Κριτική Βιβλίου “Το μυστικό της καταιγίδας” της Σοφίας Βόικου

Μία παλιά καταιγίδα κατάφερε να πάρει μαζί της κρυμμένα μυστικά. Μία δεύτερη καταιγίδα θα ξυπνήσει από το λήθαργο κάποιες αλήθειες.
Τελικά η αμαρτία μένει για πάντα ατιμώρητη; Μία κατάρα μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο σε αιώνια καταδίκη της ψυχής του; Το μίσος κατατρώει τις ψυχές κάποιων ηρώων μέχρι τη δύση της ζωής τους; Η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάθη;
Το βιβλίο είναι γραμμένο σε πρώτο ενικό πρόσωπο, αυτό της Κλειώς, μόνο που η όλη ιστορία ξεκινάει από πολύ παλιά, από τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Αννιώ, ο Λογγίνος, ο Πετρής, ο γερμανός Πάουλ είναι οι χαρακτήρες που πλαισιώνουν την ιστορία του τότε. Μόνο που η ιστορία παρόλα τα χρόνια μεταφέρεται στο σήμερα και στις ζωές της Κατερίνας, της Πηνελόπης, της παπαδιάς, του Προέδρου και του Λογγίνου. Μέσα σε τόσες τραγικές φιγούρες έρχεται η Κλειώ με τον Πελαγκρίνο να γεμίσουν με λίγο γέλιο το βιβλίο.
Το γέλιο και οι αστείες καταστάσεις που βιώνει η Κλειω γίνεται η σανίδα σωτηρίας για να ευθυμίσουμε μέσα σε πολύ πόνο, μίσος, πάθη, οργή, απογοήτευση, μυστικά και αμαρτίες που περιμένουν εναγωνίως τη λύτρωση και την ανακούφιση. Η γραφή της όσο πάει γίνεται και πιο δυνατή, με κατανοητό τρόπο και χωρίς πλατειασμό και το βιβλίο είναι αρκετά ευκολοδιάβαστο.




Βασιλική Διαμάντη