Συζητώντας με τον Γιώργο Κουντουράκη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Γ.Κ.: Η Agatha Christie

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Γ.Κ.: Το «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» του Ιουλίου Βερν

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Γ.Κ.: Όπως έγραψα και στον πρόλογο του βιβλίου μου, η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν είναι ούτε μονοσήμαντη ούτε συγκεκριμένη. Εκτιμώ ότι είναι ένα κράμα συγκυριών όρεξης, διαθεσιμότητας, ανάγκης για δημιουργικότητα, ωρίμανσης δεξιοτήτων από σπουδές, εργασία κτλ και διάθεσης γενικότερα.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “1352μ. Έγκλημα στην Κατάρα”;

Γ.Κ.: Δε θα ήθελα να πω πολλά εδώ, γιατί ουδείς είναι αντικειμενικός όταν μιλά για τα παιδιά του. Θα αρκεστώ σε λίγες λέξεις, που για άλλους μπορεί ν’ αποτελούν πλεονέκτημα και για άλλους όχι: Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από δωρική λιτότητα, συντομία και γρήγορη πλοκή.

Ερώτηση 5η: Στο βιογραφικό σας μαθαίνουμε ότι είστε λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας. Θα θέλατε να μας πείτε τα στοιχεία αυτά που σας έχουν αγγίξει ώστε να δηλώνετε λάτρης της συγκεκριμένης λογοτεχνίας;

Γ.Κ.: Νομίζω ότι τα στοιχεία του είδους, που προσελκύουν τους λάτρεις του, είναι λίγο-πολύ κοινά σε όλους: Το αναπάντεχο, το μυστήριο, οι ανατροπές στην πλοκή, η αυτο-τοποθέτηση στη θέση του λύτη κι η προσπάθεια επίλυσης του γρίφου κατά τη διάρκεια και πριν το τέλος του βιβλίου, η ικανοποίηση όταν όλα εξηγούνται και μπαίνουν στη θέση τους.

Ερώτηση 6η: Στην ιστορία σας βλέπουμε ότι δεν υπάρχει τέλειο οργανωμένο έγκλημα, είτε αφορά ληστεία είτε δολοφονία. Το ίδιο πιστεύετε ότι ισχύει και στη ζωή ή σε αυτή υπάρχουν παράγοντες που δεν φέρουν στην επιφάνεια την επίλυσή του;

Γ.Κ.: Κατά την άποψή μου, το τέλειο έγκλημα δεν είναι αυτό που μένει ατιμώρητο, αλλά αυτό που δεν αφήνει κανένα ίχνος. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα στη ζωή, καθώς πάντα θα υπάρχουν κενά και πάντα θα υπάρχει κάποιος, πέρα απ’ τους οργανωτές του, ο οποίος θα ξέρει τι έγινε. Απλά, το ότι μπορεί να μένει ατιμώρητο είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα που οφείλεται σε άλλους παράγοντες όπως η φυγή των ενόχων μακρυά, ο εκφοβισμός μαρτύρων, η αδυναμία εύρεσης αποδείξεων, η κακοδικία, η αδικία γενικότερα.

Ερώτηση 7η: Οι μάρτυρες μπορούν να αποκρύψουν, άθελά τους ή μη, στοιχεία. Πόση έρευνα χρειάζεται να κάνει η αστυνομία για να μπορέσει να τα βρει;

Γ.Κ.: Αυτό εξαρτάται προφανώς απ’ την περίπτωση. Οπωσδήποτε απαιτείται σωστή αξιολόγηση στοιχείων, έτσι ώστε να ξεχωρίσουν τα αξιόπιστα απ’ τα μη, συνδυαστική μελέτη των μαρτυριών κτλ

Ερώτηση 8η: Ο απόστρατος αξιωματικός της Αστυνομίας θα συμβάλλει στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει ένας καλός αστυνομικός προκειμένου να φτάσει στη λύση του “μυστηρίου”;

Γ.Κ.: Ενδεικτικά και όχι περιοριστικά: εκπαίδευση, οργάνωση, οξυδέρκεια, παρατηρητικότητα, εμπειρία, επαγγελματικότητα. Προσθετικά, σε σχέση με κάποιον εν ενεργεία Αστυνόμο, ο απόστρατος έχει το πλεονέκτημα της έλλειψης της πίεσης χρόνου και του άγχους των πολλών ταυτόχρονων υποθέσεων, γι’ αυτό και επέλεξα έναν τέτοιο ως ήρωα.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Γ.Κ.: Δεδομένου ότι δεν είμαι γνωστός στο ευρύ κοινό, και μόνο που υπάρχουν άνθρωποι που διάβασαν το βιβλίο μου είναι μεγάλη ικανοποίηση και τιμή για μένα. Τους ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό κι ελπίζω ν’ αποζημιώθηκαν κλείνοντας το βιβλίο. Καλοδεχούμενη κι η οποιαδήποτε κριτική, γιατί ήδη προχωρώ και σε άλλα έργα κι η επιβεβλημένη εξέλιξη και βελτίωσή μου, προϋποθέτει το να λαμβάνω υπόψη μου τη γνώμη των αναγνωστών.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Γ.Κ.: Το επόμενο έργο μου είναι σε αρκετά προχωρημένη μορφή. Έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της πλοκής και στη φάση αυτή προσπαθώ να κάνω τοπικές παρεμβάσεις, με στόχο τη βελτίωσή του, αξιοποιώντας και τις κριτικές απ’ το πρώτο. Δυστυχώς, δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο κι η διαδικασία είναι αργή. Είναι κι αυτό μικρό στον όγκο, έχει γρήγορη πλοκή, καθώς και τον ίδιο κεντρικό ήρωα, ενώ διαδραματίζεται και πάλι στην ελληνική επαρχία και στη φύση (διαδρομή ράφτινγκ στον Λούσιο ποταμό).

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Γ.Κ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Ο Γιώργος Κουντουράκης γεννήθηκε το 1979 στην Αλεξανδρούπολη. Πριν ακόμη κλείσει τα δεκαοκτώ ήρθε στην Αθήνα για σπουδές, στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Δέκα χρόνια μετά, το 2006, έκλεισε τον κύκλο του στο Πολυτεχνείο έχοντας αποκτήσει το αντίστοιχο Δίπλωμα Μηχανικού, έναν Μεταπτυχιακό Τίτλο Ειδίκευσης και έχοντας εκπονήσει τη Διδακτορική του Διατριβή.

Από το 2010 εργάζεται ως Ειδικό Επιστημονικό Προσωπικό στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.

Είναι λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας και του αρέσει να πλάθει και να επεξεργάζεται σενάρια κατά τη διάρκεια προπονήσεων τρεξίματος μεγάλων αποστάσεων.

Το παρόν αποτελεί την πρώτη προσπάθεια ανάπτυξης και αποτύπωσης των σκέψεών του.

(2019) 1352μ.: Έγκλημα στην Κατάρα, Εκδόσεις Πηγή

1352μ. Έγκλημα στην Κατάρα

Μια καλά οργανωμένη ληστεία στη Λάρισα δείχνει να στέφεται με επιτυχία. Εντούτοις, λίγες ώρες μετά και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, οι πρωταγωνιστές της βρίσκονται νεκροί στην ορεινή διάβαση της Κατάρας, σε υψόμετρο γύρω στα 1350 μ. Δύο Αστυνόμοι αναλαμβάνουν να διαλευκάνουν την υπόθεση με τη συνδρομή του κεντρικού ήρωα του μυθιστορήματος, ενός απόστρατου αξιωματικού της Αστυνομίας με το παρατσούκλι «Αρχιεπίσκοπος».

Φαινομενικά η υπόθεση μοιάζει εύκολη, δεδομένου ότι οι εμπλεκόμενοι είναι νεκροί, όμως υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα και πολλά ανεξήγητα στοιχεία που ενοχοποιούν και άλλα πρόσωπα. Παράλληλα, μια παρέα φοιτητών βρίσκεται, κατά περίεργο τρόπο, συνεχώς στο επίκεντρο προσφέροντας σημαντικά στοιχεία που αποκαλύπτουν μυστικά κι επιτρέπουν τη σταδιακή εξέλιξη της εξιχνίασης της υπόθεσης.