Α.Δ.: Είναι πολλοί και σε διάφορα είδη συγγράματος! Στο παιδικό βιβλίο ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι για μένα πρότυπο συγγραφέα, και επιστήμονα. Από σύγχρονη λογοτεχνία θαυμάζω πάρα πολύ την συγγραφέα Ιωάννα Καρυστιάνη. Επίσης, η αλήθεια έιναι ότι διαβάζω αρκετά επιστημονικά βιβλία (αγαπημένος μου ο Stephen Howking), ενώ έχω μια βαθιά αγάπη για την έρευνα στην διδακτική των μαθηματικών, ένα τομέα που επαγγελματικά υπηρετώ με αγάπη και σοβαρότητα. Επόμενως σχετικά αναγνώσματα θα έλεγα κυριεύουν τον επαγγελματικό και ελεύθερο χρόνο μου.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Α.Δ.: Είχα την ευλογία να μεγαλώσω σε ένα σπίτι με γεμάτες βιβλιοθήκες, αμέτρητες επιλογές βιβλίων και με την εικόνα των εκπαιδευτικών γονιών μου πάντα με κάποιο βιβλίο στο χέρι. Δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο ήταν εκείνο που διάβασα πρώτο από όλα, αλλά θυμάμαι να διαβάζω πολύ μικρή βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα, Ζωρζ Σαρή, και Άλκης Ζέη. Έχω στο μυαλό μου πολλές στιγμές από εκείνα τα αναγνώσματα, θυμάμαι ακόμα και την ακριβή θέση τους στην βιβλιοθήκη του παιδικού μου δωματίου..
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Α.Δ.: Αυτό που με ώθησε αλήθεια είναι η αγάπη μου για τα παιδί, και η λαχτάρα μου να δοθεί φωνή σε εκείνα τα παιδιά που μπορεί να αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες στην ζωή τους, όποιες και αν είναι αυτές. Από μικρή ήθελα να ασχοληθώ τόσο επαγγελματικά όσο και εθελοντικά με το παιδί και ήταν πολύ ξεκάθαρη στο μυαλό μου η εικόνα αυτού του στόχου. Ως εκπαιδευτικός Δημοτικής εκπαίδευσης προχωρώ επαγγελματικά με μια βαθιά αγάπη για την έρευνα στη μαθηματική παιδεία, ωστόσο, ένιωσα πως ήθελα να αγγίξω την παιδική ψυχή του αναγνωστικού κοινού, και με ένα άλλον τρόπο. Ήθελα να μοιραστώ την αγάπη μου για τα παιδιά προπάντων μέσω της μαγικής δύναμης της ενσυναίσθησης, ήθελα να προσπαθήσω να περάσω μηνύματα που μας αφορούν όλους με βασικό πυρήνα την αιτία της ύπαρξης μας, που δεν είναι άλλη από την αγάπη. Στο βιβλίο εναποθέτω και δικά μου βιώματα κατά την εθελοντική μου δράση σε θαλάμους νοσοκομείων που με καθόρισαν ως ανθρώπινη οντότητα. Όλα αυτά λίγους μήνες πριν ολοκληρώσω τις διδακτορικές μου σπουδές στην Γερμανία μου ήρθαν λοιπόν έντονα στο μυαλό και προχώρησα αμέσως στη συγγραφή του βιβλίου. Το ότι αφέθηκα στις σκέψεις μου και τις αποτύπωσα στο χαρτί μέσω ενός έμμετρου παραμυθιού και των γλυκών ηρώων του, ήταν νομίζω ένα μεγάλο δώρο στην πνευματικότητα μου. Ελπίζω σε μια δημιουργική συνέχεια και δουλεύω για αυτή!
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ο Διαμαντένιος & ο Χρυσαφένιος κοκκινολαίμης”;
Α.Δ.: Θα το χαρακτήριζα τρυφερό, ουσιαστικό αγγίζοντας πολλές πτυχές της ανθρώπινης ζωής και της κοινωνίας, συγκινητικό και ελπιδοφόρο. Κατά την συγγραφή του βιβλίου, είχα ένα στόχο βαθιά ριζωμένο στην καρδιά μου και αυτός ήταν ο εξής…καθώς ένα παιδί θα γυρίζει κάθε σελίδα του βιβλίου για να πάει στην επόμενη να λαμβάνει ένα κύμα αισιοδοξίας, χαράς και αγάπης ακόμα και αν είναι αντιμέτωπο με κάποιο πρόβλημα υγείας. Θα έλεγα πως αυτό το βιβλίο προορίζεται για ένα ποικιλόμορφο αναγνωστικό κοινό. Αρχικά στα παιδιά που αντιμετωπίζουν μια δυσκολία, καθώς εισπράττουν το μήνυμα ότι θα καταφέρουν όσα ονειρεύονται και οι ευχές τους θα πραγματοποιηθούν. Προορίζεται και για τα παιδιά που δεν είναι σε αντίστοιχη θέση, αλλά μπορούν να αισθανθούν την δύναμη της βοήθειας σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη, ενώ οι μεγάλοι διαβάζοντας το βιβλίο, ίσως επαναπροσδιορίσουν τους πυλώνες της ζωής…
Ερώτηση 5η: Οι δύο φίλοι κοκκινολαίμηδες προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους και τη βοήθειά τους. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει κάποιος προκειμένου να καταφέρει αφιλοκερδώς να προσφέρει χαρά, ευτυχία και να πραγματοποιήσει το όνειρο του συνανθρώπου του;
Α.Δ.: Δεν μπορώ να πω με ακρίβεια ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά σαν μια ακολουθία βημάτων που εγώ εκτελώ με επιτυχία καθώς και εγώ το καλλιεργώ και συνεχώς το δουλεύω προσπαθώντας να δίνω φτερά στον εαυτό μου μέσω της ενσυναίσθησης. Η τελευταία είναι μια έννοια που θεωρώ ιερή, μια έννοια που σε συνδυασμό με την αγάπη μπορεί να υψώσει την ευτυχία εις την νιοστή, όπου ν, ένας αριθμός καθορισμένος από το ίδιο το άτομο. Από αυτά τα χαρακτηριστικά λοιπόν που δεν μπορώ να ορίσω με ακρίβεια, σίγουρα ξεχωρίζω την άρση του εγωισμού, την πίστη στην αξία της αλληλεγγύης, και της αλληλοβοήθειας, την κίνηση στους τροχούς της προσφοράς, την πλεύση σε νερά που οδηγούν στον ωκεανό της αγάπης…
Ερώτηση 6η: Οι δύο κοκκινολαίμηδες έχουν διαμαντένια και χρυσαφένια φτερά αντίστοιχα. Τι θέλατε να αναδείξετε βάζοντας τους ήρωες του βιβλίου σας να έχουν λαμπερά φτερά;
Α.Δ.: Αυτοί οι δυο ήρωες, είναι αλήθεια έχουν στα φτερά τους όλη την χρυσόσκονη του κόσμου! Ήθελα με αυτή την λαμπερότητα να δοθεί έμφαση στην ομορφιά που μας δίνει η αγάπη όταν την αισθανόμαστε και την προσφέρουμε. Ήθελα οι δυο κοκκινολαίμηδες, λόγω της αξιοθαύμαστης
αποστολής που προσπαθούν να φέρουν εις πέρας, να είναι οι εκθαμβωτικοί και οι αστραφτεροί
ήρωες της ιστορίας μου, κάτι που κατάφερε με απόλυτη επιτυχία η αγαπημένη μου εικονογράφος
Βιβή Μαρκάτου.
Ερώτηση 7η: Το κείμενό σας είναι έμμετρο. Θα θέλατε να μας πείτε για ποιον λόγο το γράψατε σε αυτή τη μορφή; Σημαίνει κάτι ή απλώς σας ταιριάζει περισσότερο από το ελεύθερο τρόπο γραφής;
Α.Δ.: Το βιβλίο αγγίζει κάποιες πτυχές της ζωής που είναι δύσκολες, όμως θεωρώ ότι μέσα από τον έμμετρο λόγο σε συνδυασμό με το ελπιδοφόρο περιεχόμενο και την πραγματικά ελκυστική εικονογράφηση, επιτυγχάνεται η συνδιαλλαγή του αναγνώστη με την αισιοδοξία με ένα παιγνιώδη και πιο ελαφρύ τρόπο. Ο έμμετρος λόγος είναι η αλήθεια, μου βγήκε πολύ αβίαστα από την αρχή ως την τελευταία σελίδα, άρα θα έλεγα ήταν ο δικός μου “ελεύθερος” τρόπος γραφής για την συγκεκριμένη ιστορία… Ίσως αυτό είναι ένα από τα στοιχεία για τα οποία κάποιος θα ξεχώριζε το βιβλίο αυτό.
Ερώτηση 8η: Τα παιδικά βιβλία απευθύνονται σε παιδιά. Παρ' όλα αυτά μπορούν να διαβαστούν εξίσου και από ενήλικες. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό; Είναι ρομαντικές ψυχές ή αιώνιες παιδικές ψυχές;
Α.Δ.: Πολύ όμορφη ερώτηση! Θεωρώ όπως έχω ξανά αναφέρει, πως τα παιδιά είναι η πιο διαυγής μορφή της ανθρώπινης ύπαρξης, άκρως συναισθηματική, αγνή και αληθινή. Αν καταφέραμε ως ενήλικες να διαφυλάξουμε κάτι από αυτήν την αγνότητα στο είναι μας, θα μπορέσουμε να γίνουμε δέκτες μηνυμάτων που θέλει ένα ουσιαστικό παιδικό βιβλίο να διαπεράσει…Επομένως θα έλεγα ότι είναι αιώνιες παιδικές ψυχές, αυτοί οι ενήλικες που αισίως το κατάφεραν!…
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Α.Δ.: Θα ήθελα να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για το πόσο αγκάλιασαν το βιβλίο ως τώρα και πόσο εμπιστεύτηκαν την γραφή μου και τα μηνύματα που περνούν οι ήρωες του βιβλίου… Εύχομαι το βιβλίο να αγγίξει την καρδιά τους και, ιδανικά, να ταυτιστούν με την αποστολή των δυο λαμπερών κοκκινολαίμηδων! Αναμένουμε με σεβασμό και αγάπη στην σελίδα μας στο facebook την πολύτιμη κριτική των αναγνωστών- τους ευχαριστώ για όλα! Να ευχηθώ σε όλα τα παιδιά αυτού του κόσμου, να τους δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσουν την πραγματική χαρά και την αγάπη… Ο ήλιος να φωτίζει κάθε παιδικό πρόσωπο -ανεξαιρέτως- καθημερινά…
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;
Α.Δ.: Βέβαια! Θα έχει να κάνει και πάλι με παιδιά που μας χρειάζονται δίπλα τους- όλα τα παιδιά μας χρειάζονται δίπλα τους- αλλά είναι και κάποια σύννεφα που πρέπει να διώξουμε πρώτα από όλα. Ωστόσο, ακόμα είναι στην αρχή του αυτό το παιδικό βιβλίο, και θα ήθελα το προσεχές διάστημα να το ολοκληρώσω. Μπορεί να ακούγεται ρομαντικό ή και ουτοπικό, όμως για μένα αξίζει να παλεύεις για ένα παιδικό χαμόγελο ως το τέλος και αυτό τον στόχο θέλω να ακολουθώ πιστά.
Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
Α.Δ.: Εγώ σας ευχαριστώ ειλικρινά πάρα πολύ για αυτή την όμορφη συνομιλία, να είστε πάντα καλά!
Η Αναστασία Δατσογιάννη έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη το 1991. Από πολύ μικρή φανταζόταν τον εαυτό της σε ένα επάγγελμα που οπωσδήποτε θα είχε να κάνει με την πιο διαυγή και αλώβητη ανθρώπινη μορφή αγνότητας του κόσμου τούτου, τα παιδιά. Με αφετηρία το όνειρο αυτό, οι προπτυχιακές της σπουδές ολοκληρώθηκαν στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αλεξανδρούπολης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ενώ αργότερα ως υπότροφος μετέβη στην Κύπρο για τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον κλάδο της Μαθηματικής Παιδείας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τώρα είναι υποψήφια Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου Γερμανίας (Ludwig Maximilian University of Munich), ακολουθώντας με μεγάλη αφοσίωση και προσωπική απόλαυση την έρευνα στον τομέα της Μαθηματικής Παιδείας. Μια από τις γενικές αρχές της είναι πως η αγάπη για τη ζωή και τον συνάνθρωπο μπορεί να νικήσει τα μεγαλύτερα θηρία αυτού του κόσμου και η γνωριμία του παιδιού με την ουσιαστική αυτή αγάπη είναι ευθύνη τεράστιας ηθικής βαρύτητας των μεγάλων. Με βάση ακριβώς αυτήν την αρχή σε συνδυασμό με τη λατρεία της να εκφράζεται μέσω του γραπτού λόγου, ξεκίνησε μόλις το συγγραφικό της έργο.
(2020) Ο Διαμαντένιος και ο Χρυσαφένιος Κοκκινολαίμης, Ελκυστής
Ο Διαμαντένιος και ο Χρυσαφένιος Κοκκινολαίμης
Tο βιβλίο αυτό, απευθυνόμενο στους μικρούς –και μεγάλους– φίλους αναγνώστες, πραγματεύεται με τρόπο αισιόδοξο την αξία της αγάπης και της προσφοράς. Η αποστολή του Διαμαντένιου και του Χρυσαφένιου κοκκινολαίμη είναι σπουδαία, καθώς έχουν να μεταφέρουν με τα λαμπερά φτερά τους –τα φτερά της αγάπης– τις ευχές όλων των παιδιών του κόσμου που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας στους ανθρώπους που μπορούν να τις πραγματοποιήσουν και από ευχές να τις μετατρέψουν σε συναρπαστικές στιγμές του τώρα. Το βιβλίο λοιπόν αυτό περιγράφει με έμμετρο τρόπο ένα μέρος της αποστολής των δυο πουλιών. Κάθε παιδί που επισκέπτονται έχει να μας διηγηθεί κάτι μοναδικό… ενώ τα πουλιά τραγουδούν συνέχεια στους ανθρώπους “η διάχυτη αγάπη, η αληθινή, έχει έναν τρόπο μαγικό να απομακρύνει καθετί κακό! Ο πόνος απαλύνεται, όταν η καρδιά μας λύνεται!” Το βιβλίο αυτό, με την αξία της αγάπης και της αλληλοβοήθειας να δίνουν λάμψη στις σελίδες του, έρχεται να εμπνεύσει μικρούς, να αφυπνίσει μεγάλους και να ζεστάνει τις καρδιές όλων μας…
Το βιβλίο εικονογράφησε η Βιβή Μαρκάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου