Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

Συζητώντας με τη Γιόλα Δαμιανού - Παπαδοπούλου για το "Ασυγχώρητο λάθος"

Ερώτηση 1η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Γ.Δ.Π.: Συγγραφή για μένα είναι λόγος ύπαρξης, τρόπος να αναπνέω και να μελετώ τη ζωή.


Ερώτηση 2η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;

Γ.Δ.Π.: Πηγή έμπνευσής μου είναι η ίδια η ζωή, οι άνθρωποι που περιφέρονται γύρω μου, μεγάλα γεγονότα που συγκλονίζουν την ανθρωπότητα, μια λέξη που θα φτάσει στα αυτιά μου και θα ξεσηκώσει χίλιες ευαίσθητες χορδές στη ψυχή μου.


Ερώτηση 3η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ασυγχώρητο λάθος”;

Γ.Δ.Π.: Το Ασυγχώρητο λάθος είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα όπου ο αναγνώστης εύκολα θα εγκλιματιστεί με το τοπίο και τους ήρωες και θα παρασυρθεί σε μια καταβύθιση στα άδυτα της ψυχής.


Ερώτηση 4η: Πιστεύετε ότι υπάρχουν ασυγχώρητα λάθη;

Γ.Δ.Π.: Δεν πιστεύω πως υπάρχουν ασυγχώρητα λάθη, αυτό που πρέπει είναι ο άνθρωπος βρίσκει τη δύναμη και το θάρρος να συγχωρεί. Αυτοί που μπορούν και συγχωρούν λυτρώνονται από το βάσανο του μίσους. Όμως δυστυχώς στην κοινωνία που ζούμε έχω την αίσθηση πως συγχωρούνται τα μεγάλα λάθη και η κοινωνία είναι αμείλικτη για τα μικρά και τα ανθρώπινα.


Ερώτηση 5η: Η εγκατάλειψη θα έρθει από πολύ νωρίς για τη Μαργαρίτα, ως παιδί από την οικογένειά της και λίγο μετά όταν με το ζόρι θα εκδιωχθεί από το σπίτι που δουλεύει αφήνοντας όμως πίσω το μοναδικό κομμάτι που την κάνει ευτυχισμένη... το παιδί της. Αυτά αντί να τη λυγίσουν θα τη δυναμώσουν περισσότερο. Πόση δύναμη ψυχής χρειάζεται τελικά ο άνθρωπος για να προχωρήσει μπροστά και να διεκδικήσει δικαιωματικά τη ζωή του;

Γ.Δ.Π.: Αυτή η δύναμη ψυχής είναι που θα κάνει τον κάθ’ έναν από εμάς να θαυμάσει στην Μαργαρίτα. Η δύναμη να αντιστέκεται στα κακώς έχοντα και να προχωρεί στο στόχο της. Να πέφτει και σαν ελατήριο να πετάγεται ακόμα πιο ψηλά. Μόνο αυτό είχε στο μυαλό της να ανεβάσει τη ζωή της ψηλά και να κερδίσει την υπόληψη της κοινωνίας. Στη ζωή μας πρέπει να διεκδικούμε αυτά που πιστεύουμε πως μας ανήκουν.


Ερώτηση 6η: Η Μαργαρίτα θα αγαπηθεί πολύ στη ζωή της. Παρόλα αυτά το πάθος της θα “εγκλωβιστεί”. Θεωρείτε ότι η ανήλικη ζωή και όσα βιώνει ένα παιδί αντικατοπτρίζουν την ενήλικη;

Γ.Δ.Π.: Ένα παιδί που υποχρεώνεται να ζήσει σ’ ένα περιβάλλον ενηλίκων χωρίς τις σωστές προϋποθέσεις και κατευθύνσεις είναι σαν να δέχεται ψυχολογικό βιασμό. Η δεκατριάχρονη Μαργαρίτα όσο και να προσπάθησε να μείνει αλώβητη από τη σκληρή πραγματικότητα του υποκόσμου δεν τα κατάφερε. Σίγουρα το ανθυγιεινό περιβάλλον μόλυναν το μυαλό και την ψυχή.


Ερώτηση 7η: Από τη ζωή της Μαργαρίτας θα περάσουν αληθινοί φίλοι και φύλακες άγγελοί της. Αν θα έπρεπε να μιλήσετε με λίγα λόγια για τη φιλία, ποια θα ήταν αυτά;

Γ.Δ.Π.: Πρέπει να επενδύεις στην φιλία για να την διατηρείς ζεστή κι όπως θα πει κάποια στιγμή η Μαργαρίτα «όπως το τζάκι για να σε ζεσταίνει πρέπει να το εφοδιάζεις συνεχώς με ξύλα».


Ερώτηση 8η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Γ.Δ.Π.: Θέλω να πω στους αναγνώστες μου να διαβάσουν το Ασυγχώρητο λάθος και να βρουν όλα εκείνα τα στοιχεί που έκαναν εμένα να αγαπήσω την πραγματική γυναίκα που βρίσκεται πίσω από αυτή την ιστορία. Και να θυμούνται πως στη ζωή πρέπει να βάζουμε στόχους και να παλεύουμε να τους φτάσουμε όσο σκληρά εμπόδια κι αν βρεθούν στο δρόμο μας.


Ερώτηση 9η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Γ.Δ.Π.: Για το επόμενο βήμα δεν μπορώ να σας πω πολλά μονάχα σκέψεις κάνω που κι αυτές μπορεί να μεταμορφωθούν σε κάτι άλλο.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το “Ασυγχώρητο λάθος” σας!!!

Γ.Δ.Π.: Βασιλική σε ευχαριστώ γι αυτή τη συνέντευξη εύχομαι εσύ και οι αναγνώστες σου να αγκαλιάσετε το «Ασυγχώρητο λάθος με αγάπη.





Γιόλα Δαμιανού – Παπαδοπούλου: https://www.psichogios.gr/site/Authors/show/892/giola-damianoy-papadopoyloy
“Ηλέκτρα, το δάκρυ της Αφρικής”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1003816/hlektra-to-dakry-ths-afrikhs
“Αν ήξερα αλλιώς να σ' αγαπώ”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1003327/an-hksera-alliws-na-s-agapw





Η ΓΙΟΛΑ ΔΑΜΙΑΝΟΥ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ γεννήθηκε στη Λευκωσία. Έζησε πολλά χρόνια στο Κονγκό και στη Νιγηρία. Σπούδασε δημοσιογραφία και συνεργάστηκε με ραδιοφωνικούς σταθμούς, περιοδικά και εφημερίδες της Κύπρου σε χρονογράφημα, πολιτιστικά και έρευνα. Έχει γράψει μυθιστορήματα για ενηλίκους και παιδιά, ενώ για το έργο της έχει αποσπάσει κρατικά βραβεία και πολλές διακρίσεις σε Κύπρο, Ελλάδα και Ευρώπη, και έχει πουλήσει συνολικά περισσότερα από 80.000 αντίτυπα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΑΝ ΗΞΕΡΑ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ, ΗΛΕΚΤΡΑ. ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ.
(2019) Ασυγχώρητο λάθος, Ψυχογιός
(2017) Ηλέκτρα. Το δάκρυ της Αφρικής, Ψυχογιός
(2016) Αν ήξερα αλλιώς να σ' αγαπώ, Ψυχογιός
(2014) Η ζωή είναι αγάπη, Ψυχογιός
(2013) Αργός χορός, Διόπτρα
(2011) Έτσι θέλω να θυμάμαι, Ωκεανίδα
(2010) Η απαγωγή του Γκάπι, Άγκυρα
(2010) Κρατήσου απ' τα όνειρά σου, Ωκεανίδα
(2008) Το άλλο μου μισό, Εκδόσεις Πατάκη
(2004) Όλου του κόσμου τα παιδιά, Εκδόσεις Πατάκη
(2003) Το πεπρωμένο μιας ζωής, Άγκυρα
(2001) Ο ψίθυρος του δάσους, Άγκυρα
(1999) Το ταξίδι της καρδιάς μας, Άγκυρα
(1994) Αφρικανική νύχτα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη






Ασυγχώρητο λάθος
Η Μαργαρίτα ήταν μόλις οχτώ χρόνων όταν οι γονείς της την έστειλαν παραδουλεύτρα σ’ ένα αρχοντικό στην πόλη. Στα δεκατρία της, το αφεντικό την εκμεταλλεύτηκε και, αφού της πήρε το παιδί της, την πέταξε στον δρόμο. Τότε, εκείνη τυχαία ανακάλυψε την κλίση της στον χορό και την έκανε επάγγελμα. Έγινε χορεύτρια σε καμπαρέ. Έτσι άρχισε το μοναχικό ταξίδι μιας γυναίκας που η μοίρα τη χτύπησε αλύπητα. Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Έπεφτε και ξανασηκωνόταν με πείσμα, προκειμένου να κερδίσει την υπόληψη μιας άσπλαχνης κοινωνίας που δε συγχωρεί και να βρει το χαμένο παιδί της.
Η ζωή της ήταν ένα δάσος από άντρες που την αγάπησαν, τη δίδαξαν, την ξεγέλασαν ή την πρόδωσαν. Στη μέση του δάσους το πιο ψηλό δέντρο την παρακινούσε να μη σταματά την ανοδική πορεία. Έτσι, η Μαργαρίτα κατόρθωσε να αποκτήσει ό,τι επιθυμούσε: δόξα και χρήμα. Μόνο που ξέχασε να επενδύσει στην αγάπη και τη φιλία. Και αυτό η ζωή δεν της το συγχώρησε ποτέ.
Η συγκινητική ιστορία για τη δύναμη ψυχής μιας γυναίκας που κατάφερε να διαγράψει το παρελθόν και να κατακτήσει τον κόσμο.




Ηλέκτρα, το δάκρυ της Αφρικής
Στην Αθήνα του 1969 η νεαρή Ηλέκτρα, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, είναι έτοιμη να κατακτήσει τα όνειρά της, μα μια απρόσμενη συνάντηση με τον μετανάστη Ηλία Θωμόπουλο ανατρέπει τα σχέδιά της. Οι συναρπαστικές ιστορίες που της διηγείται για την Αφρική τη γεμίζουν δέος και θαυμασμό, και καταλήγει να τον παντρευτεί και να τον ακολουθήσει στη Μαύρη Ήπειρο. Μόνο που γρήγορα αντιλαμβάνεται πως η Νιγηρία είναι μια επικίνδυνη χώρα. Η Ηλέκτρα ωθείται να συνθηκολογήσει με τη μοναξιά, τον φόβο της μαύρης μαγείας καθώς και της ένοπλης ληστείας. Ωστόσο, όλα αυτά δεν την εμποδίζουν να αγαπήσει με πάθος την Αφρική και να αφιερωθεί στα παιδιά της Αμερικανικής Ιεραποστολικής Σχολής, όπου διδάσκει, αλλά και σε όλα τα ορφανά που βρίσκουν απεριόριστη αγάπη στην αγκαλιά της. 

Ύστερα από σαράντα πέντε χρόνια γεμάτης ζωής, η Ηλέκτρα και ο Ηλίας αποφασίζουν να επαναπατριστούν, αλλά δεν υπολογίζουν πως, όταν ξεριζώσεις ένα γέρικο δέντρο, τότε αυτό μαραίνεται και πεθαίνει. Δυο χρόνια αντέχει ο Ηλίας στην Ελλάδα. Μετά τον θάνατό του, τίποτα πια δεν κρατά την Ηλέκτρα μακριά απ’ όσα αγάπησε στην Αφρική. Επιστρέφει, ανυποψίαστη για το μεγάλο παιχνίδι που της επιφυλάσσει η μοίρα: τη συνάντησή της με την εξτρεμιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ.
Το βιβλίο Ηλέκτρα. Το δάκρυ της Αφρικής είναι ένα σύγχρονο και επίκαιρο μυθιστόρημα που καταπιάνεται με την τρομοκρατία‧ ένα θέμα που σκορπά τον φόβο και την αγωνία ακόμα και στις χώρες της Ε.Ε.




Αν ήξερα αλλιώς να σ' αγαπώ
Το πάθος της για τον χορό κράτησε τη Γιολάντα μακριά από τις οικογενειακές επιχειρήσεις, παρόλο που ήταν βαθιά επιθυμία του πατέρα της να τον διαδεχθεί. Προτίμησε να ακολουθήσει το όνειρό της: Μουσική Ακαδημία, Laban Dance Centre, και μετά… κατάκτηση όλων των μουσικών σκηνών του κόσμου!
Μα ένας κεραυνοβόλος έρωτας ορμά σαν τυφώνας στον δρόμο της εκτροχιάζοντας τη ζωή της και θέτοντας υπό αίρεση τους στόχους της. Ένας έρωτας αντιφατικός, επίμονος, αντίθετος προς τις αρχές της, ένας έρωτας εκμαυλιστής την εξουσιάζει, κι αυτή, ανυπεράσπιστη, ακολουθεί πειθήνια τις προσταγές του.

Τι είναι εκείνο που κάνει μια γυναίκα έξυπνη, χαρισματική και επιτυχημένη να αισθάνεται μπερδεμένη και ανασφαλής; Γιατί η Γιολάντα έπαψε να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της, στις δικές της αξίες, και αφέθηκε να εγκλωβιστεί μέσα σ’ αυτό που πίστευε πως είναι ευτυχία; Απ’ όλους τους δικούς της ανθρώπους μόνο ο παιδικός της φίλος Στέφανος μπόρεσε να προβλέψει την εξέλιξη αυτής της σχέσης, γιατί μόνο αυτός ήταν ικανός να της προσφέρει την αγάπη που της άξιζε.

Η κάθαρση θα είναι για όλους τραγική…




Η ζωή είναι αγάπη
Κανείς δε φανταζόταν πως μια ξέγνοιαστη βραδιά γλεντιού και χαράς θα μετατρεπόταν σε εφιάλτη. Ένα αναπάντεχο ατύχημα κόστισε στην Ιάνθη την τετραπληγία. Σε κλάσμα δευτερολέπτου είδε τα όνειρά της να γκρεμίζονται και πίστεψε για λίγο πως δεν άξιζε να ζει μια τέτοια ζωή. Όμως βρήκε τη θέληση και το κουράγιο να αγωνιστεί και να διεκδικήσει όσα της ανήκαν. Και η ζωή πήρε τον δρόμο της και τα όνειρά της άρχισαν να γίνονται πραγματικότητα. 
«Αν μπορούσα, θα άπλωνα τα χέρια να τον σφίξω στην αγκαλιά μου, να τον γεμίσω με φιλιά… Αλλά δεν μπορούσα, γι’ αυτό έπρεπε να τον κάνω πέρα, γιατί ήταν μια αταίριαστη αγάπη. Αυτή η αφοσίωσή του με πλημμύριζε ευτυχία και φόβο. Ευτυχία γιατί ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δε φαντάστηκα πως θα βρισκόταν κάποιος να με αγαπήσει σε σημείο που να θέλει να με παντρευτεί. Φοβόμουν να πιστέψω στη διάρκεια του ενθουσιασμού και στη γνησιότητα της αγάπης του. Με φόβιζε η δύναμη του πάθους του, έμοιαζε με ξέχειλο ορμητικό ποτάμι που στη βιασύνη του παρασέρνει ό,τι βρεθεί στον δρόμο του… Απ’ την άλλη, υποκλινόμουν με δέος μπρος στην ανιδιοτέλεια της αγάπης του. Δεν ήξερα αν η δική μου μπορούσε ποτέ να φτάσει το μέγεθος της δικής του. Γιατί η δική μου αγάπη ήταν ήπια, τρυφερή· δεν έκανα καμιά υπέρβαση, ούτε θυσία για να τον κατακτήσω». 
Μια ιστορία για την πίστη στον άνθρωπο και τη δύναμη της αγάπης.
 
…και δυο λόγια από τη συγγραφέα
 
Όταν αποφάσισα να γράψω το μυθιστόρημα «Η ζωή είναι αγάπη» δεν ήταν μια οποιαδήποτε επιλογή για να γράψω ένα βιβλίο. Ήταν μια επιτακτική ανάγκη, ήταν θέμα εσωτερικής αποκατάστασης για να εκφράσω συναισθήματα που ξύπνησαν μέσα μου όταν συνάντησα μια γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από ένα τροχαίο. Ήταν έκφραση θαυμασμού και διαπίστωσης πως η ζωή δεν σταματά στα δύσκολα, αλλά η ψυχή και το πνεύμα μας δίνουν φτερά να πετάμε. Όταν εγώ καταπιάνομαι με ασήμαντους φόβους και εύκολα παραιτούμαι, έμαθα πως εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν από πού να πιαστούν, χωρίς σωματικές δυνάμεις και μονάχα με το πνεύμα και την ψυχή κάνουν θαύματα!
 
Το «Η ζωή είναι αγάπη» είναι ένα βιβλίο που έχει να κάνει με συναισθήματα, με την αναμέτρησή μας με τη ζωή, με το θάνατο, με τους φόβους και την ανάγκη να βγούμε από την άβυσσο και να ζήσουμε!
 
Αυτό το μυθιστόρημα δεν είναι βιογραφικό. Πήρα πολλά στοιχεία από τη ζωή της γυναίκας που συνάντησα κι έκτισα το δικό μου μύθο. Πήρα το θάρρος της, την αυτοπεποίθηση της, την καρτερικότητα, τους αγώνες και την πορεία που χάραξε. Δανείστηκα τους φόβους, τις ανασφάλειες, τους προβληματισμούς και την αισιοδοξία της. Πήρα ακόμα και τα σκαμπανεβάσματά της. Εκείνες τις στιγμές που τα πράγματα ζορίζουν, οι ώμοι λυγίζουν, τα μάτια βουρκώνουν κι ένα «γιατί» ταλανίζει τη σκέψη της για λίγο… Και με αυτά τα υλικά έφτιαξα τη δική μου ηρωίδα, την Ιάνθη μου. Της έδωσα πνοή απ’ τη πραγματική ηρωίδα, μα πορεύεται μέσα σ’ ένα εντελώς ξεχωριστό περιβάλλον με φανταστικούς ήρωες να την περιβάλλουν. Έτσι γράφτηκε το μυθιστόρημα που θα διαβάσετε.
 
Γιόλα Δαμιανού-Παπαδοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου