Κριτική Βιβλίου “Μεγαλώνοντας παιδιά για τη Βασιλεία του Θεού” του Φίλιππου Μαμαλάκη

Ένα ακόμη βιβλίο μελέτης έπεσε στα χέρια μου. Ίσως το πιο δύσκολο από όλα τα άλλα. Ο λόγος; Η θεματολογία του. Και το πιο δύσκολο είναι όταν θέλεις να γράψεις κάτι. Άλλωστε, δεν είναι εύκολο πράγμα να αναλύσεις κομμάτια που αφορούν τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τον “σωστό” ρόλο του γονέα απέναντί τους. Το ρητό που λέει: «Μπαμπά, μαμά ακολουθώ τα βήματά σας» μας δείχνει περίτρανα ότι ένα παιδί μαθαίνει πώς να αντιδρά βλέποντας τους ίδιους τους γονείς, είναι ο μιμητής τους.
Πέραν του γεγονότος, ότι είναι, ίσως, το πιο σημαντικό βιβλίο, κατά την προσωπική μου άποψη, θεωρώ ότι θα έπρεπε να διαβαστεί ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ όχι μόνο από Χριστιανούς Ορθόδοξους γονείς αλλά από όλους μας ανεξαιρέτως.
Ο κύριος Φίλιππος Μαμαλάκης μας υποδεικνύει τον σωστό τρόπο αντιμετώπισης κάθε κατάστασης μέσα από βιωματικές καταστάσεις που είχε με τα παιδιά του σε διάφορες ηλικιακές ομάδες. Όπως μας λέει: «Προτού αντιδράσεις, διερωτήσου, γιατί το παιδί μου συμπεριφέρεται έτσι». Εκτός της στρατηγικής, των υποδείξεων και των συμβουλών μας βοηθάει να διορθώνουμε τα λάθη μας και μας υπενθυμίζει τον τρόπο, με τον οποίο μπορούμε να τα αποφύγουμε.
Επίσης, κάθε παιδί είναι διαφορετικός χαρακτήρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να τα αντιμετωπίζουμε με διαφορετικούς τρόπους και προσεγγίσεις. Δεν υπάρχει, λοιπόν, συγκεκριμένος κανόνας. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά. Εκτός από το θέμα του χαρακτήρα αλλιώς αντιμετωπίζουμε ένα παιδί στα δύο του χρόνια και αλλιώς ένα παιδί πέντε χρονών ή δέκα.
Ακόμη, ένα άλλο σημαντικό γνώρισμα για να δώσουμε τα σωστά βήματα κατανόησης προς ένα παιδί ότι αυτό που κάνει είναι λάθος είναι η συνεχής και θετική επαφή που οφείλουμε να έχουμε μαζί του. Η συζήτηση είναι το σημείο που δίνει τη δυνατότητα να καταφέρει ο γονιός να διδάξει το σωστό.
Επιπλέον, το “χτίσιμο” του χαρακτήρα είναι μία από την πιο ζωτικής σημασίας μελλοντική επιτυχία. Καθένας αφουγκράζεται τα θέλω του παιδιού και θέτει τα όρια και τους κανόνες χωρίς να ξεφεύγει από τους στόχους του. Αυτά μπορούν να γίνουν με το να είμαστε ξεκάθαροι, συνεπείς, πράοι, ήρεμοι και σταθεροί. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι μπορούν να απέχουν από τους βραχυπρόθεσμους.
Τα τρία πιο σπουδαία εργαλεία των γονιών είναι ο τρόπος που ζουν τη δική τους ζωή, ο τρόπος που σχετίζονται με τα παιδιά τους και αυτά που λένε. Όλα πρέπει να συμβαδίζουν τόσο με τη συμπεριφορά έξω από το σπίτι όσο και μέσα σε αυτό. Αν λοιπόν οι γονείς υποκρίνονται θα μάθουν και τα παιδιά ότι αυτός είναι ο ορθός τρόπος, δηλαδή να υποκρίνονται.
Τέλος, οφείλουμε να μεταδώσουμε στο παιδί αξίες και αρετές της Βασιλείας του Θεού. Όλοι είμαστε εικόνες Του, άρα σεβόμαστε τα συναισθήματά τους χωρίς όμως να ενδίδουμε συνεχώς στις επιθυμίες του. Η ενδυνάμωση των συναισθημάτων τους μπορεί να γίνει με το να σχολιάζουμε θετικά κάθε προσπάθειά τους ακόμα και αν δεν είναι τέλεια. Το ΜΠΡΑΒΟ λειτουργεί πάντα θετικά και επηρεάζει τους χαρακτήρες τους και τις συμπεριφορές τους.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ο συγγραφέας και ψυχολόγος δε μένει μόνο στη θεωρία αλλά περνάει και στην πράξη μέσω των καταστάσεων και της αντιμετώπισης κάθε περίπτωσης χωριστά. Μου δίδαξε πολλά και αναμφισβήτητα είναι ένας από τους καλύτερους οδηγούς ανατροφής παιδιών με συναίσθηση, ήθος και αρχές! Κάθε γονεϊκό σπίτι πρέπει να έχει αυτό το βιβλίο στα ράφια της βιβλιοθήκης τους!





Βασιλική Διαμάντη