Κριτική Βιβλίου “Το νησί της τρέλας” του Γιώργου Μελισσαρόπουλου

Στο νησί Τζαμάουα η Καλαμαρένια πουλάει το παγωτό σε όλα τα ζώα του. Φτιάχνει συνεχώς νέες γεύσεις και όλοι μένουν ενθουσιασμένοι. Το παγωτό φιστίκι, η βανίλια, το βερίκοκο, η σοκολάτα και πολλές άλλες γεύσεις γίνονται ανάρπαστες! Ο Μπανανέος πάντα δίνει την παραγγελία του λίγο πριν εξαντληθεί η γεύση που θέλει.
Το μικρό Χταποδίνι είναι συνέχεια δίπλα στην Καλαμαρένια. Μία ιδιότητά του όμως θα γίνει αντιληπτή όταν στο νησί θα εισβάλλει ο πειρατής Πρασογένης με τους παπαγάλους του.
Τι μπορεί να ζητάει ένα πειρατικό καράβι στο νησί; Ποιος είναι ο σοφός Ναυαγογέροντας και ποιος ο απόμακρος και αινιγματικός Σαγονιάρης; Θα τα καταφέρουν η έξυπνη Καλαμαρένια, ο γενναίος Μπανανέος και όλη η υπόλοιπη παρέα να σώσει το νησί τους από τους τρομερούς και απαίσιους πειρατές;
Μία διασκεδαστική και χιουμοριστική περιπέτεια έρχεται να συναρπάσει μικρούς και μεγάλους. Η ιστορία είναι δομημένη με τη μορφή comics. Ένα ελληνικό commics έρχεται να κερδίσει το ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Τα κείμενα και τις εικόνες ανήκουν στον ταλαντούχο και παγκοσμίου φήμης Γιώργο Μελισσαρόπουλο, ο οποίος υπογράφει με το ψευδώνυμο Meliss.
Τα χρώματα είναι έντονα και η ιστορία ευφυής και ευρηματική. Λάτρεψα κάθε χαρακτήρα, ακόμα και τους κακούς. Επίσης, γέλασα και διασκέδασα με τις γκάφες και το περιπετειώδες πέρασμα στη ζούγκλα του νησιού από το εξαιρετικό και πανέξυπνο τρίδυμο, Καλαμαρένια, Μπανανέος και Χταποδίνι.
Είχα χρόνια να διαβάσω μία ιστορία με τη μορφή comics και με πήγε πίσω στην παιδική μου ηλικία όπου ο Μίκυ Μάους και οι φίλοι του μου κρατούσαν συντροφιά αρκετές φορές στον ελεύθερό μου χρόνο. Όσοι ψάχνουν μία φρέσκια ιδέα από τα κλασικά και αγαπημένα βιβλία comics θαρρώ ότι βρήκαν αυτό που αναζητούν. Διασκεδαστικό, χιουμοριστικό, αστείο, χρωματιστό, περιπετειώδες και ονειρεμένο είναι μερικά από τα επίθετα που κοσμούν αυτό το μοναδικό και όμορφο βιβλίο.
Θέλω να πιστεύω ότι είναι μόνο η αρχή και ότι θα επακολουθήσουν πολλές ακόμα περιπέτειες με το νησί Τζαμάουα και την αξιολάτρευτη παρέα. Αξίζει να το διαβάσουν όλοι, μικροί και μεγάλοι! Τρέξτε να το προμηθευτείτε και να βυθιστείτε και εσείς στην ιστορία και στη μοναδική σκιαγράφηση των χαρακτήρων του μοναδικού Γιώργου Μελισσαρόπουλου!





Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Μια ομάδα για τη Σόφη” της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου

Η Αλίκη και η Σόφη είναι φίλες εδώ και αρκετά χρόνια. Πάντα μεταξύ τους υπήρχε αγάπη. Ο διαπληκτισμός δεν υπήρχε στη ζωή τους. Λίγο δύσκολο ή και περίεργο θα μου πείτε. Όντως! Κάποιος έπρεπε να κάνει υπομονή και να παραγκωνίζει τον εαυτό του για να μη χαλάσει η σχέση τους.
Επομένως, το ένα κορίτσι μας παρουσιάζεται ως δυναμικό, εγωιστικό και απαιτητικό και το άλλο ως καλόβουλο, πάντα δεύτερο και ικανοποιημένο με τα λίγα.
Μετά το Νηπιαγωγείο σειρά έχει το Δημοτικό. Πλέον τα δύο κορίτσια πηγαίνουν στην Πρώτη Δημοτικού. Η δασκάλα τους προκειμένου να ενσωματωθούν τα παιδιά σε παρέες και να αποκτήσουν φιλικές και διαπροσωπικές σχέσεις τους δείχνει την έννοια της ομαδικότητας μέσω κάποιων δραστηριοτήτων. Πρώτο παιχνίδι ζωγραφικής με θέμα το μοίρασμα των πραγμάτων σε κάποιο άλλο παιδάκι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα από τα δύο κορίτσια να ζωγραφίζει συνεχώς αντικείμενα, εν αντιθέσει με το άλλο που δεν είναι και το καλό εδώ. Το επόμενο παιχνίδι είναι ομαδικό. Κάθε ομάδα παίρνει από ένα χρωματιστό φύλλο χαρτιού και ζωγραφίζει τα θρανία της τάξης. Αυτό οδηγεί σε προστριβή της ομάδας των κοριτσιών εξαιτίας τον εγωισμό του ενός από αυτά. Όλη αυτή η κατάσταση θα ωθήσει τα παιδιά να μη θέλουν στην παρέα τους αυτό που είναι απαιτητικό.
Ποιο ανήκει στην πρώτη κατηγορία και ποιο στη δεύτερη; Ποια είναι η Αλίκη; Ποια είναι η Σόφη; Γιατί ψάχνει μία ομάδα; Ποια θα την πάρει μαζί της; Είναι τόσο δύσκολο για κάποιον να ενσωματωθεί σε μία παρέα;
Μα τι όμορφη ιστορία είναι αυτή, σκέφτηκα διαβάζοντας το οπισθόφυλλο. Τη συγγραφέα τη γνώρισα όταν ένα βιβλίο βρέθηκε στα χέρια μου. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει τις ιστορίες της έχουν κάτι το μαγικό και το ιδιαίτερο. Αυτά είναι τα στοιχεία με έχουν κάνει να αγαπώ οτιδήποτε γράφει.
Τα θέματα που προσεγγίζει και ξεδιπλώνει είναι αυτό του μοιράσματος, της αγάπης, της φιλίας, της ομαδικότητας, της συνεργασίας, της συγχώρεσης και του συμβιβασμού.
Η εικονογράφηση αξίζει ιδιαίτερη μνεία. Η εικονογράφος Μαρία Μανουρά καταφέρνει να κεντρίσει μέσα από τη χρωματική παλέτα και την εξαιρετική και ζωντανή απεικόνιση των χαρακτήρων του βιβλίου. Τα συναισθήματα όπως είναι η αγάπη, ο θυμός, η οργή, η απογοήτευση, η καλοσύνη αποτυπώνονται με τέτοιο τρόπο που κανείς δεν γίνεται να μη μένει έκθαμβος.
Η μαγεία του κειμένου και της εικόνας προσελκύει κάθε παιδί, μικρό και μεγάλο, και αξίζει να κοσμεί τις βιβλιοθήκες όλων μας! Αγοράστε το δώρο σε ένα παιδί δύσκολο, δυσπρόσιτο, εγωιστικό και που δεν έχει μάθει την αξία της προσφοράς και του δανεισμού! Αγοράστε το σε όλα τα παιδιά, δύσκολα ή μη! Είναι σημαντικό να μάθουν και να αποκτήσουν συλλογικές αξίες για να γίνουν σπουδαίοι άνθρωποι και συνάνθρωποι!





Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Μου αρέσω!” της Μαριλίτας Χατζημποντόζη

Πόσο εύκολο είναι για κάποιο παιδί να πει: ΜΟΥ ΑΡΕΣΩ!; Για τον Φρέκο, το μικρό μας αρκουδάκι, είναι πολύ δύσκολο. Τίποτα δεν του αρέσει πάνω του. Όλα τα βρίσκει λάθος. Και το κυριότερο; Νομίζει ότι δεν μπορεί να κάνει ό,τι και οι υπόλοιποι φίλοι του. Συνεχώς υποτιμά τον εαυτό του.
Ώσπου, μία μέρα τον ακούει η δασκάλα του και προσπαθεί να τονώσει την αυτοπεποίθησή του με διάφορες δραστηριότητες. Και εκεί που νομίζει ο Φρέκο ότι δεν θα τα καταφέρει, διαπιστώνει ότι όχι μόνο τα καταφέρνει αλλά και ότι είναι πολύ καλός. Και κάπως έτσι ξεκινάει να χτίζει την αυτοπεποίθησή του και να του ΑΡΕΣΕΙ ο χαρακτήρας του και οι ικανότητές του!
Η συγγραφέας Μαριλίτα Χατζημποντόζη καταφέρνει μέσα από αυτό το γλυκό της βιβλίο να μας δείξει ότι κανένας δεν είναι ανίκανος να πετύχει στη ζωή του. Αρκεί βεβαίως να θέτει στόχους και να πιστεύει στον ίδιο του τον εαυτό. Ο λόγος της συγγραφέως είναι απόλυτα κατανοητός για την ηλικιακή ομάδα που απευθύνεται. Η ιστορία της τοποθετείται στην κατηγορία Μπανάνα των εκδόσεων Ψυχογιός, η οποία ανήκει στην κατηγορία των 2 έως 4 ετών.
Η εικονογράφηση είναι χαρούμενη και έγχρωμη και σε συνδυασμό με το κείμενο την κάνει αγαπητή στους μικρούς μας αναγνώστες. Η ζωηρότητα των χρωμάτων και η παλέτα που χρησιμοποιεί ο εικονογράφος της, Γιώργος Σγουρός, μαγεύει και μαγνητίζει το μάτι.
Αναμφισβήτητα, κάθε γονιός οφείλει να το διαβάσει μαζί με το παιδί του λίγο πριν τον ύπνο και όχι μόνο. Τα μηνύματα είναι σημαντικά και δεν περιέχουν κάποιον διδακτισμό. Αντιθέτως, με όμορφο και απολύτως κατανοητό τρόπο προσπαθεί η Μαριλίτα Χατζημποντόζη να επιτύχει τον στόχο της, ο οποίος δεν είναι άλλος από την ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησης κάθε παιδιού.
Αν δεν δοκιμάσουμε δεν γνωρίζουμε αν μπορούμε να επιτύχουμε σε κάθε δραστηριότητα, παιχνίδι και στόχο. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να βάλουμε τα δυνατά μας και να πούμε στον εαυτό μας... ΝΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΩ!!! Η τρυφερότητα, η εμπιστοσύνη, η πυγμή και η επιμονή αποτελούν τα εφόδια ενός παιδιού για να γίνει ευτυχισμένο, δυναμικό και δυνατό. Ενώ η υπομονή, η συζήτηση, η προσπάθεια, η αγάπη και η θέληση είναι τα κομμάτια που οφείλουμε να έχουμε εμείς οι μεγάλοι για να μεταδώσουμε στο παιδί μας ή στον μαθητή μας όσα χρειάζεται για να τα βρει με τον ίδιο του τον εαυτό και να θέσει στόχους. Αγαπημένο ανάγνωσμα που έχει πάρει ήδη τη θέση του στη βιβλιοθήκη μου και σίγουρα θα μπει στις επιλογές μου για το επόμενο δώρο σε κάποιο παιδικό πάρτι.





Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Το μεγάλο όνειρο ενός μικρού σπόρου” της Κατερίνας Μουρίκη

Ένας μικρός σπόρος βαμβακιού μπαίνει σε ένα άγονο μέρος ενός χωραφιού. Περιτριγυρίζεται από πέτρες και το νερό δεν είναι αρκετό για να μπορέσει να ευδοκιμήσει ο σπόρος.
Μετά από τις προσευχές του ο Θεός θα του πραγματοποιήσει όσα ζητάει με ευλάβεια και ταπεινότητα. Σιγά – σιγά θα ριζώσει, θα βλαστήσει και θα καρποφορήσει.
Με το πέρασμα των μηνών οι καρποί θα γίνουν φυτά και μεγάλες μπαμπακότουφες θα δημιουργηθούν. Η συγκομιδή θα διαχωρίσει την ποιότητα του βαμβακιού. Κάποια θα γίνουν νήματα για βρεφικά ρούχα, ορισμένα για εσώρουχα, άλλα για ρουχισμό σπιτιών και θα υπάρξουν και αυτά που θα γίνουν σπάγκος για τα φιτίλια των κεριών.

Η συγγραφέας, Κατερίνα Μουρίκη, μέσα από αυτή την όμορφη και συναισθηματική ιστορία μας δείχνει τη δύναμη της πίστης, της επιμονής, της υπομονής, της αγάπης, του ονείρου, της αισιοδοξίας, της προσευχής και της ταπεινότητας. Πρόκειται για ένα αλληγορικό παραμύθι με όλα αυτά τα βαθιά νοήματα που σκοπό έχουν την ενδυνάμωση της ψυχής μας και της εμπιστοσύνης προς το Θεό.
Φυσικά, δεν πρέπει να παραλείψουμε και την εξαιρετική εικονογράφηση, την οποία έχει επιμεληθεί ο Σπύρος Γούσης. Οι εικόνες είναι φωτεινές, ζωηρές και εμπεριέχουν μία νότα αισιοδοξίας. Η αλληλοσύνδεση εικόνων και κειμένου είναι άρτια και απόλυτα συνυφασμένο το ένα κομμάτι με το άλλο.

Αγάπησα τον μικρό σπόρο γιατί κατάφερε να μου δημιουργήσει έντονα συναισθήματα στοργής και αγάπης. Ακόμα, μου ενδυνάμωσε το αίσθημα της πίστης μέσα από την προσευχή. Επίσης, μου δίδαξε την έννοια της επιμονής μέσω της προσπάθειάς του να βγει από τη σκληρή του φλούδα. Επιπλέον, μου έδειξε ότι το μονοπάτι προς την πίστη είναι δύσκολο, δύσβατο και δυσπρόσιτο αλλά εφόσον κάποιος επιθυμεί να βρει τον δρόμο προς τον Θεό οφείλει να το περάσει βγαίνοντας δυνατότερος και με περισσότερα εφόδια. Τέλος, για να καταφέρει να βλαστήσει και να ανθίσει η ψυχή μας χρειάζεται μόνο αγάπη. Φυσικά, δεν πρέπει να παραλείψω και τις δραστηριότητες που υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου, οι οποίες αναμφισβήτητα θα ενδυναμώσουν το νου, τη μάθηση και τη σκέψη.
Επομένως, τα μηνύματα που απορρέουν είναι πολλά και τα διδάγματα ουσιαστικά, χωρίς όμως να επιβάλλει οτιδήποτε. Όλα ξετυλίγονται βήμα – βήμα και με τόσο όμορφο τρόπο που αφήνει τον αναγνώστη να βυθιστεί στην ιστορία του βιβλίου και να αφουγκραστεί τα πάντα με έναν ιδιαίτερο τρόπο που μόνο η καρδιά μπορεί να αναδείξει. Το δεκαράκι είναι λίγο μπροστά σε αυτό το κομψοτέχνημα!





Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Ο γίγαντας” του Θοδωρή Παπαϊωάννου

Ο Αχιλλέας αγαπάει πολύ τον αδερφό του και τα παιχνίδια που κάνουν μαζί.
Το σχολείο όμως έχει κάποιες ευθύνες και ο Πάρης, ο αδερφός του Αχιλλέα, όλη μέρα γράφει τις εργασίες που τους βάζει ο δάσκαλός του και όταν τις τελειώνει δεν έχει όρεξη για παιχνίδι γιατί είναι κουρασμένος. Αυτό δεν αρέσει καθόλου στον Αχιλλέα. Έτσι αποφασίζει να παρακολουθήσει τον γίγαντα – δάσκαλο του αδερφού του.
Παρακολουθώντας τον ο Αχιλλέας θα μάθει τι κάνει ο γίγαντας και θα μπορεί να τα βάλει μαζί του. Άλλοτε ο Αχιλλέας βλέπει τον δάσκαλο του αδερφού του να παίζει μαζί τους στο προαύλιο, να δένει τα κορδόνια, να κουμπώνει τις κουκούλες, να ανοίγει τα κρουασάν και να βάζει τα καλαμάκια στους χυμούς των παιδιών. Και άλλοτε γίνεται γιατρός και ποδοσφαιριστής.
Αλλά δεν του φτάνει το προαύλιο. Πρέπει να ερευνήσει και την αίθουσα. Μόνο που δεν ξέρει τον τρόπο για να μπει μέσα. Ώσπου, ένα απόγευμα η τύχη είναι με το μέρος του... Η συνέχεια στο βιβλίο...
Η ιστορία είναι τόσο όμορφα γραμμένη που καταφέρνει να μαγέψει τους μικρούς μας αναγνώστες. Η σειρά «Χωρίς σωσίβιο» των εκδόσεων Πατάκη αφορά παιδιά της Α' και Β' Δημοτικού. Στόχο έχουν να δώσουν ώθηση στα παιδιά που ξεκινάνε τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού να αποκτήσουν γνώσεις λεξιλογίου, ανάγνωσης και ανάπτυξης της γλωσσικής μάθησης και αντίληψης. Η εικονογράφηση κεντρίζει το μάτι και κάνει διασκεδαστική την ανάγνωση. Στο τέλος υπάρχει η δυνατότητα δραστηριοτήτων όπως είναι συμπλήρωση των κενών, η ζωγραφική και παρατηρητικότητας.
Αναμφισβήτητα, οι μικροί μας αναγνώστες θα ενθουσιαστούν καθώς οι εικόνες θα ταξιδέψουν το μάτι και σε συνδυασμό με το κείμενο θα τους δώσουν τα απαραίτητα εφόδια που χρειάζονται για να αποκτήσουν γνώσεις και να εντρυφήσουν τη σκέψη.





Βασιλική Διαμάντη 
 

Κριτική Βιβλίου “Ο πειρατής της Μονεμβασιάς” του Γιώργου Αντωνάκη

Ένα σπασμένο τζάμι γίνεται η αφορμή για την περιπέτεια στη Μονεμβασιά. Πως; Μα και φυσικά διαβάζοντας τα νέα στην εφημερίδα, στην οποία θα τυλιχθεί το τζάμι.
Αυτή η εφημερίδα μιλάει για την εικόνα της Σταύρωσης, μία εικόνα η οποία βρίσκεται στην Εκκλησία του Ελκομένου. Τι το παράξενο έχει αυτή η εικόνα; Είναι ανεκτίμητης αξίας και έχει κλαπεί ήδη μία φορά.
Για αυτόν τον λόγο οι τρεις φίλοι αποφασίζουν να πάνε για τις ημέρες του Πάσχα στη Μονεμβασιά. Ο Οδυσσέας, ο Θωμάς και η Ραλλού θα περάσουν τις μέρες των διακοπών τους παρέα με τη φίλη τους, Κική, και τη γιαγιά της. Ο Οδυσσέας είναι ο αρχηγός, ο Θωμάς ο φαγανός της παρέας και η Ραλλού το αγοροκόριτσο που αναστατώνει τον Θωμά και τον εξοργίζει με τα καμώματά της και τη συμπεριφορά της.
Ποιος είναι ο Ακατανόμαστος και ποιος ο πειρατής; Άραγε υπάρχουν ακόμα και σήμερα πειρατές; Θα καταφέρει αυτή η ιδιόρρυθμη παρέα να επιλύσει το μυστήριο; Θα καταφέρει να σώσει την εικόνα; Γιατί ο Οδυσσέας θα ταΐσει στις κοτούλες καλαμπόκι; Τι σχέση έχει ο κρόκος του αυγού και το χρώμα της με την αγιογραφία; Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ταχυδρομικά περιστέρια; Ποιο είναι το κόκκινο του καδμίου; Γιατί τα χρώματα που θα μάθουν έχουν άλλες ονομασίες από αυτές που χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι; Ποια βυζαντινά εδέσματα θα δοκιμάσουν; Τι σχέση έχει το Βυζάντιο με τη Μονεμβασιά;
Αυτά και άλλα πολλά θα ανακαλύψουμε στις σελίδες του βιβλίου. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έχει ως στόχο να γνωρίσουμε τις συνήθειες των ανθρώπων που ζούσαν στο Βυζάντιο, τα φαγητά τους, τις ονομασίες των χρωμάτων και τις τεχνικές της αγιογραφίας. Επίσης, ο συγγραφέας μας συστήνει μία περιπέτεια στην οποία δεν λείπει το γέλιο ούτε η μάθηση. Όλοι μας θα αγαπήσουμε τον Θωμά με τις λίγο χαζές ερωτήσεις του, την αφέλειά του και την αδυναμία του στο φαγητό. Ο Οδυσσέας πάλι έχει πρακτικό μυαλό και αγαπά τις περιπέτειες. Την ίδια αγάπη για τις περιπέτειες έχει και η Ραλλού, η οποία επιπλέον αρέσκεται στο να νευριάζει τον Θωμά.
Η ώρα περνάει ευχάριστα, η ανάγνωση είναι διασκεδαστική, η μάθηση πραγματοποιείται μέσα από το παιχνίδι και οι σελίδες γυρνάνε και γυρνάνε με αμείωτο ρυθμό και χαρά. Πρώτη φορά διαβάζω βιβλίο του συγκεκριμένου συγγραφέα και μπορώ να πω ότι με εξέπληξε ο έξυπνος τρόπος γραφής και αφήγησης, τα πράγματα που μαθαίνουμε όπως είναι οι τεχνικές ζωγραφικής και οι ονομασίες ων χρωμάτων και η παιδικότητα, το κέφι και η ευτυχία που εξελίσσονται καθώς η ιστορία βαθαίνει και εμείς γνωρίζουμε νέες εμπειρίες και γνώσεις!
Το συγκεκριμένο βιβλίο αφορά παιδιά που ανήκουν στην προεφηβεία και μετέπειτα και η προσέλκυσή τους γίνεται με έναν θαυμαστό και αξιαγάπητο τρόπο! Σίγουρα θα διαβάσω και άλλα πονήματα του συγγραφέα για να γνωρίσω περισσότερα πράγματα γύρω από τη θρησκεία και όχι μόνο. Αλλά κυρίως για να διασκεδάσω, να χαρώ, να μάθω νέα πράγματα που τυχόν αγνοώ και να γίνω και εγώ πάλι παιδί!





Βασιλική Διαμάντη 
 

Συζητώντας με την Αθηνά Μπούτιβα

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Α.Μ.: Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον συγκεκριμένα είναι αρκετοί εκείνοι που μου αρέσουν να τους διαβάζω. Από σύγχρονους πάντως συγγραφείς μου αρέσει πάρα πολύ η γραφή της Jennifer Donnelly.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Α.Μ.: Ξεκίνησα να διαβάζω από πάρα πολύ μικρή ηλικία και ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο διάβασα πρώτο. Σίγουρα όμως ήταν κάποιο της κυρίας Άλκης Ζέη…

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Α.Μ.: Ήταν μια προσωπική ανάγκη φυγής του μυαλού από το σκληρό εργασιακό περιβάλλον των media.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω...”;

Α.Μ.: Ένα μυθιστόρημα μυστηρίου και ερωτικής τυραννίας. Ένα μυθιστόρημα που η ζωή της Λυδίας θα σε αγγίξει απόλυτα. Θα την αγαπήσεις και θα θέλεις στο τέλος να έρθει η πολυπόθητη δικαίωση. Η γαλήνη στην ψυχή της…

Ερώτηση 5η: Δεύτερη ευκαιρία ζωής αναζητάει η Λυδία. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να δώσει δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό του και να σταματήσει να είναι σκληρός μαζί του;

Α.Μ.: Ήταν μια γυναίκα που απλώς αγαπούσε πολύ τους γύρω της. Την δεύτερη ευκαιρία και εκείνη αλλά και όλοι μας την δίνουμε στον εαυτό μας όταν έχουμε κουραστεί πάρα πολύ. Όταν φτάνουμε ένα βήμα πριν το γκρεμό από όλα αυτά που υπομένουμε και υπομένουμε και σε εκείνο ακριβώς το σημείο αν είσαι τελικά δυνατός δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό σου όσο σκληρά και αν του έχεις φερθεί…

Ερώτηση 6η: Η βία σε πολλές εκφάνσεις της ξετυλίγεται στην ιστορία του βιβλίου. Η Λυδία θα βιώσει πολλά. Θεωρείτε ότι χρειάζεται μεγάλη δύναμη ψυχής για να αντέξει ένας άνθρωπος ό,τι πέρασε η Λυδία;

Α.Μ.: Η Λυδία τότε απλώς δεν ζούσε… Είχε επιβάλλει στον εαυτό της, την ποινή, του άτυπου θανάτου… Ήταν μια ζωντανή – νεκρή… Μια άψυχη κούκλα… Ήταν το βασανιστήριο της που εκείνη… Η απάντηση στο βιβλίο!

Ερώτηση 7η: Ένας θάνατος, μία διαθήκη και έξι γρίφοι περίεργοι που πρέπει να λυθούν. Πιστεύετε ότι εύκολα θα μπορούσε κάποιος να λύσει τους γρίφους ή απαιτεί κάποια προσόντα, τα οποία έχουν μόνο λίγοι άνθρωποι;

Α.Μ.: Τους γρίφους τους έγραψα μόνη μου. Δεν τους βρήκα από κάπου. Για να μπορέσει τώρα κάποιος να τους λύσει θα πρέπει να σκέφτεται λιγάκι διαφορετικά να μην πάει το μυαλό του κατευθείαν στο προφανές αλλά στο τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτό. Δεν απαιτούν κάποια ιδιαίτερα προσόντα απλώς άλλον τρόπο σκέψης.

Ερώτηση 8η: Στην ιστορία σημαντικό ρόλο παίζει και η αθέατη πλευρά του κόσμου. Το κάνατε για την εξέλιξη της υπόθεσης; Τελικά υπάρχει άυλος και υλικός κόσμος; Ποια είναι η άποψή σας;

Α.Μ.: Αυτό γεννήθηκε στην πορεία. Γράφοντας και εξελίσσοντας την πορεία της ζωής της Λυδίας μετά από μερικές σελίδες με οδήγησε η ίδια να της προσθέσω και αυτό. Αυτοί που «φεύγουν» από κοντά μας χάνονται μόνο σωματικά. Στις ψυχές μας και στις καρδιές μας ζουν πάντοτε.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Μ.: Θέλω να τους πω ένα πολύ μεγάλο Ευχαριστώ! Τους Ευχαριστώ που αγάπησαν τόσο πολύ την Λυδία μου αλλά και εμένα. Σας ευχαριστώ πολύ!

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Α.Μ.: Άλλος τρόπος γραφής, άλλη Αθηνά. Έχει μέσα τα πάντα. Στο τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος θα κληθούν να βρουν τον δολοφόνο. Δεν θα ήθελα να πω όμως περισσότερα. Συγγραφικά πάντως θεωρώ πως είναι το πιο ώριμο μου βιβλίο.

«Το χάραμα τον βρήκε να ονειροπολεί με ανοικτά διάπλατα τα δακρυσμένα του μάτια…».

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

 

 

 

 

 

Μεγάλωσα στην Αθήνα, σχολείο πήγα στο Μαράσλειο. Σπούδασα Δημοσιογραφία και Επόπτρια Δημόσιας Υγείας. Εργάστηκα ως Δημοσιογράφος σε μεγάλους ιδιωτικούς σταθμούς μέχρι που πήρα την απόφαση να τα εγκαταλείψω όλα και να ασχοληθώ αποκλειστικά με την συγγραφή! Στόχος μου πλέον είναι να αναδεικνύω μοναδικές ιστορίες που θα σας συντροφεύουν για χρόνια. Το πρώτο μου βιβλίο "Η καρδιά μου σου ανήκει" αποτελεί την αρχή μόνο μιας συναρπαστικής διαδρομής...

(2017) Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω..., Ωκεανός

(2015) Η καρδιά μου σου ανήκει, Ωκεανός

 

 

 

 

 

Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω...

Ο θάνατος του Νικηφόρου θα είναι για μένα η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου, θα είναι η δική μου Ανάσταση! Έμεινα Εδώ για τον πατέρα μου. Για τη μητέρα μου. Για να σώσω ουσιαστικά τις ζωές τους. Έμεινα Εδώ γιατί με ανάγκασαν οι περιστάσεις. Έμεινα Εδώ για τους άλλους, όχι για μένα! Έμεινα Εδώ ολομόναχη να κοιτάζω τους τέσσερεις τοίχους. Έμεινα Εδώ δίχως να πάρω ποτέ την αγάπη του. Έμεινα Εδώ επειδή το ήθελε εκείνος. Έμεινα Εδώ σαν να ήμουν και εγώ ένα από τα παιχνίδια του. Έμεινα Εδώ σαν ένας ανεξιχνίαστος γρίφος...
Τα λόγια της Λυδίας, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, που έγραψε στο ημερολόγιό της, μετά από μερικούς μήνες θα έβγαιναν αληθινά. Ο Νικηφόρος πράγματι πέθανε. Όμως η Λυδία θα κατάφερνε να γίνει ευτυχισμένη; Θα κατάφερνε να λύσει μέσα στους επόμενους έξι μήνες επιτυχώς τους έξι ισάριθμους γρίφους του, ώστε να κάνει δική της την κολοσσιαία περιουσία του; Ποιά θαμμένα μυστικά κρατούσαν δέσμια την πληγωμένη της ψυχή και δεν την άφηναν να ζήσει; Ποιός ήταν τελικά ο πραγματικός λόγος που την ανάγκασε να παντρευτεί τον Νικηφόρο; Ο έρωτας που θα έμπαινε στη ζωή της θα την άφηνε μέχρι το τέλος να πετά στα ουράνια ή όλα θα χάνονταν μονομιάς;

Ένα μυθιστόρημα μυστηρίου και ερωτικής τυραννίας που θα σας συναρπάσει!

 

 

 

 

Η καρδιά μου σου ανήκει

Η Μυρτώ από την ημέρα που γεννήθηκε πήρε πολύ αγάπη απ’ όλους και ειδικά από τον Δημήτρη. `Αλλωστε η καρδιά του της ανήκε…Όμως αυτή που δεν την αποδέχτηκε ποτέ ήταν η Ιωάννα, η θετή της μητέρα. Για εκείνην ήταν απλά ένας όρκος. Ήταν μόνο το σκαλοπάτι για να απολαύσει με την ησυχία της, την περιουσία του άντρα της. Το σχέδιό της όσο καλοστημένο και αν ήταν άρχισε να συναντά στην πορεία πολλά απρόβλεπτα εμπόδια…
Πώς θα αντιδράσει το αρρωστημένο της μυαλό όταν μέσα σε μια στιγμή δει ότι χάνει τα πάντα; Κανείς τους δεν μπορεί να φανταστεί…