Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020

Συζητώντας με τη Δήμητρα Ιωάννου για τη "Νυχτερινή Αφροδίτη"


Ερώτηση 1η: Τι σημαίνει λογοτεχνία για εσάς;

Δ.Ι.: Η λογοτεχνία είναι για μένα μια μαγική πόρτα, η οποία, όταν ανοίγει, μας μεταφέρει σε άλλους κόσμους. Διαβαίνοντας αυτή την πόρτα, ταξιδεύουμε στο παρελθόν ή στο παρόν σε οποιοδήποτε μέρος της γης. Γνωρίζουμε εξαιρετικές προσωπικότητες και χαρακτήρες που μας διδάσκουν με τα παραδείγματά τους ή με τα παθήματά τους. Παρακολουθούμε τις ζωές και τις πράξεις τους σε συνδυασμό με το κοινωνικό και το ιστορικό πλαίσιο της εκάστοτε ιστορίας και προβληματιζόμαστε, συμπάσχουμε, διασκεδάζουμε. Αποφορτιζόμαστε, έστω για λίγο από τα προβλήματα της δικής μας ζωής, ανανεωνόμαστε και τέλος επιστρέφουμε στην πραγματικότητά μας πιο ήρεμοι, πιο αισιόδοξοι και πιο δυνατοί!


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα, κατά τη γνώμη σας, που κάνει κάποιον δημιουργό ξεχωριστό και αγαπητό στο αναγνωστικό κοινό;

Δ.Ι.: Να γράφει πηγαία, κατευθείαν από την καρδιά του και να αγαπά πραγματικά αυτό που κάνει. Επίσης μια ενδιαφέρουσα πλοκή, ανατροπές, καλή χρήση της γλώσσας και σωστή ισορροπία μεταξύ συναισθήματος και λογικής είναι στοιχεία που κάνουν ένα μυθιστόρημα πραγματικά γοητευτικό!


Ερώτηση 3η: Τι συναισθήματα νιώθετε κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Δ.Ι.: Ειλικρινά απολαμβάνω κάθε λεπτό του ταξιδιού, για αυτό άλλωστε και γράφω όλα αυτά τα χρόνια! Η συγγραφή είναι η δική μου ψυχοθεραπεία. Περνάω υπέροχα με τους ήρωες μου, τους συντροφεύω σε όλη την πορεία τους, κάνουμε παρέα, γίνομαι ένα μαζί τους. Χαίρομαι με τις χαρές τους και πονάω με τις λύπες τους. Όταν γράφεται η λέξη ‘τέλος’, σημαίνει η στιγμή του αποχωρισμού και το συναίσθημα που αναβλύζει είναι έντονο και γλυκόπικρο. Από τη μια χαρά και ανακούφιση γιατί ολοκληρώνεται μια μεγάλη προσπάθεια και από την άλλη στενοχώρια που πλέον πρέπει να αποχαιρετίσω αυτόν τον κόσμο που χτίστηκε με πολύ μεράκι και τον οποίο επισκεπτόμουν μήνες ολόκληρους σε καθημερινή βάση.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Νυχτερινή Αφροδίτη”;

Δ.Ι.: Είναι ένα χαρμάνι στο οποίο συμμετέχουν πολλά υλικά σε σωστές αναλογίες, ούτως ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι εύγευστο, χωρίς να κουράζει ή να μπουκώνει τον αναγνώστη. Στο βιβλίο κυριαρχεί το συναίσθημα, τα πάθη, οι ίντριγκες και πάνω από όλα ο έρωτας και οι συνέπειές του στις ζωές των πρωταγωνιστών. Κυριαρχεί το μυστήριο καθώς στο δεύτερο μέρος του βιβλίου οι πρωταγωνιστές αναζητούν έναν πίνακα που έχει κλαπεί και προσπαθούν να φωτίσουν το σκοτεινό παρελθόν. Κι όλα αυτά δοσμένα σε ένα υπέροχο ελληνικό τοπίο, γεμάτο χρώμα, φως, παράδοση και ιστορία.


Ερώτηση 5η: Ο Μιχαήλ Μπότσαρης είναι ένας σπουδαίος ζωγράφος. Πιστεύετε ότι το ταλέντο στον χώρο των τεχνών είναι έμφυτο ή μπορεί να δημιουργήσει βήμα – βήμα ο κάθε δημιουργός;

Δ.Ι.: Θεωρώ ότι πάντα υπάρχει μια μαγιά που κάνει τον άνθρωπο να ρέπει προς μία συγκεκριμένη μορφή δημιουργίας. Από εκεί και πέρα η πειθαρχία, η εκπαίδευση, η υπομονή, η επιμονή και η συνεχής ενασχόληση με το εκάστοτε αντικείμενο είναι βασικά ζητούμενα και όπλα για να μπορέσει ένας δημιουργός να εξελιχθεί και να γίνει καλύτερος.


Ερώτηση 6η: Η Μαλένα είναι ένα νεαρό κορίτσι, του οποίου η παιδική ηλικία θα τη στιγματίσει. Πόσο εύκολο ή δύσκολο θεωρείτε ότι είναι για κάποιον ενήλικα να προσπεράσει τα αρνητικά παιδικά του βιώματα και να προχωρήσει μπροστά τη ζωή του;

Δ.Ι.: Δεν είναι εύκολο να ξεπεράσουμε τα τραύματα του παρελθόντος αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι και αδύνατο, ούτε πως δεν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε. Όταν κοιτάζουμε κατάματα το παρελθόν μας, επεξεργαζόμαστε τους κόμπους που μας κρατούν πονεμένους και δέσμιους, κάνουμε ειρήνη μαζί του και καταφέρνουμε να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας κι εκείνους που μας έκαναν κακό, ταχτοποιούμε μέσα μας το συναίσθημα και ετούτη είναι μια πολύ θεραπευτική και απελευθερωτική διεργασία.


Ερώτηση 7η: Αθήνα και Σπέτσες περνάνε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας. Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε να αναφερθείτε τόσο στις Σπέτσες όσο και στην πασίγνωστη οικογένεια των Μποκαραίων από την εποχή της ελληνικής επανάστασης;

Δ.Ι.: Την ιδέα της καταγωγής του Μιχαήλ Μπόκαρη μου την έδωσε το ίδιο το νησί και η ένδοξη ιστορία του. Οι Σπέτσες και οι σπουδαίες οικογένειες που γεννήθηκαν στα χώματά τους έδωσαν περιουσίες καράβια και ψυχή για τον αγώνα του ’21. Πράγματι τα έδωσαν όλα και το παράδειγμά τους ήταν συγκινητικό και πηγή έμπνευσης!


Ερώτηση 8η: Από τη ζωή του Μιχαήλ Μπόκαρη θα περάσουν πέντε γυναικείες υπάρξεις, η κάθε μία θα τον σημαδέψει για διαφορετικό λόγο και σε διάφορους τομείς. Οι εμπειρίες πόσο μπορούν να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου και τις αποφάσεις του για τη ζωή του; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;

Δ.Ι.: Οι εμπειρίες και τα βιώματά μας οπωσδήποτε μας επηρεάζουν. Υπάρχουν εμπειρίες που μας σμιλεύουν γλυκά, φορτίζοντας θετικά την ψυχή μας και δίνοντας μας δύναμη και κουράγιο. Υπάρχουν κι εκείνες οι άλλες που μας χαράζουν άγρια, αφαιρώντας μας ενέργεια και δημιουργώντας μας τραύματα. Φυσικά η ψυχική δύναμη του κάθε ανθρώπου μπορεί να τον κάνει να ξεπεράσει τα πάντα και να χρησιμοποιήσει αυτές τις δυσκολίες ως εφαλτήριο για να προχωρήσει μπροστά και να γίνει ακόμα καλύτερος.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Δ.Ι.: Ότι τους αγαπώ πολύ, ότι είναι η παρέα μου και ότι κάθε φορά που ξεκινάω ένα συγγραφικό ταξίδι, κυριολεκτικά ανυπομονώ να μοιραστώ μαζί τους το τελικό αποτέλεσμα.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Δ.Ι.: Είναι μια ιστορία γεμάτη μυστήριο, ίντριγκες και έρωτα που εμένα προσωπικά με έχει κάνει να χάσω τον ύπνο μου. Αδημονώ ειλικρινά να ταξιδέψουμε όλοι μαζί.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδη η “Νυχτερινή Αφροδίτη”!!!

Δ.Ι.: Ένα θερμό ευχαριστώ και από μένα, ήταν μεγάλη μου χαρά που συνομιλήσαμε!





Συγγραφέας – Δήμητρα Ιωάννου: https://www.psichogios.gr/authors/view/index/id/149/
“Νυχτερινή Αφροδίτη”: https://www.psichogios.gr/books/nyxterinh-afrodith.html





Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΙΩΑΝΝΟΥ σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολείται επαγγελματικά με τη Σωματική Ψυχοθεραπεία και τη Βιοανάδραση. Η μελέτη των ανθρώπινων σχέσεων, συμπεριφορών και διαδράσεων ανέκαθεν τη γοήτευε, ενώ το γράψιμο είναι το μεγάλο της πάθος. Η αγάπη της για την Ελλάδα είναι ριζωμένη βαθιά, γι’ αυτό και ερευνά επίμονα τη λαογραφία και τα μυστικά κάθε γωνιάς της.
(2019) Νυχτερινή Αφροδίτη, Ψυχογιός
(2018) Η κληρονόμος του ποταμού, Ψυχογιός
(2017) Οι γιοι της γαλανής κυράς, Ψυχογιός
(2016) Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών, Ψυχογιός
(2014) Το τραγούδι της Αννέτας, Ψυχογιός
(2013) Κασσάνδρα, Ψυχογιός





Νυχτερινή Αφροδίτη
"Άκουσέ με καλά και θα στο πω έξω απ’ τα δόντια. Σε αγάπησα πολύ, έστω κι αν εσύ με πρόδωσες και εξαφανίστηκες. Όμως αν είσαι ανακατεμένη στην κλοπή, μη νομίζεις πως θα μου γλυτώσεις!"

Μια απρόσμενη στροφή της μοίρας φέρνει τη Μαλένα στο αρχοντικό του διάσημου ζωγράφου Μιχαήλ Μπόκαρη, ακριβώς τη νύχτα που η Νυχτερινή Αφροδίτη, ένας από τους πιο διάσημους πίνακες του 20ου αιώνα, κάνει φτερά. Το παρελθόν ζωντανεύει κι ο έρωτας εμφανίζεται ξανά μπροστά στα μάτια των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας πληγωμένος και γεμάτος θυμό.

Τέσσερις ακόμα γυναίκες έχουν λάβει την ίδια πρόσκληση από το ζωγράφο. Ποιες από αυτές είναι οι Ερινύες του παρελθόντος και ποια είναι στην πραγματικότητα η δική του Αφροδίτη; Θα συνειδητοποιήσει τελικά η υφήλιος τις αλήθειες που έχουν αποτυπωθεί στον καμβά; Θα μαθευτεί η αλήθεια;

Η μεγαλειώδης διαδρομή ενός θρύλου από το χθες στο σήμερα και από τις γραφικές Σπέτσες και την Αθήνα του ’70 στις λαμπερές πρωτεύουσες του κόσμου.

Ένα ταλέντο που συνταράσσει ολόκληρο τον πλανήτη. Ένας έρωτας φωτιά που καίει δυο καρδιές. Μια ζωή μέσα στα φώτα και στα χρώματα κι ένας πίνακας κρυμμένος βαθιά στα σκοτάδια, που αγωνιά να αποκαλύψει τα μυστικά του.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου