούριο σχολείο. Αισθάνεται ότι δεν ανήκει πουθενά, ούτε σε κάποια παρέα ούτε σε κάποιο τόπο. Νιώθει τα χρώματα της σκέψης της να εξαφανίζονται σιγά σιγά… λες και έχει τρυπώσει στο κεφάλι της μια χρωμοπαγίδα που τα αιχμαλωτίζει. Μόνη της παρηγοριά η Ταβούλα Ρασά, μια φίλη διαφορετική απ’ όλες τις άλλες.
Ο Ίωνας είναι ο πιο παράξενος έφηβος του σχολείου. Την ώρα που οι συμμαθητές του ανταλλάσσουν I <3 U στο facebook, εκείνος βλέπει εξισώσεις με μιγαδικούς αριθμούς, τις οποίες προσπαθεί να λύσει. «Μικρό σοφό» τον αποκαλούν οι δάσκαλοι, «Μικρό ζαβό» τον φωνάζουν τα παιδιά.
Η διαφορετικότητα ενώνει τη Νεφέλη και τον Ίωνα. Την ίδια στιγμή, όμως, γίνεται κόκκινο πανί για όσους αντιλαμβάνονται το διαφορετικό ως βαρετό, γελοίο ή απειλητικό.
Μια κατάδυση στον κόσμο της εφηβικής κατάθλιψης και του συνδρόμου Άσπεργκερ. Ένα βιβλίο που διεισδύει στην ψυχή των νέων αποτυπώνοντας πτυχές του σχολικού εκφοβισμού. Ένα σύγχρονο νεανικό μυθιστόρημα, γλυκό και πικρό συνάμα, όπως είναι άλλωστε και η ίδια η διαδικασία ενηλικίωσης.
Η σειρά BIG BANG BOOKS αγκαλιάζει σύγχρονα μυθιστορήματα που απευθύνονται σε νεαρούς αναγνώστες, κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον τους και τροφοδοτούν τους προβληματισμούς τους γύρω από θέματα που τους απασχολούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου