Κριτική Βιβλίου “Κλειστό λόγω αγάπης” της Μαρίας Παπαδάκη

Θα ξεκινήσω από μία φράση της Ακριβής, ηρωίδας του βιβλίου της συγγραφέως, “Η ζωη είναι μικρή και δεν αξίζει λυπημένος να την ζήσεις...” Αγαπημένη φράση και με νόημα.
Η μάγισσα Ακριβή κατάφερε να με μαγέψει και να με ταξιδέψει στη δίνη της γραφής. Τόσο θετικό βιβλίο και με τόσα μηνύματα που είχα καιρό να διαβάσω και να ανακαλύψω μέσα από τις σελίδες.
Ο πόνος των ανθρώπων που βίωσαν τη φτώχια της Κατοχής και τον ελληνοσπαραγμό του Εμφυλίου πολέμου και όμως αλώβητοι ανέβηκαν το γολγοθά και επιβίωσαν βγαίνοντας πιο σοφοί από ποτέ. Τελικά η ζωή μας δίνει τα μηνύματά της και μας συντροφεύει με τις γλυκόπικρες νότες του δικού της τραγουδιού που συνθέτει λίγο – λίγο κάθε φορά.
Η ιστορία μας μεταφέρει από τα σκληρά εκείνα χρόνια στα χρόνια της ευτυχίας και της αγάπης με κάποια καταστάσεις άλλοτε όμορφες και άλλες άσχημες. Η κακοποίηση – ψυχολογική, σωματική και λεκτική –, η σκληρότητα, η αγανάκτηση, η απογοήτευση, η συντροφικότητα, η φιλία, η αγάπη, η στοργή, ο έρωτας ξεσηκώνονται σαν τον στρόβιλο και μας γυρίζουν με ανάμεικτα συναισθήματα αλλά με μία όμορφη εικόνα στο τέλος.
Η Ακριβή και η Ελπίδα θα γίνουν φιλενάδες, αδερφές και το αποκούμπι της μιας για την άλλη. Η δοτικότητα που διέπει τη ψυχοσύνθεση της αερινης και κοκκινομάλλας μάγισσας Ακριβής μας γυρνάει στα χρόνια της αγνότητας και της αληθινής αγάπης. Όταν θα επιλέξει να εξαφανιστεί από προσώπου γης εγκαταλείποντας τον γιο της και την αδερφική της φίλη θα κατανοήσουμε την ευαισθησία που κρύβει στη καρδιά της. Η τελευταία της επιγραφή, λίγο πριν την εξαφάνιση, “Κλειστό λόγω...”. Έτσι το μαγαζί της, την Κίρκη με τα μαγικά μαντζούνια, θα το διαχειριστεί η φίλη της, Ελπίδα, στης οποίας θα ανατεθεί η ανατροφή του γιου της Ακριβής, του Μανόλη και πολλές ευθύνες στις οποίες θα ανταπεξέλθει σε όλες με υποδειγματισμό και σύνεση.
Ενα βιβλίο αξιαγάπητο, ρομαντικό, συναισθηματικό, θετικό, με ήρωες απλούς ανθρώπους. Η θάλασσα γίνεται και για τις δυο ηρωίδες το στοιχείο της λύτρωσης της ψυχής. Αρώματα κρητικά, γεύσεις τοπικές, άνθρωποι κεφάτοι με μαντινάδες συνθέτουν όλη την ιστορία και σε βυθίζουν στα καταγάλανα νερά της Κρήτης και της Ανάφης. Δύο διαδρομές άσχετες μεταξύ τους αλλά με τόσα συναισθήματα. Η σημαντικότερη αποκόμιση είναι οι αληθινές έννοιες της φιλίας και της αγάπης, συναισθήματα αναλλοίωτα στη φθορά του χρόνου.




Διαμάντη Βασιλική