Συζητώντας με τη Βιργινία Μάρκου

 

Ερώτηση 1η: Τι σημαίνει λογοτεχνία για εσάς;

Β.Μ.: Η «Λογοτεχνία» είναι μάλλον από αυτές τις λέξεις που περισσότερο αισθάνεσαι, γεύεσαι, αντιλαμβάνεσαι με τις αισθήσεις, παρά ερμηνεύεις, αναλύεις ή προσεγγίζεις ετυμολογικά... Βεβαίως, είναι τελείως άλλο πράγμα όταν γράφεις λογοτεχνία και διαφορετικό όταν διαβάζεις. Στην πρώτη περίπτωση βιώνεις αυτό το παίδεμα για να βρεις την κατάλληλη λέξη, ν’ αποδώσεις το νόημα που θέλεις. Στη δεύτερη, είναι απλά η ευχαρίστηση, η απόλαυση, η διαφυγή από την πραγματικότητα.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα, κατά τη γνώμη σας, που κάνει κάποιον δημιουργό ξεχωριστό και αγαπητό στο αναγνωστικό κοινό;

Β.Μ.: Η αλήθεια του! Αυτή που πηγάζει από την ψυχή του δημιουργού, ακόμα κι εάν η δημιουργία, το πόνημα είναι εξ ολοκλήρου φανταστικό και δεν έχει σχέση με τα βιώματα, τη ζωή και τις αναμνήσεις του. Ο αναγνώστης συγκλονίζεται όταν διαβλέπει ότι ο δημιουργός έχει «ματώσει» στην προσπάθεια ν’ απλώσει το χέρι και ν’ αγγίξει τον άγνωστο αυτόν αναγνώστη, να κεντρίσει το ενδιαφέρον του και να του περάσει τοιουτοτρόπως, στοιχεία από τις δικές του κρυφές σκέψεις, ανησυχίες, αγωνίες…

Ερώτηση 3η: Τι συναισθήματα νιώθετε κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Β.Μ.: Δεν θα προσποιηθώ ότι είναι ευχάριστα, ειδυλλιακά ή μυστηριώδη! Αυτά όντως, ανήκουν στα μυθιστορήματα! Τα συναισθήματα κυρίως, έχουν να κάνουν με την αγωνία και το άγχος να εξελιχθεί η ιστορία όπως πρέπει χωρίς να… τραβηχτεί από τα μαλλιά, χωρίς όμως, να μείνει κι ελλιπής. Αγωνία και άγχος να μη χαθεί η έμπνευση, αλλά και να μη γίνεις ανακόλουθος σ’ εκείνο που εσύ θεωρείς ως στάνταρ ποιότητας γραφής. Μία ταλαιπωρία όπως καταλαβαίνετε, ένα παίδεμα όπως ανέφερα και προηγουμένως. Μέχρι που έρχεται τελικά, η στιγμή και οι ώμοι χαλαρώνουν, τα δάχτυλα τρέχουν και νιώθεις αγαλλίαση στη σκέψη ότι «το χεις» ότι «το βρήκες» και η συνέχεια, οι υπόλοιπες σελίδες θα βγουν αβίαστα ως το τέλος. Βεβαίως, δεν συμβαίνει έτσι αφού σε κάποια σελίδα θα κολλήσεις ξανά. Και η αγωνία ξεκινάει πάλι και όλα ξαναγίνονται από την αρχή!

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Μαρμάρινη φιγούρα”;

Β.Μ.: Όπως και το πρώτο μέρος (το «Τρέξε να σωθείς») φαντάζομαι: ψυχογραφική νουβέλα με λίγο από αστυνομικό σασπένς.

Ερώτηση 5η: Πώς σας δημιουργήθηκε η ιδέα να γράψετε τη συνέχεια του έργου “Τρέξε να σωθείς”;

Β.Μ.: Δεν ήταν λίγοι οι φίλοι και γνωστοί που είχαν διαβάσει το βιβλίο εκείνο κι εξέφρασαν την άποψη ότι τελείωσε γρήγορα, απότομα και ότι γενικά η όλη ιστορία είχε ειπωθεί με σύντομες και κοφτές σκηνές. Ότι ίσως θα χρειαζόταν εκτενέστερη πλοκή, περισσότερες περιγραφές, μεγαλύτερους διαλόγους κλπ. Και παρόλο που σκεφτόμουν γι αρκετό καιρό, πώς αλλιώς θα μπορούσα να το είχα γράψει σύμφωνα με τις παρατηρήσεις αυτές, δεν νομίζω ότι θα κατάφερνα να προσέθετα έστω και μία σελίδα παραπάνω, που λέει ο λόγος. Έτσι είχε βγει και αυτό ήταν.

Η ζωή όμως, μόνο στάσιμη δεν είναι, συνεχίζεται και (γιατί όχι) να μην έδινα την ευκαιρία στους ήρωες να μας έδειχναν πως είχαν καταφέρει να διαχειριστούν τα παιχνίδια της μοίρας, δέκα χρόνια μετά…

Ερώτηση 6η: Οι ήρωες του βιβλίου σας γυρνάνε σελίδα. Πιστεύετε ότι είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από το παρελθόν όσο και αν το αφήσουμε πίσω μας;

Β.Μ.: Θα έλεγα ότι όχι μόνο δεν γυρνούν σελίδα, αλλά μένουν απελπιστικά, αξιολύπητα και παθητικά στις ίδιες εκείνες σελίδες που γράφτηκαν στο πρώτο μέρος. Εξού και η προσπάθεια που γίνεται, η απαιτούμενη ώθηση αν θέλετε, να πάνε παρακάτω, ν΄ αντιμετωπίσουν πρόσωπο με πρόσωπο τους χειρότερους φόβους κι εφιάλτες τους. Έτσι κι αλλιώς, είναι μάταιη κάθε ανθρώπινη προσπάθεια ν’ αφήσουμε πίσω το παρελθόν! Όσο και αν εμείς το επιδιώκουμε, δεν μας αφήνει αυτό.

Όπως είχε πει και ο Καβάφης «η πόλις σε ακολουθεί».

Ερώτηση 7η: Καλά κρυμμένα μυστικά έρχονται στο φως. Πόσο μπορούν να στοιχειώσουν τις ζωές των ανθρώπων αυτά; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;

Β.Μ.: Ο χειρότερος τρόπος είναι να τ’ αγνοούμε, να προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχουν! Τ’ αλιεύεις από μέσα σου ανελέητα, τα τοποθετείς απέναντι και ξεκινάς την απευθείας αντιπαράθεση. Είτε βγεις νικητής είτε χαμένος από τη μάχη, θα έχεις νικήσει τον γενικότερο πόλεμο. Θα νιώθεις ελεύθερος! Όχι κατ ανάγκη χαρούμενος, αλλά ελεύθερος.

Ερώτηση 8η: Τα παιδικά χρόνια σημαδεύουν τη ζωή των ενηλίκων, λένε οι ειδικοί. Αυτό διαφαίνεται και στην ιστορία του βιβλίου σας. Τελικά το μυαλό είναι ένας περιέργος, ιδιαίτερος και μαγικός μηχανισμός;

Β.Μ.: Έχουν ασχοληθεί και συνεχίζουν ν’ ασχολούνται ειδικοί επιστήμονες με το ζήτημα αυτό -όπως είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε- παρά ταύτα ελάχιστα έχουν έρθει στο φως, συγκριτικά με όσα μένει ν’ ανακαλυφθούν, υποθέτω… Κατά κάποιον τρόπο, το θέμα του μυαλού, της ψυχής, της συναίσθησης, απασχολεί τον άνθρωπο από τότε που εμφανίστηκε στη γη. Βαθύ και απόλυτα γοητευτικό μυστήριο, που από τη μία παραμένει άλυτο σε μεγάλο βαθμό και από την άλλη, επηρεάζει την υγεία και την ψυχοσύνθεσή μας, περισσότερο από κάθε άλλη εξωτερική συνθήκη.

