Συζητώντας με την Ηρώ Σκάρου

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Η.Σ.: Αν πρέπει να επιλέξω έναν, θα πω τον Τσέχοφ, κυρίως για τα διηγήματά του. Για τη συγκίνηση που μου προκαλεί κάθε φορά ο τρόπος που ρίχνει φως στα σκοτάδια της καθημερινής ζωής.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Η.Σ.: Προτού μάθω ακόμη την αλφάβητο ξεφύλλιζα βιβλία και διάβαζα φωναχτά, με σκοπό, υποθέτω, να εντυπωσιάσω τους ακροατές μου. Φυσικά, επρόκειτο για ιστορίες που μου είχε διηγηθεί η μητέρα μου τόσες πολλές φορές ώστε τις απήγγειλα από μνήμης. Δυστυχώς δεν τις θυμάμαι πια. Αυτό όμως που δεν ξεχνώ είναι πως παρότι, ως παιδί, διάβαζα και απολάμβανα βιβλία με πρωταγωνίστριες κορίτσια, προτιμούσα αυτά του μεγαλύτερου αδελφού μου, με περιπέτειες αγοριών. Αγαπημένα μου: οι Περιπέτειες του Τομ Σόγιερ και οι Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Η.Σ.: Μέσω της συγγραφής καταλαβαίνω καλύτερα τον κόσμο. Ερευνώ καταστάσεις, χαρακτήρες και συμπεριφορές που μου κάνουν εντύπωση· έτσι συμπάσχω, κατανοώ, μαθαίνω. Την ώθηση να μοιραστώ όσα γράφω μου την έδωσε ο αγαπημένος συγγραφέας Χρήστος Αγγελάκος. Οι συμβουλές του δεν φεύγουν απ’ το μυαλό μου. Έτσι, παρότι πλέον λείπει, είναι για μένα, πάντα παρών.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η ζωή όπως είναι”;

Η.Σ.: Το κάθε διήγημα της συλλογής αναδεικνύει μια πτυχή της σύγχρονης πραγματικότητας και όλα μαζί, αλληλοσυμπληρούμενα, συνθέτουν μια πιο πανοραμική θέαση της ζωής όπως είναι.

Κοινή συνιστώσα των ιστοριών αποτελούν οι ανθρώπινες σχέσεις (οικογενειακές, φιλικές, ερωτικές) και το δίπολο σύγκρουση – αποδοχή.

Ερώτηση 5η: Θα θέλατε να μας πείτε με λίγα λόγια τι σημαίνει ζωή για εσάς;

Η.Σ.: Παρότι πολλή φαιά ουσία έχει αναλωθεί στην αναζήτηση του νοήματός της, πιστεύω πως δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή ως θέμα προς συζήτηση αλλά ως μια πραγματικότητα που έχουμε την ευκαιρία να βιώσουμε. Ένα ταξίδι, που όσο καλά κι αν το σχεδιάσουμε θα μας εκπλήξει με αναπάντεχες συνθήκες και αλλαγές πορείας. Και είναι αυτές οι ανατροπές που το κάνουν τόσο ενδιαφέρον και προκλητικό.

Ερώτηση 6η: 24 διηγήματα και τα 24 γεμάτα από ποικίλα αρώματα. Ποιο είναι το αγαπημένο σας και γιατί;

Η.Σ.: «Η σύνδεση δεν ήταν εφικτή» που αναφέρεται στο τόπο καταγωγής μου, την Ικαρία. Ο ήρωας του διηγήματος είναι ένας Έλληνας επιστήμονας που ζει στην Αμερική. Ερευνά το μυστικό της μακροζωίας, το οποίο βρίσκεται στο νησί που άφησε πίσω του. Έγραψα αυτήν την ιστορία και σαν υπενθύμιση στον εαυτό μου για τους κινδύνους που κρύβονται στην υπερβολική προσήλωση σε έναν στόχο. Συχνά οι άνθρωποι που αφιερώνονται σε έναν σκοπό παραβλέπουν την ομορφιά της απλής, καθημερινής ζωής και χάνουν την ουσιαστική επικοινωνία με τους αγαπημένους τους. Στο συγκεκριμένο διήγημα ο πρωταγωνιστής, επιστρέφοντας εσπευσμένα στην Ελλάδα για να παραστεί στην κηδεία του παππού του, συνειδητοποιεί για πρώτη φορά την απόσταση – όχι μόνο τη χιλιομετρική – από όσα έχουν πραγματικά σημασία.

Ερώτηση 7η: Οι ήρωες των ιστοριών σας βιώνουν γεγονότα απρόβλεπτα, χωρίς να έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τη ροή αυτών. Πιστεύετε ότι η ζωή των ανθρώπων είναι προδιαγεγραμμένη ή ο καθένας ορίζει την πορεία του και τα γεγονότα αυτής;

Η.Σ.: Εμείς σχεδιάζουμε το ταξίδι μας. Αλλά, όπως είπα και νωρίτερα, μπορεί να συναντήσουμε καταστάσεις που θα μας ωθήσουν σε αλλαγή πορείας. Ακόμη όμως κι αυτές οι ‘αναπάντεχες’ συνθήκες είναι τελικά αποτελέσματα των δικών μας ενεργειών. Οι επιλογές μας είναι αυτές που καθορίζουν τη ζωή μας.

Ερώτηση 8η: Στο βιογραφικό σας μαθαίνουμε ότι έχετε εκπαιδευτεί στη διδασκαλία της γιόγκας και ότι αυτό σας άλλαξε τη ζωή σας. Τον τελευταίο καιρό η γιόγκα κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος. Πού οφείλεται αυτό;

Η.Σ.: Στράφηκα για πρώτη φορά στη γιόγκα όταν εργαζόμουν σε θέσεις ευθύνης πολυεθνικών και αναζητούσα τρόπους αποφόρτισης και ευεξίας. Αυτά τα οφέλη μπορεί βέβαια να τα έχει κανείς και μέσα από άλλες μορφές άσκησης. Η διαφορά της γιόγκα είναι ότι εκτός από το φυσικό επίπεδο λειτουργεί και στο ψυχονοητικό. Πέρα από την ενδυνάμωση του σώματος, ο ασκούμενος, με αυτοπειθαρχία, αποκομίζει πνευματική διαύγεια και οξύτητα του νου.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Η.Σ.: Θα τους παρότρυνα να κάνουν ό,τι κι εγώ ως αναγνώστρια. Να αφεθούν και να βυθιστούν στις ιστορίες. Να διαβάσουν ανάμεσα στα κενά. Να αποδεχθούν το ενδεχόμενο να αναγνωρίσουν πτυχές της προσωπικότητάς τους σε κάποιους χαρακτήρες. Αν κάποια παράγραφος ή μία μόνο φράση τους κάνει εντύπωση, να την ξαναδιαβάσουν. Κι αν προβληματιστούν, ν’ ανοίξουν, ίσως, έναν διάλογο με τον εαυτό τους και τους δικούς τους ανθρώπους.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Η.Σ.: Ερεθίσματα για διηγήματα υπάρχουν πολλά. Έτσι, δεν σταματώ να γράφω. Αγαπώ τη συντομία και τη λιτότητα της μικρής φόρμας. Μου αρέσει να εστιάζω σε ένα μεμονωμένο επεισόδιο και μέσα απ’ αυτό να αποδίδω μια συνολική αίσθηση της ζωής ενός ήρωα. Παράλληλα όμως με μια επόμενη συλλογή διηγημάτων, δουλεύω κάτι μεγαλύτερο διατηρώντας πάντα την οικονομία και την πυκνότητα στη γραφή.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Η Ηρώ Σκάρου κατάγεται από την Ικαρία. Μεγάλωσε στη Σύρο και στην Αθήνα. Με σπουδές στη φιλοσοφία και μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων, εργάστηκε σε θέσεις επικοινωνίας και μάρκετινγκ. Άλλαξε πορεία ύστερα από μία εκπαίδευση στη διδασκαλία της γιόγκα. Με τη συλλογή διηγημάτων της Μια χαρά είναι (εκδόσεις Γκοβόστη, 2018) ήταν υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου στην πεζογραφία του περιοδικού ο Αναγνώστης. Αγαπά τη μικρή φόρμα και τα μεγάλα ταξίδια.

Η ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ

Ένας επιστήμονας μελετά τους παράγοντες της μακροζωίας ενώ μια νοικοκυρά αποκαλύπτει τις αιτίες ενός πρόωρου θανάτου. Ένα αγόρι που αρνείται να μιλήσει γράφει την ιστορία του στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου κι ένας Έλληνας της διασποράς διαβάζει τη δική του σε αλλεπάλληλα στρώματα καταστροφής. Ένας νεαρός κρατούμενος ονειρεύεται τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι κι ένας μεσόκοπος πωλητής τον αντικρίζει όπως είναι πραγματικά. Οικογενειακά μυστικά ξεδιπλώνονται σε παραχωμένα σημειώματα ενώ κάποια παραμένουν αθέατα σε μία ορθάνοιχτη ντουλάπα.

Ζεύγη παρόμοια και αντίθετα, οι ήρωες των 24 διηγημάτων μοιράζονται στιγμές μιας καθημερινότητας, κάποιες φορές απροσδόκητης, που μοιάζει όμως αναπόφευκτη. Κινηματογραφικά καρέ που, όπως κι αν μονταριστούν, προβάλλουν ένα πανόραμα της ζωής όπως είναι.