Συζητώντας με την Αθηνά Μπούτιβα

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Α.Μ.: Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον συγκεκριμένα είναι αρκετοί εκείνοι που μου αρέσουν να τους διαβάζω. Από σύγχρονους πάντως συγγραφείς μου αρέσει πάρα πολύ η γραφή της Jennifer Donnelly.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Α.Μ.: Ξεκίνησα να διαβάζω από πάρα πολύ μικρή ηλικία και ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο διάβασα πρώτο. Σίγουρα όμως ήταν κάποιο της κυρίας Άλκης Ζέη…

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Α.Μ.: Ήταν μια προσωπική ανάγκη φυγής του μυαλού από το σκληρό εργασιακό περιβάλλον των media.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω...”;

Α.Μ.: Ένα μυθιστόρημα μυστηρίου και ερωτικής τυραννίας. Ένα μυθιστόρημα που η ζωή της Λυδίας θα σε αγγίξει απόλυτα. Θα την αγαπήσεις και θα θέλεις στο τέλος να έρθει η πολυπόθητη δικαίωση. Η γαλήνη στην ψυχή της…

Ερώτηση 5η: Δεύτερη ευκαιρία ζωής αναζητάει η Λυδία. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να δώσει δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό του και να σταματήσει να είναι σκληρός μαζί του;

Α.Μ.: Ήταν μια γυναίκα που απλώς αγαπούσε πολύ τους γύρω της. Την δεύτερη ευκαιρία και εκείνη αλλά και όλοι μας την δίνουμε στον εαυτό μας όταν έχουμε κουραστεί πάρα πολύ. Όταν φτάνουμε ένα βήμα πριν το γκρεμό από όλα αυτά που υπομένουμε και υπομένουμε και σε εκείνο ακριβώς το σημείο αν είσαι τελικά δυνατός δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό σου όσο σκληρά και αν του έχεις φερθεί…

Ερώτηση 6η: Η βία σε πολλές εκφάνσεις της ξετυλίγεται στην ιστορία του βιβλίου. Η Λυδία θα βιώσει πολλά. Θεωρείτε ότι χρειάζεται μεγάλη δύναμη ψυχής για να αντέξει ένας άνθρωπος ό,τι πέρασε η Λυδία;

Α.Μ.: Η Λυδία τότε απλώς δεν ζούσε… Είχε επιβάλλει στον εαυτό της, την ποινή, του άτυπου θανάτου… Ήταν μια ζωντανή – νεκρή… Μια άψυχη κούκλα… Ήταν το βασανιστήριο της που εκείνη… Η απάντηση στο βιβλίο!

Ερώτηση 7η: Ένας θάνατος, μία διαθήκη και έξι γρίφοι περίεργοι που πρέπει να λυθούν. Πιστεύετε ότι εύκολα θα μπορούσε κάποιος να λύσει τους γρίφους ή απαιτεί κάποια προσόντα, τα οποία έχουν μόνο λίγοι άνθρωποι;

Α.Μ.: Τους γρίφους τους έγραψα μόνη μου. Δεν τους βρήκα από κάπου. Για να μπορέσει τώρα κάποιος να τους λύσει θα πρέπει να σκέφτεται λιγάκι διαφορετικά να μην πάει το μυαλό του κατευθείαν στο προφανές αλλά στο τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτό. Δεν απαιτούν κάποια ιδιαίτερα προσόντα απλώς άλλον τρόπο σκέψης.

Ερώτηση 8η: Στην ιστορία σημαντικό ρόλο παίζει και η αθέατη πλευρά του κόσμου. Το κάνατε για την εξέλιξη της υπόθεσης; Τελικά υπάρχει άυλος και υλικός κόσμος; Ποια είναι η άποψή σας;

Α.Μ.: Αυτό γεννήθηκε στην πορεία. Γράφοντας και εξελίσσοντας την πορεία της ζωής της Λυδίας μετά από μερικές σελίδες με οδήγησε η ίδια να της προσθέσω και αυτό. Αυτοί που «φεύγουν» από κοντά μας χάνονται μόνο σωματικά. Στις ψυχές μας και στις καρδιές μας ζουν πάντοτε.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Μ.: Θέλω να τους πω ένα πολύ μεγάλο Ευχαριστώ! Τους Ευχαριστώ που αγάπησαν τόσο πολύ την Λυδία μου αλλά και εμένα. Σας ευχαριστώ πολύ!

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Α.Μ.: Άλλος τρόπος γραφής, άλλη Αθηνά. Έχει μέσα τα πάντα. Στο τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος θα κληθούν να βρουν τον δολοφόνο. Δεν θα ήθελα να πω όμως περισσότερα. Συγγραφικά πάντως θεωρώ πως είναι το πιο ώριμο μου βιβλίο.

«Το χάραμα τον βρήκε να ονειροπολεί με ανοικτά διάπλατα τα δακρυσμένα του μάτια…».

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

 

 

 

 

 

Μεγάλωσα στην Αθήνα, σχολείο πήγα στο Μαράσλειο. Σπούδασα Δημοσιογραφία και Επόπτρια Δημόσιας Υγείας. Εργάστηκα ως Δημοσιογράφος σε μεγάλους ιδιωτικούς σταθμούς μέχρι που πήρα την απόφαση να τα εγκαταλείψω όλα και να ασχοληθώ αποκλειστικά με την συγγραφή! Στόχος μου πλέον είναι να αναδεικνύω μοναδικές ιστορίες που θα σας συντροφεύουν για χρόνια. Το πρώτο μου βιβλίο "Η καρδιά μου σου ανήκει" αποτελεί την αρχή μόνο μιας συναρπαστικής διαδρομής...

(2017) Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω..., Ωκεανός

(2015) Η καρδιά μου σου ανήκει, Ωκεανός

 

 

 

 

 

Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω...

Ο θάνατος του Νικηφόρου θα είναι για μένα η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου, θα είναι η δική μου Ανάσταση! Έμεινα Εδώ για τον πατέρα μου. Για τη μητέρα μου. Για να σώσω ουσιαστικά τις ζωές τους. Έμεινα Εδώ γιατί με ανάγκασαν οι περιστάσεις. Έμεινα Εδώ για τους άλλους, όχι για μένα! Έμεινα Εδώ ολομόναχη να κοιτάζω τους τέσσερεις τοίχους. Έμεινα Εδώ δίχως να πάρω ποτέ την αγάπη του. Έμεινα Εδώ επειδή το ήθελε εκείνος. Έμεινα Εδώ σαν να ήμουν και εγώ ένα από τα παιχνίδια του. Έμεινα Εδώ σαν ένας ανεξιχνίαστος γρίφος...
Τα λόγια της Λυδίας, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, που έγραψε στο ημερολόγιό της, μετά από μερικούς μήνες θα έβγαιναν αληθινά. Ο Νικηφόρος πράγματι πέθανε. Όμως η Λυδία θα κατάφερνε να γίνει ευτυχισμένη; Θα κατάφερνε να λύσει μέσα στους επόμενους έξι μήνες επιτυχώς τους έξι ισάριθμους γρίφους του, ώστε να κάνει δική της την κολοσσιαία περιουσία του; Ποιά θαμμένα μυστικά κρατούσαν δέσμια την πληγωμένη της ψυχή και δεν την άφηναν να ζήσει; Ποιός ήταν τελικά ο πραγματικός λόγος που την ανάγκασε να παντρευτεί τον Νικηφόρο; Ο έρωτας που θα έμπαινε στη ζωή της θα την άφηνε μέχρι το τέλος να πετά στα ουράνια ή όλα θα χάνονταν μονομιάς;

Ένα μυθιστόρημα μυστηρίου και ερωτικής τυραννίας που θα σας συναρπάσει!

 

 

 

 

Η καρδιά μου σου ανήκει

Η Μυρτώ από την ημέρα που γεννήθηκε πήρε πολύ αγάπη απ’ όλους και ειδικά από τον Δημήτρη. `Αλλωστε η καρδιά του της ανήκε…Όμως αυτή που δεν την αποδέχτηκε ποτέ ήταν η Ιωάννα, η θετή της μητέρα. Για εκείνην ήταν απλά ένας όρκος. Ήταν μόνο το σκαλοπάτι για να απολαύσει με την ησυχία της, την περιουσία του άντρα της. Το σχέδιό της όσο καλοστημένο και αν ήταν άρχισε να συναντά στην πορεία πολλά απρόβλεπτα εμπόδια…
Πώς θα αντιδράσει το αρρωστημένο της μυαλό όταν μέσα σε μια στιγμή δει ότι χάνει τα πάντα; Κανείς τους δεν μπορεί να φανταστεί…