Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2021

Κριτική Βιβλίου “Λέων και Δανάη” της Χριστίνας Αλεξίου

 

Δύο μικρά γατάκια είναι οι κεντρικοί ήρωες της ιστορίας. Ο Λέων και η Δανάη θα μπουν σε πολλές περιπέτειες σε έναν τόπο αληθινό και μαγικό συνάμα. Στα ορεινά χωριά της Θεσσαλικής γης θα ταξιδέψουν και θα γνωρίσουν πράγματα που δεν ξέρουν καν την ύπαρξή τους.
Στην αρχή όλα είναι φτιαγμένα από παιχνίδια και σκανδαλιές. Μέχρι που απότομα θα αποκοπούν από τη μαμά τους και θα αναγκαστούν να μεγαλώσουν και να αντιμετωπίσουν τους πιθανούς και ορατούς κινδύνους της φύσης.
Τι θα συναντήσουν όταν θα φύγουν από τη μαμά τους; Τι περιπέτειες θα “καλεστούν” να αντιμετωπίσουν τα δύο αυτά γατάκια; Τι εμπειρίες θα αποκομίσουν από τις περιπέτειές τους; Πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορούν διαφορετικά είδη να συνυπάρξουν και να γίνουν φίλοι; Τι άγνωστες ομορφιές υπάρχουν στη φύση; Τι κίνδυνοι υπάρχουν στην άγρια φύση; Τι είναι η κουρελού, το μποτινέλο, ο μαχαλάς, ο πλαστός και άλλες λέξεις που θα συναντήσουμε στην ιστορία του βιβλίου;
Το βιβλίο “Λέων και Δανάη” είναι μία ιδιαίτερη αναγνωστική επιλογή που θα αγαπήσουν μικροί και μεγάλοι. Ιδίως, όσοι μεγάλοι έχουν μεγαλώσει στην επαρχία και δη στη Θεσσαλική γη θα αναπολήσουν με νοσταλγία τις “μυρωδιές” μιας άλλης εποχής και θα μπορέσουν να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους αυτές τις αναμνήσεις μέσα από τις σελίδες του συγκεκριμένου πονήματος.
Εκτός όμως από τις αναμνήσεις και τις “παλιές” εικόνες που περνάνε μέσα από το κείμενο της ιστορίας, το παρών ανάγνωσμα προσφέρει και κάποια σημαντικά μηνύματα. Αυτά είναι η έννοια της φιλίας –η οποία δεν στέκεται σε στερεότυπα όπως ίδιες φυλές και είδη αλλά βλέπουμε να αναπτύσσεται ακόμα και σε ανόμοια όπως είναι ο σκύλος ή το ποντίκι με τη γάτα–, της αδελφικής αγάπης –που είναι πάνω απ' όλα–, η δύναμη του νου έναντι της σωματικής και η ομαδική προσπάθεια. Άλλωστε, όταν υπάρχει ένωση των δυνάμεων όλα μπορούν να επιτευχθούν και η καλοσύνη να υπερνικήσει την πονηριά!
Όλο το βιβλίο αποτελεί μία πρώτη της τάξεως ευκαιρία για να δώσουμε στα παιδιά τη δυνατότητα να γνωρίσουν τη λαογραφία του τόπου μας και να φύγουν από τον κόσμο του τσιμέντου, έστω και νοερά ταξιδεύοντας στις ομορφιές της επαρχιακής φύσης! 
 
 
 
 
 
Βασιλική Διαμάντη 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου