Τρίτη 30 Μαρτίου 2021

Συζητώντας με τη Μαρία Παπουτσόγλου

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Μ.Π.: Ο Μίλαν Κούντερα. Ομολογώ ότι έχω στη συλλογή μου τα περισσότερα από τα βιβλία του, αλλά αυτό που ξεχώρισα με διαφορά ήταν «Το Αστείο». Ο συγκεκριμένος συγγραφέας, κατά τη γνώμη μου, έχει την απίστευτη ικανότητα να σε μεταφέρει στην ατμόσφαιρα της πλοκής, έτσι ώστε νιώθεις ότι είσαι εκεί και το ζεις ο ίδιος.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Μ.Π.: Αν θυμάμαι καλά, γιατί έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια (δεν θέλω να πω πόσα…), ήταν γύρω στο δημοτικό, όπου είχα διαβάσει τα «Στα μυστικά του Βάλτου» και «Τρελαντώνης» της Πηνελόπης Δέλτα.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Μ.Π.: Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα. Ήμουν σε μια «περίεργη φάση» της ζωής μου (όπως και πολλές γυναίκες οι οποίες έχουν γεννήσει), όπου ένιωθα ότι είχα κλείσει στην ψυχή μου πολλές σκέψεις, οι οποίες με κάποιον τρόπο είχα την ανάγκη να τις βγάλω προς τα έξω. Είχα πασχίσει σκληρά να καταφέρω αυτό που τόσο επιθυμούσα σε σχέση με τον θηλασμό, κι εντέλει το είχα καταφέρει, αλλά ένιωθα μια πικρία σε σχέση με τα εμπόδια που είχα συναντήσει. Ευχόμουν, με κάποιο τρόπο, να μπορούσα να αλλάξω το παρελθόν και να τα κάνω «όλα σωστά» (φυσικά και αυτό δεν ήταν μια ρεαλιστική προσδοκία· καμία μαμά δεν είναι τέλεια, είναι ανθρώπινο το να κάνεις λάθη). Αυτό όμως που με πείραζε πιο πολύ, ήταν τα λάθη τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν είχα τη σωστή καθοδήγηση. Επιπλέον, έχοντας τότε ένα 2,5 χρονών παιδί, άρχισα να νιώθω πως ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να δεχθεί ότι ένα παιδί μπορεί να θηλάσει μακροχρόνια. Ήθελα ν’ αποφύγω ερωτήσεις του τύπου «Ακόμη Θηλάζεις;». Εκείνη την περίοδο έτυχε να έχω δύο εγκυμονούσες φίλες. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να μπορέσω να κάνω κάτι κι εγώ, ούτως ώστε να μπορέσω να τις βοηθήσω να θηλάσουν, εφόσον πραγματικά το επιθυμούσαν. Δεν ήθελα όμως, σε καμία περίπτωση, να τις πιέσω. Ήθελα να είναι δική τους η απόφαση. Σαν άνθρωπος είμαι πολύ κλειστός, οπότε δεν πίστευα ότι είχα τη δύναμη να
υποστηρίξω τη θέση μου με λόγια. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα κάποιου είδους σημειώσεις, τύπου συμβουλών, σε συνδυασμό με τις δικές μου εμπειρίες. Σιγά σιγά, μετατράπηκε στο συγκεκριμένο εγχείρημα. Στην πορεία αποφάσισα να το εκδώσω, για να μπορέσω να βοηθήσω και άλλες μητέρες που αντιμετώπισαν θέματα με τον θηλασμό, καθώς και να πω στους δικούς μου ανθρώπους το πώς ένιωθα και το πόσο σημαντικό αγαθό είναι ο θηλασμός. Ήταν, ίσως, και ένα είδος ψυχοθεραπείας, αν θέλετε.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ακόμη θηλάζεις”;

Μ.Π.: Αισθήματα και συναισθήματα μιας νέας γυναίκας που μόλις έχει γεννήσει. Αποτύπωση της κούρασης και της πικρίας που νιώθει. Μπορεί κάποιος ο οποίος να το διαβάσει, να σκεφτεί ότι βλέποντας τα εμπόδια που συνάντησε αυτή η γυναίκα, θα λειτουργήσει αποθαρρυντικά για κάποια άλλη που θα θελήσει να θηλάσει, όμως ,στην ουσία, στο τέλος, μένει το αντίθετο, αισιόδοξο μήνυμα ότι: ξέρεις, ό,τι κι αν συμβεί, μπορείς να τα καταφέρεις! Ότι αν προσπαθήσεις για κάτι και το θέλεις πολύ, όλα είναι εφικτά και ότι όλα αυτά δεν θα γινόταν καν, αν υπήρχε η σωστή καθοδήγηση. Δεν θα έλεγα ότι έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα (πχ πρέπει να κάνεις αυτό ή το άλλο), αλλά σε περίπτωση που μια γυναίκα βρεθεί σε παρόμοια θέση, να ξέρει τι θα έπρεπε να κάνει ώστε να αποφύγει τα ίδια λάθη.


Ερώτηση 5η: Τι σας ώθησε στη συγγραφή του παρόντος βιβλίου;

Μ.Π.: Νομίζω ότι σας κάλυψα με την τρίτη ερώτηση, καθώς το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν και το πρώτο μου εγχείρημα συγγραφής, που θα έλεγα πως περισσότερο μοιάζει με ένα προσωπικό ημερολόγιο.


Ερώτηση 6η: Για να εδραιωθεί ο θηλασμός στη δική σας περίπτωση -και στη δική μου επίσης- τα εμπόδια ήταν πολλά και δύσκολα, σύμφωνα με την ιστορία που αποτυπώνετε στο βιβλίο σας. Τι θα θέλατε να πείτε σε μία μητέρα που προσπαθεί να θηλάσει παρά τις “αντίξοες” συνθήκες, στις οποίες θα βρεθεί;

Μ.Π.: Ν’ ακολουθήσει το ένστικτό της. Να δεχτεί συμβουλές μόνο από σύμβουλους θηλασμού και από μητέρες που έχουν θηλάσει αρκετά. Να μην διστάσει να ζητήσει βοήθεια από τους δικούς της ανθρώπους για όλα τα άλλα εκτός από τον θηλασμό. Αυτό αφορά μόνο εκείνη και το παιδί της∙ κανέναν άλλον! Κι αν είναι κάποια που δεν έχει γύρω της ανθρώπους να τη βοηθήσουν, να ξέρει ότι το να δώσει ξένο γάλα, θα είναι η δύσκολη λύση και όχι η εύκολη (αποστειρώσεις, να ζεστάνεις το γάλα, να πρέπει να ρευτεί το μωρό κτλ). Ενώ με τον θηλασμό μπορεί να συναντήσεις μεν δυσκολίες, αλλά αν επιτευχθεί, είναι ό,τι πιο βολικό για μέσα και έξω από το σπίτι. Να ξέρει ότι αν προσπαθήσει, στο τέλος σίγουρα θ’ ανταμειφθεί και όλες οι δυσκολίες που τυχόν πέρασε, θα μοιάζουν με ένα κακό όνειρο.


Ερώτηση 7η: Οι λάθος οδηγίες οδηγούν πολλές φορές μία μητέρα στο να προσφέρει στο μωρό της ξένο γάλα αντί για μητρικό. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Μ.Π.: Γιατί έτσι μάθαμε. Γιατί αυτό θεωρείται αυτονόητο. Σπάνια θα δεις γυναίκες να θηλάζουν ή αν θηλάζουν δεν το κάνουν αποκλειστικά (αν και τώρα τελευταία βλέπω μια θετική αλλαγή). Υπάρχει και το άγχος που έχει μια νέα μητέρα για το αν το παιδί χορταίνει (αν το βάρος που παίρνει το μωρό, καθώς και ο αριθμός των πανών που γεμίζει είναι ικανοποιητικά, τότε δεν πρέπει να υπάρχει άγχος). Εμένα προσωπικά, μου πήρε τέσσερις ολόκληρους μήνες να καταλάβω αν το παιδί όντως τρώει ή απλά πιπιλίζει και εάν πράγματι χορταίνει . Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που οδηγεί μια άπειρη μητέρα στο να προσφέρει ξένο γάλα, είναι η πίεση από το οικογενειακό περιβάλλον το οποίο έχει άγνοια ή, ακόμα χειρότερα, ημιμάθεια σχετικά με τον θηλασμό. Ακόμη κι αν η μητέρα έχει ενημερωθεί σωστά για τον θηλασμό, είναι τόσο ευάλωτη ψυχολογικά που επηρεάζεται. Επίσης, ίσως αγχώνεται για το βάρος που χάνει το μωρό τις πρώτες μέρες, αλλά αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό.


Ερώτηση 8η: Πολλές μαίες στα νοσοκομεία “αδιαφορούν” στο να συμβουλέψουν, να δείξουν ή να καθοδηγήσουν μία νέα μητέρα. Θεωρείτε ότι αυτό έχει να κάνει με τον χαρακτήρα των ανθρώπων, με την πίεση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον χώρο εργασίας τους ή υπάρχουν άλλοι λόγοι;

Μ.Π.: Δεν μπορώ να γνωρίζω τι συμβαίνει σε έναν χώρο εργασίας σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αλλά θεωρώ ότι σε όλα τα νοσοκομεία και τις κλινικές θα πρέπει να παρέχονται γνώσεις στο προσωπικό σχετικά με τον θηλασμό. Συγκεκριμένα, εκεί που γέννησα εγώ, οι μαίες οι οποίες με βοήθησαν, είχαν κάποιες γενικές γνώσεις θηλασμού, αλλά εκείνη η οποία με είχε βοηθήσει παραπάνω, ήταν μία θηλάζουσα μητέρα δύο παιδιών. Εκείνες που με ωθούσαν στο να δώσω ξένο, προφανώς και δεν είχαν ιδέα από θηλασμό. Γενικά, σε ό,τι αφορά το προσωπικό, θα ήταν ιδανικό ν’ ακολουθεί μία κοινή γραμμή υπέρ του θηλασμού. Σύμφωνα με μαρτυρίες γυναικών που έχουν γεννήσει, αλλού το εφαρμόζουν, αλλού πάλι όχι.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Μ.Π.: Στις γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν σύντομα: να λάβουν συμβουλές μόνο από ειδικούς και να μην επηρεάζονται από τρίτους. Σε μια μαμά η οποία δεν τα κατάφερε να θηλάσει το πρώτο της παιδί και ενδιαφέρεται να θηλάσει το δεύτερο, αλλά φοβάται ότι δεν θα τα καταφέρει: ότι μπορεί να πετύχει τον στόχο της, αρκεί να ενημερωθεί σωστά και να το θέλει πραγματικά. Στις μαμάδες οι οποίες διστάζουν να αγοράσουν το βιβλίο επειδή δεν θήλασαν και ίσως νιώθουν άσχημα γι’ αυτό: ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε καθαρά για να βοηθήσει άλλες μητέρες και όχι για να κατηγορήσει ή να κατακρίνει. Είναι πολύ άσχημο αυτό που βλέπω γύρω μου. Μαμάδες που θήλασαν να κατηγορούν εκείνες που δεν θήλασαν και το αντίστροφο. Όλες είμαστε μαμάδες οι οποίες κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για τα παιδιά μας και τα μεγαλώνουμε με αγάπη – είτε με θηλασμό είτε χωρίς. Απλώς, το βιβλίο απευθύνεται αποκλειστικά σε αυτές που θέλουν να θηλάσουν, τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο. Τέλος, στους μπαμπάδες (θα ήμουν χαρούμενη αν ενδιαφερθεί κάποιος μελλοντικός πατέρας να το διαβάσει) και στις γιαγιάδες: να μπουν στη θέση τής μητέρας και να την στηρίξουν, πρωτίστως, ψυχολογικά, αλλά και σωματικά, όσο πιο πολύ γίνεται. Να σεβαστούν την επιθυμία της να θηλάσει, χωρίς να προσπαθήσουν να την επηρεάσουν αρνητικά.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Μ.Π.: Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη με το νέο αυτό βήμα το οποίο ήδη κυκλοφορεί από το Εργαστήρι Βιβλίου –Εκδόσεις «Φεγγίτης». Πρόκειται για ένα παιδικό παραμυθάκι με το όνομα «Η κουβερτούλα», το οποίο το έγραψα πέρυσι για να το διαβάζω στον γιο μου (όλα γίνονται για τον γιο μου! Πριν γεννήσω, δεν περνούσε καν από το μυαλό μου ότι θα θέλω να ασχοληθώ με «συγγραφικές δραστηριότητες» που αφορούν παιδιά), και στην πορεία αποφασίσαμε να το κυκλοφορήσουμε. Μία κουβερτούλα παρατημένη στο ράφι ενός μαγαζιού, η οποία «υιοθετείται»
από μια οικογένεια και γίνεται μέλος της. Στην πορεία θα μάθει τι σημαίνει φροντίδα, οικογένεια, συντροφικότητα κ.ά.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Μ.Π.: Να είστε καλά! Εγώ σας ευχαριστώ που μου δώσατε το βήμα να μιλήσω για άλλη μια φορά για τον θηλασμό.





Η Μαρία Παπουτσόγλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1985 και ζει εκεί μέχρι σήμερα. Είναι απόφοιτος της σχολής Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του Τ.Ε.Ι. Καβάλας (Δράμα) και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος της σχολής Θετικών Επιστημών & Τεχνολογίας του ΕΑΠ. Αγαπάει τη φωτογραφία και τα ταξίδια. Λατρεύει να παίζει με τον γιο της και να του διαβάζει παραμύθια.





Ακόμη θηλάζεις;
«Το χρονικό μιας μακροχρόνιας θηλάζουσας μαμάς»
Ένα βιβλίο γεμάτο έντονα συναισθήματα: πόνος, χαρά, απογοήτευση, αγωνία, θυμός, λύτρωση - όλα βγαλμένα από την ψυχή μιας γυναίκας. Το ταξίδι μιας μακροχρόνιας θηλάζουσας μητέρας· από το πρωτόγνωρο αίσθημα της εγκυμοσύνης και τις δυσκολίες του τοκετού, από τις λανθασμένες συμβουλές και τις κατεστημένες κοινωνικές επιταγές, ως την προσωπική προσπάθεια και επιτυχία του επαναγαλακτισμού και την εδραίωση του μακροχρόνιου θηλασμού. Ένα χρονικό, μια προσωπική αναδρομή, που καταγράφεται με την ελπίδα να βοηθήσει άλλες μητέρες, ώστε να αποφύγουν τα λάθη στα οποία υπέπεσε η ίδια· με σκοπό, όσες γυναίκες -δυνάμει και ενεργεία μητέρες- το αναγνώσουν, να μυηθούν στον μαγικό και μοναδικό κόσμο του θηλασμού. Στον ισχυρότερο δεσμό που υπάρχει σε ολόκληρο τον φυσικό κόσμο: τη σχέση μάνας-παιδιού.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021

Συζητώντας με τους Ζήνωνα Ζαμπακίδη και Βασιλική Μαρκάκη

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Z.Ζ.: Δε μπορώ να πω, πως έχω έναν. Ανάλογα με τη στιγμή, την περίοδο, τα συναισθήματα που βιώνω κάποιος άλλος συγγραφέας έρχεται να μου συμπαρασταθεί, από τα έργα του Κικέρωνα μέχρι τα βιβλία του Γκρίσαμ.

Β.Μ.: Μιλώντας για βιβλία λογοτεχνίας, αγαπώ ιδιαίτερα τους συγγραφείς που δημιουργούν κόσμους και τους μοιράζονται με τους αναγνώστες τους. Αλιέντε, Μαρκές, Ντόνα Ταρτ… Αυτό το διάστημα λοιπόν χάνομαι στους μαγικούς κόσμους της Φεράντε και αγωνιώ αδιάκοπα μαζί με τους χαρακτήρες της.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Ζ.Ζ.: Αν θυμάμαι καλά ήταν μια εικονογραφημένη Ιλιάδα. Απο τότε ξεκίνησε η αγάπη μου για την ιστορία.

Β.M.: Τα ’15 Παραμύθια του Γιάννη Νεγρεπόντη’, βιβλίο που κρατάω με πολλή αγάπη στη βιβλιοθήκη μου. Και μαζί, ‘Η κυρία Κλοκλό διαβάζει’ της Ζωρζ Σαρή – μια πρώτη γνωριμία με την μετέπειτα αγαπημένη μου συγγραφέα των παιδικών μου χρόνων.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Ζ.Ζ.: Η ανάγκη μου να εκφράσω αυτό που έχω μέσα μου. Τα Πρόσωπα της Επανάστασης είναι το δεύτερο βιβλίο που γράφω και πιστεύω πως θα γράψω και άλλα στο μέλλον.

Β.Μ.: Θυμάμαι τον εαυτό μου με ένα βιβλίο στα χέρια πριν μάθω να διαβάζω. ‘Έφταιγε’ που είχα αντίστοιχες εικόνες με τους γονείς μου να διαβάζουν πολύ. Κάπως έτσι, μία από τις πρώτες μου ενθουσιώδεις παιδικές δηλώσεις ήταν ‘εγώ θα γράψω βιβλία’!


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Τα πρόσωπα της επανάστασης του 1821”;

Ζ.Ζ./Β.Μ.: Είναι ένα βιβλίο γνώσεων για μια κρίσιμη στιγμή της ελληνικής ιστορίας, στο οποίο πρωταγωνιστές είναι οι άνθρωποι, οι ζωές τους, οι διαδρομές τους – και δευτερευόντως τα γεγονότα. Mέσα από απλά κείμενα, στα οποία το κάθε πρόσωπο της Επανάστασης εξιστορεί τη δική του διαδρομή, μπορούν να ζωντανέψουν για τους μικρούς αναγνώστες τα κίνητρα, οι προσδοκίες, οι πράξεις αλλά και ο ηρωισμός των πρωταγωνιστών της Επανάστασης.


Ερώτηση 5η: Πώς γεννήθηκε η ιδέα να συνεργαστείτε με την/τον κα/κο Βασιλική Μαρκάκη/ Ζήνωνα Ζαμπακίδη για τη δημιουργία του βιβλίου;

Ζ.Ζ.: H Bασιλική έχει ήδη γράψει άλλα τρία παιδικά βιβλία γνώσεων που αναφέρονται στην αρχαία Ελλάδα. Σε δυο από αυτά είχα κάνει την επιμέλεια και τη μετάφραση στα αγγλικά. Μετά την άριστη συνεργασία που είχαμε και αφού έχουμε και οι δυο τεράστιο ενδιαφέρον για το 1821 και αγάπη για την ιστορία, μας βγήκε φυσικά να συνεργαστούμε.


Ερώτηση 6η: Το βιβλίο σας χωρίζετε σε τέσσερις κατηγορίες, τους Υποστηρικτές, τους Αγωνιστές, τους Πολιτικούς και τους Αντιπάλους. Ποιος από τους δυο σας είχε αυτή την ιδέα να χωριστούν οι προσωπικότητες που έλαβαν χώρα στην επανάσταση του 1821 κατ' αυτόν τον τρόπο;

Ζ.Ζ.: Αυτό ήταν ιδέα της Βασιλικής και ήταν και πολύ επιτυχημένη!

Β.Μ.: Φτιάξαμε μια παιχνιδιάρικη και μοντέρνα εγκυκλοπαίδεια γεμάτη εκπλήξεις και συναρπαστικά μυστικά, ένα «τακτοποιημένο» βιβλίο που επιτρέπει στους αναγνώστες να επιλέξουν σε ποιον χαρακτήρα θα εστιάσουν ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή ξέραμε ότι θέλαμε να συμπεριλάβουμε τους αντιπάλους, για να δώσουμε μια πιο σφαιρική κι ολιστική όψη της ιστορίας – και φυσικά ‘άξιζαν’ το δικό τους κεφάλαιο όπως και οι υπόλοιποι.


Ερώτηση 7η: Κάθε πρόσωπο που συναντάμε ξεδιπλώνει την ιστορία του σε πρώτο πρόσωπο. Πόσο χρονικό διάστημα σας πήρε για να βρείτε πληροφορίες και να τις αφομοιώσετε μέσα στις “εξομολογήσεις” τους;

Z.Z.: H αλήθεια είναι ότι πήρε αρκετό χρόνο. Αρχίσαμε να διαβάζουμε και όσο διαβάζαμε και αυξάνοντας οι γνώσεις μας τόσο μας δημιουργούνταν και μικρο απορίες που θέλαμε να λύσουμε και συνεχίζαμε την έρευνα και φούντωσε η περιέργεια μας ακόμα περισσότερο να καταλάβουμε πως ζούσαν και τη περνούσαν οι άνθρωποι τη περίοδο εκείνη. Χαρήκαμε πραγματικά αυτή τη διαδικασία γιατί μας έδωσε την ευκαιρία να δώσουμε φωνή στους χαρακτήρες.


Ερώτηση 8η: Αν θα έπρεπε να διαλέξετε μία και μόνο προσωπικότητα από τις 50 που συναντάμε στο βιβλίο σας και θα θέλατε να ήσασταν αν ζούσατε εκείνη την εποχή ποια θα ήταν αυτή και γιατί;

Ζ.Ζ.: Δε ξέρω αν θα ήθελα να ήμουνα κάποιος από τους χαρακτήρες αυτούς αφού πραγματικά δε νομίζω πως θα μπορούσα επάξια να ανταποκριθώ στις αντιξοότητες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Θα ήθελα όμως σαν απλός άνθρωπος να τους είχα γνωρίσει.

Β.Μ.: Συμφωνώ απολύτως. Αν θα έπρεπε όμως να επιλέξω οπωσδήποτε, μάλλον θα επέλεγα την Ελισάβετ Υψηλάντη. Ίσως φταίει που είμαι μητέρα αγοριών…; Αλλά κάθε φορά που διαβάζω για τον τρόπο που την αντιμετώπιζαν τα παιδιά της, με αγάπη και σεβασμό αλλά και μια προτροπή προς όλους τους Φιλικούς να αγαπάνε ξεχωριστά τις μητέρες τους, αλλά και πώς η ίδια σεβάστηκε τις επιλογές τους, τους στήριξε και δέχθηκε την πιθανότητα να χάσει τα παιδιά της για έναν ανώτερο σκοπό συγκινούμαι ιδιαίτερα.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Ζ.Ζ./Β.Μ.: Ας θυμόμαστε ότι πίσω από τα γεγονότα, μικρά και μεγάλα, κρύβονται άνθρωποι με τις δικές τους προσωπικές ιστορίες. Αν είναι να κρατήσουμε κάτι από την Επανάσταση του 1821 σα φυλαχτό, είναι ότι καθημερινοί άνθρωποι μπορούν να μετατραπούν σε ήρωες, ακολουθώντας την καρδιά και το μυαλό τους. Και τελικά ο καθένας μπορεί με ελπίδα και πίστη στις ικανότητές του να κατακτήσει τα όνειρα του. Ακόμα και να ελευθερώσει μια χώρα μετά από σχεδόν 400 χρόνια σκλαβιάς.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Ζ.Ζ./Β.Μ.: Έχουμε κάτι στα σκαριά αλλά για την ώρα χαιρόμαστε το βιβλίο με «Τα πρόσωπα της επανάστασης του 1821.»


