Ερώτηση 1η: Τι σημαίνει λογοτεχνία για εσάς;
Σ.Χ.: Για μένα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Εκτός από το χρόνο που ασχολούμαι με τη συγγραφή περνώ πολλές ώρες σε βιβλιοπωλεία κι ακόμα περισσότερες διαβάζοντας.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα, κατά τη γνώμη σας, που κάνει κάποιον δημιουργό ξεχωριστό και αγαπητό στο αναγνωστικό κοινό;
Σ.Χ.: Πιστεύω πως αν η ιστορία που αφηγείται ο συγγραφέας αφορά τον αναγνώστη και του προκαλεί ποικίλα συναισθήματα τότε βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Συνήθως οι δημιουργοί επιθυμούμε διακαώς να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον του, ανοίγοντας ένα παράθυρο στον κόσμο μας.
Ερώτηση 3η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η αδελφή μου”;
Σ.Χ.: «Η αδελφή μου» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που αφηγείται τη ζωή δύο κοριτσιών που αποχωρίστηκαν στην παιδική τους ηλικία ύστερα από ένα τραγικό ατύχημα, χωρίς να τους δοθεί καμία λογική εξήγηση. Τις συναντούμε ξανά, γυναίκες πλέον, να προσπαθούν να διαχειριστούν αυτή την παράλογη απουσία. Οι αποκαλύψεις για τους πραγματικούς λόγους του αποχωρισμού τις φέρνει αντιμέτωπες με τις επιλογές και τις αδυναμίες τους. Θα πρέπει να αποδεχθούν μαζί την αλήθεια όσο επώδυνη κι αν είναι ή να συνεχίσουν το δρόμο τους χωριστά με όλο το βάρος που φέρει μια τέτοια απόφαση.
Ερώτηση 4η: Η Μάρθα ποτέ δεν έμαθε την αλήθεια και πάντα ζούσε σε ένα ψέμα που έφτιαξαν οι άλλοι και η ίδια για αυτήν. Γιατί πιστεύετε ότι κόσμος θέλει να ζει σε ένα ψέμα και όχι σε μία πραγματικότητα ακόμα και αν αυτή έχει ψεγάδια και πόνο;
Σ.Χ.: Μάλλον γιατί είναι πιο εύκολο να οχυρωνόμαστε πίσω από υπεκφυγές που δεν μας ζητούν μεγάλες θυσίες. Ωστόσο η Μάρθα όσες φορές κι αν προσπάθησε να μάθει την αλήθεια έπεφτε πάνω σε έναν τοίχο από προκατασκευασμένες απαντήσεις που δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η παραποίηση της αλήθειας δεν είναι αποκλειστικά δικό της σφάλμα. Για συγκεκριμένους λόγους κάποιοι δεν ήθελαν να γνωρίζει τα γεγονότα.
Ερώτηση 5η: Ελλάδα – Καναδάς. Η Μάρθα μισεί τη χώρα καταγωγής της και τη θεωρεί μπανάλ και τριτοκοσμική σε επίπεδο πολιτισμού και ανθρώπων. Πού οφείλεται αυτό κατά την προσωπική σας άποψη;
Σ.Χ.: Η Μάρθα σε καμία περίπτωση δεν μισεί την Ελλάδα. Όσες αντιστάσεις κι αν έχει ορθώσει πείθοντας τον εαυτό της πως είχε κάθε δικαιολογία να φύγει τρέχοντας, όταν επιστρέφει ύστερα από χρόνια πίσω νιώθει την καρδιά της να γλυκαίνει στη θέα και το άρωμα του τόπου της. Εκείνο που πραγματικά την πονάει είναι το ανοιχτό τραύμα της οικογενειακής της κατάστασης και της χειραγώγησης που έχει υποστεί. Της είναι απίστευτα οδυνηρό να σκαλίζει επώδυνες αλήθειες και προτιμά να υιοθετεί μια ψυχρή αποστασιοποιημένη στάση.
