Συζητώντας με τη Μαρία Αμπατζόγλου

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Μ.Α.: Εάν έχω ένα πολύ σοβαρό ελάττωμα είναι ότι έχω πάρα πολύ καλή μνήμη με τα ονόματα. Είναι τόσα τα βιβλία που μου άρεσαν σχετικά με την γραφή τους όσο και η ιστορία τους που θα μου ήταν σχεδόν αδύνατο να διαλέξω ένα από όλα αυτά. Ένας συγγραφέας που σίγουρα μου φαίνεται ιδιαίτερος και τόσο άμεσος με την γραφή είναι ο Μένιος Σακελλαρόπουλος. Όλα του τα βιβλία με συγκίνησαν. Επίσης τα βιβλία της Αγγελικής Νικολούλη μου άρεσαν πολύ και σίγουρα ήθελα να μπορούσα να διαβάσω περισσότερα έργα της.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Μ.Α.: Το πρώτο μου βιβλίο ήταν του Φρόυντ και τίτλος του “Το εγώ και το αυτό “.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Μ.Α.: Η ψυχική μου ανάγκη για έκφραση. Πάντα ένιωθα την ανάγκη να εκφράζω ακόμα και το πιο ασήμαντο συναίσθημα που ένιωθα . Μέσω της γραφής πάντα έβρισκα γαλήνη και ψυχική ηρεμία . Ήταν κάτι σαν μηχανική κίνηση . Πάντα έγραφα χωρίς να νιώθω ότι υπάρχει λόγος που το κάνω.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ο άνθρωπος που κρύβεις”;

Μ.Α.: Συνήθως δεν μου αρέσει να λέω την γνώμη μου για δικά μου έργα αλλά εάν μπορούσα να το περιγράψω θα έλεγα ότι είναι ένα βιβλίο που σου δίνει μια διαφορετική οπτική γωνία γύρο από αυτά που νιώθουμε όλοι. Ότι το μόνο που χρειάζεται ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος είναι ένα χαμόγελο, μια δόση αισιοδοξίας και μια γερή δόση παιδικής αφέλειας και αυθορμητισμού. Να νιώθουμε όλα μας τα όμορφα συναισθήματα στο έπακρο χωρίς φοβίες.

Ερώτηση 5η: Γιατί επιλέξατε να εκδώσετε ένα βιβλίο με τη μορφή σκέψεων;

Μ.Α.: Δεν θα έλεγα ότι το επέλεξα. Εκείνο το διάστημα είχα αφιερώσει την γραφή μου σε δικές μου σκέψεις. Έδωσα σε κάθε σκέψη μου ένα τίτλο και ένιωθα ότι έτσι θα έπρεπε να διαβαστούν. Με λίγα λόγια έδωσα αυτό που πραγματικά ένιωθα.

Ερώτηση 6η: Ποιο από όλα τα κείμενα είναι αυτό που σας εκφράζει απόλυτα και σας συγκινεί πιο πολύ και γιατί;

Μ.Α.: Το αγαπημένο μου είναι το “ Όταν έρθει η ώρα για να φύγω”. Όχι απλά με συγκινεί αλλά πιστεύω ότι είναι σαν να διαγράφονται εγώ πάνω στις λέξεις. Περιγράφει απόλυτα εμένα σαν άνθρωπο.

Ερώτηση 7η: Αν θα μπορούσατε να επιλέξετε ένα συναίσθημα για να χαρακτηρίσετε το βιβλίο σας, ποιο θα ήταν αυτό;

Μ.Α.: Με την αγάπη. Όλο το βιβλίο μιλάει για την αγάπη. Το πιο όμορφο συναίσθημα του κόσμου.

Ερώτηση 8η: Ποιο είδος βιβλίου σας αρέσει να ασχολείστε ως συγγραφέας και ποιο ως αναγνώστης και γιατί;

Μ.Α.: Μου αρέσει να διαβάζω περισσότερο τα αστυνομικά μυθιστορήματα γιατί είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα που ζούμε. Αυτό που μου αρέσει να γράφω εγώ είναι επίσης αστυνομικά αλλά που συνδέονται με μια πολύ δυνατή ιστορία αγάπης γιατί το έγκλημα υπάρχει έτσι και αλλιώς η αγάπη είναι αυτή που λείπει από τον κόσμο μας και είναι καλό να λέμε στους αναγνώστες ότι πάντα υπάρχει αγάπη ακόμα και αν σπανίζει στις μέρες μας.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Μ.Α.: Να μην αφήνει καμία ημέρα να περάσει χωρίς να δείξει αγάπη όταν την νιώθει. Να είναι αληθινοί και γνήσιοι άνθρωποι γεμάτοι συναισθήματα.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Μ.Α.: Το επόμενο μου βιβλίο θα είναι μυθιστόρημα και σκέφτομαι ότι από εδώ και πέρα θα αφιερώσω την ενέργεια μου στα μυθιστορήματα. Έχω ήδη ξεκινήσει και μπορώ να πω ότι είναι μαγικό για έναν συγγραφέα όταν ζει και ξυπνάει μέσα στην δική του ιστορία. Που φυσικά πάντα έχει να μας διδάξει κάτι στο τέλος.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Μ.Α.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ ήταν πραγματικά χαρά μου.

 

 

 

 

 

Η Μαρία Αμπατζόγλου γεννήθηκε στην πόλη της Ξάνθης, όπου μεγάλωσε και πήγε σχολείο, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως πωλήτρια στην οικογενειακή επιχείρηση. Από μικρή έτρεφε μεγάλη αγάπη προς τα ζώα, έτσι επέλεξε να σπουδάσει σχετικά με την εκπαίδευση σκύλων, ένα επάγγελμα που έκτοτε ακολούθησε και ασκεί μέχρι σήμερα. Σε ηλικία 24 ετών παντρεύτηκε και απέκτησε έναν γιο. Με τη συγγραφή άρχισε να ασχολείται από τα εφηβικά της χρόνια, γράφοντας ποιήματα που της χάριζαν εσωτερική ηρεμία. Της αρέσουν η μουσική, η ποίηση και η φιλοσοφία, γενικά ασχολείται με οτιδήποτε ηρεμεί το πνεύμα της.

(2016) Ο άνθρωπος που κρύβεις, Λυκόφως

 

 

 

 

 

Ο άνθρωπος που κρύβεις

Ένα μάθημα ζωής, ένας ύμνος στην ομορφιά και την αγάπη, είναι τούτο το βιβλίο. Και παράλληλα ένα μήνυμα ότι ο ίδιος ο άνθρωπος, με τις φοβίες και τους μικροεγωισμούς του, είναι που εμποδίζει τον εαυτό του να αντιληφθεί τη δύναμή του, να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να νιώσει την πληρότητα και την ευτυχία.