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!





Ζήνωνας Ζαμπακίδης: https://www.psichogios.gr/el/zampakidhs-zhnwnas
Βασιλική Μαρκάκη: https://www.psichogios.gr/el/basilikh-markakh
“Τα πρόσωπα της επανάστασης του 1821”: https://www.psichogios.gr/el/ta-proswpa-ths-epanastashs-toy-1821.html





O ΖΗΝΩΝΑΣ ΖΑΜΠΑΚΙΔΗΣ γεννήθηκε στην Αγγλία, μεγάλωσε στην Ελλάδα και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αγγλία για προπτυχιακές σπουδές στα οικονομικά και μεταπτυχιακές στο μάρκετινγκ. Μετά από τη δεκαετή του παραμονή εκεί και την εργασία στον κλάδο των επιχειρήσεων και της συμβουλευτικής, αποφάσισε να ασχοληθεί με τον τομέα που πάντα αγαπούσε: την εκπαίδευση. Έχει εργαστεί ως καθηγητής οικονομικών και πανεπιστημιακός σύμβουλος στο πρόγραμμα International Baccalaureate στο ACS, το Κολλέγιο Αθηνών και τη Σχολή Μωραϊτη, οπου εργάζεται μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα ασχολείται με την ομάδα debate. Ταυτόχρονα είναι και διεθνής εξεταστής για το International Baccalaureate. Επίσης, τα περασμένα χρόνια έχει διδάξει αγγλικά σε ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες.


Η ΒΑΣΙΛΙΚΉ ΜΑΡΚΆΚΗ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Πολιτιστική Διαχείριση, Οργάνωση και Διοίκηση Μουσείων, Ιστορία της Τέχνης και Διεθνείς Σχέσεις, στην Ελλάδα και την Αγγλία. Στο παρελθόν συνεργάστηκε με μουσεία φυσικής ιστορίας στην Αθήνα και στο Λονδίνο, και με τη Βρετανική Επιτροπή για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα για την ομώνυμη εκστρατεία. Επιπλέον, σχεδίασε, για το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, εκπαιδευτικές δράσεις και πακέτα δραστηριοτήτων για σχολικές ομάδες και οικογένειες. Έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών με την έρευνα και τη σύνδεση τυπικής και άτυπης μάθησης, μέσα από ελληνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα. Ακόμη, για το Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Βρυξέλλες), ως μέλος της ομάδας σχεδιασμού και προ- ετοιμασίας του νέου μουσείου, ασχολήθηκε με τον στρατηγικό σχεδιασμό των πρώτων μουσειοπαιδαγωγικών προγραμμάτων του φορέα, για φυσικούς και διαδικτυακούς επισκέπτες, καθώς και με τον σχεδιασμό διαδραστικών εκθεμάτων για μικρούς επισκέπτες. Από το 2017 εργάζεται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ως συντονίστρια του προγράμματος eLearning του Μουσείου. Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο της ενώ ετοιμάζονται κι άλλα.





ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821
Ποια ήταν η πρώτη κατάσκοπος στον Αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας; Το όνομα ποιου ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης έχει δοθεί σε σταθμό του μετρό στο Παρίσι; 

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ελληνικού κράτους. Ωστόσο, πόσα γνωρίζουμε για τις ζωές των ανθρώπων που υποστήριξαν τον Αγώνα ή ανέπτυξαν σημαντική δράση σε αυτόν; 

Στο βιβλίο ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 πενήντα άνθρωποι, περισσότερο ή λιγότερο γνωστοί, αφηγούνται σε πρώτο πρόσωπο τις ιστορίες τους, δίνοντας μια ανθρώπινη νότα στα γεγονότα της εποχής. Όλοι τους –αγωνιστές, υποστηρικτές, φιλέλληνες, αντίπαλοι, άντρες αλλά και γυναίκες– ξεχώρισαν και συνέδεσαν τη ζωή και το όνομά τους με ένα από τα κρισιμότερα γεγονότα της νεότερης ελληνικής ιστορίας και έβαλαν το λιθαράκι τους για τη δημιουργία της Ελλάδας που γνωρίζουμε και στην οποία ζούμε σήμερα.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2021

Συζητώντας με τον Κυριάκο Χαρίτο

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Κ.Χ.: Πολύ δύσκολο να απαντηθεί. Για κάποιο λόγο στο μυαλό μου ακούγεται το όνομα Nτοστογιέφσκι.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Κ.Χ.: Δεν θυμάμαι. Θυμάμαι όμως τα βιβλία των παιδικών μου χρόνων (δικά μου και αλλωνών) ως κάτι το μαγικό. Ένα αληθινό και απτό Παράδεισο.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Κ.Χ.: Είναι ένας τρόπος να κοπάσει το μυαλό να φτερουγίζει. Ένας τρόπος να πεις την ιστορία σου δυνατά. Ένας τρόπος να μπορέσεις να ζήσεις.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ο μικρός Μανού και το φεγγάρι”;

Κ.Χ.: Είναι μια μικρή, απλή ιστορία για την αναζήτηση της αγάπης.


Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής του συγκεκριμένου πονήματος;

Κ.Χ.: Γράφτηκε ως δώρο για έναν φίλο.


Ερώτηση 6η: Ο μικρός Μανού παλεύει να κεντρίσει το ενδιαφέρον του φεγγαριού. Πιστεύετε ότι η υπομονή και η επιμονή οδηγούν πάντα σε θετικό αποτέλεσμα για όποιον ενεργεί με αυτόν τον τρόπο;

Κ.Χ.: Νομίζω πως κάνουμε ότι μπορούμε. Παλεύουμε με ότι έχουμε. Πολλές φορές ο καλύτερος τρόπος είναι να δείξουμε ό,τι τρυφερότερο έχουμε.


Ερώτηση 7η: Ο μικρός Μανού, επίσης, ψάχνει να βρει έναν φίλο. Πόσο σημαντική είναι η φιλία στη ζωή του καθενός μας; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;

Κ.Χ.: Η φιλία είναι τα πάντα. Μια αγάπη εκ του μη όντος. Εκ του μη αίματος, τη μη συγγένειας.


Ερώτηση 8η: Η αγάπη φυτρώνει και δυναμώνει στην καρδιά του μικρού αυτού αγοριού. Θεωρείτε ότι η αγάπη από μόνη της μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους;

Κ.Χ.: Όταν αγαπάς πιστεύω πως μαθαίνεις να ακούς, να σέβεσαι, να δίνεις. Κι αυτό μόνο καλύτερο μπορεί να σε κάνει.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Κ.Χ.: Να ανασαίνουν βαθιά και ανεμπόδιστα. Να μπορούνε όσα θέλουν.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Κ.Χ.: Υπάρχουν διάφορα βιβλία που περιμένουν να βγούνε. Το πρώτο είναι η ιστορία ενός παράξενου πλάσματος... σχεδόν μαγικού που λαχταρά κι αυτό να ζήσει, να αγαπήσει.


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!





Ο Κυριάκος Χαρίτος γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1977. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Θέατρο στην Αγγλία. Εργάστηκε ως ηθοποιός στην ομάδα Shifting Sands (2002, 2003, 2014). Έχει γράψει τα παιδικά βιβλία Φον Κουραμπιές εναντίον Κόμη Μελομακαρόνη (Βραβείο Εικονογράφησης του Κύκλου Παιδικού Βιβλίου IBBY) και Το βιβλίο των δικών σου Χριστουγέννων (Υποψήφιο για Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Βιβλίου και για Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου του περιοδικού Διαβάζω). Έχει γράψει το σενάριο της ταινίας μικρού μήκους Εν θερμώ (Βραβείο Σεναρίου Φεστιβάλ Δράμας 2007). Έχει μεταφράσει τον Μάγο του Οζ (εκδ. Μεταίχμιο) και τις κωμωδίες του Αριστοφάνη σε κόμικς στα αγγλικά (εκδ. Μεταίχμιο) για την e-book έκδοση. Δημοσιεύει κείμενα στα περιοδικά Οδός Πανός και Εντευκτήριο. Ζει και εργάζεται στη Μέση Ανατολή (προς το παρόν).





Ο μικρός Μανού και το φεγγάρι
Μερικά παιδιά αγαπούν το παγωτό.
Άλλα τα παιχνίδια.
Άλλα τις καραμέλες και τις σοκολάτες.
Ο Μανού αγαπάει το φεγγάρι.
Μα το φεγγάρι δεν τον θέλει.
Μα ο Μανού δεν θα το βάλει κάτω.
Άραγε θα βρει τον τρόπο να βρεθεί μέσα
στο φεγγαρόφωτο της αγάπης;

Τρίτη 16 Μαρτίου 2021

Συζητώντας με τη Γεωργία Χαϊδεμενοπούλου

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Γ.Χ.: Ο Ιταλός συγγραφέας Dino Buzzati. Μου αρέσουν πολύ τα υπερρεαλιστικά διηγήματά του.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Γ.Χ.: Τα πρώτα βιβλία που διάβασα ήταν η παιδική σειρά Τα πέντε Λαγωνικά! Τα Πέντε Λαγωνικά, είναι μια σειρά παιδικών βιβλίων μυστηρίου της συγγραφέως Ένιντ Μπλάιτον. Τοποθετείται στο φανταστικό χωριό Πήτερσγουντ, κοντά στο Μάρλοου του Μπάκιγχαμσαϊρ. Τα κεντρικά πρόσωπα είναι μια παρέα πέντε παιδιών μαζί με το σκύλο τους. Αυτή η παρέα μπλέκεται σε κάποιο μυστήριο σχεδόν σε όλες τις διακοπές τους από το σχολείο και πάντα λύνει το παζλ του μυστηρίου πριν τον κύριο Γκούνη, τον αστυνομικό του χωριού.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Γ.Χ.: Από παιδί έγραφα ποιήματα για τον κόσμο, το δάσος, τη θάλασσα, τη φύση γενικότερα. Μου άρεσε να εκφράζω συναισθήματα γράφοντας στιχάκια πάντα με ομοιοκαταληξία και να περιγράφω με λυρικό τρόπο τα φαινόμενα γύρω μου και τις εικόνες που με εντυπωσίαζαν, με ξάφνιαζαν, με συγκινούσαν. Τα τελευταία χρόνια, όταν ανέτρεξα σε κάποια ποιήματα που είχα γράψει μαθήτρια, μου ήρθε η ιδέα κάποια από αυτά να τα επεκτείνω και να φτιάξω μικρές ιστορίες βγαλμένες από τη φαντασία μου. Πάντα βέβαια, πλέκοντας τις φράσεις μου με ομοιοκαταληξία, θεωρώντας ότι είναι πιο ευχάριστο να ακούγονται με αυτόν τον τρόπο και ύφος. Κάπως έτσι γεννήθηκαν και τα πρώτα παραμύθια μου για παιδιά. Στη συνέχεια, προχώρησα στη συγγραφή παραμυθιών στα οποία θίγω κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Όταν νοσούνε τα παιδιά, όπλα η φύση έχει πολλά!”;

Γ.Χ.: Τον τελευταίο καιρό, οι συνθήκες της ζωής μας έγιναν δύσκολες, λόγω της κατάστασης που έχει δημιουργήσει ο λεγόμενος covid 19. Το βιβλίο μου επομένως είναι επίκαιρο, γιατί έχει στόχο να μάθουν τα παιδιά, μέσω μίας ευχάριστης διήγησης, τα είδη γρίπης και τον τρόπο με τον οποίο χτυπούν τον οργανισμό, στρατολογώντας χιλιάδες πλάσματα, τα μικρόβια! Είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί παιδαγωγικά, διδάσκοντας στα παιδιά, με απλό και διασκεδαστικό τρόπο, ότι τα φρούτα, τα βότανα και τα λαχανικά, μπορούν να αποτελούν μία ασπίδα προστασίας κατά της γρίπης, των ιώσεων και άλλων ασθενειών.


Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής αυτού του βιβλίου;

Γ.Χ.: Κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, τον προηγούμενο Μάρτιο, ζούσαμε όλοι μία πρωτόγνωρη κατάσταση. Ήμουν πολύ επηρεασμένη και έτσι σκέφτηκα να γράψω κάτι επίκαιρο. Δεν ήθελα όμως η ιστορία μου να αναφέρεται μόνο στον κορωνοϊό. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ακόμη πιο χρήσιμο και διασκεδαστικό να γράψω μία ιστορία, στην οποία να εμπλέκονται όλα τα είδη γρίπης! Και πώς θα συσχετίζονταν όλα αυτά τα είδη γρίπης που υπάρχουν; Μου ήρθε η ιδέα λοιπόν να θεωρήσω ότι τα είδη γρίπης συγγενεύουν και αποτελούν μέρος ενός γενεαλογικού δέντρου, με την βασίλισσα Κορώνα στην κορυφή και οι υπόλοιπες γρίπες να είναι αδερφές, ξαδέρφες κλπ.


Ερώτηση 6η: Ο άνθρωπος έχει “κηρύξει” πόλεμο με τη φύση. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Γ.Χ.: Η στάση του ανθρώπου απέναντι στη φύση είναι υπεροπτική. Ξεχνάει από πού προέρχεται και με τον εγωισμό και τη ματαιοδοξία του δεν τη σέβεται πια και γι’ αυτό λησμονεί ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κομμάτι της φύσης!


Ερώτηση 7η: Ο άνθρωπος έχει ξεχάσει το πόσο σημαντικό είναι η ασπίδα αντισωμάτων μέσω της διατροφής από ασθένειες. Θεωρείτε ότι η καθημερινότητα και το άγχος της επιβίωσης είναι οι κύριοι λόγοι αυτής της συμπεριφοράς ή οι λόγοι είναι άλλοι;

Γ.Χ.: Σίγουρα λόγω της πίεσης και του άγχους που έχει αυξηθεί στην σημερινή εποχή, συχνά τρώμε γρήγορα και παραβλέπουμε τον σωστό τρόπο διατροφής. Επίσης, λόγω του γεγονότος ότι ο άνθρωπος θέλει να παράγει μεγαλύτερη ποσότητα προϊόντων, παραβλέποντας την ποιότητα, χρησιμοποιεί περισσότερα φυτοφάρμακα, λιπάσματα, συντηρητικά κλπ. Έχει εξελιχθεί και η τεχνολογία των τροφίμων και παράγονται, με όχι τόσο αγνό τρόπο, περισσότερα βιομηχανοποιημένα προϊόντα. Επίσης, πολλά μεταλλαγμένα πλέον έχουν μπει στη διατροφή μας.
Τα παιδιά συχνά, δεν προτιμούν τα υγιεινά προϊόντα της φύσης, όπως τα φρούτα τα βότανα και τα λαχανικά, γιατί παρασύρονται από τις διάφορες λιχουδιές, που περιέχουν υλικά συστατικά που είναι εθιστικά. Τέλος, σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει και η πλύση εγκεφάλου, που πραγματοποιείται από τη βιομηχανία της διαφήμισης, η οποία προωθεί όλα αυτά τα προϊόντα της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας.


Ερώτηση 8η: Ο μικρός Πάρης θα μάθει να ξεχωρίζει τα είδη ροφημάτων και σούπας και το πού βοηθάει το καθένα. Πόσο σημαντική είναι η συζήτηση των γονέων με τα παιδιά κατά την προσωπική σας άποψη;

Γ.Χ.: Οι έντονοι ρυθμοί ζωής δεν αφήνουν περιθώρια στους γονείς να ελέγξουν τη διατροφή των παιδιών. Καλό είναι να ενημερώνουν τα παιδιά τους για τα ευεργετικά αποτελέσματα που επιφέρει μία υγιεινή διατροφή, να τονίζουν τα εξαιρετικά όπλα που διαθέτει η φύση για την καταπολέμηση των ασθενειών και ότι τα φρούτα, τα βότανα και τα λαχανικά συμβάλλουν στην άμυνα του ανοσοποιητικού μας συστήματος.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Γ.Χ.: Να πίνετε βότανα και να τρώτε φρούτα και λαχανικά για να διώξετε τους ιούς της γρίπης μακριά!!!


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Γ.Χ.: Το επόμενο συγγραφικό έργο αφορά το Σύμπαν… και προσπαθώ να το υλοποιήσω
μαζί με έναν συνάδερφο μου, μαθηματικό, στο γυμνάσιο της Ρόδου όπου εργάζομαι.


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!





Η Γεωργία Χαϊδεμενοπούλου μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, από όπου και κατάγεται. Είναι διορισμένη εκπαιδευτικός σε Γυμνάσιο της Ρόδου. Τελείωσε με άριστα το τμήμα Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ και το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών στην κατεύθυνση Λογοτεχνία – Πολιτισμός. Είναι Υποψήφια Διδάκτορας του τμήματος Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ στον τομέα Ιταλικής Λογοτεχνίας και Λογοτεχνικής Μετάφρασης.
Είναι συγγραφέας παιδικών παραμυθιών. Τα βιβλία της, “Ένας Κύβος Παραμύθια” και “Η Πηγή της Γνώσης και Άλλα Παραμύθια”, κέρδισαν το πρώτο βραβείο στα «Σικελιανά 2011» και το πρώτο βραβείο της Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου 2012. Στην Ιταλία, κυκλοφορεί το βιβλίο “Le Ragioni del Cuore”, που συμπεριλαμβάνει ποιήματά της μεταφρασμένα στα γαλλικά και στα ιταλικά από την ίδια και ένα βιβλίο με παραμύθια της που η ίδια επίσης μετέφρασε στα ιταλικά, με τίτλο “Sette Favole…Sette Colori dell’Arcobaleno” (Εφτά Παραμύθια…Εφτά Χρώματα του Ουράνιου Τόξου), το οποίο κέρδισε το τρίτο βραβείο σε διαγωνισμό της Διεθνούς Ακαδημίας “Il Convivio”. Για το παραμύθι της “Ο Αγώνας του Νίκι”, που μετέφρασε η ίδια στα ιταλικά, έλαβε τιμητικό βραβείο “Carlo Collodi” στη Σικελία. Επίσης, κυκλοφορεί στην Ιταλία, στα ιταλικά και στα γαλλικά, το βιβλίο της με τίτλο” Le più belle favole di Georgia”. Το 2019, εκδόθηκαν τα πέντε πρώτα τεύχη της νέας της σειράς “ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ”. Πρόκειται για ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας που επιλέγει η συγγραφέας. Η διασκευή γίνεται σε έμμετρη μορφή. Έχει εκδοθεί επίσης το βιβλίο της “Τα Χριστούγεννα του Κόσμου”, διαπολιτισμικής θεματολογίας. Τα βιβλία της έχουν παρουσιαστεί σε σχολεία και παιδικές βιβλιοθήκες της Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και σε σχολεία της Ρόδου.
Έχει εργαστεί ως εισηγήτρια σε σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής για Παραμύθι. Συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους και την Ακαδημία Il Convivio στην Ιταλία ως μεταφράστρια λογοτεχνίας. Μετέφρασε πολλές ποιητικές συλλογές και διηγήματα Ελλήνων και Ιταλών συγγραφέων.
Λογοτεχνικές μελέτες της που έχουν εκδοθεί στην Ιταλία: 1. Σύγκριση τεσσάρων αστυνομικών διηγημάτων Ελλήνων και Ιταλών συγγραφέων. 2. Ο Διχοτομημένος Υποκόμης. 3. Λάουρα: Η γυναίκα που κυριαρχεί στην ποίηση του Πετράρχη-Συγκριτική ανάλυση-Βεατρίκη-Λάουρα-Φιαμέτα. 4. Μίλτος Σαχτούρης, Ποιητής Σουρεαλιστής/Ανάλυση με βάση την κριτική του φαντασιακού του Γκαστόν Μπασλάρ. 5. Ανύψωση του Μποτλέρ. Ανάλυση με βάση την κριτική του φαντασιακού του Γκαστόν Μπασλάρ. 6. Requiem του Antonio Tabucchi-Analisi della teoria del fantastico e dell’etrange.
Είναι μέλος της Αμφικτυονίας Ελληνισμού και μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Συγγραφέων και Καλλιτεχνών.





ΟΤΑΝ ΝΟΣΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΟΠΛΑ Η ΦΥΣΗ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ
Έχει και η Γρίπη το δικό της Γενεαλογικό Δέντρο! Δε νομίζετε; Η Βασίλισσα Κορώνα και οι πανούργες αδερφάδες της, η Αρχιδούκισσα Γρίπη, η Μαρκησία Συς και η Κόμισσα Όρνις, κατέστρωναν τα φθονερά σχέδιά τους εναντίον των ανθρώπων, στρατολογώντας χιλιάδες μικρά πλασματάκια… Τα ζωηρά, πονηρά και ζημιάρικα μικρόβια, που έχουν έναν σκοπό, να εισβάλλουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ανίκητα; Όχι! Με ασπίδα την υγιεινή ζωή και όπλο τη σωστή διατροφή, θα βγούμε νικητές!
Η Γεωργία Χαϊδεμενοπούλου συνθέτει με μαεστρία μια σημαντική σε νοήματα και μηνύματα παιδική ιστορία, μέσα από την οποία τονίζει τα εξαιρετικά “όπλα” που διαθέτει η φύση ώστε να καταπολεμήσει τις ασθένειες. Φρούτα, βότανα και λαχανικά συντάσσονται στην πρώτη γραμμή της ανθρώπινης άμυνας για να διώξουν μακριά τις ιώσεις και τα μικρόβια.
Αυτή είναι η περιπέτεια του μικρού Πάρη που με χαρά θα προσπαθήσει να τη διαδώσει σε κάθε παιδάκι! Κι αν τη διαβάσουμε, θα καταλάβουμε πως «ΟΤΑΝ ΝΟΣΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΟΠΛΑ Η ΦΥΣΗ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ!»