Συζητώντας με τη Μαρία Παπαδάκη

Εντός των εξωφύλλων θα βρείτε τις υποθέσεις των βιβλίων της αγαπημένης μας συγγραφέως Maria Papadaki A!

Ερώτηση 1η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο “Κρουσταλλένια μου”;

Μ.Π.: Θα το χαρακτήριζα οδοιπορικό στο χρόνο! Ζωή εξελισσόμενη! Μυθιστόρημα που μπλέκεται η πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, και εν μέρει βίωμά μου αφού έχει να κάνει λίγο έως πολύ με την ιστορία των γονιών μου, που μου τη διηγήθηκαν από πρώτο χέρι.

Ερώτηση 2η: Μας λέτε ότι το βιβλίο σας βασίζεται σε μία αληθινή ιστορία. Αυτή η ιστορία έχει και μυθοπλαστικά στοιχεία ταυτόχρονα;

Μ.Π.: Ναι. Η μυθοπλασία υπάρχει μέσα στο βιβλίο μου. Νομίζω πως υπάρχει σ’ όλα τα βιβλία. Σ’ άλλα καταλαμβάνει μεγάλο μέρος και σ’ άλλα λιγότερο. Όπως σας είπα και προηγουμένως η ιστορία στην «Κρουσταλλένια μου» ξεκινά απ’ τα βιώματα των γονιών μου και συνεχίζεται με αποκυήματα της φαντασίας μου, που ίσως να ήθελα να γίνουν έτσι και στην πραγματικότητα ή να μην ήθελα, αν εμπλέκονται σ’ αυτά σκληρά, φανταστικά πρόσωπα ή δυσκολίες που περνάνε οι ήρωές μου και τους οδηγούν σε ατρωπούς.

Ερώτηση 3η: Τι συμβολίζει η “Κρουσταλλένια” στη ζωή σας;

Μ.Π.: Συμβολίζει το δέσιμό μου με τους δικούς μου ανθρώπους που δεν υπάρχουν πια στη ζωή, όμως υπάρχουν μέσα μου ολοζώντανοι. Συνδιαλέγομαι μαζί τους και τους συναναστρέφομαι καθημερινά. «Κρουσταλλένια» αποκαλούσε ο πατέρας μου τη μητέρα μου, κι αυτός ο γλυκός και διάφανος χαρακτηρισμός, υπήρξε το έναυσμα για να γράψω το βιβλίο.

Ερώτηση 4η: Η Αντιγόνη θα βιώσει πολλές κακουχίες μέχρι να βρει την ευτυχία της. Πιστεύετε πως πρέπει να έρχονται για να νιώσουμε στον υπέρτατο βαθμό την ευτυχία;

Μ.Π.: Αν όχι τόσες και τέτοιου είδους, πράγμα που δεν το εύχομαι σε κανέναν γιατί είναι σκληρές κι ίσως είναι δύσκολο ν’ αντιμετωπιστούν, νομίζω πως κακουχίες γενικά πρέπει να έρχονται στη ζωή μας για να κατανοούμε την έννοια της ευτυχίας και να την αξιολογούμε σωστά. Και το κυριότερο, να μην τη θεωρούμε δεδομένη, λάθος που κάνουμε σχεδόν όλοι οι άνθρωποι.

Ερώτηση 5η: Αλήθεια, γιατί “Κρουσταλλένια” και όχι “Κρυσταλλένια”, γιατί “νουνά” και όχι “νονά”; Θέλετε μέσω αυτής της παράφρασης να μας δείξετε κάποια ντοπιολαλιά;

Μ.Π.: Όπως σας ξαναείπα, «Κρουσταλλένια» αποκαλούσε ο πατέρας μου τη μητέρα μου. Στην Κρήτη όταν λέμε για παράδειγμα τη λέξη... κρυσταλλένιο, λόγω ντοπιολαλιάς γίνεται «κρουσταλλένιο». Ο Λευτέρης λοιπόν έλεγε την Αντιγόνη «Κρουσταλλένια» γιατί ήταν Κρητικός. Η λέξη «νονά» πάλι λόγω ντοπιολαλιάς αναφέρεται μέσα στο βιβλίο ως «νουνά».

Ερώτηση 6η: Στη ζωή της η Αντιγόνη θα βρει εχθρούς, φίλους και συμπαραστάτες. Αυτό θα την κάνει τρομαγμένη αλλά και δυναμική. Πιστεύετε πως τη δύναμη και την πυγμή την αποκτάμε έχοντας δίπλα μας φίλους και συμπαραστάτες ή με τις δικές μας δυνάμεις;

Μ.Π.: Με το να βιώσουμε τον τρόμο στη ζωή μας, νομίζω πως αυτομάτως αποκτούμε και δύναμη για να τον αντιμετωπίσουμε. Πολλές φορές υπάρχει έμφυτη μέσα μας, κι απλά ανασύρεται απ’ τα έγκατα του εαυτού μας. Άλλες πάλι γεννιέται εκ του μηδενός από ανάγκη. Θα έχετε ακουστά για δειλούς κι αδύναμους ανθρώπους, που έγιναν ήρωες από τις συγκυρίες της ζωής τους. Εκεί τους οδήγησαν τα πράγματα, κι αντικρύζοντας μπροστά τους τον εχθρό, δεν γινόταν παρά να τον πολεμήσουν. Τώρα, αν υπάρχουν δίπλα μας φίλοι και συμπαραστάτες τόσο το καλύτερο. Το ένα κλαρί σπάει εύκολα. Τα πολλά, όσο κι αν τα λυγίσεις δεν θα μπορέσεις να τα σπάσεις εύκολα. Έχοντας λοιπόν τις δικές μας δυνάμεις, που γίνονται πιο ανθεκτικές με την αρωγή φίλων κι αγαπημένων, αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες καλύτερα. Αν πάλι δεν διαθέτουμε φίλους για διάφορους λόγους, μπορούμε αν το θέλουμε να στηριχτούμε στα δικά μας πόδια και στις δικές μας δυνάμεις για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες.

Ερώτηση 7η: Βλέπουμε, μέσα από την ιστορία του βιβλίου, ότι η αλήθεια βγαίνει στο φως έστω και αργά. Πιστεύετε πως αυτό συμβαίνει και στη ζωή μας;

Μ.Π.: Και βέβαια συμβαίνει. Η αλήθεια αργά ή γρήγορα λάμπει και φωτίζει και κρυμμένες ομορφιές και κρυμμένες ασχήμιες.

Ερώτηση 8η: Στα βιβλία σας βάζετε πάντα μία πινελιά μεταφυσικού. Σε αυτό το βιβλίο σας έχουμε έναν ιδιαίτερο φύλακα. Τι σημαίνει το μεταφυσικό για εσάς; Τι μορφή θα μπορούσε να έχει;

Μ.Π.: Λατρεύω το μεταφυσικό στοιχείο. Και σ’ αυτό το βιβλίο, ο αγαπημένος μου ήρωας είναι ακριβώς αυτός. Ο φευγάτος, ψαγμένος, χαρισματικός Κόσμο, που διαφεντεύει κατά κάποιο τρόπο τη ζωή κυρίως της Αντιγόνης, και κινεί τα νήματα κρυμμένος στο κουκούλι της ψυχής του, που τυχαίνει να είναι μια διαφορετική και φωτεινή ψυχή, που δεν συναντάς εύκολα στη ζωή. Για μένα το μεταφυσικό είναι κάτι το γοητευτικό, το μυστηριώδες, το άπιαστο, που υπάρχει και δεν υπάρχει... κι όμως κυριαρχεί. Μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή από μόνο του ή όποια άλλη μορφή του δώσουμε εμείς. Μπορούμε να πλάσουμε το μεταφυσικό, ή να το εξηγήσουμε σύμφωνα με τα δεδομένα του μυαλού μας. Αν διαθέτουμε πεπερασμένο νου, θα το παρεξηγήσουμε και θα το φοβηθούμε. Αν πάλι διαθέτουμε νου προχωρημένο και ευρύ, θα το καλοδεχτούμε και θα αφεθούμε να το βιώσουμε δίχως φόβο και προκατάληψη.

Ερώτηση 9η: Λάτρεψα τη μυστικοπάθεια του Κόσμο, την καλοσύνη της Τασίας, την ευγένεια του Παναγιώτη και την ανυπέρβλητη αγάπη του Λευτέρη. Από την άλλη πλευρά, ένιωσα οργή για τη Σουλτάνα και απέχθεια για τον Αποστόλη. Στη ζωή της η Αντιγόνη θα αποκτήσει πολλούς φίλους και στηρίγματα από ό,τι εχθρούς. Πιστεύετε πως στη ζωή των ανθρώπων υπερισχύουν οι φίλοι από τους εχθρούς, οι καλοί από τους κακούς;

Μ.Π.: Στη ζωή ίσως και να μη συμβαίνει αυτό συνέχεια. Μπορεί και να υπερισχύσει ο εχθρός απ’ τον φίλο ή ο κακός απ’ τον καλό. Εμείς πάντως θέλουμε πάντα να συμβαίνει το αντίθετο. Και στη ζωή της Αντιγόνης που είναι η κεντρική ηρωίδα μου, μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους και υπερισχύει το καλό και οι φίλοι. Λίγο αργά βέβαια, αφού πρώτα έχει περάσει από Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες κι από συμπληγάδες, αλλά συμβαίνει, κι αυτό λέγεται κάθαρση. Μακάρι να συνέβαινε κάτι τέτοιο και στην πραγματική ζωή. Μακάρι πάντα να υπερίσχυε το φως απ’ το σκοτάδι και να καταλήγαμε στην κάθαρση και την ευτυχία.

Ερώτηση 10η: Αν θα έπρεπε να διαλέξετε ένα μόνο από τα βιβλία σας ως το πιο αγαπημένο σας. Ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;

Μ.Π.: Το καινούργιο θα ήταν, ακριβώς για το λόγο που ανέφερα προηγουμένως. Βασίζεται στην ιστορία των γονιών μου που έχουν φύγει πια απ’ τη ζωή, και χτύπησε μέσα μου τις πιο ευάισθητες χορδές της ψυχής μου. Αγαπώ βέβαια όλα μου τα βιβλία πολύ. Είναι κομμάτια μου και δεν τα ξεχωρίζω.

Ερώτηση 11η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Μ.Π.: Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου που επιλέγουν τα βιβλία μου για να γεμίσουν τις πολύτιμες στιγμές τους. Είναι τιμή μου, που μπαίνω μέσω των γραπτών μου στα σπίτια και στις καρδιές τους. Επίσης, θα ήθελα να τους πω πως όσο δύσκολες κι αν είναι οι καταστάσεις που περνούν στην καθημερινότητά τους, αν ανασκαλέψουν μέσα τους την έμφυτη δύναμή τους, και προσπαθήσουν να οπλιστούν μ’ αυτήν, θα δουν να συμβαίνουν μπροστά τους μικρά και μεγάλα θαύματα. Αυτό προσπαθώ να περάσω στον αναγνώστη σ’ όλα μου τα βιβλία, κι αν το καταφέρω θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία για μένα. Μακάρι το καινούργιο μου βιβλίο η «Κρουσταλλένια μου» ν’ αγγίξει τις ψυχές τους και να διώξει τα προβλήματά τους. Μακάρι να νιώσουν όσα ένιωσα εγώ γράφοντάς το!

Ερώτηση 12η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Μ.Π.: Το ’χω ξεκινήσει ήδη το καινούργιο μου βιβλίο, και το’χω προχωρήσει πολύ. Δεν μπορώ να αναφέρω θέμα, γιατί δεν θέλω να χαλάσω την έκπληξη. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ο κεντρικός ήρωάς μου θα είναι άνδρας κι όχι γυναίκα, που θα είναι βέβαια πλαισιωμένος πρώτα πρώτα απ’ τη γυναίκα της ζωής του, και κατόπιν κι από άλλους ήρωες σκοτεινούς ή φωτεινούς όπως τυχαίνει να είναι κι η ζωή. Και σκοτάδι και φως. Δίχως το ένα δεν υπάρχει το άλλο.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Μ.Π.: Σας ευχαριστώ κι εγώ. Καλή συνέχεια στην όμορφη προσπάθειά σας να προβάλεται και να υποστηρίζεται το βιβλίο, που χρειάζεται και προβολή και στήριξη στη δύσκολη εποχή που ζούμε!

Η Μαρία Παπαδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε λογιστική και αγγλικά, και έχει συνεργαστεί με το διαδικτυακό περιοδικό «Μουσικόραμα». Είναι καταξιωμένη στιχουργός, έχοντας σπουδαίες συνεργασίες στο ενεργητικό της και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το πρώτο της μυθιστόρημα Τι γυρεύω εγώ εδώ; ακολούθησε την ποιητική συλλογή Αγάπες δροσουλίτες. Το δεύτερό της μυθιστόρημα, Κλειστό λόγω αγάπης, βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα». Για την ιστορία της ηρωίδας του βιβλίου, της Ακριβής, η συγγραφέας έγραψε τους στίχους για το τραγούδι «Λόγω αγάπης», που το ερμήνευσε ο Βασίλης Λέκκας, σε μουσική της Βάσως Αλλαγιάννη. Το επόμενο μυθιστόρημά της Κρουσταλλένια μου βασίστηκε σε αληθινά πρόσωπα και περιστατικά. Ζει στην Αθήνα και είναι παντρεμένη. 

(2017) Κρουσταλλένια μου, Ωκεανίδα

(2016) Κλειστό λόγω αγάπης, Ωκεανίδα

(2014) Τι γυρεύω εγώ εδώ;, Φίλντισι

 

 

 

 

Κρουσταλλένια μου

Tη δεκαετία του ’50 σε ένα μικρό χωριό της Ευρυτανίας, τις Κορυσχάδες, μεγαλώνει η Αντιγόνη με την κρουσταλλένια ομορφιά. Ονειρεύεται να σπουδάσει δασκάλα, μα πρώτα πρέπει να νικήσει τις αυστηρές αρχές της εποχής. Μια μέρα δεν αντέχει την καταπίεση και το σκάει απ’ το χωριό ακολουθώντας έναν ηθοποιό και τον πλανόδιο θίασό του. Ανυπότακτη, ασυμβίβαστη, αγωνίστρια μα πάνω απ’ όλα γυναίκα, στην περιπετειώδη αναμέτρηση με τη μοίρα της θα συναντήσει απρόσμενους συμμάχους κι ύπουλους εχθρούς, προτού γνωρίσει τον απόλυτο έρωτα στο πρόσωπο του Λευτέρη. Η Μαρία Παπαδάκη, μετά την επιτυχία του προηγούμενου βιβλίου της Κλειστό λόγω αγάπης, επιστρέφει για να διηγηθεί μια νέα σαγηνευτική ιστορία, βασισμένη σε αληθινά πρόσωπα και περιστατικά. Ένα ακόμη μαγικό ταξίδι στη ζωή και την αγάπη.

 

 

 

 

Κλειστό λόγω αγάπης

Κίρκη, το ξακουστό μαγαζί με τα βοτάνια και τα μαντζούνια στη σκεπαστή αγορά των Χανίων. Αφού κλείδωσε την πόρτα του, η αέρινη φιγούρα με τα κατακόκκινα μαλλιά κάρφωσε πάνω της ένα χαρτόνι που έγραφε: "Κλειστό λόγω…" Υπάρχει άραγε δικαιολογία για μια μάνα που εγκαταλείπει το παιδί της; Μέχρι πού είναι δυνατόν να φτάσει μια βασανισμένη γυναίκα; Πόσο μπορεί να καθορίσει ένας άντρας τις επιλογές της; Η Ακριβή, η Μάγισσα της αγοράς, με τα σμαραγδένια μάτια της μαλακώνει την ψυχή του ανθρώπου και τη γητεύει, και η Ελπίδα, η γλυκιά μαυρομάτα, κοντά της βρίσκει καταφύγιο από τα λάθη της. Οι δυο γυναίκες θα δεθούν με φιλιά μπιστικιά που θα κρατήσει μια ζωή. Ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας όμως έμελλε να τις ρίξει στην ίδια άβυσσο. Αξίζει τελικά κανείς μια δεύτερη ευκαιρία; Θα δικαιωθούν ποτέ τα λόγια της Ακριβής πως όταν αποφασίσεις να σηκώσεις τα χέρια ψηλά και να διεκδικήσεις τ’ αστέρια, ο ουρανός χαμηλώνει μόνο για σένα;