Διαβάζοντας τον τίτλο
αναρωτήθηκα γιατί τρία νούφαρα και μάλιστα μαύρα; Βέβαια δεν υπήρχε
περίπτωση να το καταλάβω αν δεν διάβαζα το βιβλίο. Ακόμα και η περίληψη
του οπισθόφυλλου ήταν αινιγματική.
Η ιστορία μας τοποθετείται στο 2010, με πολλά ταξίδια στο παρελθόν, στο Ζιβερνί, εκεί όπου ο Κλόντ Μονέ δημιούργησε τους πινάκες του με θέμα τις Νυμφαίες. Οι πρωταγωνίστριες της ιστορίας είναι τρεις γυναίκες. Η μικρή μαθήτρια Φανέτ, η δασκάλα Στεφανί και η μία ογδοντάχρονη γυναίκα, η οποία διαμένει στον πύργο, γνωστός και ως πύργος της μάγισσας. Η γυναίκα αυτή μπορεί να δει τα πάντα μέσα από τα παράθυρα και τις κουρτίνες του σπιτιού της. Μόνο μία από τρεις γυναίκες μπορεί να δραπετεύσει από αυτό το χωριό. Ποια θα είναι αυτή;
Τι σχέση έχει μία δολοφονία με έναν τραγικό θάνατο που έγινε πολλά χρόνια νωρίτερα και συγκεκριμένα το 1937; Ποια είναι τα κοινά στοιχεία που περιπλέκει το κουβάρι της υπόθεσης; Ποιος είναι ο ένοχος; Με ποιο σκεπτικό διαλέγει τους στόχους τους; Ζήλια, παράνομο εμπόριο πανάκριβων πινάκων ή κάτι άλλο;
Η αφήγηση του βιβλίου γίνεται πότε σε πρωτοπρόσωπη και πότε σε τριτοπρόσωπη. Είναι μία μίξη, την οποία δεν συναντάμε πολλές φορές. Αυτό εμένα με εξέπληξε και μου κορύφωνε σε κάποια σημεία την αγωνία και το ενδιαφέρον. Επίσης είναι ένας ωραίος “οδηγός” για να γνωρίσει κάποιος τα έργα του Κλοντ Μονέ καθώς και τον ιμπρεσιονισμό. Μου άρεσε που το βιβλίο μπλέκει την πραγματικότητα με τη φαντασία. Όλες οι περιοχές, οι τοποθεσίες και ό,τι αφορά γύρω από τους ζωγράφους είναι αληθινά. Με μάγεψε ακόμα και η ιστορία με την κερασιά και τα αλουμινόχαρτα. Ευφυές και ρομαντικό θα έλεγα και με αρκετή δόση αστυνομικού νουάρ μυθιστορήματος.
Είναι ένας περίεργος συνδυασμός που λίγοι καταφέρνουν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο τρόπος που μας τοποθετεί στους τόπους και στους χρόνους μας δείχνει πως τίποτα δεν είναι τυχαίο αλλά όλα στηρίζονται στον αριστουργηματικό και ευρηματικό μυαλό του συγγραφέα. Και ναι, είναι ίσως από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Τα μυστικά σιγά – σιγά βγαίνουν στο φως και μας αποκαλύπτει τους λόγους των φόνων, μέσα από την παράνοια, τη ζήλια, το πάθος, τον έρωτα και την υποκρισία. Τελικά, οι άνθρωποι μπορεί να φτάσουν μέχρι τα άκρα χωρίς ενοχές αρκεί να αποκτήσουν αυτό που θέλουν. Ο έρωτας μπορεί να χτυπήσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή χωρίς να νοιαστεί για τον τόπο και τον χρόνο.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που το συγκεκριμένο βιβλίο έχει κερδίσει πέντε λογοτεχνικά βραβεία! Και ναι, θα το πω χωρίς καμία αμφιβολία! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ! Αξίζει όσο λίγα μυθιστορήματα και φυσικά έγινα φαν του συγγραφέα!!! Περιμένω εναγωνίως να βγει και το επόμενο βιβλίο του! Μέχρι τότε όμως σίγουρα θα δοκιμάσω να βυθιστώ και στις σελίδες του πρώτου του βιβλίο “Το κορίτσι της πτήσης 5403”, το οποίο είμαι σίγουρη πως θα με κερδίσει!
Βασιλική Διαμάντη
Η ιστορία μας τοποθετείται στο 2010, με πολλά ταξίδια στο παρελθόν, στο Ζιβερνί, εκεί όπου ο Κλόντ Μονέ δημιούργησε τους πινάκες του με θέμα τις Νυμφαίες. Οι πρωταγωνίστριες της ιστορίας είναι τρεις γυναίκες. Η μικρή μαθήτρια Φανέτ, η δασκάλα Στεφανί και η μία ογδοντάχρονη γυναίκα, η οποία διαμένει στον πύργο, γνωστός και ως πύργος της μάγισσας. Η γυναίκα αυτή μπορεί να δει τα πάντα μέσα από τα παράθυρα και τις κουρτίνες του σπιτιού της. Μόνο μία από τρεις γυναίκες μπορεί να δραπετεύσει από αυτό το χωριό. Ποια θα είναι αυτή;
Τι σχέση έχει μία δολοφονία με έναν τραγικό θάνατο που έγινε πολλά χρόνια νωρίτερα και συγκεκριμένα το 1937; Ποια είναι τα κοινά στοιχεία που περιπλέκει το κουβάρι της υπόθεσης; Ποιος είναι ο ένοχος; Με ποιο σκεπτικό διαλέγει τους στόχους τους; Ζήλια, παράνομο εμπόριο πανάκριβων πινάκων ή κάτι άλλο;
Η αφήγηση του βιβλίου γίνεται πότε σε πρωτοπρόσωπη και πότε σε τριτοπρόσωπη. Είναι μία μίξη, την οποία δεν συναντάμε πολλές φορές. Αυτό εμένα με εξέπληξε και μου κορύφωνε σε κάποια σημεία την αγωνία και το ενδιαφέρον. Επίσης είναι ένας ωραίος “οδηγός” για να γνωρίσει κάποιος τα έργα του Κλοντ Μονέ καθώς και τον ιμπρεσιονισμό. Μου άρεσε που το βιβλίο μπλέκει την πραγματικότητα με τη φαντασία. Όλες οι περιοχές, οι τοποθεσίες και ό,τι αφορά γύρω από τους ζωγράφους είναι αληθινά. Με μάγεψε ακόμα και η ιστορία με την κερασιά και τα αλουμινόχαρτα. Ευφυές και ρομαντικό θα έλεγα και με αρκετή δόση αστυνομικού νουάρ μυθιστορήματος.
Είναι ένας περίεργος συνδυασμός που λίγοι καταφέρνουν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο τρόπος που μας τοποθετεί στους τόπους και στους χρόνους μας δείχνει πως τίποτα δεν είναι τυχαίο αλλά όλα στηρίζονται στον αριστουργηματικό και ευρηματικό μυαλό του συγγραφέα. Και ναι, είναι ίσως από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Τα μυστικά σιγά – σιγά βγαίνουν στο φως και μας αποκαλύπτει τους λόγους των φόνων, μέσα από την παράνοια, τη ζήλια, το πάθος, τον έρωτα και την υποκρισία. Τελικά, οι άνθρωποι μπορεί να φτάσουν μέχρι τα άκρα χωρίς ενοχές αρκεί να αποκτήσουν αυτό που θέλουν. Ο έρωτας μπορεί να χτυπήσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή χωρίς να νοιαστεί για τον τόπο και τον χρόνο.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που το συγκεκριμένο βιβλίο έχει κερδίσει πέντε λογοτεχνικά βραβεία! Και ναι, θα το πω χωρίς καμία αμφιβολία! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ! Αξίζει όσο λίγα μυθιστορήματα και φυσικά έγινα φαν του συγγραφέα!!! Περιμένω εναγωνίως να βγει και το επόμενο βιβλίο του! Μέχρι τότε όμως σίγουρα θα δοκιμάσω να βυθιστώ και στις σελίδες του πρώτου του βιβλίο “Το κορίτσι της πτήσης 5403”, το οποίο είμαι σίγουρη πως θα με κερδίσει!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου