Κριτική Βιβλίου “Ολόκληρα ψέματα, μισές αλήθειες” της Σούλας Παπαλάμπρου

Ένα βιβλίο που σου δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα, όπως θυμό, οργή, στοργή, αγάπη, ελπίδα, εμπιστοσύνη, απογοήτευση. Μία αληθινή ιστορία που σε κάνει να κλαις και να αναρωτιέσαι πως γίνεται μία μάνα να εγκαταλείψει όχι ένα αλλά τρία παιδιά για τα μάτια ενός άντρα. Και ο πατέρας να λέει: “Εγώ κάνω μόνο αγόρια. Αν είναι κορίτσια δεν τα θέλω.” Τι “στενές” ιδέες... Ή ακόμα και η αδερφή του να λέει ας πηγαίνει με όποια θέλει άντρας είναι... Αλλά φυσικά σε εμάς τις ίδιες δεν θα ήθελαν να μας το κάνουν. Και αλήθεια, πόσο πόνο δημιουργείται στην ψυχολογία αυτών των παιδιών, των υιοθετημένων, ακόμα και αν μεγάλωσαν με στοργή και αγάπη από τους θετούς τους γονείς, που καταλαβαίνουν πως δεν είναι αποδεκτά από τους βιολογικούς τους γονείς.
Και τελικά, μας γεννάτε η απάντηση πως αληθινή μητέρα δεν είναι πάντα αυτή που γεννάει αλλά αυτή που βρίσκεται πάντα δίπλα στο παιδί τους, ακόμα και αν δεν βγήκε από τα σπλάχνα της. Την αληθινή έννοια της αγάπης την αισθάνονται αυτοί που έχουν μεγαλείο ψυχής μέσα τους.
Η Μαρίνα μαθαίνει από πολύ νωρίς πως είναι υιοθετημένη, χάρη πάντα στον περίγυρο και στα παιδιά όταν αυτά την αποκαλούν μπάσταρδο. Πραγματικά πολύ σκληρή λέξη από τόσο αθώες και μικρές ζωές. Γιατί ένα υιοθετημένο παιδί να πρέπει να φέρει πάντα αυτή την ταμπέλα; Στο ερώτημα αυτό, ποτέ δεν κατάφερα να δώσω απάντηση.
Η Μαρίνα ενήλικη πλέον και παντρεμένη με παιδιά μαθαίνει πως έχει ακόμα δύο αδερφές, οι οποίες επίσης δόθηκαν για υιοθεσία. Και εκεί αρχίζει το δεύτερο κομμάτι της ιστορίας, της αναζήτησής τους. Ένας δρόμος σκληρός και μεγάλος αλλά η Μαρίνα θα παλέψει με νύχια και με δόντια να σμίξει με τις αδερφές της. Άλλωστε από μικρή ήθελε να έχει μία αδερφούλα.
Δεν θα σας πω περισσότερα για να μην προδώσω το τέλος, της αληθινής αυτής ιστορίας. Αλλά σίγουρα θα σας πω να το διαβάσετε! Είναι από τα λίγα βιβλία που δεν γίνονται μελό αλλά σου προκαλούν έντονα συναισθήματα και φυσικά από τα λίγα φετινά που έχω ξεχωρίσει. Αν και πρώτο της βιβλίο, η Σούλα καταφέρνει να αγγίξει τις ψυχές μας και να μιλήσει μέσω του λόγου της στην καρδιά μας. Πιστεύω πως έχει να δώσει πολλά στην ελληνική λογοτεχνία και ελπίζω σύντομα να πιάσω στα χέρια μου και ένα δεύτερο βιβλίο της.




Βασιλική Διαμάντη