Το Δάκρυ της Μάντισσας είναι μια δυνατή και συγκινητική ιστορία για μια παθιασμένη αγάπη που εκτυλίσσεται στα χρόνια του Όθωνα. Μια αληθινή ιστορία, μια θρυλική υπόθεση πάθους και φονικού που διαδραματίστηκε γύρω στο 1836 και εκδικάστηκε από το κακουργιοδικείο Μεσολογγίου.
Η ηρωίδα του βιβλίου η Άννα, κόρη πλούσιας μεγαλοαστικής αθηναϊκής οικογένειας , θέλοντας να απομακρυνθεί από τον τρόπο ζωής της μητέρας της, διορίζεται ως δασκάλα σε ένα ορεινό χωριό της Ρούμελης.
Εκεί φιλοξενείται από την οικογένεια του προηγούμενου διδάσκαλου, τα μέλη της οποίας είναι δυο αδέρφια η Μαρίτσα και ο Νάσος και η θεία τους .
Μέσα από το διήγημα περιγράφεται η ζωή , η σκληρή δουλειά των κατοίκων, τα ήθη και τα έθιμα της Ρούμελης, η πατριαρχική οικογένεια, η κυριαρχία του άντρα μέσα στο κάθε σπιτικό, ο τρόπος λειτουργίας των τότε σχολείων που τα μαθήματα τα παρακολουθούσαν μόνο τα αγόρια της κάθε οικογένειας, ενώ τα κορίτσια τους δεν τα άφηναν εκτός κάποιων εξαιρέσεων να μάθουν γράμματα….
Η Μαρίτσα μια πανέμορφη κοπέλα μοιάζει αφελής μόνο όμως με τους άντρες, ενώ υποκύπτει σε ένα ολέθριο πάθος ερχόμενη αντιμέτωπη με τις ηθικές αξίες της οικογένειας.
Η Άννα και ο Νάσος ερωτεύονται πέρα από τα εμπόδια που συναντούν στο δρόμο τους, μια αριστοκράτισσα και ένα απλός άνθρωπος του χωριού, αλλά σωστός και ακέραιος χαρακτήρας. Βιώνουν έναν έρωτα δυνατό με όλο τους το είναι, έναν έρωτα που τους σημάδεψε με την ένταση και τα συναισθήματα τους.Ωστόσο η Άννα έχει πάντα στην άκρη του μυαλού της, την προφητεία μια γριάς μάντισσας που συνάντησε στο δρόμο της : ότι ο αγαπημένος της θα την πληγώσει , και ότι ο κίνδυνος που παραμονεύει θα είναι θανάσιμος…..
Η ιστορία κυλάει γρήγορα, οι εξελίξεις τρέχουν, η ένταση της ιστορίας πολύ δυνατή καθώς τα συναισθήματα που μας βγάζει κορυφώνονται. Το τέλος της ιστορίας έντονο, ένα βιβλίο που ακόμη και τώρα το αισθάνομαι να με τυλίγει, έχω μέρη του μέσα στο μυαλό μου, ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα εποχής , που έκαναν τα δάκρυα μου να τρέχουν!!!
Συγχαρητήρια στην Γιώτα Γούβελη, από όλα της τα βιβλία το αγάπησα περισσότερο!!!
Η ηρωίδα του βιβλίου η Άννα, κόρη πλούσιας μεγαλοαστικής αθηναϊκής οικογένειας , θέλοντας να απομακρυνθεί από τον τρόπο ζωής της μητέρας της, διορίζεται ως δασκάλα σε ένα ορεινό χωριό της Ρούμελης.
Εκεί φιλοξενείται από την οικογένεια του προηγούμενου διδάσκαλου, τα μέλη της οποίας είναι δυο αδέρφια η Μαρίτσα και ο Νάσος και η θεία τους .
Μέσα από το διήγημα περιγράφεται η ζωή , η σκληρή δουλειά των κατοίκων, τα ήθη και τα έθιμα της Ρούμελης, η πατριαρχική οικογένεια, η κυριαρχία του άντρα μέσα στο κάθε σπιτικό, ο τρόπος λειτουργίας των τότε σχολείων που τα μαθήματα τα παρακολουθούσαν μόνο τα αγόρια της κάθε οικογένειας, ενώ τα κορίτσια τους δεν τα άφηναν εκτός κάποιων εξαιρέσεων να μάθουν γράμματα….
Η Μαρίτσα μια πανέμορφη κοπέλα μοιάζει αφελής μόνο όμως με τους άντρες, ενώ υποκύπτει σε ένα ολέθριο πάθος ερχόμενη αντιμέτωπη με τις ηθικές αξίες της οικογένειας.
Η Άννα και ο Νάσος ερωτεύονται πέρα από τα εμπόδια που συναντούν στο δρόμο τους, μια αριστοκράτισσα και ένα απλός άνθρωπος του χωριού, αλλά σωστός και ακέραιος χαρακτήρας. Βιώνουν έναν έρωτα δυνατό με όλο τους το είναι, έναν έρωτα που τους σημάδεψε με την ένταση και τα συναισθήματα τους.Ωστόσο η Άννα έχει πάντα στην άκρη του μυαλού της, την προφητεία μια γριάς μάντισσας που συνάντησε στο δρόμο της : ότι ο αγαπημένος της θα την πληγώσει , και ότι ο κίνδυνος που παραμονεύει θα είναι θανάσιμος…..
Η ιστορία κυλάει γρήγορα, οι εξελίξεις τρέχουν, η ένταση της ιστορίας πολύ δυνατή καθώς τα συναισθήματα που μας βγάζει κορυφώνονται. Το τέλος της ιστορίας έντονο, ένα βιβλίο που ακόμη και τώρα το αισθάνομαι να με τυλίγει, έχω μέρη του μέσα στο μυαλό μου, ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα εποχής , που έκαναν τα δάκρυα μου να τρέχουν!!!
Συγχαρητήρια στην Γιώτα Γούβελη, από όλα της τα βιβλία το αγάπησα περισσότερο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου