Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Διαγωνισμός βιβλίου "Νηστήσιμα και Σαρακοστιανά"

Η ομάδα "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία" και ο εκδοτικός οίκος Εν Πλω Εκδόσεις κληρώνουν δύο αντίτυπα του βιβλίου της συγγραφέως Μαριάννας Ευθυμίου - Γλάρου "Νηστήσιμα και Σαρακοστιανά"
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
2. Μπείτε στο κάτωθι λινκ για σχόλιο: Νηστήσιμα και Σαρακοστιανά 
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 11 Μαρτίου στις 3 μ.μ.

Συζητώντας με τον Κώστα Καβανόζη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Κ.Κ.: Έχω περισσότερο λατρέψει βιβλία, όχι συγγραφείς. Όσο περνάνε τα χρόνια όμως, τόσο πιο δύσκολο το βρίσκω να μιλάω γι’ αυτά. Ο λόγος είναι ότι απομακρύνομαι, και μάλιστα όλο και πιο γρήγορα, από την ηλικία εκείνη που τα ένιωθα ακόμη ζωντανά μέσα μου. Κι όσα βιβλία τυχαίνει να αγαπήσω πια, δεν τα αγαπάω με τον ίδιο τρόπο.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Κ.Κ.: Το «Χωρίς οικογένεια» του Εκτόρ Μαλό. Ήμουν μαθητής της δευτέρας δημοτικού και θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Και μολονότι συστηματικός αναγνώστης δεν κατάφερα να γίνω ποτέ στη ζωή μου, έκτοτε δεν σταμάτησα να διαβάζω.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Κ.Κ.: Η σφοδρή επιθυμία που είχα από έφηβος μαζί με την ηττοπαθή αίσθηση ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι για μένα. Ώσπου μετά από μια μακρά, άγονη πορεία με βαρύ κόστος για την προσωπική μου ζωή συνειδητοποίησα ξαφνικά και με τρόμο –κυριολεκτώ– τα χαράματα της 13ης Νοεμβρίου 2000 ότι η ηττοπάθειά μου οφειλόταν κυρίως στην τυφλότητά μου. Από τότε ελπίζω να μην επιστρέψω ποτέ ξανά σε αυτήν, αν και, το ξέρω πολύ καλά, αν είναι να μου συμβεί, δεν πρόκειται καν να το αντιληφθώ.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Τυχερό”;

Κ.Κ.: Ως ένα μυθιστόρημα φτιαγμένο αποκλειστικά από αυτούσια στοιχεία της πραγματικότητας. Το πρώτο δυστύχημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας στις 29 Οκτωβρίου 1959 γίνεται ο άξονας γύρω από τον οποίο κινείται η τραγική μοίρα του Βαγγέλη Βολοβότση, δασκάλου στον Έβρο και πολιτικού πρόσφυγα στην Ουγγαρία μετά τον Εμφύλιο. Πολλοί ίσως αναρωτηθούν αν όντως πρόκειται για μυθιστόρημα, αφού η επινοημένη μυθοπλασία απουσιάζει εντελώς από τις σελίδες του, αυτό όμως ήταν εξαρχής το στοίχημα που είχα βάλει: να φτιάξω ένα μυθιστόρημα με έναν ολοκληρωμένο μύθο του οποίου «όλα τα πρόσωπα υπήρξαν, όλα τα λόγια ειπώθηκαν και όλα τα
γεγονότα συνέβησαν», όπως διευκρινίζεται εξαρχής στο βιβλίο. Ούτως ή άλλως, ζούμε μια ζωή για την οποία μόνο με την αφήγηση μπορούμε να μιλήσουμε και την οποία, επιπλέον, πλάθουμε εκ νέου κάθε φορά που αφηγούμαστε. Μυθοπλασία και πραγματικότητα είναι αξεδιάλυτα υπό το πρίσμα αυτό.


Ερώτηση 5η: Πιστεύετε στην τύχη και στη διαίσθηση;

Κ.Κ.: Σίγουρα υπάρχουν πολλά τα οποία δεν μπορούμε να κατανοήσουμε με βάση τη λογική, ούτε χρειάζεται άλλωστε. Είμαστε φτιαγμένοι για πολύ περισσότερα και πολύ πιο μακρινά πράγματα από τα λίγα που θα αντικρίσουμε στο ταξίδι μας και τα ελάχιστα που θα καταφέρουμε να προσπελάσουμε. Η ζωή όμως κρύβει συγκλονιστικές στιγμές αποκάλυψης που μας δείχνουν, αστραπιαία έστω, την κρυμμένη φύση των πραγμάτων. Στο χέρι μας είναι πώς θα πορευτούμε μετά. Αυτό μπορεί να είναι η τύχη, το πεπρωμένο ή και το αποτέλεσμα της διαίσθησής μας. Έχει άραγε σημασία πώς θα το ονομάσουμε;


Ερώτηση 6η: Το βιβλίο σας είναι μία μείξη ηχητικών ντοκουμέντων, αληθινών γεγονότων χωρίς κάποια μυθοπλαστική εξέλιξη της ιστορίας. Σας δυσκόλεψε να εντάξετε όλα αυτά τα πράγματα στο βιβλίο σας;

Κ.Κ.: Θα διαφωνήσω μαζί σας ως προς την εξέλιξη. Αφηγούμαι μια ιστορία με αρχή μέση και τέλος, η οποία όμως δεν ξεδιπλώνεται με αυτή τη σειρά μέσα στο βιβλίο. Υπάρχει ένα συνεχές μπρος-πίσω στον χρόνο, που απλώνεται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Όσον αφορά όλα αυτά που συμπεριέλαβα στο μυθιστόρημα, πράγματα που εντέλει το συγκροτούν και του δίνουν την ταυτότητά του, θα έλεγα ότι χρειάστηκε πάρα πολλή δουλειά ώσπου να καταφέρω αρχικά να τα συγκεντρώσω και εν συνεχεία να τα ξεδιαλέξω και να τα συνθέσω σε μια ιστορία. Το υλικό που έμεινε έξω από το βιβλίο είναι φυσικά πολύ μεγαλύτερο, όπως και το υλικό που ανακαλύπτω εκ των υστέρων. Πολλοί άνθρωποι που σχετίστηκαν με τα πρόσωπα της ιστορίας μου, μου δίνουν πληροφορίες τις οποίες αγνοούσα κατά τη διάρκεια της συγγραφής. Έτσι όμως το βιβλίο μού δείχνει κάθε φορά ότι έχει τη δική του ζωή.


Ερώτηση 7η: Στο βιβλίο σας συνυπάρχουν ταυτόχρονα η νέα ελληνική γλώσσα με την καθαρεύουσα. Σας προβλημάτισε μήπως κάποιοι δυσκολευτούν να ακολουθήσουν τη ροή του;

Κ.Κ.: Μολονότι πέρασε από το μυαλό μου, θεώρησα εντέλει ότι αυτό δεν θα αποτελέσει εμπόδιο και, αν κρίνω από τα σχόλια που έχω δεχτεί ως τώρα, μάλλον δικαιώθηκα. Η καθαρεύουσα των εγγράφων ή των εφημερίδων που χρησιμοποιώ δεν είναι μια καθαρεύουσα δύσκολη. Καθρεφτίζει ωστόσο ανάγλυφη την εποχή από την οποία προέρχεται τονίζοντας παράλληλα το πόσο στενά δεμένη είναι αυτή η εποχή με τη δική μας. Μπορεί εγώ, για παράδειγμα, να μη ζούσα τη δεκαετία του 1950, πόσους όμως ανθρώπους γνωρίζω προσωπικά, οι οποίοι τότε ζούσαν; Πόσους ανθρώπους πρόλαβα και γνώρισα στη ζωή μου από τη δεκαετία του 1920 ή και παλιότερα, ανθρώπους που είχαν γεννηθεί και τον 19ο αιώνα ακόμα; Και αυτή μου την εμπειρία άραγε δεν τη μεταδίδω με κάποιο τρόπο και στα παιδιά μου, τα οποία φυσικά δεν τους πρόλαβαν; Κι όλα αυτά δεν έχουν πρωτίστως να κάνουν με τη γλώσσα, με τη γλωσσική μνήμη μας;


Ερώτηση 8η: Ένα αεροπορικό δυστύχημα και τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου δοκιμάζουν τον ελληνικό λαό. Πολλές οι μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Μπορεί ο λαός να αποτινάξει αυτές τις “κακοδαιμονίες” από πάνω του και να ωριμάσει από αυτά;

Κ.Κ.: Θα έλεγα πως και αν ακόμα μπορεί, είναι κάτι που θα συμβεί πολύ πολύ αργά και πιθανότατα δεν θα έχει μόνιμα αποτελέσματα. Εκεί που νομίζουμε αφελώς ότι ωριμάσαμε, ότι αφήσαμε πίσω μας λάθη, επιπολαιότητες, κακίες και δεν ξέρω τι άλλο, έρχεται η πραγματικότητα και μας δείχνει τα δόντια της, τον εαυτό μας δηλαδή, θυμίζοντάς μας ότι κατά βάθος παραμένουμε πάντα οι ίδιοι.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Κ.Κ.: Να κοιτάξουν γύρω τους και να δουν πόσο ειρωνική είναι η ζωή μαζί μας. Αν κάποιος το αντιληφθεί αυτό, αλλάζει πιθανότατα και τον τρόπο που βλέπει τα πάντα.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Κ.Κ.: Η συγγραφή δεν λείπει ποτέ από την καθημερινότητά μου, το επόμενο όμως εκδοτικό μου βήμα δεν το γνωρίζω ακόμα. Ίσως μια συλλογή διηγημάτων η οποία ήδη γράφεται, ίσως ένα θεωρητικό βιβλίο. Εκπονώ μια διδακτορική διατριβή για το μυθιστόρημα-ντοκουμέντο, στην οποία φιλοδοξώ να διερευνήσω τη λογοτεχνική διάσταση της πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, την κρυμμένη μέσα στα πράγματα λογοτεχνία, τη μυθοπλασία της αλήθειας. Θα δούμε.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Κ.Κ.: Ειλικρινά το χάρηκα και σας ευχαριστώ θερμά και εγώ. 
 
 
 
 
 
 
Ο Κώστας Καβανόζης γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1967. Είναι φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και υποψήφιος διδάκτορας Δημιουργικής Γραφής, αντικείμενο το οποίο έχει διδάξει στο ΠΜΣ «Δημιουργική Γραφή» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και σε ποικίλα σεμινάρια. Υπό έκδοση από τις Εκδόσεις Πατάκη βρίσκεται το μυθιστόρημά του Τυχερό. Κυκλοφορούν τα βιβλία του Το χαρτόκουτο (μυθιστόρημα, Πατάκης 2015, βραχεία λίστα Βραβείου Μυθιστορήματος Αναγνώστη), Όλο το φως απ’ τα φεγγάρια (διηγήματα, Πατάκης, 2011, βραχεία λίστα Κρατικού Βραβείου Διηγήματος και Βραβείου Διηγήματος Διαβάζω), Του κόσμου ετούτου (μυθιστόρημα, Κέδρος, 2009) και Χοιρινό με λάχανο (νουβέλες, Κέδρος, 2004). Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις, δημοσιεύονται κατά καιρούς σε εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές σελίδες, έχουν παιχτεί στο θέατρο και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα αλβανικά, τα γαλλικά και τα ουγγρικά. Το 2012 τιμήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Γαλλίας (CNL) με υποτροφία συγγραφής. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
(2017) Τυχερό, Εκδόσεις Πατάκη
(2015) Το χαρτόκουτο, Εκδόσεις Πατάκη
(2011) Όλο το φως απ' τα φεγγάρια, Εκδόσεις Πατάκη
(2009) Του κόσμου ετούτου, Κέδρος
(2004) Χοιρινό με λάχανο, Κέδρος
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2016) Τα πάθη στη λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2015) Ερωτικά εγκλήματα, Εκδόσεις Πατάκη
(2006) Με τον Γ. Μ. Βιζυηνό, αλλά και χωρίς αυτόν, Εκδόσεις Πατάκη




