Κριτική Βιβλίου “Τρεις μέρες... με τους Αγίους” της Αδαμαντίας Αλατάρη

Μία οικογένεια θα μεταβεί στην Ουρανούπολη. Εκεί θα μείνει λίγες μέρες και μικροί και μεγάλοι θα γνωρίσουν τον τρόπο λειτουργίας των μοναστηριών.
Ο Λεωνίδας θα είναι το μικρότερο μέλος της οικογένειας που θα επισκεφτεί τις μονές του Αγίου Όρους. Η κατάσταση είναι κατανυκτική, οι λειτουργίες λιτές, οι συζητήσεις προσδίδουν τη βαθιά πίστη των μοναχών, η παρουσία της Παναγίας είναι εμφανής σε κάθε βήμα των επισκεπτών.
Η διαδρομή θα είναι δύσκολη αλλά η εμπειρία και το αποτέλεσμα θα αποζημιώσουν τους πάντες. Το καλωσόρισμα από τους γέροντες θα είναι εγκάρδιο και με πολλά καλούδια.
Το παρόν βιβλίο καταφέρνει να μας αφυπνίσει και να μας ταξιδέψει νοερά στο Άγιο Όρος. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας οδηγός για τα μοναστήρια του Άγιου Όρους αλλά είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό.

Η συγγραφέας, Αδαμαντία Αλατάρη, κατορθώνει μέσα από τον λιτό της λόγο να ζωντανέψει τις εικόνες. Επίσης, οι συζητήσεις με τους μοναχούς των μοναστηριών, που θα επισκεφτεί η οικογένεια, μας διδάσκουν την ευλάβεια και την ταπείνωση που οφείλουμε να έχουμε όλοι μας, πόσο μάλλον αυτά τα πρόσωπα που “αγγίζουν” καθημερινά τον ουρανό.
Το άρωμα του λουκουμιού τριαντάφυλλου θα αγγίξει τους αισθητήρες της όσφρησής μου και θα μου δημιουργήσει θύμησες του παρελθόντος.
Η εικονογράφηση αποτελείται από δύο μορφές. Η μία είναι η γνωστή μέθοδος που βλέπουμε σε κάθε παιδικό βιβλίο. Η δεύτερη είναι αυτή της φωτογραφίας που γίνεται ηλεκτρονική επεξεργασία προκειμένου να ταιριάξει κατάλληλα σε ένα τέτοιο βιβλίο και να κεντρίσει το μάτι των μικρών μας αναγνωστών.
Πολλά τα θετικά στοιχεία που με μαγνήτισαν και μου άγγιξαν την ψυχή μου. Αναμφισβήτητα, υπάρχει ένα αρμονικό ταίριασμα κειμένου και εικόνων. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυρία Αλατάρη λόγω της ιδιότητας του εκπαιδευτικού που κατέχει γνωρίζει πως να μιλήσει στις ψυχές των παιδιών. Η χριστιανικότητά της και η γλυκιά χροιά της είναι τα μερικά από τα στοιχεία του χαρακτήρα της που με έχουν καταπλήξει.
Ο λόγος της είναι διδακτικός και ουσιαστικός χωρίς όμως να γίνεται αυστηρή. Αγαπάει τα παιδιά και αυτό διαφαίνεται καθ' όλη την ανάγνωση αυτού του σπουδαίου πονήματος. Παρόλο που, λόγω του άβατου, δεν έχει βρεθεί σε αυτούς τους τόπους μας μεταφέρει εκεί και μας κάνει να αισθανθούμε τον χωροχρόνο στον οποίο βρίσκονται οι ήρωές της.
Εύχομαι να αγαπηθεί από τους αναγνώστες και να την ακολουθήσουν πολλοί εξ' αυτών. Εμένα με έχει κερδίσει και πλέον τη θεωρώ δικό μου άτομο και πολυαγαπημένη συγγραφέα. Όσοι θέλουν να βιώσουν την αγιότητα του χώρου και των μοναχών και να μάθουν πράγματα και γεγονότα της περιοχής ας δώσουν την ευκαιρία να τη γνωρίσουν μέσω του σπουδαίου αυτού αναγνώσματος! Είμαι σίγουρη ότι θα την αγαπήσετε και θα την ακολουθήσετε σε κάθε συγγραφικό της βήμα!





Βασιλική Διαμάντη