Όσο για τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, είναι ξεκάθαρο πλέον και αναμφίβολα αποδεδειγμένο ότι διαμορφώνουν την προσωπικότητά μας, με τις μνήμες που δημιουργούμε τότε, να μας ακολουθούν ως το τέλος.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Β.Μ.: Να τους ευχηθώ υγεία και μία καλή χρονιά, στο τέλος της οποίας να είμαστε όλοι ξανά και πάλι ελεύθεροι! Φυσικά, θα συνιστούσα ν’ αξιοποιήσουν τον αναγκαστικό εγκλεισμό διαβάζοντας λογοτεχνία.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Β.Μ.: Όπως καλά γνωρίζετε, μιας και παρακολουθείτε τη συγγραφική μου πορεία από την πρώτη στιγμή, ξεκινώντας από το 2018 κάθε χρόνο εκδίδω κι ένα βιβλίο. Αν ακολουθούσα τον ίδιο ρυθμό, θα έπρεπε τη φετινή Άνοιξη να εκδώσω το τέταρτο… Δυστυχώς ή ευτυχώς, μάλλον δεν θα συμβεί τούτο. Αφήνω πάντως ανοιχτό το ενδεχόμενο να το δημοσιεύσω το Φθινόπωρο του 2021.

Τι αφορά; Μα τι άλλο από ψυχολογικές αναζητήσεις…

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Β.Μ.: Εγώ σας ευχαριστώ! Καλή χρονιά στους αναγνώστες σας!

Η Βιργινία Μάρκου γεννήθηκε και ζει στο Μαραθώνα και το βιβλίο της «Τρέξε να σωθείς», αποτελεί την πρώτη της συγγραφική απόπειρα. 

Πρόκειται για μια ψυχογραφική νουβέλα που επανεκδόθηκε βελτιωμένη από τις εκδόσεις ΚΟΜΝΗΝΟΣ.

Το «Αγάπης ραγίσματα» είναι το 2ο βιβλίο της, μια συλλογή 10 διηγημάτων. Η Βιργινία Μάρκου εργάζεται ως δημοσιογράφος-αρθρογράφος σε εφημερίδα της Ανατολικής Αττικής.

ΜΑΡΜΑΡΙΝΗ ΦΙΓΟΥΡΑ

Μπορεί να επανέλθει ο εφιάλτης; Δέκα χρόνια μετά τη σύλληψη ενός… ανθρώπινου τέρατος, ο τρόμος ξαναγεννιέται για την Αλκμήνη. Όλα όσα στοίχειωναν τη σκέψη και τα όνειρά της, τώρα παίρνουν μια νέα μορφή και τη σοκάρουν! Αντιδρά, υφαίνει το δικό της σενάριο σωτηρίας, όμως, από ένα σημείο και μετά, μπλέκεται και η ίδια στον εκδικητικό ιστό που είχε δημιουργήσει για να εγκλωβίσει τον θύτη, τον Λάμπη Δεμίρη. Ένας απροσδόκητος έρωτας, που εξαϋλώνει τα όρια μεταξύ θύτη και θύματος, μια απίστευτη παρεκτροπή, με νέο υποψήφιο θύμα, αυτή τη φορά την κόρη του Μαργαρίτα, και τώρα πια δεν αρκεί το «Τρέξε να σωθείς»,  γιατί η κραυγή είναι κοντά στ’ αυτιά των ηρώων και δεν ανέχεται αναβολές. Ο θάνατος –ποιού; – θα φέρει την τελική λύτρωση;

Κριτική Βιβλίου “Αγάπης ραγίσματα” της Βιργινίας Μάρκου

Πολλοί έχουμε αναρωτηθεί αν μπορεί ένα ράγισμα να ξανακολλήσει. Αυτό προσπαθεί και η Βιργινία Μάρκου να μας απαντήσει μέσα από τις δέκα ιστορίες της που περιλαμβάνονται στο βιβλίο της.
Όλοι οι ήρωες είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Κάθε ηλικία διαφοροποιεί σε έναν υπέρτατο βαθμό τα πιστεύω και τις “εκπτώσεις” μας. Η αγάπη πρωτοστατεί, λαχταρά, πληγώνεται, ευφορεί και μας αφήνει μία γλυκόπικρη επίγευση.
Ανασφάλειες, κρυφοί πόθοι, ψευδαισθήσεις, φόβοι, ακραίες καταστάσεις, ασέβεια και απιστίες συγκρούονται σε έναν αέναο πόλεμο με ελπίδες, αισιοδοξία, δεύτερες ευκαιρίες και αγάπη.
Το κακό με το καλό, το σκοτάδι με το φως, το μίσος με την αγάπη και την καλοσύνη έρχονται να μας υπενθυμίσουν τι εστί ζωή, ανθρώπινη ψυχή και εσωτερική πάλη. Το ποιος θα βγει νικητής εξαρτάται από πολλούς, αστάθμητους και μη, παράγοντες. Άλλωστε η ίδια η ζωή είναι μία ρόδα που κάνει τη βόλτα της συνεχώς. Πού θα καταλήξουμε είναι κάτι που για άλλους ορίζει η μοίρα και για κάποιους εμείς οι ίδιοι σύμφωνα με τη ρότα που ακολουθούμε.
Μοναδικά συναισθήματα σε ένα βιβλίο που θα μας προκαλέσει και θα ταρακουνήσει τον ψυχικό μας κόσμο συθέμελα. Αν, λοιπόν, αναζητάτε ένα βιβλίο που θα αλλάξει τις κοσμοθεωρίες σας και θα σας διδάξει τότε, αναμφισβήτητα, πρέπει να διαβάσετε το συγκεκριμένο βιβλίο!





Βασιλική Διαμάντη 
 

Συζητώντας με τη Βιργινία Μάρκου

Ερώτηση 1η: Τι σημαίνει λογοτεχνία για εσάς;

Β.Μ.: Όαση στην καθημερινότητα, ταξίδι στο όνειρο, ένας ολόκληρος κόσμος ουσιαστικότερος από αυτόν που ζούμε. Κάποιες φορές, πιο θλιβερός ή στενάχωρος και κάποιες άλλες πιο χαρούμενος, κάθε φορά όμως, πιο ιδανικός…

Ερώτηση 2η: Τι είναι αυτό που σας γεμίζει καθώς οι σελίδες περνάνε και η ιδέα σας αποκτά σάρκα και οστά;

Β.Μ.: Ικανοποίηση, αλλά και αγωνία να αποδοθεί στον κάθε χαρακτήρα αυτό που του αξίζει. Να μην αδικηθεί ούτε να εξαπατηθεί κανένας, αλλά και να μη χαριστούμε στον ανάξιο ή τον τιποτένιο. Πάθος κι ένταση, καθώς η ιστορία που ήταν στο μυαλό διαδραματίζεται μαγικά, μέσα από τις σελίδες…

Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει συγγραφή;

Β.Μ.: Αυτό που προείπαμε, η ιστορία του μυαλού που αποτυπώνεται και ζωντανεύει στο χαρτί (ή στην οθόνη) μαζί με το ανεπανάληπτο αίσθημα ότι γεμίζεις δημιουργικά τον χρόνο σου και ότι αφήνεις κάτι πίσω σου.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Αγάπης ραγίσματα”;

Β.Μ.: Δέκα αυτοτελείς ιστορίες, ανθρώπινες, καθημερινές, πονεμένες… η αγάπη να ραγίζει σε διάφορες μεριές, ραγισμένη η ύπαρξη, η αυταπάτη, η ψυχή και η ελπίδα. Παρά ταύτα, η αγάπη εκεί! Επίμονη, σταθερή, αμετανόητη.

Ερώτηση 5η: Δεύτερες ευκαιρίες στην αγάπη και στη ζωή ξετυλίγονται μέσα από τις ιστορίες σας. Πιστεύετε ότι ο άνθρωπος αξίζει δεύτερη ευκαιρία;

Β.Μ.: Πιστεύω ότι ο άνθρωπος αξίζει αυτό για το οποίο παλεύει με σθένος! Για το οποίο αγωνίζεται, ματώνει, διεκδικεί. Όχι μόνο δύο, αλλά πολλές ευκαιρίες δίδονται. Κάθε φορά που πέφτεις έχεις την ευκαιρία να σηκωθείς και να συνεχίσεις. Κάθε φορά που σε παίρνει ο ύπνος εξαντλημένος από την απογοήτευση και τα δάκρυα, έχεις την ευκαιρία να ξυπνήσεις το πρωί και να χαμογελάσεις στη νέα μέρα.

Ερώτηση 6η: Οι σχέσεις περνάνε από διάφορες φάσεις. Από τον έρωτα και το πάθος, μεταβαίνει στην αγάπη και από εκεί στη συνήθεια και στην αποξένωση. Που οφείλεται αυτό, κατά την προσωπική σας άποψη;

Β.Μ.: Στο γεγονός πως όλα αλλάζουν, πως εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε συνεχώς. Και στη μεγάλη μοναδική αλήθεια της ζωής: για να μην πεθάνει κάτι θα πρέπει να μη γεννηθεί ποτέ!

Ερώτηση 7η: Το υπερφυσικό στοιχείο και τη διαίσθηση τα συναντάμε σε πολλές ιστορίες σας. Στη ζωή σας τι ρόλο παίζουν; Πιστεύετε ότι υπάρχουν πράγματα και αισθήσεις που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε;

Β.Μ.: Για να είμαι ειλικρινής, όχι δεν το πιστεύω. Δεν πιστεύω στο υπερφυσικό. Στη διαίσθηση, ναι. Το δυστύχημα είναι ότι δεν μας εξυπηρετεί και πολύ. Μπορεί δηλαδή, να έχουμε για μέρες ένα κακό προαίσθημα, όπως λέμε, ότι κακό θα γίνει, θα μας συμβεί, αλλά ποιο το νόημα; Μας βοηθάει αυτό σε κάτι; Εάν επαληθευτεί τελικά, το προαίσθημά μας, απλά θα έχουμε ζήσει περισσότερη αγωνία…

Ερώτηση 8η: Οικογενειακοί δεσμοί, ερωτικοί και φιλικοί περνάνε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας. Θα θέλατε να αναλύσετε καθένα ξεχωριστά, σχετικά με την αξία και την έννοια που καταλαμβάνουν στη δική σας στάση ζωή;

Β.Μ.: Η οικογένεια είναι ο σημαντικότερος και μονιμότερος δεσμός, πιστεύω. Εκεί βρίσκεις απάγκιο, από εκεί αντλείς δύναμη, εκεί θα σε καταλάβουν, θα σε παρηγορήσουν, θα χαρούν ή θα λυπηθούν μαζί σου. Όλα τα άλλα είναι ευκαιριακά, έρχονται και παρέρχονται.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Β.Μ.: Να τους ευχαριστήσω μέσα από την ψυχή μου, που είναι αναγνώστες μου!

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Β.Μ.: Γράφω ήδη, το τρίτο μου βιβλίο, το οποίο είναι το δεύτερο μέρος του «Τρέξε να σωθείς». Μυθιστόρημα, ξανά. Οι ήρωες του πρώτου μου βιβλίου δέκα χρόνια μετά. Φυσικά, χωρίς τον «κακό» πρωταγωνιστή, τον θύτη, ο οποίος έχει αυτοκτονήσει…

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Η Βιργινία Μάρκου γεννήθηκε και ζει στο Μαραθώνα. Εργάζεται ως δημοσιογράφος-αρθρογράφος σε εφημερίδα της Ανατολικής Αττικής.

(2019) Αγάπης ραγίσματα, Εκδόσεις Κομνηνός

(2019) Τρέξε να σωθείς, Εκδόσεις Κομνηνός

Αγάπης ραγίσματα

Η αιώνια εσωτερική διαμάχη μεταξύ φωτός και σκοταδιού, αισιοδοξίας και παραίτησης, πάθους, σφαλμάτων και απίστευτων αδυναμιών. Η αγάπη που λαχταρούμε, ο κρυφός πόθος της αιωνιότητας....

Δέκα ιστορίες με την αγάπη να θριαμβεύει ματωμένη, στραπατσαρισμένη και με τίμημα, αφήνοντας για το τέλος, ένα πικρό, οδυνηρό αίσθημα.

Δέκα διηγήματα γεμάτα ζωή, δηλαδή λαχτάρα, οικτρές διαψεύσεις που τσαλαβουτούν στην απέχθεια, το μίσος, την εκδίκηση πριν οδηγήσουν τους ήρωές τους από το τούνελ ενός αδιεξόδου στο ελπιδοφόρο φως και στη λυτρωτική κάθαρση.

Δέκα διηγήματα που εκπλήσσουν, για την ωριμότητα με την οποία αγγίζουν την ανθρώπινη, φθαρτή ψυχή.

Ένα υπέροχα ανατριχιαστικό βιβλίο...

Τρέξε να σωθείς

Τις νύχτες η ανάγκη του θεριεύει και παραμερίζει κάθε άλλη που γεννά η καθημερινότητα ή η φαντασίωσή του. Το κενό που υπάρχει μέσα του μεγαλώνει αβάσταχτα, έτοιμο να τον ρίξει στα βαθιά του σκοτάδια. Και μόνο όταν αγκαλιάζει ένα εφηβικό κορμάκι, νιώθει ότι σώζεται από την περιδίνηση στο επώδυνο αυτό κενό.

Το "Τρέξε να σωθείς" είναι ένα μυθιστόρημα σκληρό αλλά και τόσο αποκαλυπτικό, καθώς διεισδύει στις σκέψεις, στην ψυχολογία ενός φρικτού, αδιανόητα απάνθρωπου εγκληματία, που δεν διστάζει, μπροστά σ' έναν αδιανόητο πόθο, να καταρρίψει κάθε έννοια ηθικής και δικαίου.

Κριτική Βιβλίου “Τρέξε να σωθείς” της Βιργινίας Μάρκου

Στην αρχή γνωρίζουμε τον Λάμπη Δεμίρη, έναν εικοσιπεντάχρονο καθηγητή μαθηματικών. Το προφίλ του είναι αρκετά ήσυχο και ίσως άνευρο. Θα αντικαταστήσει μία συνάδερφό του που κάνει ιδιαίτερα μαθήματα σε μία άβουλη και χωρίς πυγμή δεκαπεντάχρονη μαθήτρια, την Αλίκη Πετρίδη. Η Αλίκη θα θαμπωθεί από την ομορφιά του και ο Λάμπης από την άγουρη νιότη της. Η ερωτική σχέση που θα συνάψουν θα οδηγήσει την Αλίκη σε μία εγκυμοσύνη. Η ίδια είναι ευτυχισμένη καθώς θα βρει έναν λόγο για να ξεφύγει από τις μαθητικές της υποχρεώσεις. Ο Λάμπης θα εγκλωβιστεί σε έναν γάμο, από του οποίου τη θηλιά δεν μπορεί να ξεγλιστρήσει.
Ίσως αναρωτηθείτε τι σχέση έχει αυτό με τον τίτλο του βιβλίου. Δε θα σας αποκαλύψω γεγονότα... Το μόνο που θα σας πω είναι ότι πολλές φορές τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει και φαίνεται. Αυτή η πραότητα θα αποτιναχτεί και θα δούμε σιγά – σιγά να ξεδιπλώνεται ένα δράμα. Τα προσωπεία πέφτουν και οι αληθινοί χαρακτήρες αναδύονται μέσα στο σκοτάδι μιας αρρωστημένης ψυχής.
Κάποιες διαδρομές γίνονται σχεδόν καθημερινότητα. Παιδικές ψυχές καταπατούνται. Συναισθήματα ισοπεδώνονται. Η ανθρώπινη ψυχή εκμηδενίζεται. Πόσα μπορεί να αντέξει άλλωστε ένα παιδί; Τα θύματα πολλά. Άλλα βρίσκονται εν ζωή και άλλα έχουν ταξιδέψει σε έναν κόσμο χωρίς τόσο πόνο και βία. Ο φόβος έχει παρεισφρήσει στην καθημερινότητα των θυμάτων. Η αυτοεκτίμηση έχει πιάσει πιάτο και η ψυχολογία τους έχει κατακερματιστεί.
Όσο πιο πολύ μπαίνουμε στην ιστορία του βιβλίου τόσο διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ. Και το κυριότερο; Βγαλμένο από την ίδια τη ζωή. Έχουμε ακούσει για πολλά παρόμοια περιστατικά. Η βία έχει γίνει καθημερινή φύση πολλών ανθρώπων και, δυστυχώς, εφαρμοσμένη στον συνάνθρωπό μας. Η γυναίκα, οποιαδήποτε ηλικίας, δέχεται πιο εύκολα τα πυρά των διαφόρων ψυχικά ασθενέστερων ανθρώπων και είναι ίσως και ο λόγος, για τον οποίο η συγγραφέας καταπιάστηκε με αυτό το θέμα. Όπως επίσης και η βία προς τα ανήλικα κορίτσια. Φυσικά, και ο τρόπος προσέγγισης μας δείχνει ότι η σημερινή κοινωνία έχει ολισθήσει στην ευμάρεια, στο θεαθήναι, στη δόξα και στην αποξένωση των ανθρώπων και των οικογενειακών δεσμών.
Ο τρόπος γραφής είναι ουσιαστικός και αρκετές φορές σοκαριστικός –από άποψη ψυχρότητας, βιαιότητας ακόμα και μη ουσιαστικής συναίσθησης των πράξεων του θύτη προς τα θύματά του. Για πρώτο δημιούργημα θεωρώ ότι είναι ένα εξαιρετικά σκιαγραφημένο μυθιστόρημα. Η κατάδυση της ψυχής στέφθηκε υπό απόλυτη επιτυχία από τη συγγραφέα! Ανυπομονώ να γνωρίσω το επόμενο συγγραφικό της πόνημα και να βυθιστώ σε έναν κόσμο γεμάτο από ανθρώπινα συναισθήματα!





Βασιλική Διαμάντη 
 

Συζητώντας με τη Βιργινία Μάρκου

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Β.Μ.: Είναι πολλοί και ιδιαίτερα οι επονομαζόμενοι κλασικοί, Ελληνες και ξένοι. Θεωρώ ανυπέρβλητο τον Καβάφη (ποιητής, βεβαίως) συμμεριζόμενη την άποψη εκατομμυρίων αναγνωστών ανά τον κόσμο. Ξεχωρίζω δε, την Αλκυόνη Παπαδάκη.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Β.Μ.: Το «Ενα παιδί μετράει τ’ άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη σε ηλικία 12 χρόνων.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Β.Μ.: Η αγάπη για τη λογοτεχνία και μία ανεξήγητη ανάγκη να δημιουργήσω δικούς μου ήρωες, οι οποίοι θα βίωναν τις προσωπικές τους ιστορίες.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Τρέξε να σωθείς”;

Β.Μ.: Ψυχογραφική νουβέλα.

Ερώτηση 5η: Ο τίτλος παραπέμπει σε έναν ανελέητο αγώνα σωτηρίας. Ποιος θα ήταν για εσάς ο λόγος να τρέξετε να σωθείτε;

Β.Μ.: Μία κατάσταση κατά την οποία θα ένιωθα ότι επαναλαμβάνομαι, ότι βαλτώνω, ότι πνίγομαι... Μου αρέσει να έχω την αίσθηση μίας διαρκούς κίνησης. Ότι δεν μένω στάσιμη, δεν βολεύομαι ακόμα και αν πρόκειται για ευνοικές συνθήκες.

Ερώτηση 6η: Ο Λάμπης Δεμίρης έχει δύο προσωπεία, όπως και πολλοί συνάνθρωποί μας. Πιστεύετε ότι κάποια στιγμή όλα βγαίνουν στο φως;

Β.Μ.: Το «όλα βγαίνουν στο φως» θα έλεγα ότι το ακούω ως μία πολύ ωραία ατάκα, η οποία μας δίνει τη διαβεβαίωση μίας υπερκόσμιας δικαιοσύνης. Πιστεύω περισσότερο στο ότι ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει στο τέλος.

Ερώτηση 7η: Η Αλίκη Πετρίδη θα αναγκαστεί να δει το πιο σκληρό πρόσωπο της ζωής. Θεωρείτε ότι ακόμα και ο πιο “αδύναμος” χαρακτήρας, όπως αυτός της Αλίκης, σε μία δύσκολη καμπή της ζωής του θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια του και να πολεμήσει για να επιβιώσει ή να την χτίσει και πάλι από την αρχή;

Β.Μ.: Ναι! Πιστεύω στην εσωτερική δύναμη των ανθρώπων, ακόμα κι εκείνων που δεν είχε χρειαστεί ίσως, να επιστρατεύσουν αυτή τη δύναμη -ούτε και γνώριζαν ότι τη διέθεταν- μέχρι ένα σημείο στη ζωή τους, οπόταν κι εξέπληξαν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ερώτηση 8η: Ο Παναγιώτης Πετρίδης θα δει από την πρώτη συνάντηση τον εσωτερικό κόσμο του γαμπρού του. Τελικά, η ματιά “προδίδει” έναν άνθρωπο από την πρώτη στιγμή;

Β.Μ.: Σίγουρα το βλέμμα μαρτυρά πολλά για την ψυχή...

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Β.Μ.: Να ευχηθώ όπως απολαύσουν το βιβλίο και γενικά, να μην εγκαταλείψουν το διάβασμα, το βιβλίο, τη λογοτεχνία...

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Β.Μ.: Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι το «Τρέξε να σωθείς» ήταν η αρχή, το βάπτισμα του πυρός... όπως προείπαμε, δεν σταματάμε, δεν επαναπαυόμαστε ποτέ...

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

 

 

 

 

 

Η Βιργινία Μάρκου γεννήθηκε μία παγωμένη μέρα του Γενάρη –νύχτα για την ακρίβεια– το 1970. Έγινε μάνα σε πολύ νεαρή ηλικία, με αποτέλεσμα να μεγαλώσει μαζί με τα παιδιά της. Στην πρώτη φάση της ζωής της, έβρισκε καταφύγιο στις ιστορίες άλλων, ταυτιζόταν με τους χαρακτήρες που άλλοι δημιουργούσαν και ταξίδευε σε πολλούς τόπους μέσα από τις σελίδες, παρόλο που μόλις και μετά βίας είχε απομακρυνθεί από τον Μαραθώνα, τον τόπο όπου γεννήθηκε και ζει. Στο εξής, φιλοδοξεί να κρύβεται στις δικές της ιστορίες, να υποφέρει ή να χαίροται με τους ήρωες που η ίδια κατασκευάζει και να ταξιδεύει νοερά ή πραγματικά σε τόπους που επιλέγει. Συχνότερος –πραγματικός– προορισμός το Λονδίνο, όπου ζουν τα παιδιά της μόνιμα ως οικονομικοί μετανάστες.

Εργάστηκε γι αρκετά χρόνια σε μέσα ενημέρωσης της Ανατολικής Αττικής, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος και αρχισυντάκτρια. Τη δημοσιογραφική της πένα αντικαθιστά η λογοτεχνική, όταν αποφασίζει να παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Εκεί διδάσκεται τον τρόπο να περπατήσει στον χώρο, αφού πρώτα οι υπεύθυνοι των σεμιναρίων έριξαν μία ματιά στα… παπούτσια που φορούσε. Της ξεκαθάρισαν από την αρχή ότι «το μονοπάτι της συγγραφής είναι δύσβατο γεμάτο αγκάθια και τόσο στενό, που χωράει μόνο έναν» κι επίσης ότι «δεν υπάρχουν ευρώ κάτω από τις πέτρες, ούτε φαίνεται στο χειροκρότημα αν αντέξεις».

Το «Τρέξε να σωθείς» αποτελεί τον πρώτο σταθμό στο απολαυστικό (κατά τ’ άλλα) συγγραφικό κι εκδοτικό της ταξίδι που μόλις ξεκίνησε και που ελπίζει να πάει αρκετά μακριά.

(2018) Τρέξε να σωθείς, Λυκόφως

 

 

 

 

 

Τρέξε να σωθείς 

Ένα βαθύ ψυχολογικό θρίλερ με ανατροπές και εκπλήξεις είναι το πρώτο βιβλίο της δημοσιογράφου Βιργινίας Μάρκου «Τρέξε να σωθείς» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως.
Κεντρικό πρόσωπο του μυθιστορήματος ένας εικοσιπεντάχρονος καθηγητής μαθηματικών, ο Λάμπης Δεμίρης, ο οποίος υπερέβη τα εσκαμμένα. Δημιούργησε ερωτικό δεσμό με μαθήτριά του, την οποία τελικά νυμφεύθηκε, γιατί η δεκαπεντάχρονη Αλίκη Πετρίδη έμεινε έγκυος. Ένα κακό προαίσθημα έτρωγε τα σωθικά του πεθερού του, ο οποίος από την πρώτη στιγμή δεν είδε με καλό μάτι τον γαμπρό του. Το προαίσθημα επιβεβαιώθηκε. Αλλά πριν αποκαλυφθούν τα δύο πρόσωπα του καθηγητή, ένα που χρησιμοποιούσε στην οικογένεια και την κοινωνία και ένα που του υπαγόρευαν τα σκοτάδια της ψυχής του, ο Λάμπης είχε προλάβει να τσαλαπατήσει κοριτσίστικα όνειρα και να ματώσει αθώες καρδούλες…