 
Τυχερό
Αεροπλάνον της «Ολυμπιακής» εξ Αθηνών προς Θεσσαλονίκην κατέπεσεν εις το Κακοσάλεσι - Οι 18 επ' αυτού εφονεύθησαν ΤΑ ΜΕΤΑΒΑΝΤΑ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΟΥΔΕΝΑ ΕΥΡΟΝ ΕΝ ΖΩΗ - ΣΚΑΦΟΣ, ΕΠΙΒΑΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΣΚΕΥΑΙ ΕΚΑΙΟΝΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ Μακεδονία, 30 Οκτωβρίου 1959 Το "Τυχερό" είναι ένα μυθιστόρημα συγκροτημένο από γεγονότα· αφηγείται μια αληθινή, τραγική ιστορία. Η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης το 1922 και η εγκατάσταση του νεαρού Βαγγέλη Βολοβότση στο χωριό Τυχερό του'Εβρου, ο χωρισμός του από τον επτάχρονο γιο του εξαιτίας του Εμφυλίου, η ανοικοδόμηση από Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες του ουγγρικού χωριού Μπελογιάννης και η επιστροφή στην πατρίδα συνθέτουν -με άξονα το πρώτο θανατηφόρο δυστύχημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας- έναν μυθιστορηματικό κόσμο δημιουργημένο αποκλειστικά από αυτούσια στοιχεία του υπαρκτού. Το Τυχερό εισχωρεί στην πραγματικότητα χρησιμοποιώντας ως αφηγηματικό υλικό πηγές, συμβάντα και μαρτυρίες και αναζητεί τη λογοτεχνική της διάσταση ενδίδοντας χωρίς δισταγμό στις ψευδαισθήσεις της Ιστορίας.
 
 
 
 
Το χαρτόκουτο
Από τις αµυγδαλιές µας µπροστά στο σπίτι µας στο χωριό, ζωντανή δεν έχει µείνει ούτε µία. Κάνα δυο κορµοί µονάχα υψώνονται ακόµα, ξεροί όµως. Διχάλες κούφιες µαυριδερές, την Ελενίτσα από κάτω τους µου ’τυχε να την αγαπήσω. Έφτυσα µια πέτρα πλακουτσωτή, την πέταξα στριφογυριστή προς τα πάνω κι ό,τι έβγαινε. Άµα µου τύχαινε η άφτυστη πλευρά, θα αγαπούσα τη Ρούλα.
 
 
 
 
 Όλο το φως απ' τα φεγγάρια
Κούνιες κρέμονται από τον γαλάζιο ουρανό όπως από την οροφή ενός τσίρκου και στρογγυλά φεγγάρια περιμένουν πεσμένα αυτόν που θα πάρει στον κόρφο του το φως τους. Βαριά η μυρωδιά των λουλουδιών μες στο κρύο και ασύννεφο το βλέμμα του Μπαμπανίκη πίσω απ' την πάχνη του πρωινού στο παράθυρο. Μια απέραντη θάλασσα αντικρίζει κάτω απ' το σπίτι του ο κύριος Πέτρος μόλις ξυπνάει και άρωμα λεμόνι αναδίνει το φρεσκοπλυμένο σώμα του Γ. Τ., ατακτοποίητο πάνω στα πλακάκια του μπάνιου. Σκύβει ο παππούς να φιλήσει, λιγάκι προτού σβήσει ο χρόνος, τα παμπάλαια μάτια του εγγονού του και ο πεινασμένος πελάτης του "Πυρετού" εξοργίζεται που η θερμοκρασία στο αίμα του δεν ανεβαίνει στους 42 βαθμούς Κελσίου, όπως σε μια φυσιολογική κότα. Κι αν ο γέρος στον σταθμό δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει τα δυο σπουργίτια του, τι πειράζει, πιο πολλά κι απ' τα φύλλα είναι στα δέντρα τα πουλιά. Οι εννιά ιστορίες του βιβλίου οφείλουν την ύπαρξη τους στην απτή πραγματικότητα που πηγάζει από τον κόσμο των ονείρων, το ψέμα της μνήμης και τα μυστικά βιώματα της ανθρώπινης ψυχής.
 
 
 
 

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018

Συζητώντας με τη Χαρά Παπαελευθερίου - Μπαρδώση

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Χ.Π.Μ.: Είναι πολλοί οι συγγραφείς που μου αρέσουν. Αν όμως πρέπει να πω έναν και μοναδικό, τότε θα πω τον Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Χ.Π.Μ.: Όταν διάβασα το πρώτο μου βιβλίο ήμουν πολύ μικρή. Είχα έναν καταπληκτικό νεαρό δάσκαλο στην πρώτη δημοτικού που μας έβαλε κατευθείαν στα βαθιά. Πέρα από το αναγνωστικό μας διαβάζαμε το βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου, τα Ψηλά Βουνά και μαγεύτηκα. Στην 2α Δημοτικού διαβάζαμε την Φόνισσα του Παπαδιαμάντη και το λάτρεψα. Στην 4η Δημοτικού έχω ένα υπέροχο δώρο από την μητέρα μου, το ''Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Λουντέμη. Αληθινά δεν ξέρω πιο να πω ότι είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα. Είναι βιβλία που κατά καιρούς τα ξαναδιαβάζω με ευχαρίστηση.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Χ.Π.Μ.: Σκέψεις και στοχασμοί χόρευαν μέσα στο μυαλό μου. Ήθελα να τα ακουμπήσω σε ένα χαρτί. Να τα αφήσω ελεύθερα να υπάρχουν, να τα μοιραστώ με κάποιο κοινό.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Αμάραντοι λεμονανθοί”;

Χ.Π.Μ.: Θα σας πω, ότι οι ''Αμάραντοι Λεμονανθοί'' δεν είναι απλά ένα ρομαντικό μυθιστόρημα. Είναι και ιστορία αγάπης, όπως και δοκιμασιών και απώλειας και κινδύνων και αγωνίας μέχρι την τελευταία στιγμή. Είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο χρώματα και ατμόσφαιρα.


Ερώτηση 5η: Έχετε μία μικρή αναφορά της Σμύρνης στο βιβλίο σας. Σας συνδέει κάτι με αυτόν τον τόπο;

Χ.Π.Μ.: Είναι η καταγωγή μου από την Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη. Έχω τόσα ακούσματα και τόσες συνήθειες από τις Αλησμόνητες Πατρίδες. Και βεβαίως είμαι πολύ περήφανη γι' αυτή την καταγωγή.


Ερώτηση 6η: Η Αγγελική θα αγαπήσει και θα αγαπηθεί. Άλλοτε με αλληλένδετα συναισθήματα και άλλοτε μονόπλευρα. Ποια είναι η άποψή σας πάνω στο κεφάλαιο έρωτας και αγάπη; Μπορεί να συντηρηθεί για μία ζωή από τη μία πλευρά ή χρειάζονται και οι δύο για να καρποφορήσει;

Χ.Π.Μ.: Σίγουρα το ιδανικό είναι να υπάρχει έρωτας και αγάπη και από τις δυο πλευρές για να καρποφορήσει. Όμως πολλές φορές, για κάποιους λόγους μένει μόνο ο ένας να αγαπά και ο άλλος να αποχωρεί. Αυτό δεν αποκλείει εκείνον που συνεχίζει να θέλει να αγαπά, να μην έχει δικαίωμα να νοιώθει την αγάπη για όσα έζησε με τον σύντροφό του. Είναι πολλοί άνθρωποι που αγαπούν μονόπλευρα και αυτό τούς φτάνει για να συνεχίσουν την ζωή τους.


Ερώτηση 7η: Ο θεσμός της οικογένειας και η αληθινή φιλία στην ιστορία σας παίζουν σημαντικό ρόλο. Στη ζωή σας τι σημαίνουν και τα δύο;

Χ.Π.Μ.: Για μένα και τα δυο σημαίνουν πολλά. Είναι σημαντικό να έχεις μια οικογένεια και ο ένας να στηρίζει τον άλλον. Το ίδιο σημαντικό είναι να έχεις και καλούς φίλους.


Ερώτηση 8η: Στο βιογραφικό σας μας λέτε για την ενασχόλησή σας με το Πνευματικό και Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Γλυφάδας. Ποιο ήταν το έναυσμα να ασχοληθείτε με αυτόν τον τομέα;

Χ.Π.Μ.: Επιθυμία μου ήταν και είναι να προσφέρω στην πόλη που ζω και μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω πολλά μέσα μια θαυμάσια ομάδα που λειτούργησε άψογα κάνοντας σπουδαίο έργο. Μ ε τίμησαν και με τιμούν ακόμα για όσα έχω προσφέρει. Η κεντρική πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου έγινε υπό την αιγίδα του Πνευματικού Κέντρου Γλυφάδας.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Χ.Π.Μ.: Να διαβάζουν και να διαβάζουν.. Το βιβλίο έχει την δύναμη να σε ταξιδέψει μακριά από προβλήματα και άγχη που είναι τόσα πολλά αυτόν τον καιρό.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Χ.Π.Μ.: Προετοιμάζω ένα καινούργιο μυθιστόρημα, με πολύ περιπέτεια και πλοκή που πιστεύω ότι θα καταφέρει να αγγίξει και πάλι τους αναγνώστες .


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
 
 
 
 
 
Πρωτοείδα τη ζωή στην καρδιά του Πειραιά, ανήμερα του Άι-Δημήτρη του πολεμιστή. Με είπαν Χαρά και ταυτίστηκα με τ’ όνομα. Φόρεσα ένα χαμόγελο και προχώρησα να βρω τη ζωή. Μα ήταν πολλά τα δύσκολα και εγώ, παιδάκι ακόμη, βρήκα κρυψώνα σε αυτοσχέδια παιδικά ποιήματα. Σαν έμαθα το διάβασμα, κρύφθηκα πίσω από τις αράδες μεγάλων συγγραφέων. Άρχισα μυστικά και σκάρωνα τις δικές μου ιστορίες. Τους ρόλους όλους τους έπαιζε βεβαίως η αφεντιά μου. Και σαν ταλέντο κέρδισα μια θέση στο Εθνικό. Ρητή η απαγόρευση ν’ ανέβω στο σανίδι. Φόρεσα, σαν αντίβαρο, την όμορφη στολή της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Τη λάτρεψα την ΟΑ και με αντάμειψε. Ταξίδευα και γέμιζε η φαντασία μου εικόνες και ιστορίες του κόσμου και εγώ τις έφτιαχνα λέξεις στο χαρτί. Παράλληλα γέννησα μια προικισμένη κόρη. Μαζί της πορεύτηκα εθελοντικά για χρόνια στα σχολειά της Γλυφάδας, στον τόπο που παντρεύτηκα και συνεχίζω να ζω. Μαζί με μια φούχτα συνοδοιπόρους, στήριξα την εκπαίδευση, τις τέχνες και τα γράμματα, μέσα από πάμπολλες δραστηριότητες. Θαρρώ πως έβαλα το λιθαράκι μου και στον πολιτισμό στα χρόνια της ενασχόλησής μου με το Πνευματικό και Πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Γλυφάδας. Δεν μου χαρίστηκε τίποτε στη ζωή. Τηρώντας πάντα το παράγγελμα ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ, κερδίζω τις μάχες μου με πείσμα, δουλειά, υπομονή, χαμόγελο, αγάπη και χαρά.
(2017) Αμάραντοι λεμονανθοί, εκδόσεις Ωκεανός
  







Αμάραντοι λεμονανθοί
1922 Η Μικρά Ασία φλέγεται. Η πατρίδα του Βασίλη, η Φώκαια, έχει καταστραφεί συθέμελα. Η πλούσια αριστοκρατική οικογένειά του χάνει τα πάντα, ξεριζώνεται... Φθάνουν στον Πόρο ταλαιπωρημένοι κι απελπισμένοι. Η ζωή τους θα ξεκινήσει απ' το μηδέν... Η Αγγελική, ένα ανέμελο κοριτσόπουλο του νησιού, δένει τα παιδικά της χρόνια με το μικρό προσφυγόπουλο. Η αγάπη φωλιάζει στις καρδιές τους από την πρώτη ματιά. Δένονται με φιλία και αγνό έρωτα. Ακόμη και όταν γίνονται έφηβοι δεν σταματούν να σεργιανούν τα όνειρά τους πάνω στους ολόλευκους λεμονανθούς, κάτω από τις ανθισμένες λεμονιές του ξακουστού λεμονοδάσους. Όμως μια ημέρα εκείνος απροειδοποίητα φεύγει για τη Μασσαλία... Τα συναισθήματα της θλίψης και της προδοσίας ορθώνονται ανάμεσά τους σαν πανύψηλα βουνά… Κι ύστερα φεύγει κι η Αγγελική για τον Πειραιά… Μα δεν φεύγει μόνη… Μια στιγμή, ένα λεπτό, στάθηκαν ικανά να αλλάξουν τα πάντα... Μια δυνατή αγάπη στη λαίλαπα του πόνου και της μοναξιάς... Πνοή χαράς και ελπίδας οι Αμάραντοι Λεμονανθοί… Πόσες ωραίες ή οδυνηρές στιγμές κρύβονται στις πτυχές μιας ζωής! Ένα ρομαντικό γλυκόπικρο μυθιστόρημα με ανατροπές και εκπλήξεις τόσες όσες κανείς δεν μπορεί να φανταστεί…





