Γ.Γ.: Είναι πολλοί, δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο ως αγαπημένο. Υπάρχουν πολλοί που με τα έργα τους με έχουν μαγέψει και ταξιδέψει. Το παράδοξο είναι πως πολλά αγαπημένα βιβλία τα ανακάλυψα σχεδόν τυχαία.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Γ.Γ.: Η αρχή πρέπει να βρίσκεται στον μικρό πρίγκηπα του Saint Exupery. Tην ιστορία δεν τη θυμάμαι καθόλου, όμως αυτό πρέπει να υπήρξε το πρώτο βιβλίο που διάβασα μικρός.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Γ.Γ.: Έτυχε μία περίοδος απομόνωσης, ένα μεγάλο διάστημα της ζωής σε ένα ήσυχο και απομακρυσμένο μέρος. Τότε αισθάνθηκα και μία έντονη ανάγκη να αρχίσω να γράφω στο χαρτί. Αργότερα μετακινήθηκα από το χωριό αυτό και μαζί ακολούθησε και η ανάγκη μου αυτή.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ως την τελευταία πνοή – Ο επίγονος”;
Γ.Γ.: Ένα ιστορικό μυθιστόρημα με ντοκουμέντα και ενσωματωμένες μαρτυρίες της εποχής.
Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής ενός τέτοιου έργου;
Γ.Γ.: Το μικρασιατικό ζήτημα με απασχολούσε από μικρό λόγω και καταγωγής συγγενών μου. Υπήρχε μία έντονη επιθυμία να ανακαλύψω τι συνέβη εκείνη τη συγκλονιστική περίοδο, πώς πάρθηκαν οι αποφάσεις, πώς προκλήθηκε η καταστροφή και ακολούθησε η απότομη μετακίνηση τόσων ανθρώπων. Η έρευνα με οδήγησε σε τέτοια δραματικά γεγονότα, που γρήγορα, πριν καν ξεκινήσω τη συγγραφή, μεγάλο μέρος της ιστορίας είχε ήδη δημιουργηθεί στο μυαλό μου.
Ερώτηση 6η: Πόσο επίπονο και δύσκολο είναι να ολοκληρωθεί ένα ιστορικό βιβλίο για το οποίο σκέψεις, αναμνήσεις, μαρτυρίες και αλήθεια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του;
Γ.Γ.: Θα έλεγα πως η δυσκολία έγκειται στο να συνδυαστούν όλα τα παραπάνω στοιχεία, να αποδοθούν όμορφα, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μέσα φυσικά και από μία καλογραμμένη αφήγηση. Ένα μυθιστόρημα του είδους αποτελεί μία «σύνθεση» η οποία προφανώς και απαιτεί δεξιοτεχνία. Είναι επιτυχία να μπορεί να διαβάσει ένα τέτοιο βιβλίο ο απλός αναγνώστης ή και ο έμπειρος ιστορικός, με το ίδιο ενδιαφέρον.
Ερώτηση 7η: Μικρά Ασία, μία περιοχή γεμάτη από ελληνισμό φαντάζει τόσο μακρινή και ξένη πλέον. Πόσο δύσκολο ήταν για αυτούς τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν όλα τους τα υπάρχοντα, τις αναμνήσεις τους, τα όνειρά τους, την ίδια τους τη ζωή και να μεταβούν σε μία άλλη περιοχή;
Γ.Γ.: Είναι πραγματικά σκληρό να εγκαταλείπει βίαια κανείς τον τόπο του, τις ρίζες, τις αναμνήσεις. Οι άνθρωποι δενόμαστε με τη γη που μεγαλώσαμε, που περπατήσαμε, με τα σημεία που σταθήκαμε, συναντήσαμε φίλους, ονειρευτήκαμε. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, οι εμπόλεμες συγκρούσεις δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις, ωθώντας ανθρώπους στο να αναζητήσουν μία νέα πατρίδα. Στη διαδρομή της Ιστορίας, η Μικρασιατική καταστροφή και η ανταλλαγή των πληθυσμών που ακολούθησε, παραμένει ένα τεράστιας έκτασης θλιβερό γεγονός.
Ερώτηση 8η: Οι ήρωες περιμένουν να σμίξουν ξανά ως οικογένεια. Η χρόνια αναμονή για να συμβεί αυτό θα τους κρατήσει στη ζωή. Πιστεύετε ότι βαθιά μέσα τους ξέρουν ότι αυτό είναι, αν όχι ανέφικτο, δύσκολο ή η διαίσθηση τους οδηγεί σε αυτή την πεποίθηση;
Γ.Γ.: Ίσως το να αγνοεί κάποιος την τύχη των ανθρώπων του, αποτελεί μία από τις δυσκολότερες καταστάσεις στη ζωή. Από τη στιγμή που δεν επιβεβαιώνεται το μοιραίο, κανείς δεν παύει να ελπίζει στη νίκη της ζωής, μέχρι και την τελευταία του πνοή.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Γ.Γ.: Θέλω να ευχαριστήσω όσους επέμειναν να με «ακολουθούν» στη συγγραφική μου διαδρομή. Με τιμά η ανταπόκριση τους, το ενδιαφέρον και η πίστη τους στα έργα μου όλα αυτά τα χρόνια.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;
Γ.Γ.: Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που απέχει αρκετά από το στυλ των βιβλίων αυτών, μιας και πρόκειται για μία «γκανγκστερική» ιστορία.
Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!
Γ.Γ.: Σας ευχαριστώ θερμά για τη ζεστή φιλοξενία και την ευκαιρία που μου δίνετε. Εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια στο ιστολόγιο σας, και να συνεχίζετε με το ίδιο μεράκι αυτό που κάνετε…
Ο Γιώργος Γιαντάς κατάγεται από τη Μυτιλήνη της Λέσβου. Είναι πτυχιούχος της σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Από το 2000 εργάζεται στο Λιμενικό Σώμα ενώ ασχολείται παράλληλα με την έρευνα, τη συγγραφή και την αρθρογραφία. Κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματα του «Mindland», Εκδ. Λιβάνη 2012, «Ο Θίασος της Μαριάννας Μαλτέ», Εκδ. Λιβάνη, 2014, «Aύριο», Εκδ. Λιβάνη 2016, «Βαβέλ», Εκδ. Λιβάνη 2017, «Για ένα παιδί», Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, 2019. Τα βιβλία του «Για ένα παιδί» και «Βαβέλ» έχουν βραβευτεί (Βιβλία χρονιάς 2019) από τον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων. Facebook-Προσωπικό Iστολόγιο: Giorgos Giantas
Ως την τελευταία πνοή – Ο επίγονος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου