Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018

Κριτική Βιβλίου “Η ωραία Ελένη” του Νίκου Φαρούπου

Όταν έπιασα στα χέρια μου αυτό το βιβλίο δεν ήξερα τι ακριβώς θα ήταν. Ναι, ένα βιβλίο για την ωραία Ελένη αλλά από εκεί και έπειτα τι θα πραγματεύεται; Θα αφορά μία άλλη ιστορία, από τις πολλές που γράφτηκαν για αυτό το πρόσωπο; Θα είναι μία μελέτη πάνω στα αρχαία κείμενα;
Αυτό που με τράβηξε αρχικά στο βιβλίο είναι ο συγγραφέας. Για εμένα αποτελεί εγγύηση μετά από την ανάγνωση του πονήματος, Εφιάλτης η απολογία. Ο Νίκος Φαρούπος είναι γνώστης της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και πραγματείας.
Διαβάζοντας αυτό το πόνημα, διαπίστωσα ότι πρόκειται για μία εξονυχιστική έρευνα και μελέτη γύρω από τα γραφόμενα για αυτή την αινιγματική προσωπικότητα. Τελικά η Ελένη ακολούθησε οικειοθελώς τον Πάρη; Ο Μενέλαος θαμπώθηκε από τα στήθη της και συγχώρεσε την απιστία της; Ο πόλεμος της Τροίας έγινε όντως για τα μάτια της ωραίας Ελένης; Η Ελένη ήταν θύμα ή θύτης; Ποιοι έγραψαν έργα για αυτή τη γυναίκα; Και το κυριότερο, ποια ήταν;
Αυτά είναι μερικά από τα κομμάτια που θα μάθουμε διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο μελέτης. Προσωπικά, δεν γνώριζα ότι υπήρχαν τόσα βιβλία αφιερωμένα στο πρόσωπο της Ελένης.
Τον μύθο φαντάζομαι ότι όλοι μας τον γνωρίζουμε. Το μήλον της Έριδος, ο θεός Ερμής που έβαλε τον Πάρη να διαλέξει ποια θεότητα ήταν η πιο όμορφη, τα δώρα που του έταξαν οι θεές Αθηνά, Ήρα και Αφροδίτη και την τελική του απόφαση.
Τα ονόματα που παρελαύνουν από το συγκεκριμένο σύγγραμμα είναι πολλά. Όλα όμως έχουν να κάνουν με την ιστορία της Ελένης. Βεβαίως, πολλοί αρχαίοι συγγραφείς γράφουν τη δική τους ιστορία. Το ποια εκδοχή είναι η αληθινή είναι κάτι που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Για άλλους η Ελένη ήταν μία διπρόσωπη γυναίκα και εταίρα και για άλλους αμέμπτου ηθικής και απόλυτα αφοσιωμένη στον σύζυγό της. Έμαθα ποιοι απέκτησαν πρώτα την ονομασία Έλληνες και πως γεννήθηκε το όνομα Ελένη.
Οι θεωρίες είναι πάμπολλες. Η γνώση όμως όλων αυτών είναι σημαντική και οφείλουμε όλοι μας να ερευνούμε. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αποκτήσουμε τα εφόδια που μας είναι απαραίτητα για τη διεύρυνση του νου και της παιδείας.
Το συγκεκριμένο πόνημα δεν ανήκει στα ευανάγνωστα. Πως θα μπορούσε άλλωστε όταν ανήκει στην κατηγορία των μελετών. Δεν είναι μυθιστόρημα αλλά μία σημαντική παρακαταθήκη αξιών, γνώσεων και ιστοριογραφίας. Η αξία της γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα και η θέση της στην Αθήνα και στη Σπάρτη, η πίστη στο δωδεκάθεο, οι θυσίες, οι αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και άλλα γεγονότα έρχονται να αναδειχθούν μέσα από αυτό το κομψοτέχνημα όπως είναι η συγκεκριμένη μελέτη.
Η έρευνα διαφαίνεται σε όλο της το φάσμα και ο μελετητής – συγγραφέας προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας κάνει κοινωνούς της γνώσης του. Αναμφισβήτητα, το βιβλίο απευθύνεται σε συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι η θέση του είναι στις βιβλιοθήκες κάθε σπιτιού και ότι οφείλουμε όλοι να το μελετήσουμε! Καθώς επίσης και να αποδώσουμε τον σεβασμό που αξίζει στον Νίκο Φαρούπο για αυτό το θεάρεστο έργο που επιτελεί να μας διδάσκει τη μυθιστορία της χώρας μας! Τέτοιοι λογοτέχνες λείπουν από τη λογοτεχνία και αξίζουν την προσοχή μας και τον θαυμασμό μας!






Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Η «περίκλειστη» εκπαίδευση – Καθολικά σχολεία και γυναικεία εκπαίδευση στην Ελλάδα του 19ου αιώνα: Το σχολείο του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στην Αθήνα (1856-1893)” του Στέφανου Καβαλλιεράκη

Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μία μελέτη πάνω στα καθολικά σχολεία και τη γυναικεία εκπαίδευση στην Ελλάδα του 19ου αιώνα. Στο παρόν βιβλίο γίνεται αναφορά τριών τέτοιων σχολείων. Το πρώτο είναι το σχολείο του γυναικείου τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως –το οποίο ιδρύθηκε το 1856–, το δεύτερο το Jeanne D' Arc –ιδρύθηκε το 1859– και το Λεόντειο Λύκειο.
Για την έρευνά του, ο συγγραφέας, θα μας ταξιδέψει πίσω στο χρόνο, τότε όπου η Ελλάδα προσπαθούσε να ανοικοδομηθεί και να αποτινάξει από πάνω της την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το πρώτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στη δημιουργία του ελληνικού έθνους.
Στο δεύτερο κεφάλαιο θα δούμε τη σύνθεση του εκπαιδευτικού συστήματος, το κατά πόσο και πως οι ξένες επιρροές συνετέλεσαν στη δημιουργία αυτού, την παρουσία της προτεσταντικής εκπαίδευσης καθώς και τις ουσιαστικές επιδιώξεις τους στον ελλαδικό χώρο, οι οποίες δεν είχαν ως στόχο και σκοπό την αποτίναξη της Ελλάδος από τους Οθωμανούς. Επίσης, θα γνωρίσουμε το νομικό πλαίσιο για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά και για την ιδιωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Τέλος, θα μας δώσει τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους η Εκκλησία δεν πρωτοστάτησε θέτοντας μία ορθόδοξη εκπαίδευση και γιατί υποτάχθηκε στο κράτος.
Στο τρίτο κεφάλαιο θα γνωρίσουμε τη θέση της γυναίκας στην Ελλάδα στο κοινωνικό πλαίσιο της χώρας. Ενώ θα μάθουμε και για τη δράση των προτεσταντικών γυναικείων σχολείων εκπαίδευσης και τους λόγους που θέλανε να προσφέρουν μόρφωση στη γυναίκα.
Στο τέταρτο κεφάλαιο θα δούμε τη δημιουργία των ξένων σχολείων –ως επί το πλείστον προτεσταντικών– στον ελλαδικό χώρο. Το παρθεναγωγείο Mme Volmerange και το καθολικό σχολείο «Διονύσιος Αρεοπαγίτης»–το οποίο μεταγενέστερα (το 1888) ονομάστηκε Λεόντειον Λύκειον «Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης» και το 1907 περιήλθε στα χέρια των Μαριανών Αδερφών– είναι οι πρόδρομοι των μετέπειτα εκπαιδευτηρίων.
Στο πέμπτο κεφάλαιο θα μάθουμε για το τάγμα του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως. Τα αρχεία είναι λιγοστά και παρατηρούνται ορισμένα λάθη. Ο ερευνητής θα μας γνωστοποιήσει τον εντοπισμό δύο σημαντικών ανέκδοτων κειμένων στα γαλλικά. Το πρώτο αφορά την επίσημη έναρξη καταγραφής της ιστορίας του τάγματος και το δεύτερο αναφέρεται στην οικονομική βοήθεια, που φέρεται να είχε ζητήσει η δεύτερη προϊσταμένη του, προς την Alliance Francaise. Από εκεί και έπειτα θα μάθουμε το ιστορικό της δημιουργίας του, τους στόχους του και της πολιτικής του. Φυσικά, δεν λείπουν και πληροφορίες όπως το πρώτο σχολικό πρόγραμμα καθώς και της στολής των δεσποινίδων και των κανονισμών του. Θα μάθουμε πότε έγινε η επίσημη αδειοδότηση του σχολείου και την επιστολή του Νομάρχη Αττικής και Βοιωτίας σχετικά με τη λειτουργία του και της άδειας που του παραχωρήθηκε. Τα προβλήματα γίνονται γνωστά καθώς και οι αλλαγές της έδρας του.
Στο έκτο και τελευταίο κεφάλαιο θα γνωρίσουμε τις εκπαιδευτικές αρχές του και τις πρακτικές του. Οι παιδαγωγικές μεθόδους του και τα σχολικά μαθήματα ανά σχολική χρονιά αναλύονται όσο περισσότερο γίνεται. Φυσικά, δεν λείπουν και οι λεπτομέρειες αναφορικά με τη θρησκευτική εκπαίδευση. Τέλος, σε αυτό το κεφάλαιο έχει ενσωματωθεί και ο επίλογος του βιβλίου.
Επομένως, θα δούμε βήμα – βήμα την ένταξη των καθολικών σχολείων στην ελληνική επικράτεια από την εποχή του νεοσύστατου πλέον κράτους μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι προτεσταντικές οργανώσεις μπαίνουν με διάφορους τρόπους στη χώρα και ευδοκιμεί το έδαφος για τη δημιουργία των σχολείων τους. Παρόλο που τα σχολεία είναι αρκετά, ο συγγραφέας από το δεύτερο μισό του βιβλίου και έπειτα αναλύει το σχολείο του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως από τις 4 αδερφές (soeurs=καλόγριες) του.
Η έρευνά του ήταν αδιάκοπη και μεγάλη. Δεν αποτελεί μόνο μία καταγραφή για το τάγμα του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως αλλά μία ουσιαστική εισχώρηση και επιρροή τους στην εκπαίδευση και στην κοινωνία με τις «ευχές» ή καλύτερα με την απουσία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Το βιβλίο αποτελεί ένα πολύπλευρο πόνημα, το οποίο μας παρέχει γνώσεις, άγνωστες προς τους περισσότερους εξ ημάς. Πληροφορίες με ουσία, σκέψη και προβληματισμό έρχονται να μας δείξουν το καθεστώς που υπήρχε στο κράτος και της κοινωνικής και πολιτικής της χώρας στο πέρασμα των χρόνων. Πολλοί γνώριζαν ότι η θέση της γυναίκας σε κοινωνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο ήταν υποδεέστερη από αυτή των αντρών εξαιτίας κάποιων στερεότυπων. Αυτή η τακτική έδωσε πρόσφορο έδαφος στα καθολικά σχολεία να αναπτυχθούν και να αποκτήσουν τους «θαυμαστές» και υποστηρικτές τους.
Η γραφή του είναι μεστή και ουσιαστική προσπαθώντας να μας δώσει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε για να κατανοήσουμε το κοινωνικό-πολιτικό σύστημα από το 1830 και μετά. Εκτός από αυτό το κομμάτι μας προσφέρει και μία ανάλυση των καθολικών και προτεσταντικών σχολείων που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα και καρποφόρησαν παρέχοντας εκπαίδευση στις Ελληνίδες. Οι παραπομπές του βιβλίου είναι άπειρες, όπως και η εκτενής βιβλιογραφία που θα βρει κανείς στο τέλος του αναγνώσματος. Εύχομαι να έρθουν και άλλα βιβλία μελέτες, εκτενής έρευνας όπως είναι το παρόν βιβλίο.






Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Σενάρια στο θέατρο της ζωής – Διηγήματα & Θεατρικά” της Λίτσας Καποπούλου

Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελείται από 17 διηγήματα και θεατρικά. Το καθένα έχει τη δική του ιστορία. Κάθε διήγημα σε μαγεύει για διαφορετικούς λόγους. Όλα έχουν να πουν κάτι στον αναγνώστη και να του προκαλέσει κάποια έκρηξη συναισθημάτων.
Εκτός από τα διηγήματα, στο τέλος θα βρεθούμε μπροστά σε μία έκπληξη. Πέντε τραγούδια, των οποίων τους στίχους έχει γράφει η συγγραφέας Λίτσα Καποπούλου και τη μουσική σύνθεση έχει επιμεληθεί ο σπουδαίος Βασίλης Παπακώστας. Αυτά τα πέντε τραγούδια μπορεί να τα ακούσει ο κάτοχος του βιβλίου μέσω της QR CODE, τον οποίο θα βρει εντός του.
Τα αγαπημένα μου διηγήματα είναι “Αρτοποιείον Ο Αρίστος”, “Η ανταποκρίτρια από το Χαρτούμ”, “Ξόρκια”, “Το διάλειμμα” και “Οι αξιαγάπητοι σκουπιδόγατοι”. Όλα τους κατάφεραν να αγγίξουν μία ευαίσθητη χροιά της ψυχής μου. Ενώ το θεατρικό “Ρώσικη ρουλέτα”, το οποίο έχει παιχθεί στο σανίδι αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, το κορυφαίο κλείσιμο που θα μπορούσε να γίνει! Η αγωνία, οι εναλλαγές των συναισθημάτων των ηρώων και η σχεδόν κινηματογραφική ροή του αποτελούν τα συστατικά για την επιτυχία του.
Ακόμα και ο τίτλος του βιβλίου “Σενάρια στο θέατρο της ζωής” μας προϊδεάζει για το τι θα επακολουθήσει. Γιατί ναι, θα μπορούσαν να ήταν αληθινά κομμάτια της ζωής μας. Γιατί θα μπορούσαμε να ήμασταν η Ντίνα, ο Αρίστος, η Μαίρη, ο Κώστας, ο Κοσμάς κ.ο.κ.
Η γραφή πότε αργή και πότε γρήγορη, αναλόγως τι απαιτεί η ιστορία δεν αφήνει ασυγκίνητους τους αναγνώστες του και ούτε τους κουράζει. Είναι ένας ύμνος για την αγάπη, τη ζωή, την αισιοδοξία και την πίστη!






Βασιλική Διαμάντη 
 

Κυριακή 8 Ιουλίου 2018

Διαγωνισμός βιβλίου "Ροζ Στόρι"

Η ομάδα "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία" και ο εκδοτικός οίκος ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS κληρώνουν ένα αντίτυπο του βιβλίου της συγγραφέως Γεωργίας Δεμίρη "Ροζ Στόρι"
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
2. Μπείτε στο κάτωθι λινκ για σχόλιο: Ροζ Στόρι
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 22 Ιουλίου στις 3 μ.μ.

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018

Συζητώντας με τη Μαριλίτα Χατζημποντόζη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Μ.Χ.: Έχω πολλούς και φροντίζω συνεχώς να εμπλουτίζεται η παρέα! Μου αρέσουν οι συγγραφείς με την πρωτότυπη αλλά όχι βεβιασμένα εφάνταστη γραφή, μου αρέσουν οι συγγραφείς που με εκπλήσσουν ευχάριστα όταν ξεκινάω να διαβάζω ένα βιβλίο καθώς και όταν το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου έχει προκύψει από την ανάγκη να ειπωθεί μία ιστορία για παιδιά που θα την ευχαριστηθούν πολύ! Απλά πράγματα, μα καθόλου δεδομένα, πιστέψτε με!


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Μ.Χ.: Λεγόταν Ιστορίες σαν το μέλι και ήταν ιστορίες καθαρά μυθοπλασίας μέσα σε ένα δάσος με μία μικρή καλοσυνάτη μάγισσα. Ήταν ένα παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο μεγάλου μεγέθους που μου είχε χαρίσει ο πατέρας μου! Να λοιπόν που πάλι επανερχόμαστε στο πόσο σημαντικό οι γονείς είναι να βρίσκονται κοντά ουσιαστικά στα παιδιά τους και να προβλέπουν τις κλίσεις του!


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Μ.Χ.: Η επιθυμία μου να αφηγηθώ ιστορίες που θα αρέσουν στα παιδιά.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Μου αρέσω!”;

Μ.Χ.: Δεν είμαι καλή στο να βάζω ταμπέλες, για εμένα θα ήταν σημαντικό να επιλέγουν να το διαβάζουν τα παιδιά ξανά και ξανά…


Ερώτηση 5η: Ο Φρέκο έχει πολλές απορίες. Όπως και όλα τα παιδιά εννοείται. Ως μητέρα δύο αγοριών θα θέλατε να δώσετε συμβουλές στους γονείς πως να αντιμετωπίζουν τις ερωτήσεις και τις απορίες των παιδιών τους;

Μ.Χ.: Τα παιδιά έχουν απορίες που δεν φανταζόμαστε, ακριβώς γιατί τώρα χτίζουν τον κόσμο τους και δεν είναι τίποτα δεδομένο. Όλα είναι τεράστια στο μυαλό τους και έτσι πρέπει να είναι .Δεν είναι τόσο στο τι απαντάμε στις απορίες, αυτό νομίζω δεν μαθαίνεται, το βρίσκουν οι γονείς ο καθένας με τον τρόπο του, όσο στο να επιτρέπουμε στα παιδιά να έχουν πολλές και διαφορετικές
απορίες. Να μην φιμώνουν δηλαδή οι γονείς (ίσως και άθελά τους από έλλειψη χρόνου ή υπερβολικής κούρασης) την ανάγκη των παιδιών για επικοινωνία. Αυτό είναι το βαθύτερο κίνητρο των αποριών και εκεί πρέπει να είμαστε παρόντες.


Ερώτηση 6η: Ο Φρέκο δεν μπορεί να αγαπήσει τον εαυτό του και συνεχώς τον υποβιβάζει. Υπάρχουν πολλά παιδιά όπως ο Φρέκο. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό; Είναι θέμα οικογενειακού περιβάλλοντος, σχολικού, κοινωνικού, ο συνδυασμός αυτών ή συντρέχουν άλλες αιτίες;

Μ.Χ.: Βέβαια και είναι συνδυασμός.Οι γονείς δίνουμε πολύ μεγάλη βαρύτητα στο μαθησιακό κομμάτι και παραμελούμε το πώς νιώθει ή το πώς πέρασε το παιδί στο σχολείο του ή για ποιο λόγο δεν θέλει να πάει σε ένα πάρτυ. Δεν είναι υποχρέωση του να είναι άριστο σε όλα, αλλά να εισπράξει αγάπη και ΑΠΟΔΟΧΗ του εαυτού του. Ξέρετε αυτή είναι η μεγαλύτερη ασπίδα για την μετέπειτα ζωή του. Ένα παιδί με αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, ένα παιδί που αγαπάει τον εαυτό του, είναι ένα ευτυχισμένο παιδί και ένας ευτυχισμένος ενήλικας!


Ερώτηση 7η: Ο Φρέκο έχει μάθει να λέει για τον εαυτό του και τις ικανότητές του δεν... Με ποιους τρόπους, εμείς οι μεγάλοι, μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την αρνητικότητα ενός παιδιού; Θα θέλατε να μας πείτε μερικούς από αυτούς που γράφετε στο βιβλίο σας;

Μ.Χ.: Υπάρχουν κι άλλα τόσα για τον Φρέκο στα οποία είναι περίφημος! Κάθε παιδί είναι ικανό για πράγματα που αν δεν τα δούμε αρχικά και δεν τα ενθαρρύνουμε, δεν θα φανερωθούν. Τα παιδιά πιάνουν αμέσως διαισθητικά αν θέλετε τη γνώμη των μεγαλύτερων γι' αυτά. Ενθάρρυνση και πάλι ενθάρρυνση, όχι όλο κριτικές και αυστηρότητα. Στο ιστολόγιό μου www.marilita.gr μπορείτε να βρείτε και ορισμένες προτάσεις βασισμένες στο βιβλίο για παιχνίδι στο σπίτι ή στην τάξη!


Ερώτηση 8η: Ποια είναι τα στοιχεία που κάνουν έναν συγγραφέα παιδικών βιβλίων επιτυχημένο και αγαπητό στο δύσκολο παιδικό αναγνωστικό κοινό;

Μ.Χ.: Νομίζω με έχουν καταλάβει τα παιδιά.Είναι αυτό που λέει το τραγούδι: πώς να κρυφτείς από τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…. Νομίζω υπάρχει αυτή η αόρατη γέφυρα επικοινωνίας μας χτισμένη στα θεμέλια της αγάπης (πιστεύω σε αυτήν τη λέξη κι ας πολυακούγεται στις μέρες μας).


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Μ.Χ.: Να συνεχίσουν να διαβάζουν γιατί αυτό πρώτα και πάνω από όλα προκαλεί χαρά και ευχαρίστηση στα ίδια!


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Μ.Χ.: Πρόκειται για μια ιστορία περιπέτειας που εξελίσσεται στον πλανήτη του Γουτεμβέργιου και θα εκδοθεί στις αρχές του 2019 από τις αγαπημένες εκδόσεις Ψυχογιός!


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Μ.Χ.: Και εγώ ευχαριστώ πολύ!





Συγγραφέας – Μαριλίτα Χατζημποντόζη: https://www.psichogios.gr/site/Authors/show/799/marilita-xatzhmpontozh
“Μία μέρα στο μουσείο”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1004109/mia-mera-sto-moyseio
“Επιστροφή στην Ευτυχούπολη”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1002891/epistrofh-sthn-eytyxoypolh
“Μια φορά τα παραμύθια”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1002008/mia-fora-ta-paramythia






H ΜΑΡΙΛΙΤΑ ΧΑΤΖΗΜΠΟΝΤΟΖΗ κατάγεται από την Κέρκυρα και ζει στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και κάτοχος διπλώματος Δραματικής Τέχνης του Υπουργείου Πολιτισμού. Μετεκπαιδεύτηκε στο Piccolo Teatro di Milano . Εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση και είναι μητέρα δύο αγοριών.
(2018) Tango στο φάρο, Δυάς Εκδοτική
(2018) Μου αρέσω, Ψυχογιός
(2017) Δε σου το δίνω!, Ψυχογιός
(2017) Μια μέρα στο μουσείο, Ψυχογιός
(2016) Δεν πάω σχολείο, Ψυχογιός
(2016) Όλα για τη νίκη;, Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
(2015) Επιστροφή στην Ευτυχούπολη, Ψυχογιός
(2014) Μια φορά τα παραμύθια, Ψυχογιός
(2013) Η Ευτυχούπολη, Ψυχογιός
 
 
 
 
 

Μου αρέσω
Ο Φρέκο είναι ένα μικρό αρκουδάκι με μεγάλα μάτια και μεγάλες απορίες. Tου αρέσει να κάνει πολλά πράγματα. Μόνο ένα πράγμα δεν του αρέσει: ο εαυτός του… Πώς να πιστέψει στις ικανότητές του και στη μοναδικότητά του; Πώς να ξεπηδήσει από μέσα του η μαγική εκείνη φωνούλα που θα τον κάνει επιτέλους να πει: «ΜΟΥ ΑΡΕΣΩ!»
 
 
 
 
Δε σου το δίνω!
Ο Φρίξος, το πολικό αρκουδάκι, δεν έδινε σε κανέναν τα παιχνίδια του! Ούτε καν στην καλύτερη του φίλη, την Aσπρούλα! Τι θα συμβεί όμως στις ελκηθοδρομίες όταν σπάσει το έλκηθρό του;
 
 
 
 
Μια μέρα στο μουσείο
O μικρός Φειδίας πάει στο μουσείο! Όμως τι μπορεί να δει σε ένα τέτοιο μέρος και τι ακριβώς θα κάνει; Δεν έχει ξαναπάει ποτέ! Θα είναι βαρετά ή μήπως τον περιμένουν εκεί η καλή νεράιδα Αρχαιολογία, οι εννιά Μούσες και οι πολύτιμοι θησαυροί για να του χαρίσουν απρόβλεπτες εκπλήξεις;
 
 
 
 
Δεν πάω σχολείο
Ο Λέανδρος, το μικρό λιονταράκι, ούτε να ακούσει δεν ήθελε για το σχολείο. Και τι δε σκαρφιζόταν για να μην πάει! Μέχρι που μια μέρα μια έκπληξη τον έκανε να αλλάξει γνώμη για πάντα… Μια τρυφερή ιστορία που θα βοηθήσει τα παιδάκια να προσαρμοστούν τον πρώτο καιρό στο σχολικό περιβάλλον.




Επιστροφή στην Ευτυχούπολη
Μια φορά κι έναν καιρό σε μια χώρα πολύ μακρινή ζούσαν δυο παιδιά: ο Ευτύχιος και η Ευτυχούλα. Μία ήταν η αποστολή τους: να διαδώσουν το μυστικό της ευτυχίας σε όλες τις πολιτείες του κόσμου! Και το είχαν καταφέρει! Έτσι, κάθε πόλη που συναντούσαν στις περιπλανήσεις τους την ονόμαζαν ΕΥΤΥΧΟΥΠΟΛΗ. Τι συνέβη όμως όταν ξαφνικά από κάποια πολιτεία χανόταν το χαμόγελο, όταν εξαφανίστηκε το μυστικό της ευτυχίας; Πώς έγινε αυτό; Ποιος έδιωξε τον βασιλιά Ντορεμί από το παλάτι του; Ποιος κρατά στα χέρια του τον μαγικό χάρτη και τι κρύβει στο σεντούκι του ο μυστηριώδης πειρατής Μπουρμπουλήθρας;
Παιδιά, ακολουθήστε τον Ευτύχιο και την Ευτυχούλα σε ένα ονειρικό ταξίδι με προορισμό την ΕΥΤΥΧΟΥΠΟΛΗ!
 
 
 
 
Μια φορά τα παραμύθια
Mια φορά στης παραμυθοχώρας τον καιρό, προκηρύχτηκε διαγωνισμός για το καλύτερο παραμύθι του κόσμου όλου! Καλεσμένοι όλοι οι ήρωες των παραμυθιών, το έπαθλο όμως ένα, και ποιος θα το κερδίσει; Ποιος ο ρόλος της Σταχτοπούτας, της Κοκκινοσκουφίτσας και του Κάπτεν Χουκ; Tι γυρεύει κοντά τους η Αλίκη από τη χώρα των Θαυμάτων; Για ποιο λόγο εμφανίζεται ο φοβερός κριτής-έκπληξη; Θα τα καταφέρουν τελικά να βρουν τον νικητή; Ένας θα σηκώσει το κύπελλο και ποιος τελικά θα είναι αυτός;
Παιδιά, οι απαντήσεις θα δοθούν σε αυτό το μαγευτικό παραμύθι που κρατάτε στα χέρια σας με ένα απίστευτο και αναπάντεχο τέλος!
 
 
 
 
Η Ευτυχούπολη
Ο Ευτύχιος λατρεύει τα ταξίδια. Παρέα με την Ευτυχούλα ξεκινούν μια ονειρική περιπλάνηση, προκειμένου να μάθουν σε όλους τους ανθρώπους να χαμογελούν. Πώς θα τα καταφέρουν; Μα… ξέρουν το μυστικό της ευτυχίας!
Για να το μάθετε κι εσείς, παιδιά, διαβάστε αυτό το τρυφερό βιβλίο με τις πανέμορφες ζωγραφιές.
 
 
 
 

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2018

Το Δάκρυ της Μάντισσας Γιώτα Γούβελη


Το Δάκρυ της Μάντισσας είναι μια δυνατή και συγκινητική ιστορία για μια παθιασμένη αγάπη που εκτυλίσσεται στα χρόνια του Όθωνα. Μια αληθινή ιστορία, μια θρυλική υπόθεση πάθους και φονικού που διαδραματίστηκε γύρω στο 1836 και εκδικάστηκε από το κακουργιοδικείο Μεσολογγίου.
Η ηρωίδα του βιβλίου η Άννα, κόρη πλούσιας μεγαλοαστικής αθηναϊκής οικογένειας , θέλοντας να απομακρυνθεί από τον τρόπο ζωής της μητέρας της, διορίζεται ως δασκάλα σε ένα ορεινό χωριό της Ρούμελης.
Εκεί φιλοξενείται από την οικογένεια του προηγούμενου διδάσκαλου, τα μέλη της οποίας είναι δυο αδέρφια η Μαρίτσα και ο Νάσος και η θεία τους .
Μέσα από το διήγημα περιγράφεται η ζωή , η σκληρή δουλειά των κατοίκων, τα ήθη και τα έθιμα της Ρούμελης, η πατριαρχική οικογένεια, η κυριαρχία του άντρα μέσα στο κάθε σπιτικό, ο τρόπος λειτουργίας των τότε σχολείων που τα μαθήματα τα παρακολουθούσαν μόνο τα αγόρια της κάθε οικογένειας, ενώ τα κορίτσια τους δεν τα άφηναν εκτός κάποιων εξαιρέσεων να μάθουν γράμματα….
Η Μαρίτσα μια πανέμορφη κοπέλα μοιάζει αφελής μόνο όμως με τους άντρες, ενώ υποκύπτει σε ένα ολέθριο πάθος ερχόμενη αντιμέτωπη με τις ηθικές αξίες της οικογένειας.
Η Άννα και ο Νάσος ερωτεύονται πέρα από τα εμπόδια που συναντούν στο δρόμο τους, μια αριστοκράτισσα και ένα απλός άνθρωπος του χωριού, αλλά σωστός και ακέραιος χαρακτήρας. Βιώνουν έναν έρωτα δυνατό με όλο τους το είναι, έναν έρωτα που τους σημάδεψε με την ένταση και τα συναισθήματα τους.Ωστόσο η Άννα έχει πάντα στην άκρη του μυαλού της, την προφητεία μια γριάς μάντισσας που συνάντησε στο δρόμο της : ότι ο αγαπημένος της θα την πληγώσει , και ότι ο κίνδυνος που παραμονεύει θα είναι θανάσιμος…..
Η ιστορία κυλάει γρήγορα, οι εξελίξεις τρέχουν, η ένταση της ιστορίας πολύ δυνατή καθώς τα συναισθήματα που μας βγάζει κορυφώνονται. Το τέλος της ιστορίας έντονο, ένα βιβλίο που ακόμη και τώρα το αισθάνομαι να με τυλίγει, έχω μέρη του μέσα στο μυαλό μου, ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα εποχής , που έκαναν τα δάκρυα μου να τρέχουν!!!
Συγχαρητήρια στην Γιώτα Γούβελη, από όλα της τα βιβλία το αγάπησα περισσότερο!!!

Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

Κριτική Βιβλίου “Του Πόντου προσφυγόπουλο” της Μαρίας Μήτσιου

Ο Γιάννης Κοντογιαννίδης ζει στη Ζύμονα, ένα χωριουδάκι του Πόντου. Η ζωή τους είναι φτωχική μέχρι που τα χρόνια περνούν και μαζί τους έρχεται η κατάταξη στον τουρκικό στρατό για όλα τα αρσενικά από 14 έως 45 ετών, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτή που νομίζουν όλοι. Ο πατέρας του Γιάννη φεύγει και ο ίδιος ως ο μεγαλύτερος από όλα τα αδέρφια του οφείλει να γίνει ο προστάτης όλης της οικογένειας.
Τα τάγματα εργασίας είναι πια γεγονός. Όσοι μπορούν να δραπετεύσουν, το κάνουν. Είναι το μοναδικό πράγμα που μπορούν να κάνουν για να σωθούν από τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Η μόνη λύση αυτών για να γλιτώσουν από την αγριότητα των Τούρκων είναι να γίνουν αντάρτες.

«Σιμέλα λεν' την Παναγιά,
Σιμέλα λεν' και σένα,
Πρώτα φιλώ την Παναγιά
και δεύτερον εσένα»
(Ποντιακό τραγούδι που τραγουδούσε στα εγγόνια της η γιαγιά) σελίδα 24
Σύμμαχοι των Τούρκων γίνονται οι Τσέτες, οι οποίοι σκοτώνουν τους Έλληνες με απίστευτη αγριότητα. Και κάπως έτσι ξεκινάει ο γολγοθάς για όλους τους Έλληνες. Καραβάνια Ποντίων φεύγουν από τον τόπο τους. Είναι η μοναδική λύση για να σωθούν. Το ίδιο συμβαίνει και με την οικογένεια του Γιάννη. Και το χειρότερο; Η ορφάνια χτυπάει την πόρτα τους. Αλλά πρέπει να βρουν τρόπο για να επιβιώσουν. 
Ο Γιάννης θα κάνει έναν άθλο διαδρομών. Από το παιδομάζωμα της τουρκοκρατίας θα βρεθεί σε ένα χριστιανικό ορφανοτροφείο και από εκεί στο χωριό του Ζύμονα και στο Ερζιγκιάν πλάι στον παππού του. Αλλά η συμβίωση με τη νέα οικογένεια του παππού του δεν θα είναι η ιδανική. Αυτό θα ωθήσει τον Γιάννη να φύγει για να βρει τον θείο του Ρωμανό. Στην Τραπεζούντα πλέον θα βρεθεί στο «Ελληνικό Ορφανοτροφείο Τραπεζούντας», όπου λάμβαναν περίθαλψη τα ορφανά των Ποντίων που υπέστησαν διωγμό και από εκεί θα επιχειρήσει να γυρίσει πάλι πίσω στον παππού του. Μόνο που ο δρόμος θα του κρύψει πολλούς κινδύνους. Θα έρθει σε επαφή με Τούρκους και Τραντέλλενους και θα ακούσει ένα μοναδικής ομορφιάς παραδοσιακό ποντιακό τραγούδι από έναν αντάρτη –το οποίο θα βρούμε στις σελίδες 77-79. Θα πάει στο Ερζιγκιάν και μετά στη Ζύμονα. Και από εκεί θα φύγει για να μεταβεί πλέον στην Ελλάδα, όπου και εκεί η διαδρομή του θα είναι μεγάλη μέχρι τον οριστικό προορισμό του.
Ποιο είναι, λοιπόν, του Πόντου προσφυγόπουλο;
Ο παππούς της συγγραφέως, η οποία έγραψε την ιστορία της ζωής του και τη διαδρομή του από την ομορφιά της ζωής, την κόλαση του πολέμου μέχρι τον ξεριζωμό του και την εγκατάστασή του στην Ελλάδα.
Μπορεί να διαβαστεί από ένα παιδί που βρίσκεται στην προεφηβεία και στην εφηβεία;
Εννοείται πως ναι! Για να μην πω ότι επιβάλλεται! Άλλωστε το παρόν βιβλίο διακρίθηκε με το Πρώτο Βραβείο Εφηβικού Διηγήματος στον Διαγωνισμό Ορθόδοξου Χριστιανικού Παιδικού Βιβλίου 2017. Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να διαβαστεί μόνο από αυτές τις ηλικιακές ομάδες. Κάθε αναγνώστης οφείλει να το διαβάσει. Για να μάθει την ιστορία του Ελληνισμού, τον αφανισμό και την εξόντωση των Ποντίων, τα γεγονότα του τότε που δεν ήταν «συνωστισμός» αλλά ένας σκληρός πόλεμος και ο προάγγελος των γεγονότων και των βασανιστηρίων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρόκειται για μία προσεγμένη έκδοση από τις εκδόσεις Σαΐτη. Το φύλλο είναι γυαλιστερό και η διάσπαρτη εικονογράφησή του φέρει την υπογραφή της Μαρίας Αναστασίου. Τα χρώματα είναι ζωηρά και η έντονη χρωματικά παλέτα που χρησιμοποιεί μας θυμίζει αγιογραφίες.
Αναμφίβολα, όλη η ιστορία μου προκάλεσε ρίγη συγκίνησης, παρότι δεν έχω ρίζες από τον Εύξεινο Πόντο. Όμως πονάω για τα όσα συνέβησαν στον λαό μου. Έμαθα μερικές ποντιακές εκφράσεις, γνώρισα τον πόνο του Γιάννη και χιλιάδων άλλων ανθρώπων που βρέθηκαν σε παρόμοια δεινή θέση, αφουγκράστηκα τα συναισθήματα της συγγραφέως και έγινα κοινωνός της. Εύχομαι να μην υπάρξουν άλλα τέτοια συνταρακτικά γεγονότα και η πορεία των λαών να είναι συμμαχική. Αξίζει όλοι οι αναγνώστες, Πόντιοι και μη, να προβούν στην ανάγνωση αυτού του πονήματος –κατάθεση ψυχής– από την ίδια τη συγγραφέα, η οποία θέλησε να μας πει την ιστορία της οικογένειάς της και του πόνου που έζησαν όλοι.





Βασιλική Διαμάντη