Συζητώντας με την Ιωάννα Γκανέτσα

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Ι.Γ.: Αλίμονο αν ήταν μόνο ένας! Αγαπώ σίγουρα τον Μπρυκνέρ στον τρόπο που αναλύει τον έρωτα και τις σχέσεις στα δοκίμιά του. Μου αρέσει πολύ ο Τσβάιχ στον τρόπο που περιγράφει τα γεγονότα χωρίς να τα δραματοποιεί. Διαβάζω με ενδιαφέρον τον Ρεβέρτε διότι, ενώ φλερτάρει με τον ισπανικό τρόπο απόδοσης του έρωτα, καταφέρνει και ισορροπεί μεταξύ ρεαλισμού και ρομαντισμού. Ο Φρέντυ Γερμανός είναι, επίσης, αγαπημένος μου για τον τρόπο που αφηγείται αληθινά γεγονότα πλέκοντάς τα με τον μύθο. Γενικότερα, προτιμώ τη ρεαλιστική γραφή από όπου κι αν προέρχεται!

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Ι.Γ.: Ποιος ξέρει; Ή μάλλον καλύτερα, ποιος θυμάται; Η παιδική βιβλιοθήκη μου έχει αρκετά βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Ξεκίνησα, ωστόσο, να διαβάζω από νωρίς βιβλιογραφία ενηλίκων. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι και ακόμη και τώρα θυμάμαι πόσο γοητευόμουν από τον τρόπο που έπλεκε τα στοιχεία και τους ύποπτους. Μου άρεσαν πολύ τα βιβλία μυστηρίου και περιπέτειας. Τα θεωρώ συναρπαστικά ταξίδια για τη φαντασία των παιδιών.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Ι.Γ.: Η ανάγκη της έκφρασης μέσα από τον γραπτό λόγο ήταν πάντα εκεί. Όταν οι συνθήκες ωρίμασαν μεταφέρθηκε από τα τετράδια και τα στιχάκια της εφηβείας σε ολοκληρωμένα άρθρα στο διαδίκτυο, έχοντας πάντα ως τελικό στόχο το εδώ και τώρα, να γράφω δηλαδή μυθιστορήματα, να πλάθω ιστορίες με τελικό αποδέκτη τον αθέατο κόσμο των συναισθημάτων του αναγνώστη.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Το άνθος της ζωής”;

Ι.Γ.: Είναι ένα ερωτικό ψυχογράφημα. Χαρτογραφεί τη σχέση του ήρωα με τον έρωτα και καταγράφει την επιρροή που ασκεί ένας μεγάλος έρωτας στην ψυχοσύνθεση και τη ζωή του, ωθώντας τον τελικά σε ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία.

Ερώτηση 5η: Στο βιβλίο σας βλέπουμε εξειδικευμένες γνώσεις πάνω στα δέντρα και στα λουλούδια. Ποια είναι η σχέση σας με το φυτικό βασίλειο;

Ι.Γ.: Έκανα αρκετή έρευνα πάνω στα φυτά και τα δέντρα –τα οποία υπάρχουν ακριβώς εκεί που περιγράφω στο βιβλίο στις γωνίες των κήπων και τις στάσεις που πραγματοποίησε ο ήρωας στα περίχωρα της Σκοτίας- προκειμένου να καταλήξω σε αυτά που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με τον έρωτα και στη συνέχεια να τα πλέξω με τον μύθο. Πριν -και βεβαίως- μετά από το όλο εγχείρημα, η σχέση μου με τη φύση είναι σχέση αγάπης. Αγαπώ όλες τις εποχές και όλες τις εναλλαγές της. Η φύση είναι μαγεία. Είναι καταφύγιο.

Ερώτηση 6η: Κρυφές επιθυμίες. Οι ήρωες διακατέχονται από αρκετές. Γιατί ο άνθρωπος δεν τολμά να ζήσει έτσι όπως θέλει και αυτό που τον γεμίζει παρά μόνο μένει σε αποφάσεις που δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για τον ίδιο;

Ι.Γ.: Τα αληθινά μεγάλα συναίσθημα απαιτούν γενναιότητα. Δεν τη διαθέτουν όλοι. Πολλοί άνθρωποι αναβάλλουν το ραντεβού τους μαζί τους. Υπερισχύει ο φόβος για το άγνωστο. Δεν είναι εύκολο να ρισκάρεις στον έρωτα. Είναι αχαρτογράφητα νερά, όσες φορές και αν έχεις κολυμπήσει στις δίνες του. Κάποιες ανθρώπινες συμπεριφορές μπορεί –ναι- να είναι επαναλαμβανόμενα μοτίβα, αλλά το συναίσθημα –το πραγματικά δυνατό συναίσθημα- είναι μια νέα εμπειρία κάθε φορά. Όσο κι αν στο τέλος πονέσεις- πάντα κερδισμένο πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου στον έρωτα. Αν μη τι άλλο, έζησες στ’ αλήθεια μια γέννηση κι έναν θάνατο. Κι ύστερα, ως την επόμενη φορά, αναγεννιέσαι από τις στάχτες σου. Δεν υπάρχει πιο όμορφος κύκλος.

Ερώτηση 7η: Τα ονόματα των ηρώων έχουν τη δική τους ιστορία στις χώρες τους. Το μελετήσατε αυτό ή απλώς έτυχε;

Ι.Γ.: Τίποτα –νομίζω- δεν τυχαίνει σε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε κοινό. Όλα παίζουν το ρόλο τους. Ο συγγραφέας, όταν ωριμάζει και σταματά να γράφει εμπειρικά, έχει λόγο για καθετί που χρησιμοποιεί, όσο ασήμαντο κι αν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Οδυσσέας και η Φρέγια είναι η προσωποποίηση μέρους της ιστορίας που φέρουν τα ονόματά τους.

Ερώτηση 8η: Ο αληθινός έρωτας μπορεί να τελειώσει ποτέ; Ποια είναι η άποψή σας;

Ι.Γ.: Οι μόνοι έρωτες που δεν τελειώνουν είναι αυτοί που δεν βιώθηκαν, που δεν ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους, το ταξίδι τους. Σε αυτούς πάντα κάτι θα λείπει, κάτι που θα κρατά άσβεστη τη φλόγα. Μια φλόγα, ωστόσο, που όταν γίνεται φωτιά και καίει, έρχεται κάποτε η στιγμή που πρέπει είτε να μετουσιωθεί σε αγάπη είτε να σβήσει. Η επιλογή ανήκει βεβαίως στους εραστές, αυτοί –και όχι ο έρωτας τους- παραμένουν αιώνιοι.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Ι.Γ.: Να διεκδικούν τη στιγμή, να την κάνουν δική τους. Τίποτα δεν διαρκεί αιώνια. Το μόνο που μένει είναι το αποτύπωμα που αφήνεις στους ανθρώπους. Να φροντίσουν να είναι από εκείνα που έχουν αξία.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Ι.Γ.: Το επόμενο βιβλίο βρίσκεται ήδη στα έμπειρα χέρια του εκδοτικού οίκου ΝΙΚΑΣ, ο οποίος με τιμά προσθέτοντας τα βιβλία μου στην εβδομήντα χρόνων πορεία του στον εκδοτικό χώρο. Αυτό που μπορώ να ανακοινώσω ως τη στιγμή που μιλάμε είναι ότι θα κυκλοφορήσει μέσα στην επόμενη χρονιά και ότι κύριος τόπος εξέλιξης της ιστορίας είναι και πάλι υπαρκτός τόπος, όπου ταξίδεψα για να συλλέξω πληροφορίες: Το μουσείο των ραγισμένων σχέσεων, στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας. Έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρεί κανείς αντικείμενα που -αν και δεν έχουν εμπορική ή ιστορική αξία- έχουν βρει τη θέση τους σ’ ένα μουσείο που διαφυλάσσει τη συναισθηματική κληρονομιά ερώτων και όχι μόνο. Κάπου εκεί –και φυσικά όχι μόνο εκεί-ο νέος ήρωας μου, αν και μεγαλύτερος σε ηλικία από τον προηγούμενο – τον Οδυσσέα, ξεκινά την ενδοσκόπηση του, με αφορμή έναν έρωτα που άφησε στο Παρίσι, έναν έρωτα που πάντα βρίσκει τρόπους να επανέρχεται στο προσκήνιο. Ως το τέλος του βιβλίου, θέλω να πιστεύω ότι ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει αρκετές φορές γνώριμα σε εκείνον συναισθήματα και θα νιώσει την επιθυμία να πάρει εκείνος την απόφαση για το αν αυτός ο έρωτας πρέπει να μπει στο μουσείο ή να έχει μια δεύτερη ευκαιρία.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Η Ιωάννα Γκανέτσα είναι αστυνομικός και συγγραφέας. Αρθρογραφεί σε ηλεκτρονικές σελίδες από το 2012, γράφει λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση και μυθιστορήματα για μικρούς και μεγάλους. Το πρώτο βιβλίο της «Ο έρωτας δε θέλει τίτλο» κυκλοφόρησε το 2014. Έχει παρακολουθήσει παιδαγωγικά μαθήματα στο Βρετανικό Συμβούλιο και είναι κάτοχος πτυχίου του Πανεπιστημίου Cambridge ως καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας. Γνωρίζει επίσης γαλλικά και ισπανικά. Είναι ιδρυτικό μέλος της Δράσης Αστυνομικών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

(2018) Το άνθος της ζωής, Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε.

(2015) Ο έρωτας δε θέλει τίτλο, Bookstars - Γιωγγαράς

Το άνθος της ζωής

Όταν ο Οδυσσέας μετακόμιζε στο Εδιμβούργο για να εργαστεί ως γεωπόνος-ερευνητής στον Βασιλικό Βοτανικό Κήπο, δεν περίμενε πως στο πρόσωπο της συναδέλφου του, της Φρέγια, θα γνώριζε τον έρωτα. Τα συναισθήματά του, γεμάτα εντάσεις, διλήμματα και αναπάντητα ερωτήματα, τον ωθούν σε ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία.

"Το Άνθος της ζωής" είναι ένα ερωτικό ψυχογράφημα που εξιστορεί με ρεαλιστικό βλέμμα τα πανάρχαια διλήμματα της καρδιάς που -σε πείσμα των καιρών-συνεχίζει να ερωτεύεται. Με φόντο τον κόσμο της φύσης και τη σύνδεσή της με τη φιλοσοφία, οι ήρωες ανακαλύπτουν τα πολλά πρόσωπα του έρωτα αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό σε έναν κύκλο τεσσάρων εποχών, όπου κάθε εποχή ανατρέπει την προηγούμενη.

Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστεί κανείς τις αλήθειες, ιδίως αν αυτές πονούν; Πώς μπορεί ο έρωτας να βοηθήσει στη βαθύτερη γνώση του εαυτού μας; Τελικά ποιο είναι το ωραιότερο άνθος όλων, "Το άνθος της ζωής";