Στο μοναστήρι θα έρθει ένα άλογο, ο Πτολεμαίος, απόγονος της Ανθεμουσίας Ίλης, του ιππικού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εκτός από το άλογο, εκείνες τις μέρες θα διαμείνει και μία οικογένεια αποτελούμενη από τους δύο γονείς και τα δύο παιδιά τους.
Όλη η πλοκή ξετυλίγεται από την αρχαία Ελλάδα, τα βήματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τα ένδοξα άλογά του μέχρι και τη σημερινή εποχή.
Οι γνώσεις που εμπεριέχονται είναι αρκετές ώστε να μας φέρει πιο κοντά στην ιστορία του τόπου μας. Πέραν των γνώσεων υπάρχει και το θέμα των στερεοτύπων που καταρρέει. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι οι νυχτερίδες ζουν πίνοντας αίμα ενώ στο κείμενο γίνεται σαφές ότι η τροφή της έρχεται από έντομα. Επίσης, μέσω του μοναχού μας παρουσιάζεται ως ένα καλοκάγαθο ζώο, το οποίο δημιουργήθηκε από το Θεό, άρα δε θα μπορούσε να είναι κακό ή να προξενεί κακό στους ανθρώπους. Αντιθέτως, ως ένα ακόμα δημιούργημά του δεν έχει κάτι για να το φοβόμαστε.
Η διασκέδαση για τα παιδιά καθώς διαβάζουν το βιβλίο είναι διάχυτη καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης. Το δίδυμο, Τυτώ και Πιπιστρέλα, μας δείχνει τι σημαίνει αγάπη και συγχώρεση αλλά και οι ατάκες που διαδέχονται η μία την άλλη κάνουν απολαυστικό το βιβλίο καθώς δεν αφήνουν τα παιδιά να βαρεθούνε ή να κουραστούν.
Το κομμάτι, όμως, που με εξέπληξε περισσότερο από όλα θετικά είναι το λεξιλόγιο, το οποίο παρέχει στα παιδιά να μάθουν καλύτερα να χειρίζονται την ελληνική γλώσσα και να γνωρίσουν νέες λέξεις, εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό τους.
Θεωρώ ότι πρόκειται για ένα πόνημα που αξίζει να διαβαστεί, τόσο από το παιδικό αναγνωστικό κοινό όσο και από το ενήλικο, και να δωριστεί σε παιδιά κάθε ηλικίας!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου