Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;
Γ.Τ.: Δίχως δεύτερη σκέψη, ο Νίκος Καζαντζάκης.
Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Γ.Τ.: Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Γ.Τ.: Οι συγγραφείς από την Ένωση Συγγραφέων Πιερίας.
Με πλησίασαν, έδειξα πως γράφω και με πολύ προσπάθεια με έπεισαν να εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο.
Λέω με πολύ προσπάθεια γιατί δεν είχα σκοπό να εκδώσω κάτι, ο λόγος ήταν γιατί έλεγα: «Ποιος είμαι εγώ μπροστά σε τόσους συγγράφεις που θα εκδώσω βιβλίο!». Τελικά όμως με έπεισαν τα δάκρυα μιας φίλης μου (Της συγγραφέως Μαρίνας Ζαφείρη) την ώρα που διάβασε κάτι που είχα γράψει και η υποστήριξη που είχα από όλη την υπόλοιπη Ένωση.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Όνειρα ξεχασμένα”;
Γ.Τ.: Πως η μητρική δύναμη δεν έχει όρια αλλά και το εσωτερικό μας πραγματικό «εγώ», όταν ξεπερνάει μάσκες και ανειλικρίνεια και ζητά να ζήσει, τότε αλλάζει η ζωή μας.
Ερώτηση 5η: Πιστεύετε πως υπάρχουν ξεχασμένα όνειρα; Και αν ναι πως τα ορίζετε εσείς;
Γ.Τ.: Πολλές φορές ξεχνάμε ονειροπολήσεις που κάναμε, σκέψεις από γκρεμισμένες σχέσεις, πράγματα που ποτέ δεν βρήκαμε την δύναμη να ακολουθήσουμε. Όμως, στο βιβλίο κατά κάποιο τρόπο κυριολεκτώ.
Το πρωί όταν ξυπνάμε δεν είναι λίγες οι φορές που δεν θυμόμαστε τι είδαμε το βράδυ στον ύπνο μας, πήρα λοιπόν αυτή μας την ιδιότητα και την εκμεταλλεύτηκα για να προσθέσω μυστήριο.
Ερώτηση 6η: Ο Δημήτρης μετά από έξι χρόνια θα “επανέλθει” στη ζωή. Πόσο δύσκολο πιστεύετε πως είναι για κάποιον να μπορέσει να προσαρμοστεί εκ νέου, μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, στη ζωή και στις απαιτήσεις της;
Γ.Τ.: Σίγουρα είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση, φανταστείτε το σοκ που μπορεί κάποιος να υποστεί και μόνο στο άκουσμα πως έχασε έξι χρόνια από τη ζωή του, σκεφτείτε πως θα είναι να έχουν αποδυναμωθεί οι μύες του λόγο της ακινησίας από τα πολλά χρόνια που ο κάθε ασθενής βρίσκεται στο κρεβάτι και να πρέπει να κάνει φυσιοθεραπείες για να επανέλθει!
Ερώτηση 7η: Πιστεύετε πως τα όνειρα είναι προφητικά ή προεκτάσεις της ζωής μας;
Γ.Τ.: Ποιος πραγματικά θα μπορούσε να απαντήσει σε μια τέτοια ερώτηση με σιγουριά και ποιος είμαι εγώ που μπορώ να δώσω τέτοια απάντηση!
Στο βιβλίο απλώς γράφω πως «Ίσως» και να ‘ναι έτσι, δηλαδή προφητικά.
Ερώτηση 8η: Όταν ο Δημήτρης θα ξυπνήσει θα βρει δίπλα του μόνο τη μητέρα του. Τελικά μόνο οι γονείς μας μένουν μέχρι πάντα δίπλα μας; Οι φίλοι είναι μόνο για λίγο, κάτι σαν κομπάρσοι, στη ζωή μας;
Γ.Τ.: Η περίπτωση του Δημήτρη έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που δεν θέλω να τις πω γιατί θα αποκαλύψω σημεία της ιστορίας και δε θέλω, όμως από την άλλη ο φίλος για μένα είναι ένα πολύ σημαντικό άτομο που χωρίς αμφιβολία παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Γ.Τ.: Να στρατολογήσουν όσο θάρρος και δύναμη έχουν, να ανακαλύψουν τι θέλουν, τι αγαπάνε και να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, αξίζει τον κόπο.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Γ.Τ.: Χαίρομαι που μου κάνεις αυτή την ερώτηση!
Αν πρόσεξες στο βιβλίο « Όνειρα ξεχασμένα», προσέχω πέρα από τη γραφή και το στήσιμο του βιβλίου. Πως δηλαδή θα συνθέσω μεταξύ τους τα κεφάλαια, τις διάφορες ιστορίες που τυχόν έχει το σύγγραμμά μου με ιδιαίτερο τρόπο, έτσι κάνω και στο επόμενο.
Στο δεύτερο λοιπόν πραγματεύομαι να πλάσω μια περίεργη, καθαρά φανταστική ιστορία μυστηρίου μεταξύ δύο ανθρώπων, ενός άντρα και μιας γυναίκας. Θέλω να είναι μια ιστορία που να μη φαντάζεται κανείς το τέλος.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
Ο Γρηγόρης Τριγλίδης γεννήθηκε το 1977 στη Θεσσαλονίκη, όπου και έμεινε μέχρι τα δεκαοχτώ του. Έπειτα, κατατάχτηκε στον στρατό ακολουθώντας μία πορεία δεκαπέντε ετών. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τους υπολογιστές, παρακολουθώντας διαδικτυακά μαθήματα του τμήματος Οικονομικών Επιστημών απ' το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, απ' όπου απέκτησε την αντίστοιχη πιστοποίηση.
Συνταξιοδοτήθηκε από τον στρατό λόγω τετραπληγίας, η οποία βελτιώθηκε σε τετραπάρεση, χάρη στην αγάπη του για τους δύο γιους τους.
Τον Ιανούαριο του 2016 έγινε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων Πιερίας.
Το ταλέντο του στη γραφή φάνηκε από μικρή ήδη ηλικία, καθώς άφηνε παντού στο σπίτι χαρτάκια με τις σημειώσεις του. Το «Όνειρα ξεχασμένα» είναι η πρώτη του συγγραφική προσπάθεια.
Στοιχεία επικοινωνίας:
gtriglidis@live.com
www.facebook.com/triglidis
2017 Ξεχασμένα όνειρα, εκδόσεις Ίτανος
Γ.Τ.: Δίχως δεύτερη σκέψη, ο Νίκος Καζαντζάκης.
Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Γ.Τ.: Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Γ.Τ.: Οι συγγραφείς από την Ένωση Συγγραφέων Πιερίας.
Με πλησίασαν, έδειξα πως γράφω και με πολύ προσπάθεια με έπεισαν να εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο.
Λέω με πολύ προσπάθεια γιατί δεν είχα σκοπό να εκδώσω κάτι, ο λόγος ήταν γιατί έλεγα: «Ποιος είμαι εγώ μπροστά σε τόσους συγγράφεις που θα εκδώσω βιβλίο!». Τελικά όμως με έπεισαν τα δάκρυα μιας φίλης μου (Της συγγραφέως Μαρίνας Ζαφείρη) την ώρα που διάβασε κάτι που είχα γράψει και η υποστήριξη που είχα από όλη την υπόλοιπη Ένωση.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Όνειρα ξεχασμένα”;
Γ.Τ.: Πως η μητρική δύναμη δεν έχει όρια αλλά και το εσωτερικό μας πραγματικό «εγώ», όταν ξεπερνάει μάσκες και ανειλικρίνεια και ζητά να ζήσει, τότε αλλάζει η ζωή μας.
Ερώτηση 5η: Πιστεύετε πως υπάρχουν ξεχασμένα όνειρα; Και αν ναι πως τα ορίζετε εσείς;
Γ.Τ.: Πολλές φορές ξεχνάμε ονειροπολήσεις που κάναμε, σκέψεις από γκρεμισμένες σχέσεις, πράγματα που ποτέ δεν βρήκαμε την δύναμη να ακολουθήσουμε. Όμως, στο βιβλίο κατά κάποιο τρόπο κυριολεκτώ.
Το πρωί όταν ξυπνάμε δεν είναι λίγες οι φορές που δεν θυμόμαστε τι είδαμε το βράδυ στον ύπνο μας, πήρα λοιπόν αυτή μας την ιδιότητα και την εκμεταλλεύτηκα για να προσθέσω μυστήριο.
Ερώτηση 6η: Ο Δημήτρης μετά από έξι χρόνια θα “επανέλθει” στη ζωή. Πόσο δύσκολο πιστεύετε πως είναι για κάποιον να μπορέσει να προσαρμοστεί εκ νέου, μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, στη ζωή και στις απαιτήσεις της;
Γ.Τ.: Σίγουρα είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση, φανταστείτε το σοκ που μπορεί κάποιος να υποστεί και μόνο στο άκουσμα πως έχασε έξι χρόνια από τη ζωή του, σκεφτείτε πως θα είναι να έχουν αποδυναμωθεί οι μύες του λόγο της ακινησίας από τα πολλά χρόνια που ο κάθε ασθενής βρίσκεται στο κρεβάτι και να πρέπει να κάνει φυσιοθεραπείες για να επανέλθει!
Ερώτηση 7η: Πιστεύετε πως τα όνειρα είναι προφητικά ή προεκτάσεις της ζωής μας;
Γ.Τ.: Ποιος πραγματικά θα μπορούσε να απαντήσει σε μια τέτοια ερώτηση με σιγουριά και ποιος είμαι εγώ που μπορώ να δώσω τέτοια απάντηση!
Στο βιβλίο απλώς γράφω πως «Ίσως» και να ‘ναι έτσι, δηλαδή προφητικά.
Ερώτηση 8η: Όταν ο Δημήτρης θα ξυπνήσει θα βρει δίπλα του μόνο τη μητέρα του. Τελικά μόνο οι γονείς μας μένουν μέχρι πάντα δίπλα μας; Οι φίλοι είναι μόνο για λίγο, κάτι σαν κομπάρσοι, στη ζωή μας;
Γ.Τ.: Η περίπτωση του Δημήτρη έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που δεν θέλω να τις πω γιατί θα αποκαλύψω σημεία της ιστορίας και δε θέλω, όμως από την άλλη ο φίλος για μένα είναι ένα πολύ σημαντικό άτομο που χωρίς αμφιβολία παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Γ.Τ.: Να στρατολογήσουν όσο θάρρος και δύναμη έχουν, να ανακαλύψουν τι θέλουν, τι αγαπάνε και να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, αξίζει τον κόπο.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Γ.Τ.: Χαίρομαι που μου κάνεις αυτή την ερώτηση!
Αν πρόσεξες στο βιβλίο « Όνειρα ξεχασμένα», προσέχω πέρα από τη γραφή και το στήσιμο του βιβλίου. Πως δηλαδή θα συνθέσω μεταξύ τους τα κεφάλαια, τις διάφορες ιστορίες που τυχόν έχει το σύγγραμμά μου με ιδιαίτερο τρόπο, έτσι κάνω και στο επόμενο.
Στο δεύτερο λοιπόν πραγματεύομαι να πλάσω μια περίεργη, καθαρά φανταστική ιστορία μυστηρίου μεταξύ δύο ανθρώπων, ενός άντρα και μιας γυναίκας. Θέλω να είναι μια ιστορία που να μη φαντάζεται κανείς το τέλος.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
Ο Γρηγόρης Τριγλίδης γεννήθηκε το 1977 στη Θεσσαλονίκη, όπου και έμεινε μέχρι τα δεκαοχτώ του. Έπειτα, κατατάχτηκε στον στρατό ακολουθώντας μία πορεία δεκαπέντε ετών. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τους υπολογιστές, παρακολουθώντας διαδικτυακά μαθήματα του τμήματος Οικονομικών Επιστημών απ' το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, απ' όπου απέκτησε την αντίστοιχη πιστοποίηση.
Συνταξιοδοτήθηκε από τον στρατό λόγω τετραπληγίας, η οποία βελτιώθηκε σε τετραπάρεση, χάρη στην αγάπη του για τους δύο γιους τους.
Τον Ιανούαριο του 2016 έγινε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων Πιερίας.
Το ταλέντο του στη γραφή φάνηκε από μικρή ήδη ηλικία, καθώς άφηνε παντού στο σπίτι χαρτάκια με τις σημειώσεις του. Το «Όνειρα ξεχασμένα» είναι η πρώτη του συγγραφική προσπάθεια.
Στοιχεία επικοινωνίας:
gtriglidis@live.com
www.facebook.com/triglidis
2017 Ξεχασμένα όνειρα, εκδόσεις Ίτανος
Ξεχασμένα όνειρα
Έπειτα από ένα εργατικό ατύχημα, ο Δημήτρης εισάγεται στην εντατική, σε κωματώδη κατάσταση, όπου νοσηλεύεται για έξι χρόνια.
Η μητέρα του, ως φύλακας άγγελός του, μην έχοντας κανέναν άλλο, στέκει σαν βράχος στο πλευρό του μέχρι την ώρα που οι γιατροί τής ανακοινώνουν πως πρέπει να τον αποσυνδέσουν από τα μηχανήματα που τον κρατούν στη ζωή.
Συντετριμμένη, αλλά δίχως να χάσει τις ελπίδες της, την ίδια στιγμή που ο γιος της έχει ελάχιστα δευτερόλεπτα ζωής, τον εκλιπαρεί με όση δύναμη της είχε απομείνει να σηκωθεί!
Ακριβώς τότε συμβαίνει το αναπάντεχο...
Ένα δυνατό μυθιστόρημα που δοκιμάζει τα όρια και τα συναισθήματα. Μία φανταστική ιστορία που πυροδοτεί την αισιοδοξία και την αγάπη για τη ζωή…
Όταν ο κόσμος της πραγματικότητας γίνεται «ένα» με αυτόν τον ονείρων…
Η μητέρα του, ως φύλακας άγγελός του, μην έχοντας κανέναν άλλο, στέκει σαν βράχος στο πλευρό του μέχρι την ώρα που οι γιατροί τής ανακοινώνουν πως πρέπει να τον αποσυνδέσουν από τα μηχανήματα που τον κρατούν στη ζωή.
Συντετριμμένη, αλλά δίχως να χάσει τις ελπίδες της, την ίδια στιγμή που ο γιος της έχει ελάχιστα δευτερόλεπτα ζωής, τον εκλιπαρεί με όση δύναμη της είχε απομείνει να σηκωθεί!
Ακριβώς τότε συμβαίνει το αναπάντεχο...
Ένα δυνατό μυθιστόρημα που δοκιμάζει τα όρια και τα συναισθήματα. Μία φανταστική ιστορία που πυροδοτεί την αισιοδοξία και την αγάπη για τη ζωή…
Όταν ο κόσμος της πραγματικότητας γίνεται «ένα» με αυτόν τον ονείρων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου