Κριτική Βιβλίου “Η ταβέρνα της Τζαμάικας” της Daphne Du Maurier

Οι εκδόσεις Παπαδόπουλος μας προσφέρει μία σειρά κλασικών βιβλίων που έρχονται για να συναρπάσουν τους αναγνώστες και να τους μυήσει στην κλασική λογοτεχνία.
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα διαχρονικό μυθιστόρημα, το οποίο γυρίστηκε και σε ταινία με την υπογραφή του ευφυούς σκηνοθέτη Αλφρεντ Χίτσκοκ.
Η ιστορία μας μεταφέρει στην Κορνουάλη όπου η Μαίρη Γέλαν, μετά το θάνατο και της μητέρας της, θα αναγκαστεί να μεταβεί προκειμένου να ζήσει μαζί με την αδερφή της μητέρας του και τον σύζυγό του, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης της ταβέρνας της Τζαμάικας. Και κάπου εκεί ξεκινάει ένα ταξίδι γεμάτο αγωνία, σασπένς, καταδιώξεις και περίεργων συμβάντων.
Η θεία της είναι ένα άτομο φοβισμένο, η οποία ζει στη σκια του βίαιου συζύγου της. Από την άλλη ο θείος της εκτός από βίαιος και αγενής είναι και μέλος μιας συμμορίας, η οποία σκοτώνει ανθρώπους κατά τη διάρκεια των κλοπών που πραγματοποιεί. Έτσι, απεγνωσμένα ψάχνει τρόπους διαφυγής από το συγκεκριμένο μέρος επιθυμώντας να πάρει μαζί της και τη θεία της. Η άρνησή της όμως την κάνει να μένει σε ένα μέρος που δεν θέλει. Οι αρχές της θα έρθουν αντιμέτωπες με την αγάπη της για τον μοναδικό συγγενή της, την αδερφή της μητέρας της.
Θα καταφέρει να εμπιστευτεί δύο ανθρώπους αλλά θα είναι τελικά αυτοί που πρέπει; Θα ερωτευτεί παράφορα τον ακατάλληλο άνθρωπο ή όχι; Θα καταφέρει να “δραπετεύσει” από το συγκεκριμένο μέρος; Θα σώσει μαζί με τον εαυτό της και τη θεία της;
Πρόκειται για ένα βιβλίο με εξαιρετικά χαρακτηριστικά. Η πλοκή σκοτεινή σε συνδυασμό με το τοπίο και την ατμόσφαιρα να καταφέρνουν να δημιουργούν στον αναγνώστη αγωνία και σασπένς. Οι βαλτοι καταφέρνουν να κάνουν πιο δυνατή την ιστορία και να δημιουργήσουν ένα εντυπωσιακό μυστήριο. Ξεκινώντας το διάβασμα μπαίνεις σε έναν κόσμο αλλιώτικο, διαφορετικό, με έναν ρομαντισμό που δεν σε κάνει να βαρεθεί αλλά που προσδίδει στο μυθιστόρημα μία σχεδόν γοτθική πλευρά σε συνδυασμό με την όλη πλοκή του. Οι ανατροπές είναι αυτές που έχουν μία όμορφη δυναμική και να επιζητά κάποιος να το τελειώσει απνευστί. Το καλό με το κακό συναγωνίζονται τόσο έντονα και με πάθος που φαίνεται σε κάθε σελίδα που γυρνάς και γυρνάς, ρουφώντας το μέχρι να φτάσεις στο τέλος. Η κατάθλιψη διαφαίνεται ξεκάθαρα και η συγγραφέας καταφέρνει να κρατήσει τις ισορροπίες που χρειάζονται προκειμένου να μη γίνει βαρετό ή μελό. Ένα διαφορετικό βιβλίο που αξίζει και που δεν είναι γλυκανάλατο όπως τα βιβλία των περισσότερων Άγγλων συγγραφέων. Ο ρομαντισμός, το αστυνομικό στοιχείο, οι ανατροπές, η αγωνία και ποικιλόμορφοι χαρακτήρες του κάνουν το μυθιστόρημα συγκροτημένο, με πάθος και συναρπαστικό. Ο δε συνδυασμός της αγάπης και του μίσους, τα οποία συγκρούνονται μέσα από τον ψυχισμό της ηρωίδας αλλά και γενικότερα από τον χαρακτήρα του κάθε ήρωα, δίνουν μία πιπεράτη νότα στο ανάγνωσμα που πιστεύω πως θα κερδίσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη!




Βασιλική Διαμάντη