Συζητώντας με τον Αλέξανδρο Ακριτίδη

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Α.Α.: Αγαπάω πολλούς, αλλά θα έλεγα ότι με αγγίζουν και με εντυπωσιάζουν περισσότερο ο Καζαντζάκης και ο Παπαδιαμάντης.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Α.Α.: Αν θυμάμαι καλά, oι «Μεγάλες προσδοκίες» του Ντίκενς.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Α.Α.: Αυτό το είχα πάνα μέσα μου από παιδί. Έγραφα αρχικά ποίηση. Αργότερα προσπάθησα και στον πεζό λόγο. Θεωρώ ότι είναι όλα αυτά ακατέργαστα ταλέντα που πρέπει ωστόσο να δουλέψεις σκληρά για να φτάσεις στο σημείο να εκδίδεις βιβλία.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ο θησαυρός του Γαλακτού”;

Α.Α.: «Ο Θησαυρός του Γαλακτού» είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα. Μια όμορφη περιπέτεια, μιας παρέας παιδιών, που έχει ως κύριο σκοπό τη γνώση της ιστορίας και την κατανόηση των μεταβολών που συντελέστηκαν, ιδιαίτερα τα τελευταία 200 χρόνια, στον τόπο τους.

Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Α.Α.: Γνώριζα πάντα τη δύναμη της λογοτεχνίας να μεταδίδει ένα ιστορικό γεγονός με πιο όμορφο και ευχάριστο τρόπο, ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες. Κι επειδή τα γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο είναι, θα έλεγα, “άγνωστα” στο ευρύ κοινό, ήθελα να τα διαδώσω περεταίρω, και μάλιστα μέσα από παιδικές φωνές και εμπειρίες. Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του, δεν έχει μέλλον, λένε κάποιοι. Δεν είναι δυνατόν συνεπώς, τέτοιες σημαντικές θυσίες, που οδήγησαν στη δική μας σημερινή ελευθερία, να λησμονιούνται.

Ερώτηση 6η: Η συγγραφή ενός ιστορικού έργου απαιτεί χρόνο και έρευνα. Πόσο χρονικό διάστημα σας πήρε να συγκεντρώσετε πληροφορίες σχετικά με το γεγονός αυτό;

Α.Α.: Για να γράψω αυτό το βιβλίο, παρόλο που είναι μικρό σε μέγεθος, χρειάστηκα δυο ολόκληρα χρόνια. Δυστυχώς, δεν υπήρχαν πολλά στοιχεία για τα γεγονότα που περιγράφω και ήταν αρκετά δύσκολη η αναζήτηση της βιβλιογραφίας και της τοπικής έρευνας.

Ερώτηση 7η: Ήρωες της ελληνικής, και όχι μόνο, επανάστασης καθώς και ιστορικά γεγονότα έχουν χαθεί στη λήθη του χρόνου. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Α.Α.: Σαφώς και έχουν χαθεί πολλές πληροφορίες και φταίει η εκπαίδευση γι’ αυτό. Προσπαθούμε να απλοποιήσουμε τα βιβλία της ιστορίας, απαλείφοντας οποιαδήποτε σκηνή θα δημιουργούσε “ρήξεις” και εντάσεις στην εξωτερική μας πολιτική. Τη στιγμή που πολλοί γείτονές μας κάνουν ακριβώς το αντίθετο... Σε λίγο δεν θα γνωρίζουμε, όχι μόνο για τα γεγονότα της Επανάστασης του 1821, αλλά και της πρόσφατης Μικρασιατικής καταστροφής. Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα ξυπνήσουμε ως Έθνος και θα βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Διόρθωση των μυθευμάτων που σχετίζονται με την Επανάσταση, αποδοχή των δικών μας λαθών αλλά και πιο ρεαλιστική απεικόνιση της Ιστορίας μας.

Ερώτηση 8η: “Ο θησαυρός του Γαλακτού” μας δείχνει πολλά πράγματα με κυριότερο ότι ένας θησαυρός δεν είναι πάντα συνυφασμένος με γνώμονα τη χρηματική αξία ενός πράγματος αλλά, πολλές φορές, με τη συναισθηματική. Γιατί ο κόσμος, πλέον, όταν σκέφτεται θησαυρούς το μυαλό του ταξιδεύει σε ευκολία και στα χρήματα; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;

Α.Α.: Πράγματι, ο άνθρωπος είναι τυχοδιώκτης από τη φύση του. Πολλοί εξ ημών κυνηγούν πάντα το γρήγορο και άμεσο χρήμα, παρά την απόκτησή του μέσω θυσιών, προσπαθειών και μόρφωσης. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, όταν ένας νέος με άπειρα μορφωτικά προσόντα βλέπει την κάθε δημόσια υπηρεσία να γεμίζει με αμόρφωτους κομματικούς, που απολαμβάνουν μισθούς και προνόμια, τη στιγμή που αυτός πασχίζει να βρει μια αξιοπρεπή θέση εργασίας, η απογοήτευση είναι έκδηλη. Ναι, αυτό το βιβλίο μιλάει για αξίες που χάνονται, για κόπους που ανταμείβονται με ηθικά και πνευματικά “παράσημα”. Θησαυρός είναι η γνώση, η σωστή παιδεία, η κατανόηση της πνευματικής καλλιέργειας του ανθρώπου.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Α.: Να διαβάζουν τα πάντα. Ένα βιβλίο δεν είναι μόνο μια ευκαιρία για μια προσωρινή χαλάρωση, όπως και το “χαμηλής ποιότητας” θέατρο που έλεγε και ο Κουν. Πρέπει να σου αφήνει κάτι για να σκεφτείς. Να ψάξεις και να αναζητήσεις περισσότερα στοιχεία, να προβληματιστείς. Ας παραδειγματιστούμε και από τον υπόλοιπο κόσμο που δεν κυριαρχεί η αισθηματική λογοτεχνία, όπως στη χώρα μας… Άρα, μην περιμένετε να σας σερβίρουν άλλοι την πνευματική σας τροφή, αλλά πηγαίνετε στον μπουφέ και διαλέξετε μόνοι σας αυτό που σας ταιριάζει.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Α.Α.: Ετοιμάζω διάφορα πράγματα που περιλαμβάνουν παιδικό βιβλίο, θέατρο, μυθιστόρημα ενηλίκων αλλά και ποίηση. Ακόμα όμως δεν ξέρω ποιο θα κόψει πρώτο το νήμα!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης κατάγεται από τη Μελίκη Ημαθίας. Γεννήθηκε το 1975 στην Καλαμάτα, ενώ έχει και ρίζες από τα Πλατανάκια Σερρών. Είναι στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει με τη σύζυγό του και τα δύο του παιδιά.

Τον Μάιο του 2010 δημιούργησε την καταξιωμένη στον χώρο της ιστοσελίδα apostaktirio.gr, η οποία έχει ως κύριο άξονα τη διάδοση της Λογοτεχνίας και των Τεχνών γενικότερα. Στα δέκα χρόνια λειτουργίας της σελίδας πραγματοποίησε περισσότερους από 200 σχολιασμούς βιβλίων αλλά και σημαντικές συνεντεύξεις με ανθρώπους των Τεχνών και της Επιστήμης.

Το 2012 έλαβε το πτυχίο του από το Τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Λαογραφικού Ομίλου Μελίκης και Περιχώρων (2012-2014) και Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Μελίκης Ημαθίας (2014 -2019).

Το βιβλίο «Της ζήσης χαρμολύπες» απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Συλλογής Διηγημάτων από το Πετρίδειο Ίδρυμα της Κύπρου το 2016. Τα διηγήματα «Το ματωμένο βουνό» και «Ο θησαυρός» ανέβηκαν ως θεατρικά έργα από το 6ο Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Κορδελιού Θεσσαλονίκης, συμμετέχοντας στους Πανελλήνιους Θεατρικούς Αγώνες «ΑΚΤΙΣ ΟΝΕΙΡΟΥ» 2015 & 2017.

Το 2014, κατά τον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό «Λόγω Τέχνης» », το διήγημα «Η επιστροφή» ήταν ανάμεσα στα 40 πρώτα που βραβεύτηκαν, από τα 1911 που συνολικά υποβλήθηκαν, με Πρόεδρο της κριτικής επιτροπής τον αείμνηστο Μάνο Ελευθερίου. Εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Βιβλιογραφία:

«Λέξεις που ψάχνουν για φτερά»

(Ποίηση, 2005, Α. Αλτιντζής)

«Αλαργινή ηχώ»

(Διηγήματα, 2007, Α. Αλτιντζής)

«Η πυξίδα των ονείρων»

(Μυθιστόρημα, 2011, Ιβίσκος)

«Χίλιοι τρόποι να πεθάνεις»

(Μυθιστόρημα, 2014, Ιβίσκος)

«Της ζήσης χαρμολύπες»

(Διηγήματα, 2016, Ινφογνόμων)

«Πλεκτάνη εξ αίματος»

(Μυθιστόρημα, 2018, Ινφογνόμων)

Ο θησαυρός του Γαλακτού

Μια σχολική εργασία γίνεται η αφορμή για να αρχίσει μια όμορφη περιπέτεια για τον Γρηγόρη και την παρέα του. Η αναζήτηση πληροφοριών για κάποια “λησμονημένα” δραματικά γεγονότα, που συνέβησαν το 1878, θα τους οδηγήσει σε μια συναρπαστική εξόρμηση στα Πιέρια Όρη. Εκεί, κάτω από τον απότομο βράχο του «Γαλακτού», θα βρουν έναν αναπάντεχο θησαυρό. Έναν θησαυρό, όχι χρηματικής αξίας, αλλά πρωτίστως ιστορικής και συναισθηματικής.

«Ο θησαυρός του Γαλακτού» είναι ένα ταξίδι στα άγνωστα μονοπάτια της Ελληνικής Ιστορίας. Μέσα από τα μάτια των παιδιών φωτίζεται ο ηρωισμός και η αυταπάρνηση επτά Βλάχων γυναικών, οι οποίες αψήφησαν τα ασκέρια των μαινόμενων Οθωμανών και θυσιάστηκαν για τα ιδανικά και την τιμή τους. Μια ηρωική σελίδα της πολύπαθης Ελληνικής Ιστορίας, που πρέπει να βγει από το σκοτάδι της λήθης στο φως της αλήθειας.