Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

Κριτική Βιβλίου “Ο πειρατής της Μονεμβασιάς” του Γιώργου Αντωνάκη

Ένα σπασμένο τζάμι γίνεται η αφορμή για την περιπέτεια στη Μονεμβασιά. Πως; Μα και φυσικά διαβάζοντας τα νέα στην εφημερίδα, στην οποία θα τυλιχθεί το τζάμι.
Αυτή η εφημερίδα μιλάει για την εικόνα της Σταύρωσης, μία εικόνα η οποία βρίσκεται στην Εκκλησία του Ελκομένου. Τι το παράξενο έχει αυτή η εικόνα; Είναι ανεκτίμητης αξίας και έχει κλαπεί ήδη μία φορά.
Για αυτόν τον λόγο οι τρεις φίλοι αποφασίζουν να πάνε για τις ημέρες του Πάσχα στη Μονεμβασιά. Ο Οδυσσέας, ο Θωμάς και η Ραλλού θα περάσουν τις μέρες των διακοπών τους παρέα με τη φίλη τους, Κική, και τη γιαγιά της. Ο Οδυσσέας είναι ο αρχηγός, ο Θωμάς ο φαγανός της παρέας και η Ραλλού το αγοροκόριτσο που αναστατώνει τον Θωμά και τον εξοργίζει με τα καμώματά της και τη συμπεριφορά της.
Ποιος είναι ο Ακατανόμαστος και ποιος ο πειρατής; Άραγε υπάρχουν ακόμα και σήμερα πειρατές; Θα καταφέρει αυτή η ιδιόρρυθμη παρέα να επιλύσει το μυστήριο; Θα καταφέρει να σώσει την εικόνα; Γιατί ο Οδυσσέας θα ταΐσει στις κοτούλες καλαμπόκι; Τι σχέση έχει ο κρόκος του αυγού και το χρώμα της με την αγιογραφία; Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ταχυδρομικά περιστέρια; Ποιο είναι το κόκκινο του καδμίου; Γιατί τα χρώματα που θα μάθουν έχουν άλλες ονομασίες από αυτές που χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι; Ποια βυζαντινά εδέσματα θα δοκιμάσουν; Τι σχέση έχει το Βυζάντιο με τη Μονεμβασιά;
Αυτά και άλλα πολλά θα ανακαλύψουμε στις σελίδες του βιβλίου. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έχει ως στόχο να γνωρίσουμε τις συνήθειες των ανθρώπων που ζούσαν στο Βυζάντιο, τα φαγητά τους, τις ονομασίες των χρωμάτων και τις τεχνικές της αγιογραφίας. Επίσης, ο συγγραφέας μας συστήνει μία περιπέτεια στην οποία δεν λείπει το γέλιο ούτε η μάθηση. Όλοι μας θα αγαπήσουμε τον Θωμά με τις λίγο χαζές ερωτήσεις του, την αφέλειά του και την αδυναμία του στο φαγητό. Ο Οδυσσέας πάλι έχει πρακτικό μυαλό και αγαπά τις περιπέτειες. Την ίδια αγάπη για τις περιπέτειες έχει και η Ραλλού, η οποία επιπλέον αρέσκεται στο να νευριάζει τον Θωμά.
Η ώρα περνάει ευχάριστα, η ανάγνωση είναι διασκεδαστική, η μάθηση πραγματοποιείται μέσα από το παιχνίδι και οι σελίδες γυρνάνε και γυρνάνε με αμείωτο ρυθμό και χαρά. Πρώτη φορά διαβάζω βιβλίο του συγκεκριμένου συγγραφέα και μπορώ να πω ότι με εξέπληξε ο έξυπνος τρόπος γραφής και αφήγησης, τα πράγματα που μαθαίνουμε όπως είναι οι τεχνικές ζωγραφικής και οι ονομασίες ων χρωμάτων και η παιδικότητα, το κέφι και η ευτυχία που εξελίσσονται καθώς η ιστορία βαθαίνει και εμείς γνωρίζουμε νέες εμπειρίες και γνώσεις!
Το συγκεκριμένο βιβλίο αφορά παιδιά που ανήκουν στην προεφηβεία και μετέπειτα και η προσέλκυσή τους γίνεται με έναν θαυμαστό και αξιαγάπητο τρόπο! Σίγουρα θα διαβάσω και άλλα πονήματα του συγγραφέα για να γνωρίσω περισσότερα πράγματα γύρω από τη θρησκεία και όχι μόνο. Αλλά κυρίως για να διασκεδάσω, να χαρώ, να μάθω νέα πράγματα που τυχόν αγνοώ και να γίνω και εγώ πάλι παιδί!






Βασιλική Διαμάντη 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου