Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2021

Συζητώντας με την Κωνσταντίνα Αρμενιάκου

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Κ.Α.: Ξεκινάμε με μια ερώτηση ευκολο-δύσκολη! Είναι πολλοί οι συγγραφείς που αγαπώ, αλλά αν θεωρήσουμε ότι ο πιο αγαπημένος είναι εκείνος που έχω διαβάσει ξανά και ξανά κι εκείνος ο οποίος έχει γράψει πράγματα που νιώθω, αυτός είναι ο Νίκος Καζαντζάκης.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Κ.Α.: Όταν ήμουν μικρή διάβαζα πολλά παραμύθια. Ήταν ένα δώρο που ζητούσα από τη μαμά μου, όταν πηγαίναμε στην πόλη (μεγάλωσα σε ένα χωριό της Κέρκυρας, οι επισκέψεις στην πόλη ήταν σημαντικό γεγονός). Το πρώτο βιβλίο που διάβασα είναι ένα που μου χάρισε ο μπαμπάς μου και το αγάπησα πολύ, γιατί μου άνοιξε νέους ορίζοντες στη φαντασία: Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ του Σουίφτ.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Κ.Α.: Ήταν μια ανάγκη; Ένα παιχνίδι με τις λέξεις; Δεν ξέρω να σας πω, γιατί γράφω από πολύ μικρή. Ξεκίνησα με ποιηματάκια από την Γ΄ Δημοτικού, κι έπειτα στην εφηβεία πάλι ποίηση και κάποια πεζά κείμενα. Με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων ασχολήθηκα από τη στιγμή που δούλεψα στο νηπιαγωγείο και ήμουν κοντά στα παιδάκια, τα οποία με εμπνέουν καθημερινά.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η ψείρα δεν είναι κατοικίδιο”;

Κ.Α.: Είναι μια ιστορία με χιούμορ, που αναφέρεται σε ένα θέμα από την καθημερινότητα των παιδιών, τις ψείρες. Την ιστορία αφηγείται ένα «νηπιαγωγάκι» η Μελίνα, με την αφέλεια και τη γλύκα που χαρακτηρίζει αυτή την ηλικία.


Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής του συγκεκριμένου βιβλίου;

Κ.Α.: Βασικά, πρόκειται για το πρώτο βιβλίο μιας σειράς με τίτλο «ΖΗΤΩ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ!» Μια σειρά που θα αφηγείται τις διασκεδαστικές περιπέτειες των μαθητών του 1ου Νηπιαγωγείου Αστερούπολης, ιστορίες με χιούμορ, φαντασία, παιχνίδια και ζαβολιές. Η ιδέα, λοιπόν, για τη συγγραφή της σειράς αυτής γεννήθηκε στο χώρο δουλειάς μου, στο νηπιαγωγείο. Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να υπήρχαν βιβλία που να μιλούν για τη ζωή στο νηπιαγωγείο, τα θέματα που ενδιαφέρουν αλλά και απασχολούν τα παιδιά αυτής της ηλικίας και τους γονείς τους. Έδωσα το λόγο στους μικρούς πρωταγωνιστές, κάθε παιδάκι αφηγείται μια καινούρια ιστορία κι ελπίζω οι ιστορίες αυτές να διαβαστούν και να αγαπηθούν.


Ερώτηση 6η: Ο εφιάλτης κάθε μαμάς που στέλνει το παιδί της στο σχολείο είναι οι ψείρες. Ως εκπαιδευτικός θα θέλατε να δώσετε τις δικές σας συμβουλές ή ακόμα και να βοηθήσετε να διώξετε το άγχος των γονιών;

Κ.Α.: Όταν ήμουν μικρή, οι ψείρες ήταν ταμπού. Δεν έπρεπε να πούμε πουθενά ότι έχουμε ψείρες γιατί ήταν σα να δηλώναμε ότι δεν ήμασταν αρκετά καθαροί και φροντισμένοι από την οικογένειά μας. Τώρα πια ξέρουμε πώς οι ψείρες πηγαίνουν στα καθαρά κεφαλάκια, οι γονείς μιλούν για το θέμα αυτό ευκολότερα. Όμως, συνεχίζει να είναι ένας εφιάλτης, επειδή τα παιδιά αντιδρούν στην περιποίηση των μαλλιών. Δε χρειάζεται οι γονείς να αγχώνονται. Αν τα παιδιά μας έχουν ψείρες δεν σημαίνει ότι δεν τα φροντίζουμε και είμαστε κακοί γονείς. Κι αν αντιδρούν στο λούσιμο, στο χτένισμα, στη θεραπεία, με καλή διάθεση και με παιγνιώδη τρόπο, χωρίς εντάσεις, μπορούμε να κερδίσουμε τη συνεργασία. Η ιστορία της ψείρας που δεν είναι κατοικίδιο μπορεί επίσης να βοηθήσει!


Ερώτηση 7η: Η Μελίνα αγαπάει όλα τα ζώα, ακόμα και αυτά τα μικροσκοπικά όπως είναι οι ψείρες. Πάντα ήθελε να έχει για κατοικίδιο ένα, όπως μας εξιστορείτε στην ιστορία σας. Μέσα από συζητήσεις μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας να κατανοήσουν ποια ζώα μπορούν να αποτελέσουν κατοικίδια ζώα και από ποια ηλικία και μετά θεωρείτε ότι είναι η πλέον ενδεδειγμένη ηλικία για αυτό;

Κ.Α.: Τα παιδιά αγαπούν πολύ τα ζωάκια. Στη νηπιακή ηλικία με βάση τις εμπειρίες τους είναι ικανά να ομαδοποιήσουν τα ζώα που ξέρουν ανάλογα με τον τόπο διαμονής τους (ζώα της φάρμας, ζώα του δάσους, ζώα της ζούγκλας, κλπ) ή ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους (ζώα με δυο πόδια, με τέσσερα πόδια, με ουρά, κλπ) ή ανάλογα με τις ικανότητες τους (ζώα που πετούν, που κολυμπούν, κλπ.) και με άλλα απλά κριτήρια. Επειδή η φαντασία τους είναι μεγάλη, θα μπορούσαν να ζητήσουν ακόμη κι έναν ελέφαντα για κατοικίδιο! Σίγουρα, με τη συζήτηση και θέτοντας τις κατάλληλες ερωτήσεις, τα ενθαρρύνουμε να προβληματιστούν, να σκεφτούν, να μάθουν να αιτιολογούν τις απόψεις τους και να επιχειρηματολογούν. Οι δεξιότητες αυτές καλλιεργούνται από νωρίς, από τη στιγμή που το παιδί έχει λόγο και μπορεί να εκφραστεί. Για να μάθουν ποια ζώα είναι κατοικίδια και γενικότερα να μάθουν τα είδη των ζώων, υπάρχουν πολλά βιβλία γνώσεων και παιχνίδια προσαρμοσμένα στις διάφορες ηλικιακές ομάδες.


Ερώτηση 8η: Τελικά η τρυφερή και ευαίσθητη Μελίνα θα “μπλέξει” σε περιπέτειες, τόσο την ίδια όσο και όλη την τάξη της. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να δώσουμε τη δυνατότητα, μέσα από τη συζήτηση, να κατανοήσουν τα παιδιά τις επιπτώσεις κάποιων πραγμάτων και απόφασεων που παίρνουν;

