Κριτική Βιβλίου “Σερίνθια – Οι χαμένοι λίθοι” της Κωνσταντίνας Καντζιού

Η συνέχεια της Σερίνθιας είναι γεγονός. Αυτή τη φορά, η περιπέτειά της αφορά τη Σελήνια και τη διάσωσή της από τις καταχθόνιες και σκοτεινές δυνάμεις των δαιμόνων της λάσπης. Η αποστολή της, μία. Να βρει τους τρεις χαμένους λίθους και να τους ενώσει. Και πάνω που κατάφερε να βρει και να γνωρίσει τον παππού της, Έρνταν, καλείται να τον χάσει για την επίτευξη της αποστολής. Σύμμαχοί της θα είναι ο Μπέντζαμιν και κάποιοι έμπιστοι του βασιλιά Έρνταν. Η Σερίνθια θα μπει σε κινδύνους αλλά η αγάπη της θα τη βοηθήσει να αντεπεξέλθει σε όποιο εμπόδιο σταθεί απέναντί της. Όσο η ιστορία προχωρά τόσο οι δυνάμεις της θα αποκαλύπτονται ξαφνιάζοντας την παρέα της αλλά και την ίδια.
Ποιοί είναι αυτοί οι λίθοι; Γιατί είναι χωρισμένοι; Σε ποιους δόθηκαν; Ποιοι επιζητούν να τους αποκτήσουν και γιατί; Τα χαρίσματα θα καταφέρουν να ανεβάσουν την αυτοπεποίθηση στη Σερίνθια; Μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος για την εξουσία; Ποιοι είναι προδότες και ποιοι φίλοι; Πόσο απέχουν οι μύθοι και οι θρύλοι από την πραγματικότητα; Η αγάπη μπορεί να δώσει ζωή;
Μαγεμένοι πολεμιστές, ξωτικά, ανθρωπομορφιστές, γοργόνες, δαίμονες της λάσπης, μάγισσες, νεράιδες και άλλες οντότητες συμμαχούν και πολεμούν ενάντια στις φυλές και στον αγώνα επιβίωσης που λαμβάνει χώρα στη Σελήνια.
Το εξώφυλλο για ακόμα μία φορά γίνεται ο κύριος πρωταγωνιστής της απόφασης να το διαβάσουν οι αναγνώστες. Αυτή η λαμπερή, αέρινη και μυστηριώδης γυναικεία φιγούρα κατορθώνει να κεντρίσει τους πάντες. Η εξέλιξη της συγγραφέως είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής και εντυπωσιακή. Η αγάπη καταφέρνει να ανθίσει και να ζωντανέψει την ιστορία του βιβλίου. Η Σερίνθια επιτέλους αφήνει στην άκρη τις αμφιβολίες και δίνεται ψυχή τε και σώματι στο να βιώσει και να αισθανθεί τα πρώτα δειλά καρδιοχτύπια που κάνουν την εμφάνισή τους στο πρόσωπο του Μπέντζαμιν. Και όλα αυτά με έναν γλυκό και τρυφερό τρόπο. Ενώ, από την άλλη πλευρά ανυψώνεται το θηρίο της ζήλιας και του φθόνου μέσα στα μάτια της θείας της Σερίνθιας για όλα αυτά που χάνει μέσα από τα υποχθόνια σχέδιά της.
Για ακόμα μία φορά οι διάλογοι ζωντανεύουν την ιστορία και εμείς καλούμαστε να ταξιδέψουμε μέσα από τις λέξεις που με όμορφο, ζεστό και ευαίσθητο τρόπο μας δείχνουν τη στόφα και την ποιότητα της συγγραφέως. Οι σκηνές της μάχης μεταξύ των καλών και των κακών είναι τόσο προσηλωμένες και χειμαρρώδεις που κατορθώνουν να μας μαγέψουν και μας προσκολλήσουν. Το ενδιαφέρον μένει αμείωτο και οι λέξεις εικονογραφούνται στο μυαλό μας. Κάθε ήρωας και μία δική του μάχη για την επιτυχία της συλλογικής προσπάθειας και του γενικότερου καλού.
Το τέλος μου άφησε μία γλυκόπικρη επίγευση ώστε να αναζητώ και να επιθυμώ δικαίως ένα τρίτο βιβλίο, το οποίο θεωρώ απαραίτητο για να κλείσει ονειρεμένα και παραμυθένια αυτή η ιστορία, όπως ακριβώς ξεκίνησε με το πρώτο της πόνημα η συγγραφέας Κωνταντίνα Κάντζιου.





Βασιλική Διαμάντη