ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ "ΕΜΠΟΡΟΙ ΘΑΝΑΤΟΥ" Pierre Pouchairet

ΕΜΠΟΡΟΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

Pierre Pouchairet

Ξενόγλωσσος τίτλος: MORTELS TRAFICS

ISBN 9786185370053

Εκδότης ΕΞΑΝΤΑΣ

Σειρά VERTIGO

Αριθμός σελίδων 380

Διαστάσεις 17x12

Μετάφραση Λίλα Κονομάρα

Στο Παρίσι, στο νοσοκομείο "Νεκέρ" ένα στυγερό έγκλημα αφήνει άφωνους τους πάντες: δυο παιδιά δολοφονούνται! Οι δολοφόνοι υπογράφουν με το αίμα των μικρών θυμάτων αφήνοντας πίσω τους ένα ισλαμικό σύνθημα. Η αστυνομία, παρά την καλοστημένη σκηνοθεσία, αρνείται να πιστέψει στην τρομοκρατική ενέργεια. Τι κρύβεται όμως πίσω από τη στυγερή αυτή δολοφονία των παιδιών; Το βάρος για τη διαλεύκανση της υπόθεσης θα πέσει στο διοικητή Πατρίκ Ζιράρ και την ομάδα του. Στην Ισπανία, επαγγελματίες κακοποιοί οργανώνουν μια μεγάλη επιχείρηση: μεταφορά μιας ασύλληπτης ποσότητας ναρκωτικών από εκεί στη Γαλλία.

Στη Νίκαια, στη νότια Γαλλία, η Λεάν Βαλορί, της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών, εργάζεται ήδη πάνω στην ισπανική "αποστολή" που ετοιμάζεται να παραλάβει ένας ντόπιος Νονός. Η Λεάν προετοιμάζεται και περιμένει την περίφημη άφιξη.

Γεγονότα και καταστάσεις που φαινομενικά δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Παρ' όλα αυτά οι πρωταγωνιστές δεν θα αποφύγουν τη μοιραία συνάντηση. Αστυνομικοί και εγκληματίες, παραφροσύνη και βιαιότητα... "Οι έρευνες του Ναρκωτικών δεν είναι ένα ήσυχο, μακρύ ποτάμι. Η δίνη παρασέρνει κι εμάς, ερχόμαστε σε επαφή με τα σκατά και συχνά κολυμπάμε μέσα σ' αυτά για να φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα...", λέει η Λεάν.

Το ανελέητο κυνηγητό έχει αρχίσει...

Mέσω των τριών αυτών παράλληλων υποθέσεων που σταδιακά συγκλίνουν, ο Pouchairet αποτυπώνει με ακρίβεια την κατάσταση που επικρατεί στα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού, όπου «για τους περισσότερους, μέσα σ’ αυτό το άχαρο και θλιβερό περιβάλλον, η αστυνομία ήταν ξεκάθαρα ο εχθρός. Λόγω της ανεργίας, οι αργόσχολοι νέοι κατέφευγαν στα ναρκωτικά, οι πιο καπάτσοι ως διακινητές. Εδώ, για να θεωρείσαι κοινωνικά επιτυχημένος έπρεπε να επιβάλλεσαι στη συμμορία και να βασιλεύεις με τη βία...

Τώρα, άλλοι απέρριπταν τα ναρκωτικά και τα μαφιόζικα μοντέλα για να ταχθούν υπέρ της βαρβαρότητας που καλυπτόταν πίσω από έναν θρησκευτικό ιδεαλισμό μιας άλλης εποχής...» Ασκεί οξεία κοινωνική κριτική τόσο στο ζήτημα της ένταξης των ομάδων αυτών όσο και στην αποτελεσματικότητα των αστυνομικών επεμβάσεων.

Παράλληλα, ανατρέχει στις ρίζες του προβλήματος των ναρκωτικών παρουσιάζοντας τους μηχανισμούς διείσδυσης των διεθνών καρτέλ και τις διασυνδέσεις τους με τη μαφία του Ευρωπαϊκού Νότου, μεταφέροντας με ύφος κοφτό και εκφράσεις της αργκό την απουσία κάθε ηθικού ενδοιασμού εκ μέρους των κακοποιών, την ωμή βία που φτάνει στα όρια της παραφροσύνης. Τα όρια ανάμεσα στο καλό και στο κακό δεν είναι πάντα ευκρινή. «Οι έρευνες του Ναρκωτικών δεν είναι ένα ήσυχο, μακρύ ποτάμι. Η δίνη παρασέρνει κι εμάς,

ερχόμαστε σε επαφή με τα σκατά και συχνά κολυμπάμε μέσα σ’ αυτά για να φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα...», λέει η Λεάν. Κατά πόσον η συνεχής επαφή με κακοποιούς και εγκλήματα μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστο έναν αστυνομικό, αναρωτιέται ο συγγραφέας. Τι ψυχικές δυνάμεις απαιτούνται για να μην εγκλωβιστεί κι ο ίδιος σ’ αυτόν τον κύκλο βίας και διαφθοράς;

Oι Έμποροι Θανάτου είναι το τρίτο βιβλίο της καινούριας αστυνομικής σειράς VERTIGO του ΕΞΑΝΤΑ και το τέταρτο αστυνομικό μυθιστόρημα του Pierre Pouchairet, που σαν πρώην αστυνομικός επιθεωρητής μπορεί καλύτερα από τον οποιοδήποτε να περιγράψει τα όσα συμβαίνουν στους κύκλους του εγκλήματος αλλά και στα κεντρικά της Γαλλικής Αστυνομίας, στο περιβόητο κτίριο του Quai des Orfèvres. Ο Pouchairet μεταφέρει με αμεσότητα, ακρίβεια και ωμό ρεαλισμό το κλίμα, την ιεραρχία και τις σχέσεις όπως διαμορφώνονται ανάμεσα στις διαφορετικές υπηρεσίες, το ιδιόλεκτο και τους άγραφους κώδικες που επικρατούν, αναβιώνοντας έναν ολόκληρο κόσμο που κινδυνεύει να χαθεί με την επικείμενη μεταφορά της Γενικής Διεύθυνσης της Αστυνομίας σε σύγχρονες εγκαταστάσεις και τη μετατροπή της σε μια απρόσωπη υπηρεσία με στελέχη που απλώς διεκπεραιώνουν χωρίς μεράκι κάποιες υποθέσεις μέσα στα αυστηρά πλαίσια του ωραρίου τους. Παράλληλα με τη διεξαγωγή της έρευνας, την οποία παρακολουθούμε βήμα προς βήμα με αμείωτο σασπένς και ανατροπές, ο συγγραφέας πλάθει ενδιαφέροντες χαρακτήρες αποφεύγοντας τα κλισέ: από τη μια αστυνομικούς διόλου εξιδανικευμένους, αλλά βαθιά ανθρώπινους, με πάθη, αδυναμίες, αλλά ενίοτε και μεγαλείο ψυχής. Από την άλλη αδίστακτους επαγγελματίες κακοποιούς, αλλά και χαμένους νέους, θύματα μιας αδυσώπητης πραγματικότητας.

Οι Έμποροι Θανάτου τιμήθηκαν με το βραβείο Quai des Orfèvres (2017) που απονέμεται κάθε χρόνο σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα γαλλόφωνου συγγραφέα.