Κ.Α.: Είναι δύσκολο, γιατί τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τα πράγματα όπως εμείς, ενεργούν περισσότερο από παρόρμηση, δεν σκέφτονται τις συνέπειες κι είναι ευθύνη των ενηλίκων να τα προστατεύουν και να τα ενημερώνουν για τις κακοτοπιές. Η στείρα νουθεσία όμως δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σε ένα γόνιμο διάλογο, όπου το παιδί θα εκφράσει τις απορίες και τις αντιρρήσεις του, του εξηγούμε με υπομονή και το βοηθάμε να κατανοήσει το γιατί και το πώς, τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται το αίτιο με το αποτέλεσμα. Επίσης, όταν δεν υπάρχει κίνδυνος, το αφήνουμε να δοκιμάσει, γιατί ο καλύτερος τρόπος να μάθει τις συνέπειες είναι η βιωματική μάθηση και το ενθαρρύνουμε να βρει μια λύση για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε (π.χ. δεν έκλεισες σωστά το μπουκάλι, το νερό χύθηκε στην τσάντα σου, τώρα τι θα κάνεις;)


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Κ.Α.: Νομίζω πώς όσα θέλω να τους πω τα λέω με τις ιστορίες που γράφω … Θα ήθελα απλά να τους ευχαριστήσω για τις βιβλιοδιαδρομές που επέλεξαν να κάνουν μαζί μου κι ελπίζω να πέρασαν όμορφα και δημιουργικά.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Κ.Α.: Το επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσουν βιβλία μου από διαφορετικούς εκδότες και αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, ως προς το θέμα που πραγματεύονται, το ύφος της αφήγησης, το λογοτεχνικό είδος. Αυτό μου δίνει πολλή χαρά, γιατί γενικότερα μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πράγματα και στη λογοτεχνική μου διαδρομή είναι ο επόμενος στόχος. Θα σας αποκαλύψω μόνο ότι σύντομα θα έχουμε το δεύτερο βιβλίο της σειράς «ΖΗΤΩ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ», που θα μας αφηγείται πώς βλέπουν τα μικρά παιδιά τη δασκάλα τους και τον πολλαπλό της ρόλο στην τάξη. Για τα υπόλοιπα βιβλία, θα αφήσω χώρο στην έκπληξη…


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!





Η Κωνσταντίνα Αρμενιάκου γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1973, όπου και ολοκλήρωσε τις βασικές της σπουδές. Είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων καθώς και του Τμήματος Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Τουλούζης στη Γαλλία.
Έχει εργαστεί στην ιδιωτική εκπαίδευση ως νηπιαγωγός και στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (Παράρτημα Κέρκυρας) ως καθηγήτρια της Γαλλικής γλώσσας. Υπήρξε υπεύθυνη της Παιδικής Βιβλιοθήκης ΧΕΝ και Δήμου Κερκυραίων για 3 χρόνια, όπου υλοποίησε προγράμματα αυτοφροντίδας και διαπολιτισμικής εκπαίδευσης με παιδιά σχολικής ηλικίας. Από το 2001 υπηρετεί ως νηπιαγωγός σε δημόσια νηπιαγωγεία του νομού Κερκύρας, όπου και ζει μόνιμα.
Έχει εκδώσει σε συνεργασία με συναδέλφους εκπαιδευτικούς μια σειρά εκπαιδευτικών βιβλίων με δραστηριότητες για εκπαιδευτικούς και παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο για παιδιά, Η κυρά Δημοκρατία. Είναι στη λίστα του ΕΚΕΒΙ για το πρόγραμμα «Το ΕΚΕΒΙ και το παιδί – Συγγραφείς και εικονογράφοι στα σχολεία». Το 2012 βραβεύτηκε από το Υπουργείο Παιδείας στα πλαίσια του Θεσμού Αριστείας και Καινοτόμων Πρακτικών για τα καινοτόμα προγράμματα που υλοποίησε με τις συναδέλφους της στο 14ο Νηπιαγωγείο Κέρκυρας κατά το σχολικό έτος 2011-2012.





Η ψείρα δεν είναι κατοικίδιο
Η Μελίνα αγαπάει πολύ τα ζώα, αλλά οι γονείς της δεν της παίρνουν κατοικίδιο. Ευτυχώς, η φίλη της η Σοφία έχει ψείρες και, αν κολλήσει μία, θα αποκτήσει το δικό της ζωάκι και… ούτε ψείρα ούτε ζημιά! Μα η ψείρα δεν είναι ένα φρόνιμο κατοικίδιο και σίγουρα δεν έχει θέση στο νηπιαγωγείο…
Ιστορίες με χιούμορ, φαντασία, παιχνίδια και ζαβολιές! Αυτές είναι οι διασκεδαστικές περιπέτειες των μαθητών του 1ου Νηπιαγωγείου Αστερούπολης. Μια σειρά βιβλίων για να αγαπήσετε το νηπιαγωγείο και τους μικρούς του ήρωες, που είναι όλοι τους αστέρια!

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2021

Συζητώντας με την Φραντζέσκα Βουλάγκα

 


Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Φ.Β.: Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις έναν μόνο συγγραφέα. Επειδή μου αρέσει πολύ η παιδική λογοτεχνία θα αναφερθώ στον αγαπημένο μας Ευγένιο Τριβιζά. Μου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση οι τόσες πολλές ιστορίες που είναι μεν ξεχωριστές, αλλά πολλές φορές οι ήρωες τους με κάποιο τρόπο συναντιούνται. Πολλά βράδια μας κρατούν συντροφιά!


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Φ.Β.: Θυμάμαι αν γυρίσω τον χρόνο αρκετά χρόνια πίσω, ότι το πρώτο βιβλίο που διάβασα μόνη μου, ήταν ένα βιβλίο του Blyton Enid, με τίτλο “Περιπέτεια στο βουνό”. Οι ωραίες εικόνες που μου δημιουργήθηκαν από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, στάθηκαν η αφετηρία και ο λόγος που με ώθησε στον θαυμαστό κόσμο των βιβλίων και την ανάγνωση πολλών από αυτά.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Φ.Β.: Σχεδόν σε όλη μου τη ζωή έως τώρα θυμάμαι να ασχολούμαι και να έχω να κάνω με παιδιά. Σπούδασα βρεφονηπιοκόμος, ασχολήθηκα για χρόνια με τη δημιουργική απασχόληση νηπίων και φυσικά τα τελευταία 12 χρόνια είμαι μητέρα δυο αξιολάτρευτων παιδιών. Η επαφή μου οπότε με τα παιδικά βιβλία ήταν πάντα μια αγαπημένη συνήθεια και τα τελευταία χρόνια καθημερινή. Εκείνο που με ώθησε να ξεκινήσω τη συγγραφή, ήταν αυτός ακριβώς ο συνδυασμός, η αγάπη μου για τα παιδικά βιβλία και η ακόμα πιο μεγάλη μου αγάπη για τα παιδιά. Η αθωώτητα τους και αυτή ακριβώς η λαχτάρα τους να ξεφυλλίζουν κάθε φορά ένα καινούριο παραμύθι , να χάνονται στις σελίδες του, να ταυτίζονται με τους ήρωες του, να τους αγαπάνε, να γελούν ή να συγκινούνται , να ταξιδεύουν νοερά σε άλλα μονοπάτια, είχαν σαν αποτέλεσμα σκέψεις και ιδέες να κατακλύσουν το μυαλό μου. Έτσι απλά! Αυτές οι σκέψεις και οι ιδέες κατάφεραν να γεμίσουν άσπρες κόλλες χαρτί και τελικά να γίνουν ιστορίες. Ιστορίες που περιμένουν να διαβαστούν!!!


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ο Άι-Βασίλης και η μάγισσα Τιτώ”;

Φ.Β.: Ο Αι Βασίλης και η μάγισσα Τιτώ, είναι ένα παραμύθι που αποτυπώνει το νόημα της αληθινής αγάπης ξορκίζοντας την κακία. Η εικονογράφηση του σε αιχμαλωτίζει και σου κινεί το ενδιαφέρον να ανακαλύψεις την ιστορία, να ταξιδέψεις στον χώρο της φαντασίας και να φτάσεις έως τον Βόρειο Πόλο! Είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό, αφού η εξέλιξη του και η εναλλαγή εικόνων, καταστάσεων και προσώπων, εξάπτει συνεχώς την φαντασία των παιδιών, χωρίς να τους προκαλεί ανία και οι σκανταλιές που επιδίδεται η μάγισσα Τιτώ είναι ήπιες, χωρίς να προκαλούν φόβο στους μικρούς αναγνώστες. Είναι ανατρεπτικό αλλά και διδακτικό, αφού η ξεχωριστή ηρωίδα του, καταφέρνει να αναθεωρήσει τις αρχικές της κακόβουλες προθέσεις, να αντιληφθεί τις αξίες της προσφοράς και της καλής συνεργασίας, να δημιουργήσει κοινωνικές σχέσεις φιλίας και έτσι να ανατρέψει το σύμβολο που εκπροσωπεί. Περνά πολλά μηνύματα και παρουσιάζει αξίες της ζωής, όπως είναι η αγάπη, η φιλία και ο σεβασμός. Επισημαίνει πως στην ζωή υπάρχει το καλό, υπάρχει όμως και το κακό και προβάλλει το ζήτημα της επιβολής της εξουσίας και τις παρενέργειες που επιφέρει στο κοινωνικό σύνολο, όταν αυτή χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο. Προβάλλει θέματα και ζητήματα που απασχολούν και ταλαιπωρούν τους μικρούς μου φίλους -όπως για παράδειγμα, αν ο Αι-Βασίλης θα προλάβει να μοιράσει τα δώρα τους- και ταυτόχρονα τους παρακινεί να νικούν τους φόβους τους, να μαθαίνουν να διαχειρίζονται καταστάσεις της καθημερινής τους ζωής και να αντιμετωπίζουν τα εμπόδια που συναντούν, όπως άλλωστε έκαναν και τα ξωτικά.


Ερώτηση 5η: Η μάγισσα Τιτώ προσπαθεί να χαλάσει τα Χριστούγεννα και τη χαρά των εορτών που αισθάνονται τα ξωτικά και ο Άι-Βασίλης. Οι καλόκαρδες ψυχές και η χαρά μπορούν να ανακόψουν κάθε κακία; Ποια είναι η άποψή σας;

Φ.Β.: Η καλοσύνη και η χαρά μπορούν να ανακόψουν κάθε κακία στα παραμύθια σίγουρα! Και επειδή μου αρέσουν πολύ τα παραμύθια προσπαθώ να σκέφτομαι πως και η ζωή η ίδια είναι ένα παραμύθι και ο καθένας μας ζει το δικό του. Οπότε ακόμα και στην ζωή προσπαθώ να εστιάζω πάντα σε οτιδήποτε καλό μπορώ να αποκομίσω απο μια κατάσταση ή μια σχέση..Οι έννοιες της καλοσύνης, της κακίας και της χαράς είναι πολύπλευρες, πολυσδιάστατες και διαφορετικά αντιληπτές από τον καθένα μας. Το σίγουρο είναι ότι δύσκολα θα μπορούσα να τις αναλύσω και δεν είμαι και η ειδική άλλωστε. Υπάρχουν άνθρωποι αλλά και ήρωες βιβλίων και παραμυθιών που είναι ταγμένοι στο καλό και κάποιοι άλλοι στο κακό. Ορισμένοι από αυτούς που έχουν για σύμμαχο τους την κακία, ελάχιστοι θα ήθελα να ελπίζω, βλάπτουν συνειδητά τους άλλους, αλλά δεν θέλω να σταθώ σε αυτούς. Όσον αφορά στην παιδική λογοτεχνία τα τελευταία χρόνια έχουμε την τάση να ανακαλύπτουμε τα αίτια πίσω από την κακή συμπεριφορά. Κάποιοι άνθρωποι ή και ήρωες παραμυθιών όπως και η δική μου ηρωίδα η μάγισσα Τιτώ, απλά δεν έχουν νιώσει την μαγεία της αγάπης και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να εκφραστούν με γνώμονα αυτήν και στην συνέχεια να την μεταδόσουν στους γύρω τους. Πιστεύω όμως ότι σε αυτήν την περίπτωση είναι όλα θέμα συγκυριών και ότι αν εμφανιστεί ένας άνθρωπος στην ζωή τους την κατάλληλη στιγμή και καταφέρει να τους μυήσει στην αγάπη, θα καταφέρουν να τους κάνουν να ανακόψουν από κάθε κακία. Αυτό κατάφεραν να κάνουν άλλωστε και τα αγαπημένα μου ξωτικά αλλά και ο Αι-Βασίλης που βρέθηκαν στην ζωή της μάγισσας Τιτώς!Οι καλόκαρδες αυτές ψυχές με την χαρά τους για σύμμαχο κατάφεραν να ανακόψουν τις κακίες της.


Ερώτηση 6η: Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει και τον πιο μονόχνωτο ή/και κακόψυχο άνθρωπο να αλλάξει γνώμη και συμπεριφορά;

Φ.Β.: Καταρχάς θα έλεγα ότι είναι πολύ εύκολο στην εποχή μας να κρίνουμε τους ανθρώπους και ακόμη πιο εύκολο αν είναι διαφορετικοί από εμας. Τις περισσότερες φορές δεν έχουμε καν σκεφτεί ότι μπορεί απλά να μην έχουν διδαχτεί τους ίδιους κανόνες ευγενείας με εμας και βιαζόμαστε να βγάλουμε αρνητικά συμπεράσματα για αυτούς. Δεν αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο μονόχνωτο ή και κακόψυχο και τι κρύβεται πίσω από την άσχημη συμπεριφορά του. Εφόσον το καταφέρουμε αυτό ,ένα πράγμα μπορώ να σκεφτώ μόνο ότι μπορεί να αλλάξει έναν κακόψυχο άνθρωπο και την άσχημη συμπεριφορά του. Η αγάπη! Άν ένας άνθρωπος είναι αγενής, εχθρικός και απότομος θα πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας και χαμογελώντας να τον αντιμετωπίσουμε. Πραγματικά πιστεύω ότι υπάρχει κάτι αφοπλιστικό σε αυτού του είδους την αντίδραση. Κοντοστέκονται, αντιλαμβάνονται την άσχημη συμπεριφορά τους και εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι κάποιες φορές δεν είναι απαραίτητο να βγάλουμε ορισμένους ανθρώπους από την ζωή μας, αντί να προσπαθούμε να τους χειριζόμαστε επανειλημμένα με καλοσύνη.Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται χρόνος και υπομονή.


Ερώτηση 7η: Πιστεύετε στη μαγεία των Χριστουγέννων;

Φ.Β.: Πιστεύω ότι, πάντα θα κουβαλάω το παιδί που κάποτε ήμουν, μέσα μου, όσο και να μεγαλώνω. Παρόλο που για μεγάλο διάστημα, οι γιορτές των χριστουγέννων μου προκαλούσαν μια γλυκιά μελαγχολία, τα τελευταία δώδεκα χρόνια, ξαναβρήκα την μαγεία των χριστουγέννων μέσα στα μάτια των δυο παιδιών μου. Αυτό που βλέπω στα μάτια τους, αυτό είναι για εμένα μαγεία! Πολλές φορές ακόμη και τώρα αναπολώ την εποχή που τα όνειρα μου πραγματοποιούνταν ως δια μαγείας και την αίσθηση που είχα ότι όλα είναι δυνατά! Αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω και με τα παιδιά μου τώρα. Τους μιλάω για τον Αι-Βασίλη, γιατί στην ηλικία που είναι, έχουν ανάγκη να πιστέψουν στην μαγεία, έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε ότι ονειρεύονται και να περιμένουν απλά τα όνειρα και οι επιθυμίες τους να πραγματοποιηθούν. Στην δική μας την οικογένεια την μαγεία των χριστουγέννων την βιώνουμε σε όλα όσα μοιραζόμαστε μαζί, στο γιορτινό μας το τραπέζι με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, στα κάλαντα που θα πούμε την παραμονή των Χριστουγέννων και στα δώρα που θα πάρουμε αμέσως μετά,στο γράμμα που θα στείλουμε στον Αι-Βασίλη και στο γάλα και τα μπισκότα που θα του αφήσουμε στο τζάκι το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, στις χριστουγεννιάτικες συνταγές απο γλυκίσματα που θα φτιάξουμε παρέα και θα μοσχοβολούν στο σπίτι μας, στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες που θα διαβάσουμε πριν κοιμηθούμε, στα πολύχρωμα φωτάκια και στολίδια που στολίζουν το σπίτι μας και τέλος στην καθιερωμένη μας φωτογραφία μπροστά στο δέντρο μαζί με τα όλα τα δώρα των Χριστουγέννων!! Πιστεύω ότι όλα όσα χρειαζόμαστε είναι.... η αγάπη.... η πίστη.... και μια μικρή δόση μαγείας!!!!


Ερώτηση 8η: Στο τέλος του βιβλίου σας βλέπουμε διάφορες συνταγές χριστουγεννιάτικων εδεσμάτων. Ποιο είναι το αγαπημένο σας και γιατί;

Φ.Β.: Για εμένα το καλύτερο επιδόρπιο για το γιορτινό τραπέζι είναι ο κουραμπιές, το αναφέρω άλλωστε και στο βιβλίο μου!Το προτιμώ σίγουρα από τον ανταγωνιστή του, το μελομακάρονο και πιστεύω ότι είναι το απόλυτο χιονάτο γλύκισμα των Χριστουγέννων! Είναι αυτό που δεν θα λείπει σίγουρα από το σπίτι μας τις ημέρες αυτές. Το άρωμα από το κονιάκ και γενικά το άρωμα τους όταν ψήνονται με ταξιδεύει στην παιδική μου ηλικία, τότε που ήμουν εγώ παιδί και βοηθούσα την μαμά μου να τους φτιάξει. Κάθε χρόνο τώρα λαχταράω να τους φτιάχνω με τα παιδιά μου και να τους θαυμάζουμε στο τέλος όλοι μαζί, στις χριστουγεννιάτικες πιατέλες, που φιγουράρουν στολισμένοι με μπόλικη ζάχαρη άχνη και κάθε φορά να λέμε ότι μας μοιάζουν με χιονισμένα βουνά και να ταξιδεύουμε νοερά για λίγο σε ωραία χειμωνιάτικα τοπία!


Ερώτηση 9η: Ως μητέρα και παιδαγωγός θεωρείτε ότι τα παραμύθια είναι ένα ιδιαίτερο και σημαντικό εργαλείο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών;

Φ.Β.: Πιστεύω πως τα παραμύθια βοηθούν τα παιδιά να περάσουν από το μονοπάτι της παιδικότητας στην ωριμότητα και την ενήλικη ζωή. Τα παραμύθια αναπτύσσουν δημιουργικά την φαντασία τους. Μέσα από αυτά, τα παιδιά μαθαίνουν να νικούν τους φόβους τους και μαθαίνουν να διαχειρίζονται τις δυσκολίες της καθημερινής τους ζωής. Πολλές φορές τους δίνουν την ευκαιρία να εκφράσουν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους. Ένα καλό βιβλίο, βοηθάει να γνωρίσει ένα παιδί τον κόσμο γύρω του, να αναπτύξει την θετική πλευρά της προσωπικότητας του και τις κοινωνικές ευαισθησίες του. Τους φέρνει επίσης σε επαφή με διάφορες αξίες της ζωής, όπως για παράδειγμα την αγάπη, την οικογένεια, την φιλία, τον σεβασμό και πολλά άλλα. Σίγουρα είναι λοιπόν, ένα σημαντικό εργαλείο για την διαμόρφωση του χαρακτήρα τους και της προσωπικότητας τους.


Ερώτηση 10η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Φ.Β.: Θα ήθελα να τους πω κάτι πολύ επίκαιρο. Να απολαμβάνουν στο έπακρο την κάθε στιγμή , την κάθε ημέρα που περνά, να κυνηγούν τα όνειρα τους, να θέτουν στόχους και να προσπαθούν να τους πραγματοποιούν και να απολαμβάνουν τα “δεδομένα” και τα πολύ απλά καθημερινά πράγματα, γιατί είναι πολύτιμα.


Ερώτηση 11η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Φ.Β.: Είμαι έτοιμη τώρα που κοντεύουμε να κλείσουμε ένα χρόνο από την κυκλοφορία του πρώτου μου βιβλίου, να κάνω το επόμενο συγγραφικό μου βήμα. Νιώθω την ανάγκη πλέον να ανασύρω απο το συρτάρι και άλλες ιστορίες που περιμένουν και αυτές να ζωντανέψουν και να διαβαστούν. Ίσως ακόμη και η Τιτώ να κάνει την εμφάνιση της σε νέες περιπέτειες! Εννοείται πως θα ήμουν ευγνώμων αν ακολουθούσε η έκδοση και άλλων βιβλίων μου.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Φ.Β.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία σας και τις ευχές!!! Εύχομαι καλές γιορτές να έχουμε όλοι!





Η Φραντζέσκα Βουλάγκα γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1983 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Εξακολουθεί να ζει και να εργάζεται εκεί. Είναι απόφοιτος της Παιδαγωγικής Σχολής του Ο.Α.Ε.Δ., του τμήματος Βρεφονηπιοκομίας, με σπουδές αγγλικής και γαλλικής γλώσσας. Στον ιδιωτικό τομέα, αρχικά, εργάστηκε ως παιδαγωγός, σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, και ταυτόχρονα ασχολήθηκε με τη φροντίδα και τη δημιουργική απασχόληση βρεφών και νηπίων. Από το 2008 και εφεξής είναι δημοτική υπάλληλος αορίστου χρόνου στον Δήμο Θεσσαλονίκης, τα τελευταία χρόνια εκ των οποίων εργάζεται ως διοικητική υπάλληλος στη διεύθυνση των παιδικών σταθμών. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Η μεγάλη της αγάπη για τα παιδιά ήταν αυτή που την ενέπνευσε και την οδήγησε να ασχοληθεί με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων.





Ο Αϊ-Βασίλης και η Μάγισσα Τιτώ
Το ηµερολόγιο των ξωτικών δείχνει πρώτη του µηνός. Επιτέλους ήρθε ο µήνας των Χριστουγέννων. Τα ξωτικά φόρεσαν τα µυτερά µποτάκια τους στο δάσος για να πάνε, καυσοξυλάκια κόψανε, τα ρίξανε στη φωτιά, και οι µηχανές των Χριστουγέννων πήρανε µπροστά! Από την άλλη, η πανούργα η µάγισσα Τιτώ, που καταστρώνει σχέδια εξόντωσης των Χριστουγέννων, µε το µαγικό σκουπόξυλό της, αταξία προκαλεί και κακό χαµό! Η µαγεία των Χριστουγέννων, όµως, καθώς και οι µαγικές λέξεις και η καλή διάθεση των ξωτικών, οι τεράστιες δόσεις αστερόσκονης και χρυσόσκονης, η νύχτα των ευχών, ξόρκια και φίλτρα µαγικά και τέλος η πολύτιµη συµβολή του Αϊ-Βασίλη ανατρέπουν τα σχέδια της µάγισσας Τιτώς!