Ερώτηση 6η: Η Κατερίνα ζει μία ζωή μισή και χωρίς θέλω, φυτοζωώντας. Πώς γίνεται ένας νέος άνθρωπος να διαλέγει αυτόν τον δρόμο αντί τον δρόμο της διεκδίκησης;
Σ.Χ.: Η Κατερίνα είχε όλα τα προσόντα να αφήσει το προσωπικό της στίγμα, ωστόσο κατέληξε εντελώς αποδυναμωμένη. Η ζωή της πήρε μια άλλη τροπή κι όλα εκείνα τα όμορφα που την χαρακτήριζαν μαράζωσαν, ίσως γιατί την «κλάδεψαν» σε τρυφερή ηλικία, τότε που θα έπρεπε να την «ποτίζουν» με αγάπη και φροντίδα.
Ερώτηση 7η: Μία αδελφική σχέση θεωρείτε ότι μπορεί να εξατμιστεί ή όχι και γιατί;
Σ.Χ.: Κάθε σχέση είναι μοναδική και δεν είναι σωστό να αφεθούμε σε γενικεύσεις. Ωστόσο η αδελφική σχέση συνήθως επιδεικνύει ανθεκτικότητα και αγάπη.
Ερώτηση 8η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Σ.Χ.: Εύχομαι «Η αδελφή μου» να σας συνεπάρει και να σας συγκινήσει όσο κι εμένα κατά τη διάρκεια της συγγραφής της.
Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!
Σ.Χ.: Σας ευχαριστώ πολύ.
Η Σαρίτα Χαΐμ γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1968 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πολιτικές Επιστήμες και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Ασχολήθηκε με το μάρκετινγκ και τη διαφήμιση και έζησε για οχτώ χρόνια στο Βουκουρέστι και στο Τορόντο. Το 2012 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τον τίτλο Ξεκόλλα… από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.
(2019) Η αδελφή μου, Μίνωας
(2017) Placebo, Μίνωας
(2012) Ξεκόλλα..., Γαβριηλίδης
Η αδελφή μου
Έχω μια αδελφή. Σε αυτή την παραδοχή εγκλωβίστηκε η παιδική, η εφηβική και η ενήλικη ζωή μου, τις περισσότερες φορές τρώγοντας τα μούτρα της, καθώς το αυτονόητο της ύπαρξής της στεκόταν πάντα πλάι στη διαρκή απουσία της.
Μια πυρκαγιά που λίγο έλειψε να σκοτώσει την επτάχρονη Μάρθα βγάζει ανεξήγητα από τη ζωή της τη μεγαλύτερη αδελφή της, Κατερίνα. Ύστερα από χρόνια, ένα μήνυμα στο messenger από τον άγνωστο Ηλία Π. που ζει σε ένα ελληνικό νησί έρχεται να ταράξει την επιτυχημένη ζωή της Μάρθας, η οποία μένει πλέον μόνιμα στο Τορόντο.
Μια συνάντηση που επιφυλλάσσει εκπλήξεις ωθεί τις δύο γυναίκες να βουτήξουν στα κατάβαθα της ύπαρξής τους αλλά και να αποτινάξουν από τις πλάτες τους το βάρος μιας ατελούς ταυτότητας.
Οι ανείπωτες αλήθειες είναι αδυσώπητες, μα στέκονται μπροστά στα μάτια καθαρές κι έντιμες. Φτάνει να είσαι σε θέση να τις ακούσεις.
«Μια ιστορία εξιλέωσης και συγχώρεσης που σε κερδίζει από την πρώτη αράδα. Δυο γυναίκες που φλέγονται από ένα τραύμα στην παιδική ηλικία. Και όλοι εμείς που παρακολουθούμε με αγωνία ως την τελευταία σελίδα: Θα καταφέρει η αδερφική αγάπη να βγει ζωντανή από τις στάχτες;»
Αναστασία Καμβύση
«Δυο αδελφές που χωρίστηκαν από τη ζωή και την απόσταση. Δυο διαφορετικοί κόσμοι ή, αν θέλετε, δύο διαφορετικές ματιές σε έναν κόσμο. Η Σαρίτα Χαΐμ κάνει μια τολμηρή κατάδυση στις ψυχές των χαρακτήρων της. Και στο σκηνικό της οι πρωταγωνιστές δίνουν μορφή στις σκιές που ζουν μέσα μας».
Κώστας Γιαννακίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου