Συζητώντας με την Αλίκη Οικονόμου - Γιωτάκου

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η συγγραφέας;

Α.Ο.Γ.: Πολλοί συγγραφείς κλασσικοί και σύγχρονοι είναι αυτοί που ξεχωρίζω. Το να αναφερθώ σε σύγχρονους δεν θα το ήθελα για ευνόητους λόγους. Από κλασσικούς προτιμώ τον Βίκτωρα Ουγκώ και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Α.Ο.Γ.: Τα παραμύθια ήταν τα πρώτα μου αναγνώσματα. Όπως και κάθε παιδιού. ‘’Τα Άγουρα Χρόνια’’ του Κρόνιν, όπως και ‘’τα Ώριμα Χρόνια’’ ήταν τα πρώτα μου βιβλία. Δεκαπέντε χρόνων, κρυμμένη από τη μητέρα μου, διάβασα τους ΄΄Αθλίους ΄΄ του Βίκτωρα Ουγκώ και μεγάλη πλέον τους διάβασα άλλες δύο φορές.

Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Α.Ο.Γ.: Είναι μια εσωτερική ανάγκη της ψυχής να δημιουργήσω και να το χαρώ μετά. Είναι κάτι σαν την ανάγκη της αναπνοής.

Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσή σας;

Α.Ο.Γ.: Ιστορίες της καθημερινής μας ζωής, ιστορίες παλιές, όπως τις άκουσα από τους γονείς μου με λίγα ιστορικά στοιχεία μέσα. Μ΄αρέσει να περπατώ στο πλήθος και να καταγράφω τις συμπεριφορές των ανθρώπων, την καθημερινότητα.

Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Α.Ο.Γ.: Το πρώτο μου βιβλίο το είχα γραμμένο αρκετά χρόνια πριν την έκδοσή του, όπως και πολλά ποιήματά μου, και αφημένο, κάπου έτσι απλά, γιατί είχα τρυγήσει από το γράψιμό του αυτό που με κάλυπτε σαν άνθρωπο. Τα παιδιά μου διαβάζοντάς το, με παρακίνησαν να εμφανιστεί και σε έντυπη μορφή. Μιλώ για το ΄΄ Ζωή σε δύο χρώματα ‘’. Τα ποιήματά μου εξακολουθούν να έχουν τη θέση τους στο συρτάρι μου.

Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Κόκκινη βροχή";

Α.Ο.Γ.: Είναι ένα μυθιστόρημα πολυπρόσωπο, ένα ψυχογράφημα που διεισδύει στην πολύπλοκη ανθρώπινη φύση και τη μελετά. Σκιαγραφεί τον κοινωνικό ιστό μέσα στον οποίον κινούμεθα. Παρατηρεί τις συμπεριφορές, τις αξιολογεί, τις καταγράφει.

Ερώτηση 7η: Μερικοί θα αναρωτηθούν γιατί ο τίτλος "Κόκκινη βροχή"; Τον διαλέξατε εσείς και αν ναι ποιος ήταν ο λόγος που θελήσατε να προσδώσετε στη βροχή το κόκκινο χρώμα;

Α.Ο.Γ.: Τον τίτλο τον διάλεξα. Μπορεί να φανεί περίεργος, όμως δένει απόλυτα με μια νύχτα καθοριστική για την ηρωίδα μου. Όπως δένει και με την πρώτη σκηνή όπου παρουσιάζω τον ήρωα του βιβλίου. Το κόκκινο είναι το χρώμα του πάθους, της οργής και του αίματος. Όλα αυτά με ώθησαν στο να σκεφτώ και να επιλέξω τον τίτλο αυτόν.

Ερώτηση 8η: Στο βιβλίο σας μας μιλάτε για τη βία, ψυχολογική και σωματική. Πιστεύετε πως υπάρχουν διακλαδώσεις "πόνου", οργής ή αγανάκτησης ανάλογα με τη μορφή της ή όλες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στη ψυχή ενός ανθρώπου;

Α.Ο.Γ.: Η βία είτε ψυχολογική, είτε σωματική είναι εξίσου επώδυνη γι΄αυτόν που την υφίσταται. Διακλαδώσεις πόνου δεν μπορούμε να δώσουμε, γιατί η ψυχή του ατόμου που δέχεται τη βία, υποφέρει και βασανίζεται με όποια μορφή βίας κι αν υφίσταται.

Ερώτηση 9η: Ένα κομμάτι του βιβλίου στέκεται στη ζήλια. Μπορεί η ζήλια να είναι η "σπιρτάδα" της σχέσης ή φθείρει και χαλάει τη σχέση ασχέτως της μορφής της και της ποιότητάς της;

Α.Ο.Γ.: Η ζήλεια δεν είναι δυνατό να υπάρξει σαν στοιχείο που τροφοδοτεί την αγάπη, γιατί αυτή καθ΄αυτή φθείρει και χαλάει τη σχέση. Αρχίζει σιγά-σιγά καταστρέφοντας κάθε ίχνος λογικής και παραμερίζοντας τα ουσιαστικά στοιχεία που συνθέτουν μία αγάπη.

Ερώτηση 10η: Υπάρχουν κάποια επαγγέλματα που ανήκουν στην κατηγορία του λειτουργήματος. Σε αυτά λοιπόν τα επαγγέλματα ο λειτουργός του οφείλει να προχωράει και να κάνει αυτό που έμαθε, πέρα από χρηματισμούς ή μίση, ακόμα και όταν απέναντί του έχει έναν άνθρωπο που τον πλήγωσε, τον ταπείνωσε ή/και του "κατέστρεψε" τη ζωή;

Α.Ο.Γ.: Ναι οφείλει . Επιβάλλεται. Γιατί μέσα στη ψυχή του ατόμου που ασκεί το λειτούργημα αυτό, πρέπει να υπάρχει σύνεση, υπευθυνότητα, και κυρίως αγάπη προς αυτό που τάχτηκε να κάνει. Αλλιώς θεωρείται ακατάλληλο άτομο και επικίνδυνο με ροπή προς το κακό και την εκδίκηση.

Ερώτηση 11η: Η Εύη θα αποφασίσει σε μία καμπή της ζωής της να ακολουθήσει έναν δρόμο που πάντα θεωρούσε υποτιμητικό. Πιστεύετε πως ένας άνθρωπος όλα μπορεί να τα αναθεωρήσει όταν θα έχει φτάσει στο ναδίρ της ζωής του;

Α.Ο.Γ.: Εξαρτάται από τις συνθήκες που βρίσκεται. Εξαρτάται και από το κατά πόσον είναι βαρύ και δύσκολα αντιμετωπίσιμο τα κάθε πρόβλημα. Εξαρτάται ακόμη και από το τι θα συναντήσει στην πορεία. Αν θα χρειαστεί να αναθεωρήσει βασικές αρχές ή αν θα χρειαστεί να βλάψει κάποιον. Τότε πρέπει να σταματήσει και να αντιμετωπίσει τη ζωή με όσες δυσκολίες και αν παρουσιάζει..

Ερώτηση 12η: Η Λουίζα θα χάσει αναπάντεχα τους γονείς της και θα παλέψει στη ζωή με στήριγμα τη φίλη της Εύη και τη γιαγιά της. Μπορούν τα δεκανίκια και τα στηρίγματα να μας βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές ή θα πρέπει πρώτα εμείς να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας;

Α.Ο.Γ.: Υπάρχουν προβλήματα που δύσκολα μπορεί να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας. Βέβαια απαιτείται να προσπαθήσουμε πολύ και να παλέψουμε για να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις. Όμως και οι καλοί συγγενείς και οι καλοί φίλοι είναι απαραίτητα στοιχεία για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που μας προκύπτουν πολλές φορές..

Ερώτηση 13η: Η Λουίζα θα αποφασίσει να μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί. Πιστεύετε πως θα πρέπει είναι σωστή η επιλογή κάποιας γυναίκας να φέρει ένα παιδί στη ζωή ανεξαρτήτως αν έχει έρθει μέσα σε μία σχέση αγάπης, μέσα σε έναν γάμο ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο ή πολλές φορές η έκτρωση θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη;

Α.Ο.Γ.: Το μεγάλωμα ενός παιδιού είναι ανεξάρτητο από το πώς θα έρθει στον κόσμο. Από τι σχέση θα έρθει. Μπορεί να πάρει την αγάπη που χρειάζεται και μόνο από ένα γονιό. Την έκτρωση θα έλεγα πως τη δέχομαι μόνον, όταν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι ή λόγοι που επιβάλλουν τη λύση αυτή.

Ερώτηση 14η: Ο Σπύρος θα εγκλωβίσει στα κατάστηθα της ψυχής του τα τραύματα της παιδικής του ηλίκιας. Αυτό θα τον κάνει διστακτικό με τους ανθρώπους και κλειστό σαν χαρακτήρα. Τελικά τα παιδικά βιώματα επιδρούν τραυματικά και συντροφεύουν τον άνθρωπο ακόμα και στην ενήλικη ζωή του;

Α.Ο.Γ.: Εύπλαστη η παιδική ηλικία και συσσωρευτής όλων των συμπεριφορών του οικογενειακού περιβάλλοντος. Φυσικά επιδρούν τραυματικά και τον συντροφεύουν. Εξαρτάται από το πόσο δυνατός είναι ο καθένας για να τα επεξεργαστεί και να τα απαλύνει μέσα του. Και πάλι τότε δεν απαλείφονται, αλλά απλά ξεθωριάζουν.

Ερώτηση 15η: Εκτός από την πεζογραφία γράφετε και ποιήματα. Ποιο από τα δυο σας γεμίζει περισσότερο και γιατί;

Α.Ο.Γ.: Τα ποιήματα με γεμίζουν πιο πολύ, γιατί απλά μου δίνουν τη δυνατότητα να εκφράσω όλα τα συναισθήματά μου μέσα σε λίγες γραμμές. Άλλωστε ό,τι έχω γράψει – από ποιήματα- το έχω γράψει αυθόρμητα και δεν το έχω διορθώσει ποτέ.

Ερώτηση 16η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Α.Ο.Γ.: Προσπάθησα και πιστεύω πως το πέτυχα να περάσω μηνύματα μέσα από την ιστορία μου. Αυτός ήταν άλλωστε ο σκοπός μου. Να δείξω αξίες και να θέσω ερωτήματα. Γι΄ αυτόν το λόγο ακριβώς δεν με ενδιέφερε να παρεμβάλω σκηνές με ίντριγκες, μίση και πάθη που ίσως θα προκαλούσαν μεγαλύτερο αναγνωστικό ενδιαφέρον.

Αυτή την απάντηση μόνο μπορώ να δώσω.

Ερώτηση 17η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Ο.Γ.: Να είναι καλά με ηρεμία, γαλήνη ψυχής και αγάπη για όλον τον κόσμο. Και να διαβάζουν πάντα. Να αρχίσουν από τους κλασσικούς συγγραφείς, ξένους και Έλληνες, και να προχωρούν στους σύγχρονους επιλέγοντας πάντα βιβλία που θα πλουτίζουν τον ψυχικό τους κόσμο και θα οικοδομούν την προσωπικότητά τους.

Ερώτηση 18η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Α.Ο.Γ.: Έχω ήδη προχωρήσει αρκετά στη γραφή ενός μυθιστορήματος που αναφέρεται στη μετανάστευση στην Αμερική το 1923. Είναι μια αληθινή ιστορία διανθισμένη με πολλά μυθοπλαστικά στοιχεία φυσικά, με αναφορές στις δυσκολίες του ταξιδιού, στις δυσκολίες ανεύρεσης εργασίας, αλλά και στην πρόοδό των μεταναστών και στη βοήθεια που έστελναν στην Ελλάδα κατά την περίοδο μετά τον πόλεμο του 40.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία με την "Κόκκινη βροχή" και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!!

Α.Ο.Γ.: Εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που διαθέσατε για μένα και για τις ευχές σας.

Αλίκη Οικονόμου-Γιωτάκου.

Η Αλίκη Οικονόμου - Γιωτάκου γεννήθηκε σ' ένα χωριό των Αγράφων Θεσσαλίας, τη Ρεντίνα. Μεγάλωσε στα Τρίκαλα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε για πολλά χρόνια σε Λύκειο της Λάρισας, για δύο χρόνια στο Ελληνικό σχολείο στο Παρίσι και μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, στο Λύκειο Παπάγου. Οι δραστηριότητές της, πέρα από τα εκπαιδευτικά της καθήκοντα, επεκτείνονταν σε ομιλίες σε κύκλους νέων μητέρων, σε διαλέξεις στο Πνευματικό κέντρο Χολαργού και στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών και τα τελευταία χρόνια ζει στο Χολαργό.

Έχει ανέκδοτη συλλογή 70 ποιημάτων και ένα μυθιστόρημα σε εξέλιξη.

Ήδη από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη κυκλοφορούν τα τρία μυθιστορήματα που έγραψε :

"Ζωή σε δύο χρώματα" (2013)

"Καληνύχτα τώρα, Μάνο" (2014)

"Κόκκινη βροχή" (2016)

"Ζωή σε δύο χρώματα" 

Η Λητώ, κόρη του πετυχημένου γιατρού Γιωργή Ψυχογιού και της Μυρτώς Καρτάλη, γόνος πλούσιας οικογένειας από τη Μάνη, ζει σ' ένα περιβάλλον όπου η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός αποτελούν το πρότυπο ζωής για την ίδια.

Προστατευμένη από κινδύνους και κίβδηλους ανθρώπους, ζει σαν μέσα σ' ένα κουκούλι φτιαγμένο από ζεστασιά οικογενειακή και αλήθεια.

Ο προστατευτικός όμως κλοιός που την περιβάλλει δεν την έχει αφήσει να δει και την άλλη πλευρά της ζωής.

Πηγαίνοντας στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές της πέφτει στα δίχτυα του Μιχάλη, γοητευτικού ανερχόμενου δικηγόρου, που κάθε άλλο παρά με ηθικές αξίες έχει αρχίσει και συνεχίζει τη ζωή του. Μεγαλωμένος χωρίς ηθικούς φραγμούς, χωρίς όρια μπρος στις υπέρμετρες φιλοδοξίες του. Ο τυφλός έρωτας της Λητώς για τον Μιχάλη δεν την αφήνει να δει σημάδια και ενδείξεις του χαρακτήρα του.

Αντώνης Καρτάλης και Μαργαρίτα. Γιώργης Ψυχογιός και Μυρτώ. Οικογένειες στηριγμένες σε γερά θεμέλια μεγάλης αγάπης.

Λητώ και Μιχάλης, δύο κόσμοι αντίθετοι. Οι δυο τους συναντιούνται και φτιάχνουν τη ζωή τους.

Μια ζωή στηριγμένη σε διαφορετικές αρχές και πιστεύω. Σύγκρουση και καταστροφή. Τιμωρία και κάθαρση. Αλλά και λύση. Κάθαρση που έρχεται με τη δράση της Λητώς για τις κακοποιημένες γυναίκες στην Αβινιόν της Γαλλίας. Λύση που έρχεται με την εμφάνιση του Σέργιου...

Όταν η ζωή της παίρνει ξανά το χρώμα της...

"Καληνύχτα τώρα, Μάνο"

Ένα μυθιστόρημα με πλοκή, θέσεις και αντιθέσεις, φιλίες και αντιπαλότητες. Δύο άνθρωποι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Ο ένας στυγερός και αδίστακτος, ο άλλος τίμιος και ευσυνείδητος. Αγάπη και μίσος, φιλία και έχθρα, πόλεμος στο κυνήγι του χρήματος.

Ο βιομήχανος Μάνος Μάργαρης, έπειτα από μία θυελλώδη συνεδρίαση του ΣΕΒ, επιστρέφει μεθυσμένος μεσάνυχτα στο σπίτι του και αντικρίζει έναν άγρια δολοφονημένο νεαρό άντρα. Ειδοποιεί την αστυνομία και θεωρείται ο βασικός ύποπτος. Είναι, όμως, ο ένοχος ή κάτι άλλο κρύβεται πίσω από εκείνον;

Θεοφανώ, σύντροφος και "φως" στην πορεία του!

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ένας άλλος τύπος, που φτάνει από την Ελλάδα μετά τα γεγονότα, απολαμβάνει τον έρωτα μιας μικρής πλούσιας Αμερικανίδας... Η αγάπη του για το χρήμα και η φιλοδοξία του κινούν τα νήματα της σκέψης και της ζωής του. Ποιος τελικά είναι ο ρόλος του;

Στο ταμπλό δύο άνθρωποι που δένονται με την ίδια μοίρα. Μισιούνται και συγκρούονται! Ποια

ανατροπή θα επέλθει και η πορεία της ιστορίας θα αλλάξει τροχιά; Θα υπάρξει κάθαρση όμοια μ' αυτή της αρχαίας τραγωδίας;

"Κόκκινη βροχή" 

Ένας πολυτραυματίας, από ένα τροχαίο, θα αναταράξει τη ζωή της νευροχειρουργού Λουίζας Αδελίδου. Το άσβηστο μίσος, που για χρόνια έκρυβε μέσα της για τον πρώτο της έρωτα, ο οποίος την εγκατέλειψε ξαφνικά και χωρίς λόγο, θα ξυπνήσει αβυσσαλέο μέσα της και με σκέψεις καταστροφικές.
Σε μια νοητή θεατρική σκηνή της ζωής, πρόσωπα με πάθη, έρωτες, απάτες, λάθη, ενοχές δρουν με τρόπο επιτρεπτό, ανεπίτρεπτο, αθώο, ενοχικό.
Λουίζα, Μάρκος, Εύη, Νίκος, Σπύρος συνθέτουν τη μικρογραφία τη ζωής. Ευτυχούν, δυστυχούν, ερωτεύονται, αρνούνται τα πιστεύω τους. Η ζωή τους ανατρέπεται.
Σε ποιον τελικά θα έρθει η δικαίωση και γιατί;

https://www.youtube.com/watch?v=WP6kRIg1fPM&feature=youtu.be