Πρόσκληση παρουσίασης βιβλίου "Στα δένδρα μιλώ με τ' όνομά τους"

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Γιώγιας Σιώκου Στα δένδρα μιλώ με τ' όνομά τους Επιμέλεια, Ζωγραφική Πέτρος Ζουμπουλάκης, Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018, ώρα 7.30 μ.μ. στη Στοά του Βιβλίου στην Αίθουσα Λόγου, (Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, Αρσάκειο Μέγαρο)

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι
Κώστας Γεωργουσόπουλος, Πανεπιστημιακός, Κριτικός Τέχνης
Χρίστος Αλεξίου, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Birmingham
Ελένη Κεκροπούλου, εκδότρια, συγγραφέας
Νίκος Κυριαζής, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιά, Συγγραφέας
Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσουν οι
Τζένη Καλλέργη, Ηθοποιός, Συγγραφέας
Αντωνία Γιαννούλη, Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, Ηθοποιός
Την εκδήλωση θα πλαισιώσει μουσικά η Καλλιόπη Βέττα

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ "Νηστήσιμα και σαρακοστιανά" Μαριάννα Ευθυμίου - Γλάρου

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΓΛΑΡΟΥ
ΝΗΣΤΗΣΤΙΜΑ ΚΑΙ ΣΑΡΑΚΟΣΤΙΑΝΑ
Γ΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ
ΣΧΗΜΑ 16.5 x 21.5
ΣΕΛ. 304
ΤΙΜΗ: 17,00 €
ISBN: 978-960-619-016-2

277 απλές συνταγές παραδοσιακές και νέες, προσαρμοσμένες στον σύγχρονο τρόπο ζωής, εύκολες, ώστε να μπορούν να εκτελεστούν με επιτυχία από όσους αγαπούν τη μεσογειακή κουζίνα:
ζυμαρικά • θαλασσινά • λαχανικά • ορεκτικά • όσπρια
πίτες-πίτσες • σαλάτες • σούπες • τουρσιά • ψάρια • ψωμιά
μπισκότα • κριτσίνια • γλυκά του κουταλιού • κέικ
κουλουράκια • κρέμες • ζελέδες • λικέρ • μαρμελάδες
παγωτά • γρανίτες • τάρτες • σιροπιαστά γλυκά • χυμοί
αλάδωτα φαγητά και γλυκά

Ένα βιβλίο ιδιαίτερα προσεγμένο, καλαίσθητο, εύχρηστο και πρακτικό.

Απευθύνεται σε όσους θέλουν να νηστεύουν, αλλά και σε όσους θέλουν να ακολουθούν την υγιεινή διατροφή. Έκδοση τέλεια, με πεντακάθαρη εκτύπωση, εξώφυλλο καλοσχεδιασμένο και σε πρακτικό σχήμα, που κάνει το βιβλίο πολύ εύχρηστο μέσα στην κουζίνα. Το καραβάκι άνοιξε πανί και ξεκίνησε για ταξίδι μακρινό, ταξίδι των γεύσεων, των μυρωδικών βοτάνων και των μπαχαρικών...

Κριτική Βιβλίου “Ταξίδι στο φεγγάρι” της Ειρήνης Πουλάκου

Η μικρή, φιλάσθενη και γκρινιάρα Ευρυδίκη θα περάσει τις διακοπές της στη Σαμοθράκη. Το άγνωστο τη φοβίζει και την κάνει να βρίσκει εμπόδια εκεί που δεν υπάρχουν. Μαζί της θα ταξιδέψει όλη η οικογένειά της. Στο καράβι θα γνωρίσουν δύο φίλους και το ταξίδι ξεκινάει. Ο χρόνος διαμονής τους εκεί θα είναι ένας ολόκληρος μήνας. Ο Αύγουστος είναι μαγικός και η πανσέληνός του μπορεί να κάνει θαύματα. Στο νησί θα μείνουν στον θείο του πατέρα της, τον Παύλο. Μόνο που τόσα χρόνια δεν γνωρίζανε την ύπαρξη αυτού του παππού. Και κάπου εκεί ξεκινάει η μαγεία του ταξιδιού.
Ένα απροσδόκητο γεγονός θα αλλάξει τα σχέδια της οικογένειας. Η μικρή Ευρυδίκη θα αναγκαστεί να περάσει όλη την ημέρα της με τον περίεργο παππού Παύλο. Μαζί του θα ζήσει μία πρωτόγνωρη περιπέτεια. Με τη βάρκα θα πάνε να δουν τον καταρράκτη του νησιού και να φτάσουν στην κορυφή του βουνού “Φεγγάρι”. Αλλά αυτή η διαδρομή είναι επικίνδυνη και ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι. Η εξομολόγηση του μυστικού του παππού Παύλου στην Ευρυδίκη θα της εξάψει την περιέργεια και θα τον ακολουθήσει σε αυτό που έχει αποφασίσει.
Το κορίτσι θα γνωρίσει από κοντά μαγικά πλάσματα. Οι νεράιδες που θα δούμε να παρελαύνουν στην ιστορία θα είναι η Αλθαία με το μαγικό της φίλτρο, η Ηλιόμορφη με τα ανθρώπινα συναισθήματά της, η Ρουσβεκία με τις σαράντα πέτρες, η Κάλθα που χαρίζει φτερά, η Μελωδία με το μαγευτικό της τραγούδι, η Ανεμόφιλη με τα καιρικά φαινόμενα, η Ονειρόπλαστη με την πραγματοποίηση των ευχών, η Θαλασσονύμφη με το φύσημά της και τη Σελήνη με το χρυσό της ραβδί.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν αφήνει ασυγκίνητους τους αναγνώστες του, μικρούς και μεγάλους. Πίσω από τις μαγικές ικανότητες των νεράιδων κρύβεται η ανθρώπινη θέληση για να πετύχει αυτό που έχει βάλει ως στόχο. Και αυτό φαίνεται καθ' όλη την ανάγνωση της ιστορίας. Η πυγμή, η υπομονή και η επιμονή είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά για να γίνουμε δυνατοί και ισχυροί. Αυτό είναι το πρωταρχικό μήνυμα που κατάφερε η συγγραφέας να αποδώσει στις σελίδες του βιβλίου και να τις μεταβιβάσει με περίτεχνο τρόπο στους αναγνώστες. Η πίστη, η θέληση, η χαρά, η ευτυχία και η αγάπη είναι τα συναισθήματα που συνθέτουν το παζλ της συγκεκριμένης ιστορίας. Και ο συνδυασμός όσων προανέφερα είναι τα κομμάτια που δίνουν δύναμη και διδάσκουν με έμμεσο και ουσιαστικό τρόπο τους αναγνώστες! Για όλα αυτά, οφείλουμε να το διαβάσουμε και να “καταλάβει” τη θέση στη βιβλιοθήκη μας που του αξίζει!






Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Συρία – Το ημερολόγιο του αποχωρισμού” του Στέφανου Γανωτή

Το βιβλίο μας ταξιδεύει στη Συρία. Εκεί, στο Χαλέπι, η μικρή μας ηρωίδα θα μας γνωρίσει τη Συρία, τον πολιτισμό της και την ιστορία της. Η Σουρούκ θα γνωρίσει αρχαιολογικούς χώρους και θα αποφασίσει να μάθει την ελληνική γλώσσα και να σπουδάσει αρχαιολόγος.
Μέσα στα χαλάσματα βλέπουμε τα όνειρα να παίρνουν μορφή καθώς η αγάπη της για σπουδές μεγαλώνει. Η ελπίδα δεν εγκαταλείπεται και όσο η καρδιά χτυπάει οι επιθυμίες οφείλουν να υπάρχουν.
Η ροή του βιβλίου έχει τη μορφή ημερολογίου. Είναι η διαδρομή αυτής της μικρής μας ηρωίδας από τη Συρία μέχρι την Ελλάδα.
Η άθλια συμπεριφορά των δουλεμπόρων διαφαίνεται από τους ζοφερούς διαλόγους. Όλα λογίζονται με το χρήμα και ο θεός τους είναι μόνο αυτός.
Είμαι σίγουρη ότι θα συναρπάσει μικρούς και μεγάλους. Επίσης, η εικονογράφηση είναι ένα ατού για την ιστορία και οι φωτογραφίες που ξετυλίγονται στη μέση του βιβλίου κάνει πιο αναπαραστατική την ανάγνωσή του. Η φαντασία λειτουργεί θετικά και οι λέξεις ξεδιπλώνονται δημιουργώντας μία σχεδόν κινηματογραφική πλοκή στην ιστορία.
Η συγκίνηση είναι διάχυτη καθώς και ο αγώνας για επιβίωση και για αναζήτηση ενός καλύτερου αύριο. Αξίζει την προσοχή όλων μας και εύχομαι να αγαπηθεί από τους αναγνώστες του γιατί αξίζει και μας διδάσκει μέσα από τη διαδρομή του μικρού κοριτσιού την επιμονή και την υπομονή, δύο αρετές συμμάχους των ανθρώπων, τις οποίες οφείλουμε όλοι μας να έχουμε δίπλα μας και για αποκούμπι μας!






Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Πολυαγαπημένη μου Άννα” της Βάγιας Παπαποστόλου

Ο τίτλος με ταξίδεψε στην κλασική παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Πολλές οι εικόνες που ξεπήδησαν από το νου μου και η θεματολογία του βιβλίου με έκανε να το αναζητήσω. ΦΙΛΙΑ... μία σχέση, η οποία βασίζεται σε στέρεες βάσεις όταν είναι αληθινή και μένει αναλλοίωτη στον χρόνο και στην απόσταση.
Στην ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα από τη μορφή επιστολόχαρτων η δύναμη της φιλίας των δύο κοριτσιών, της Μυρσίνης και της Άννας. Η Άννα θα αναγκαστεί να φύγει από την Αθήνα και να μεταβεί σε ένα χωριό των Ιωαννίνων λόγω της νέας εργασίας του πατέρα της. Λίγο πριν αποχωρήσει από την Αθήνα θα υποσχεθούν οι δύο φίλες να μην επικοινωνούν μέσω μηνυμάτων, chat ή των κοινωνικών μέσων δικτύωσης αλλά με τον παραδοσιακό τρόπο των προηγούμενων χρόνων, μέσω του ταχυδρομείου.
Με “σύμμαχο” τα επιστολόχαρτα οι δύο φίλες μοιράζονται τους προβληματισμούς τους, τις αγωνίες τους, τους φόβους τους, τις νέες γνωριμίες, τις εξελίξεις και τις αλλαγές που προκύπτουν από την ώρα του αποχωρισμού τους.
Το βιβλίο εκτός από τη φιλία πραγματεύεται την εμπιστοσύνη, το bullying, την κώφωση, τα όνειρα και τις προσδοκίες των ανθρώπων. Ο θεσμός της οικογένειας είναι καταλυτικός για τους ήρωές της και τον βλέπουμε σε όλες τις εκφάνσεις του. Ακόμα, οι εικόνες στροβιλίζονται στο μυαλό μας και καταφέρνουν να αποκτήσουν κινηματογραφική ροή μέσω της αφήγησης για τις φουντουκιές και τον λαχανόκηπο του σπιτιού. Επίσης, η ζωοφιλία κάνει την εμφάνισή της μέσα από τον Ζάχο, τον σκύλο που θα βρει η Μυρσίνη εκεί. Τέλος, ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα είναι ότι όλα μπορούμε να τα ξεπεράσουμε και τα υπερνικήσουμε αρκεί να υπάρχει θέληση, πίστη και αγάπη. Δεν είναι τυχαίο που το βιβλίο τιμήθηκε με εύφημο μνεία από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Για όλα αυτά που προανέφερα, πιστεύω ότι αξίζει να το κάνουμε δώρο σε ένα κορίτσι που βρίσκεται στην εφηβεία για να καταλάβει πόση μαγεία εμπεριέχει αυτός ο “παλιομοδίτικος”, κατά τη γνώμη τους, τρόπος επικοινωνίας αλλά και πόσο σημαντικό είναι να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας αγαπάνε και μας στηρίζουν.






Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Ρόζα ο ροζ δράκος, Συνάντηση με έναν γίγαντα” της Μαρίας Καλτσή

Η Ρόζα “ξαναχτυπά”. Αυτή τη φορά η αποστολή της θα είναι διαφορετική από την πρώτη της, η οποία ήταν περιπετειώδης. Στο δεύτερο βιβλίο της Ρόζας, ο ροζ δράκος μας θα συναντηθεί με έναν γίγαντα. Όχι δεν θα πολεμήσει μαζί του. Αντιθέτως, θα συνεργαστεί μαζί του.
Η Ρόζα θα πάει σε ένα περιβάλλον άγνωστο σε αυτήν όπου θα κάνει νέους φίλους. Θα μιλήσει με ανθρώπους αλλά και με έναν γίγαντα. Και όπως ήταν φυσικό θα τη λατρέψουν όλοι! Γιατί είναι ροζ και αγαπάει όλα τα πλάσματα!
Ποιος είπε ότι μόνο οι περιπέτειες είναι τα βιβλία που αγαπούν τα παιδιά; Είμαι σίγουρη ότι και αυτό το βιβλίο θα το λατρέψουν οι μικροί μας φίλοι, όχι μόνο για την ιστορία του –αν και είναι ένα συν η συγκεκριμένη ιστορία– αλλά και για τις δραστηριότητες που υπάρχουν στο τέλος, όπως είναι το κρυπτόλεξο κ.α. Η εικονογράφηση για ακόμα μία φορά είναι ζωντανή και έντονη, όπως οφείλει να είναι ένα παιδικό βιβλίο. Η έννοια της αγάπης, της κοινωνικής προσφοράς, της φιλίας και της εκτίμησης κάνουν την ιστορία να έχει διδακτικό χαρακτήρα αλλά με απολύτως κατανοητό τρόπο. Και σε συνδυασμό με τη μάθηση πηγαίνουν ένα βήμα πιο πέρα το συγκεκριμένο ανάγνωσμα. Συγχαρητήρια για ακόμα μία φορά αξίζει η συγγραφέας, Μαρία Καλτσή, η οποία θέτει ψηλά τον πήχη προσφέροντάς μας τέτοιας ποιότητας αναγνώσματα!






Βασιλική Διαμάντη 
 

Πρόσκληση παρουσίασης βιβλίου "Ο Αντίλ έχει πατρίδα"

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ | Ο ΑΝΤΙΛ ΕΧΕΙ ΠΑΤΡΙΔΑ | ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ

Το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου στις 12.00 οι εκδόσεις Ελληνοεκδοτική και ο ΙΑΝΟS σας προσκαλούν στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Εύης Τσιτιρίδου – Χριστοφορίδου, Ο Αντίλ έχει πατρίδα σε εικονογράφηση Κατερίνας Βερούτσου.

Η παρουσίαση θα γίνει στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24) και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Διονύσης Βαλεριάνος εκδότης
Ελένη Γερουλάνου παιδαγωγός-συγγραφέας-ιδρυτικό µέλος του Library4all
Γιώργος Μόσχος Συνήγορος του Παιδιού
Την εκδήλωση θα παρουσιάσει και θα συντονίσει η δηµοσιογράφος Βίκυ Κατεχάκη.
 
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένα κρυστάλλινο Πεφταστέρι, η Γοργόνα θάλασσα, ο ταξιδιάρης Άνεμος και μία Καμήλα δρομάδα
προσκαλούν τον μικρό πρόσφυγα Αντίλ να τους ακολουθήσει στα λημέρια τους, για να ανθίσει και πάλι το χαμόγελό του.
Ποια θα είναι η επιλογή του;

Ένα ποιητικό, αλληγορικό παραμύθι για τις πατρίδες της καρδιάς μας.
Για μικρούς και μεγάλους ταξιδιώτες - αναγνώστες.

Συζητώντας με τη Στεφανί Ιακώβου

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Σ.Ι.: Έχω πολλούς αγαπημένους, αλλά νομίζω ότι από τους Έλληνες θα ξεχωρίσω τον Στρατή Μυριβήλη, για το λυρικό του ύφος και τις εξαιρετικές περιγραφές της ελληνικής φύσης στα βιβλία του, κι από τους ξένους τη Τζ. Κ. Ρόουλινγκ. Πέρα από το ότι είναι καταπληκτική συγγραφέας, η ιστορία της ζωής της υπήρξε ανέκαθεν έμπνευση για μένα.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Σ.Ι.: Δυστυχώς, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς-ακριβώς ποιο ήταν το πρώτο μου βιβλίο. Από τα πρώτα κι αγαπημένα βιβλία που διάβασα ήταν η «Μαίρη Πόππινς» της Π.Λ. Τράβερς, «Η ζωγραφιά της Χριστίνας» του Ευγένιου Τριβιζά, και το «Λουίζα και Λότη» του Έριχ Κέστνερ.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Σ.Ι.: Ήθελα να γίνω συγγραφέας από το τότε που ήμουνα πολύ μικρή. Ήμουν μόλις οχτώ χρόνων όταν έκανα την πρώτη μου απόπειρα, και πιστεύω ότι η εσωστρέφειά μου και η αγάπη μου για το διάβασμα ήταν οι καταλύτες γι’ αυτή την ανάγκη που έχω να καταγράφω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου πάνω στο χαρτί. Φυσικά, έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να καταφέρω να έχω μια αξιόλογη ιδέα, που να ολοκληρωθεί και να γίνει το πρώτο μου βιβλίο – το «Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη».


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ημίφως. Το κάστρο του Τύμβρη”;

Σ.Ι.: Είναι ένα βιβλίο φαντασίας, ένα μυστηριώδες, τρομακτικό και ρομαντικό παραμύθι, που δεν γράφτηκε για παιδιά, αλλά για μεγάλους. Όπως αναγράφεται και στη σύνοψη του βιβλίου, είναι «μια δυναμική μπαλάντα, που δεν γράφτηκε με μουσική και στίχους, αλλά με πεζό κείμενο και λέξεις».


Ερώτηση 5η: Στο βιβλίο σας βλέπουμε μύθους και θρύλουν να αναβιώνουν. Πιστεύετε ότι είναι μυθοπλαστικά ειπωμένοι ή σε ορισμένους μπορεί να κρύβεται κάποια αλήθεια;

Σ.Ι.: Ακόμα και οι πιο φανταστικές ιστορίες κρύβουν αλήθειες· έτσι και στο «Ημίφως», ενώ όλα τα γεγονότα διαδραματίζονται σε ένα φανταστικό σύμπαν, εν τούτοις η βασική ουσία την οποία πραγματεύονται είναι πέρα για πέρα αληθινή, και τα κύρια θέματα του βιβλίου είναι πραγματικά ζητήματα που αφορούν όλους μας.


