Συζητώντας με τον Δημήτρη Γιατρέλλη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Δ.Γ.: Είναι πολλοί οι αγαπημένοι συγγραφείς και από όλα τα είδη λογοτεχνικής γραφής. Μια φορά επιχείρησα να φτιάξω μια λίστα με τα δέκα καλύτερα βιβλία που είχα διαβάσει. Για μια βδομάδα έγραφα και διέγραφα και στο τέλος την παράτησα. Κάθε συγγραφέας που μας συναρπάζει το κάνει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Να αναφέρω μόνο πως ο Όμηρος και ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες με διαμόρφωσαν σαν αναγνώστη. Στην σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία επιλέγω τους Μανουέλ Μονταλμπάν, Αντρέα Καμιλλέρι, Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ, Ζαν-Κλωντ Ιζό, Πέτρο Μάρκαρη Λεονάρδο Παδούρα, Φίλιπ Κερ.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Δ.Γ.: Το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο που διάβασα ήταν το «Ένα παιδί μετράει τ' άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη. Ο Μέλιος εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου λογοτεχνικούς χαρακτήρες.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Δ.Γ.: Το 2007 έφτιαξα ένα ιστολόγιο, το γνωστό blog, με σκοπό να κριτικάρω κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Χωρίς να το καταλάβω, αντί για κριτική, βρέθηκα να γράφω ιστορίες – μικρά διηγήματα για τα θέματα που με απασχολούσαν. Η προσπάθεια άρεσε και αυτό με έβαλε ακόμα περισσότερο στη διαδικασία της συγγραφής. Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η άρνηση της άρνησης”;

Δ.Γ.: Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ο εκδοτικός οίκος το χαρακτηρίζει σαν πολιτικό θρίλερ και αστυνομικό μυθιστόρημα με φιλοσοφικές ανησυχίες. Στις προθέσεις μου ήταν ένα γράψω μια αστυνομική ιστορία που να διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα και ταυτόχρονα να δημιουργεί στον αναγνώστη δεύτερες σκέψεις για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα και ως εκ τούτου αφορμή για περισσότερη αναζήτηση.

Ερώτηση 5η: Το βιβλίο σας αποτελεί μία μείξη πολιτικού και αστυνομικού μυθιστορήματος. Για ποιον λόγο θελήσατε να παιριάξετε αυτά τα δύο μαζί;

Δ.Γ.: Η φόρμα του αστυνομικού μυθιστορήματος βοηθά στον σχολιασμό της σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Από τη στιγμή που η πλοκή δεν περιορίζεται σε ένα απομονωμένο σπίτι, η μείξη πολιτικού και αστυνομικού μυθιστορήματος είναι αναγκαιότητα.

Ερώτηση 6η: Στο τέλος του βιβλίου μας επισημαίνετε ότι μέσα στην πλοκή συμπεριλάβατε φιλοσοφικές εκφράσεις. Αν θα έπρεπε να διαλέξετε μία, ως την πιο αγαπημένη σας, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;

Δ.Γ.: Είναι η ρήση του Ηράκλειτου που υπάρχει και στη προμετωπίδα του βιβλίου: Από τις διαφορές γεννιέται η πιο όμορφη αρμονία.

Ερώτηση 7η: Ο Δάκης Κομνηνός είναι ένας άνεργος, ο οποίος θα “αυτοαποκαλεστεί” ιδιωτικός ντετέκτιβ, έχοντας κάποιες γνώσεις από το αστυνομικό ρεπορτάζ για επί σειρά κάποιων ετών. Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα εύκολα κάποιος μπορεί να αποκαλέσει τον εαυτό του όπως θεωρεί ότι του ταιριάζει, γιατί δεν υπάρχει σωστός έλεγχος;

Δ.Γ.: Ο Τσαρούχης είχε διαδώσει το περίφημο «Στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις». Ανεξάρτητα αν γίνεται εύκολα ή δύσκολα, στον χώρο της ιδιωτικής έρευνας δεν υπάρχει ούτε καν υποτυπώδης κρατικός έλεγχος.

Ερώτηση 8η: Ασχολείστε με το διήγημα και το μυθιστόρημα. Ποιο από τα δύο θεωρείτε πως σας ταιριάζει και γιατί;

Δ.Γ.: Με το διήγημα είμαι ερωτευμένος, αλλά με το μυθιστόρημα είμαι παντρεμένος.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Δ.Γ.: Να διαβάζουν όσο περισσότερο μπορούν. Καμιά διασκέδαση δεν είναι τόσο φτηνή όσο το διάβασμα και καμιά απόλαυση δεν διαρκεί τόσο πολύ. Μπορεί η παραπάνω ρήση να διατυπώθηκε τον δέκατο όγδοο αιώνα, αλλά διατηρεί ατόφια την αξία της και στην εποχή μας.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Δ.Γ.: Ένα μυθιστόρημα με τον Δάκη Κομνηνό και τον Γιώργο Ορφανό σε μια νέα περιπέτεια.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

 

 

 

 

 

 

Ο Δημήτρης Γιατρέλλης γεννήθηκε το 1959 στον Πολυχνίτο Λέσβου. Μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Από το 1989 ζει με την οικογένειά του στη Μυτιλήνη.

Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα Το τραγούδι του κούκου (Γαβριηλίδης, 2011), Είμαστε ακόμα εδώ (Ωκεανίδα, 2014) και Η άρνηση της άρνησης (Κέδρος, 2017).

(2017) Η άρνηση της άρνησης, Κέδρος

(2014) Είμαστε ακόμα εδώ, Ωκεανίδα

(2011) Το τραγούδι του κούκου, Γαβριηλίδης

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2017) Ιστορίες πάθους και μαγειρικής, Κύμα

(2014) Μια εικόνα... χίλιες λέξεις, ΤοΒιβλίο

 

 

 

 

 Η άρνηση της άρνησης

Ο Δάκης Κομνηνός, νέος και άπειρος ιδιωτικός ντετέκτιβ, αναλαμβάνει μια τυπική και εύκολη υπόθεση μοιχείας ενός πάμπλουτου ζευγαριού. Η δολοφονία ενός ατόμου άσχετου με την υπόθεση ανατρέπει τα δεδομένα.

Στον Γιώργο Ορφανό, ανερχόμενο αστέρι στην αστυνομία, ανατίθεται η εξιχνίαση της δολοφονίας. Ξεκινά την έρευνα αξιοποιώντας τις σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους και με την αναλυτική λογική αρχίζει να ξεδιαλύνει την υπόθεση.

Ο Κομνηνός ψάχνει χωρίς μέθοδο και μπροστά στο αδιέξοδο ψάχνεται. Θυμάται τα νεανικά του διαβάσματα και ανακαλύπτει ξανά τη διαλεκτική λογική.

Όλοι θαυμάσαμε την αναλυτική λογική ερευνητών όπως ο Σέρλοκ Χολμς και ο Ηρακλής Πουαρό στην επίλυση δύσκολων αστυνομικών υποθέσεων. Επαρκεί όμως αυτή η μέθοδος, στην εποχή του άκρατου καπιταλισμού και των ανεξέλεγκτων πολυεθνικών, για να κατανοηθούν οι πρακτικές που εκπορεύονται από τα ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα;

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με φιλοσοφικές ανησυχίες. Ένα πολιτικό θρίλερ με συνεχείς ανατροπές και απρόβλεπτο τέλος. Ένα σκληρό αφήγημα με ερωτικές ευαισθησίες και προβληματισμούς για τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.