Ερώτηση 6η: Η Ρωξάνη είναι ένα ατρόμητο δεκαεξάχρονο κορίτσι. Μέσα στο κάστρο θα γνωρίσει πρωτόγνωρα πράγματα και θα κάνει φίλους τρία πνεύματα και τρεις λύκους. Εσείς θα μπαίνατε ποτέ σε ένα κατ' ομολογία στοιχειωμένο κτήριο;

Σ.Ι.: Χωρίς δεύτερη σκέψη! Αν και δεν πιστεύω στα φαντάσματα, θα το θεωρούσα υπέροχη εμπειρία το να εξερευνήσω ένα παλιό, εγκαταλελειμμένο κάστρο, κι ανέλπιστη τύχη να είμαι σε θέση να ανακαλύψω τα μυστικά του.


Ερώτηση 7η: Η Ρωξάνη έχει δύο φίλους, τον Πύρρο και τον Ιάσωνα, μεταξύ τους είναι ενωμένοι. Τι σημαίνει η φιλία για εσάς; Επίσης, τα ονόματα των ηρώων σας στήθηκαν τυχαία ή όλα έγιναν μετά από πολλή σκέψη;

Σ.Ι.: Οι φίλοι της Ρωξάνης είναι σαν τα αδέρφια που δεν είχε ποτέ. Είναι αναμφισβήτητα δυο από τα πιο αγαπημένα της πρόσωπα στον κόσμο, και θα έκανε τα πάντα γι’ αυτούς, όπως κι εκείνοι γι’ αυτήν. Αυτή είναι και η προσωπική μου γνώμη για τη φιλία· είναι ένας από τους πιο υπέροχους, ιερούς δεσμούς που μπορούν να δημιουργηθούν μεταξύ δυο ανθρώπων. Όσον αφορά τα ονόματα των ηρώων μου, ελάχιστα από αυτά επιλέχθηκαν τυχαία. Τα περισσότερα προέκυψαν μετά από αρκετή σκέψη, ή ακόμη και έρευνα, ούτως ώστε να έχουν τη δική τους σημασία. Συνήθως το όνομα ενός χαρακτήρα φέρει ένα χαρακτηριστικό του (και σε πολλούς το πιο βασικό από τα στοιχεία της προσωπικότητάς τους), ή έχει επιλεγεί γιατί συνδέεται με κάποιο τρόπο με έναν από τους άλλους χαρακτήρες ή με κομμάτι της πλοκής του βιβλίου.


Ερώτηση 8η: Για ποιο λόγο ασχοληθήκατε με τη λογοτεχνία του φανταστικού; Πιστεύετε ότι αυτή σας “ταιριάζει”;

Σ.Ι.: Έχουν πει ότι ένας συγγραφέας δεν επιλέγει την ιστορία που θα γράψει, αλλά η ιστορία τον επιλέγει. Αυτό ισχύει και για μένα. Δεν είχα πάρει ποτέ την απόφαση να ασχοληθώ με τη λογοτεχνία του φανταστικού, αλλά ήταν, μάλλον, κάτι που προέκυψε. Η αλήθεια είναι ότι από τα είδη της λογοτεχνίας, είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο, γιατί είναι αυτό που μου επιτρέπει περισσότερο από όλα να ξεφεύγω από τον πληκτικό, συνηθισμένο κόσμο μας, και να μεταφέρομαι σε άλλα, φανταστικά μέρη, όπου όλα μπορούν να είναι πιθανά, και συνεπώς, όλα είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Σ.Ι.: Να κάνουν υπομονή, μέχρι να βγει το δεύτερο βιβλίο!


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Σ.Ι.: Το επόμενο βιβλίο μου θα είναι, φυσικά, το δεύτερο μέρος της τριλογίας, πάνω στο οποίο εργάζομαι εντατικά εδώ και καιρό, κι ευελπιστώ ότι θα ολοκληρωθεί σύντομα.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Σ.Ι.: Ευχαριστώ! Εύχομαι και σε σας ό,τι καλύτερο!
Η Στεφανί Ιακώβου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αργότερα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, όπου και πήρε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα στις Ψηφιακές Τεχνολογίες, Επικοινωνία κι Εκπαίδευση. Σήμερα ζει κι εργάζεται στην Πάφο. Το βιβλίο «Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη» είναι το πρώτο της βιβλίο.
(2017) Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη, Εκδόσεις Πηγή

Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη
«Είχες δίκιο για μένα Ρωξάνη, είχες δίκιο από την αρχή! Είμαι ένα τέρας, ένα σιχαμερό, ποταπό, άθλιο τέρας! Δεν έχεις άδικο που με μισείς… είμαι καταραμένος, Ρωξάνη, είμαι καταραμένος, κι εγώ, και όλοι οι υπόλοιποι δυστυχείς που παρέσυρα μαζί μου…»
Κανείς δεν τολμάει να πλησιάσει το παλιό, εγκαταλελειμμένο κάστρο που δεσπόζει στο λόφο του Τύμβρη. Όλοι πιστεύουν πως είναι στοιχειωμένο.
Η δεκαεξάχρονη Ρωξάνη δεν πιστεύει στα φαντάσματα, και το να μπει στο κάστρο είναι απλά μια πρόκληση. Αυτό, όμως, που ανακαλύπτει στο εσωτερικό του, κλονίζει όλα όσα ήξερε· η αλήθεια τη φοβίζει, αλλά ταυτόχρονα τη γοητεύει· τη βάζει σε κίνδυνο, μα την ίδια στιγμή τη μαγεύει· και ταυτόχρονα τη γεμίζει με περιέργεια. Τυραννική κι ακατασίγαστη περιέργεια, σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να σταματήσει να επιστρέφει, ξανά και ξανά, μέχρι να ανακαλύψει όλα τα μυστικά του.
Δρασκελίζοντας το κατώφλι του παλιού αρχοντικού, ξεκινά η μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής της. Ερωτεύεται, πληγώνεται, κάνει αλλόκοσμες παρέες… Δοκιμάζει τις αντοχές της ψυχής της, συνειδητοποιεί τη δύναμη της συγχώρεσης και το κυριότερο, ανακαλύπτει ότι η ίδια η ζωή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κάστρο, τον μυστήριο ιδιοκτήτη του και τα φαντάσματά του.
Όταν στο τέλος, άθελά της, κινδυνεύει να προδώσει τα μυστικά του, οι συνέπειες για εκείνους, αλλά περισσότερο για την ίδια, είναι ολέθριες…
Το κάστρο του Τύμβρη είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Ημίφως»· μια δυναμική μπαλάντα που δεν γράφτηκε με μουσική και στίχους, αλλά με πεζό κείμενο και λέξεις.